Συνέντευξη με τους The Green River Burial
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2012 12:55
Hardcore από τη Γερμανία και όποιον πάρει ο χάρος! Το ντεμπούτο των τεσσάρων από το Έσσεν είναι πολύ δυνατό, περιέχει υλικό για ξέφρενο headbanging και προκαλεί ήδη συζητήσεις στις τάξεις των οπαδών του ιδιώματος. Γράφοντας την κριτική του “Separate & Coalesce” και ερχόμενος σε επαφή με τη δισκογραφική τους, για να ενημερώσω για τη δημοσίευσή της, δεν θα ήταν δυνατό να μην προχωρήσω και στο θέμα «συνέντευξη». Έτσι λοιπόν ήλθαμε σε επαφή με το νέο αυτό σχήμα, ρωτήσαμε για το δίσκο, για το μέλλον τους, για τις συναυλίες, που αποτελούν αυτοσκοπό και αυτό το πιστοποιούν και οι ίδιοι, και για το εκπληκτικό όνομά τους! Πώς; Δεν ξέρετε τι παίζει με το «Πράσινο ποτάμι»; Ελάτε μαζί μας!
Αν και είστε μόλις τέσσερα χρόνια συγκρότημα, ήδη κυκλοφορήσατε το πρώτο σας άλμπουμ! Πώς το είδε και το άκουσε ο Τύπος; Τι ανταπόκριση έχετε ως τώρα; Είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσεις στη μουσική βιομηχανία. Η πίεση που ασκείται είναι μεγάλη μια και υπάρχουν παρά πολλές Hardcore/Metal μπάντες πια. Ευτυχώς όμως το άλμπουμ έχει πάρει τόσες κριτικές και έχει αναφερθεί σε τόσα πολλά blog που πραγματικά δυσκολευόμαστε να ενημερωνόμαστε για όλα αυτά που συμβαίνουν και όλα τα νέα που «ανεβαίνουν». Η ανταπόκριση που έχουμε ως τώρα είναι κυρίως καλή, αν και έχουμε και κακές κριτικές, που μιλάνε για μονοτονία και βλακεία στα τραγούδια μας! Να σου πω την αλήθεια, οι κριτικές στο σύνολό τους μας κάνουν να χαμογελάμε.
Η μουσική σας είναι τόσο ακραία και κτηνώδης! Τι σχέδιο είχατε κατά νου όταν δημιουργούσατε το άλμπουμ;
Πρώτα απ’ όλα, το «σχέδιο» που είχαμε είναι αυτό που έχουμε πάντα κατά νου. Να κάνουμε πάντα αυτό που μας αρέσει. Εκεί οφείλεται και το ότι τα τραγούδια μας διαφέρουν μεταξύ τους, πιο δραστικά απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς. Όταν αισθανθούμε κάτι σαν «Επ, για να βάλουμε ένα Ραπ θέμα σε αυτό το σημείο», πάμε και το δουλεύουμε να δούμε αν βγαίνει καλό. Επίσης, οι τέσσερίς μας είχαμε συμφωνήσει να δουλέψουμε το πρώτο μας άλμπουμ όσο χρειαστεί, χωρίς όρια χρόνου. Μας πήρε ένα χρόνο να το ολοκληρώσουμε. Έτσι η μουσική μας «αναπτύχθηκε» και τα τραγούδια μας «ωρίμασαν». Νομίζω ότι μπορείς να το ακούσεις αυτό στο δίσκο.
Θα κάνετε κάποιο video; Έχετε διαλέξει τραγούδι;
Ήδη κάναμε ένα video για το "No Tomorrow, No Regrets". Τσέκαρέ το στο Youtube.
Θα βγείτε στο δρόμο για περιοδεία; Το βλέπετε να γίνεται σύντομα;
Εννοείται ότι προγραμματίζουμε να βγούμε σε περιοδεία. Αυτή είναι και η ουσία για ένα συγκρότημα. Ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνεις νέα μας γι αυτό είναι να τσεκάρεις τις σελίδες μας στο διαδίκτυο.
Όταν άκουσα το άλμπουμ, πρόσεξα ότι η παραγωγή ήταν κάπως «παλιομοδίτικη». Θα έλεγες πως αυτή η συγκεκριμένη παραγωγή δείχνει αυτή την ιδιαίτερη πλευρά του επιθετικού στυλ σας;
Απόλυτα! Θέλαμε ένα φρέσκο, έναν ισοπεδωτικό ήχο με μια κάπως «βρώμικη» απόχρωση, για να εκφράσουμε το θυμό μας και το πάθος μας, για να έχουμε αυτό το σκληρό Hardcore συναίσθημα, το οποίο λείπει σήμερα από πολλές από τις μπάντες με «υπερβολική» παραγωγή.
