Είναι ένας μεγάλος σολίστ, είναι ένας σπουδαίος συνθέτης και δάσκαλος και είναι χαρά μας που το φιλοξενούμε στο περιοδικό μας. Ο Νίκος Χατζηελευθερίου θα μας πάρει τα μυαλά σε μερικές μέρες, αποδίδοντας έργα μεγάλων μουσουργών για σύνολο πέντε ως επτά κιθαρών, στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και μαθαίνοντας για την εκδήλωση “4 Concerti Grossi”, σπεύσαμε να μιλήσουμε με το μαέστρο. Και μιλήσαμε. Για τη μουσική, το πάθος του, τις συναυλίες που έρχονται, την αγάπη του για τις νότες, τις μελωδίες, τη φωνή, τα όργανα με δοξάρι. Ευχαριστούμε θερμά τη Μαρίκα Αρβανιτοπούλου, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Στις 29 Νοεμβρίου παρουσιάζεται ένα κιθαριστικό μπουκέτο πάνω σε έργα τεράστιων μουσουργών. Επτά κιθάρες θα αποδώσουν Corelli, Geminiani, Händel, Vivaldi... Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα; Δε μπορώ να ξεχωρίσω με βεβαιότητα αν ήταν ιδέα ή αν ήταν ανάγκη. Τα έργα των μεγάλων μουσουργών είναι για κάθε μουσικό η Γη, η Μήτρα, η αρχή, η παράδοση. Είναι μια ύλη προϋπάρχουσα που μας γεννά εκείνη. Μπορούμε να πούμε πάντως ότι "γεννιέται" συχνά, περιοδικά - καλή ώρα - ως "ιδέα" η ανάγκη να διατηρούμε τα θεμέλια της μουσικής μας υπόστασης ακλόνητα. Και πιστέψτε με, αυτό βγάζει μια ιδιόμορφη ενέργεια που την εισπράττει ο ακροατής, το κοινό, σαν μια σύμπραξη μπροστά στην αγωνία για το μέλλον.
Πόσο δύσκολη ήταν η μεταγραφή; Πόσο χρειάστηκε να δουλέψετε για να φτάσετε στο επιθυμητό για σας αποτέλεσμα; Δεν είναι ποτέ εύκολη μια μεταγραφή. Πρέπει να σεβαστείς το έργο και να το κάνεις να λειτουργήσει στο νέο του "χώρο". Θέλει "καθαρές εξηγήσεις" για το τι θα χαθεί και τι θα κερδηθεί στην πορεία της μεταγραφής. Δουλεύω πολλά χρόνια, σχεδόν συνεχώς, στις μεταγραφές έργων από διάφορα στυλ και εποχές. Τα κονσέρτα Μπαρόκ μουσικής μπορώ να πω ότι δε με δυσκόλεψαν ιδιαίτερα, με την έννοια ότι η μεταφορά έγινε από ορχηστρικό σε ορχηστρικό σχήμα.
Είστε σολίστ και δάσκαλος της κιθάρας. Τι σας ιντριγκάρει περισσότερο; Θα διαλέγατε ποτέ; Οι ιδιότητες του μουσικού εκτελεστή και του δασκάλου είναι αδιαίρετες στη δική μου ζωή. Ποτέ δεν υπήρξε η μία χωρίς την άλλη και πλέον η μία τρέφει την άλλη.
Ποιο έργο θεωρείτε ότι θα ήταν μεγάλη πρόκληση για σας στο όργανο που υπηρετείτε; Δουλεύω ως μεταγραφή και το δουλεύουμε ήδη και στην πράξη με τους συνεργάτες μου στο guitarte ensemble, την "Εξαϋλωμένη νύχτα" (Verklarte nacht) του Arnold Schoenberg. Πραγματικά μεγάλη πρόκληση! Από πολλές απόψεις.
Ποια τα επόμενα πλάνα σας; Πού θα σας δούμε μετά από αυτό εδώ; Θα ακολουθήσει μια σειρά συναυλιών με τα 4 Concerti grossi με το Guitarte ensemble, στο προσεχές διάστημα.
Ποια είναι η πιο σημαντική - για σας - συμβουλή που δίνετε στους μαθητές σας; ...Να "πατροκτονούν" όταν έρθει η ώρα...
Ποιο άλλο όργανο σας συγκινεί, πέρα από την κιθάρα; Αγαπώ ιδιαίτερα τα έγχορδα με δοξάρι. Αλλά οι πιο δυνατές συγκινήσεις έρχονται από την ανθρώπινη φωνή.
Η σύνθεση τελικά έχει ρόλο στη ζωή σας; Ανέφερα πιο πριν ως αδιαίρετες τις έννοιες εκτελεστής και δάσκαλος στην κιθάρα. Πορεύομαι και ως μουσικός με αδιαίρετες τις έννοιες συνθέτης και εκτελεστής. Για αυτό ίσως υπήρξα πολύ κακός μαθητής στη σύνθεση... Γράφω μουσική για να παιχτεί και μόνο, και έχει παιχτεί μουσική μου με ευτυχείς συγκυρίες.
Τι είναι αυτό που αποτελεί για σας κινητήρια δύναμη, προκειμένου να κάνετε όλα αυτά που κάνετε για την τέχνη σας; Λένε ότι ο άνθρωπος άρχισε να παράγει τα πρώτα έργα τέχνης (κάποια χαραγμένα σχέδια στην πέτρα), όταν συνειδητοποίησε την ιδέα του θανάτου. Με όλη την ποικιλομορφία της σημερινής ζωής μετά από τόσους αιώνες, ο πυρήνας της κινητήριας δύναμης παραμένει ο ίδιος. Αθανασία ή έστω αφθαρσία, παντού και πάντα... κάθε μορφής και περιεχόμενου.