Πώς αποφασίσατε να ονομαστείτε The Green River Burial; Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις; Η βασική ιδέα που είχαμε από την αρχή σαν μπάντα ήταν να δείξουμε μουσικά και στιχουργικά τα έργα και ημέρες του Αμερικανού serial killer Gary Leon Ridgway, ο οποίος έγινε γνωστός σαν The Green River Killer και ο οποίος δολοφόνησε με βάναυσο τρόπο πάνω από σαράντα οκτώ γυναίκες και έθαψε τα πτώματά τους στον ποταμό Green River (σ.σ. ο εν λόγω δολοφόνος έδρασε στην πολιτεία της Washington, καταδικάστηκε για το θάνατο 49 γυναικών – κυρίως πόρνες – και ομολόγησε σχεδόν διπλάσιο αριθμό φόνων. Η αρχική ποινή ήταν θάνατος, πλην όμως μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή) . Αρχίσαμε λοιπόν να διαβάζουμε και να αναλύουμε τις αναφορές των αστυνομικών και τα ψυχογράμματα για να μπορέσουμε να «περιγράψουμε» τις προθέσεις και τα συναισθήματα πίσω από όλες αυτές τις φρικτές πράξεις. Επειδή όμως είχαμε συνεχείς αλλαγές στο συγκρότημα, αρχίσαμε να ξεφεύγουμε από το αρχικό πλάνο όλο και περισσότερο, μέχρι που αλλάξαμε τελείως κατεύθυνση. Κρατήσαμε όμως το όνομα.
Το “Sink ships” είναι ένα φοβερό ιντερμέδιο! Σας βγήκε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων; Ήταν κάτι που είχατε σκεφτεί να κάνετε από την αρχή;
Όταν είχαμε γράψει περίπου τα δύο τρίτα του δίσκου, σκεφτήκαμε πως χρειαζόμασταν κάτι να «τα ενώσει»… Θέλαμε κάτι στη μέση, κάτι που να «μαζέψει» διάφορα στοιχεία από το άλμπουμ και που θα τους δώσει άλλη κατεύθυνση και ένα πιο ήρεμο feeling, ενώ θα κρατά τις βασικές αρμονίες. Πειραματιστήκαμε πολύ μ’ αυτή την ιστορία, δοκιμάζαμε πράγματα για ώρες, ψάχναμε τις καλύτερες συγχορδίες και κλίμακες. Ανταλλάσσαμε ιδέες μεταξύ μας και τελικά βρήκαμε αυτό το ιδανικό θέμα, το οποίο τελικά τοποθετήσαμε στο “Separate & Coalesce”.
Τα τραγούδια σας είναι πολύ δυνατά, είναι εκρηκτικά! Πάω στοίχημα ότι ανυπομονείτε να τα παίξετε live! Ποιο θα ήταν λοιπόν το ιδανικό κοινό για σας;
Ναι, ναι, δεν βλέπουμε την ώρα να παίξουμε τα τραγούδια μας στη σκηνή! Δεν υπάρχει «ιδανικό κοινό» για μας, εκτιμούμε και τους Μεταλλάδες που κάνουν headbanging για σαράντα λεπτά, εκτιμούμε και τα παιδιά που κάνουν moshing, stagediving και τραγουδάνε μαζί μας. Ακόμα και τον κόσμο που δεν μας ξέρει και έχει έλθει και απλά μας κοιτάζει. Είμαστε ευτυχείς όταν έρχονται στα Live μας και δαπανούν χρόνο για να μας δουν.
Προτιμάτε μικρά venue ή μεγάλα φεστιβάλ;
Και οι δύο περιπτώσεις έχουν υπέρ και κατά. Τα μικρά venue έχουν μια ζεστασιά, μια αμεσότητα, με τα stagedive και τα crewshout… Είσαι πολύ κοντά στο κοινό, είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσεις με αυτό. Τα μεγάλα φεστιβάλ απλά σε καθηλώνουν, όταν βλέπεις όλα αυτά τα παιδιά μπροστά σου να παρατηρούν κάθε σου κίνηση. Μας αρέσουν και οι δύο «κατηγορίες».
Μια και είστε καινούργιο συγκρότημα, τι είναι αυτό που θεωρείτε το πλέον σημαντικό τώρα; Τι να περιμένουμε από σας στο μέλλον;
Το πιο σημαντικό για μας είναι να παίζουμε Live. Όλο και πιο πολλά, όλο και περισσότερα. Να περιμένετε κάνα-δυο περιοδείες και πολλά-πολλά Live του χρόνου!
Κώστας Κούλης
Joomla Social by OrdaSoft!
