Συνέντευξη με την Ελένη Τζατζιμάκη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 30 Νοεμβρίου -0001 01:34
Σε γνωρίσαμε ως ποιήτρια και συγγραφέα. Θα περιμέναμε η πρώτη επαφή με το τραγούδι να είναι από τη θέση του στιχουργού. Πώς προέκυψε η ερμηνεία;Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πολλές μελωδίες. Μικρότερη από τέσσερα αδέρφια και εγγονή μιας εξαιρετικά καλλίφωνης γιαγιάς που με έπαιρνε από το χέρι και τραγουδούσαμε μαζί, η επαφή μου με τη μουσική ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μου, της "μικροκοινωνικής" μου κουλτούρας, καθόριζε τη σκέψη μου για τα πράγματα. Δοκίμασα από πολύ μικρή ηλικία να εκφραστώ μέσα από το πιάνο και το ακκορντεόν αλλά πάντοτε επέστρεφα στην ανάγκη μου να... το πω με ένα τραγούδι, εκεί ένιωθα ότι "κάτι συμβαίνει". Ίσως επειδή, τελικά, πάνω στην ερμηνεία συναντιούνται ο ήχος και ο λόγος-ο άλλος μου εκφραστικός δρόμος. Ωστόσο, δεν έχω ακόμη αισθανθεί έτοιμη να γράψω στίχους, ίσως από φόβο. Θα το ήθελα πάντως!
Ποια ιδιότητα από αυτές αισθάνεσαι ως κύρια; Με ποια νιώθεις ότι επικοινωνείς καλύτερα;
Με το χέρι στην καρδιά, θα σας έλεγα ότι συλλειτουργούν οι δύο μου αυτές ιδιότητες. Και αυτό συμβαίνει επειδή, ακριβώς, η κάθε μια εξυπηρετεί διαφορετικές όψης της ίδιας ανάγκης, δηλαδή της έκφρασής μου. Γράφοντας παράγω έναν νέο κόσμο, δικό μου, του οποίου γνωρίζω τα υλικά μόνον εγώ. Από εκεί και έπειτα, ο αναγνώστης είναι αυτός που θα αποφασίσει κάθε φορά τι θα κρατήσει από μένα και πού θα παρέμβει εκείνος ώστε να καρπωθεί το κείμενο πρός όφελός του. Από την άλλη, τραγουδώντας, αισθάνομαι ότι καλούμαι να ''μεταφέρω'' προσεκτικά στο κοινό, τη δημιουργία κάποιου άλλου (συνθέτη και στιχουργού). Και εκεί, το στοίχημα είναι να μεσολαβήσω συνεισφέροντας κι εγώ κάτι απ' την ψυχή και τις αλήθειες μου. Θεωρώ, πάντως, ότι η ευθύνη είναι μεγάλη και στις δύο περιπτώσεις, δεν το αντιμετωπίζω αβίαστα αρκούμενη στο να ικανοποιήσω απλώς την ανάγκη μου να εκφραστώ. Θέλει και συνείδηση.
Με το χέρι στην καρδιά, θα σας έλεγα ότι συλλειτουργούν οι δύο μου αυτές ιδιότητες. Και αυτό συμβαίνει επειδή, ακριβώς, η κάθε μια εξυπηρετεί διαφορετικές όψης της ίδιας ανάγκης, δηλαδή της έκφρασής μου. Γράφοντας παράγω έναν νέο κόσμο, δικό μου, του οποίου γνωρίζω τα υλικά μόνον εγώ. Από εκεί και έπειτα, ο αναγνώστης είναι αυτός που θα αποφασίσει κάθε φορά τι θα κρατήσει από μένα και πού θα παρέμβει εκείνος ώστε να καρπωθεί το κείμενο πρός όφελός του. Από την άλλη, τραγουδώντας, αισθάνομαι ότι καλούμαι να ''μεταφέρω'' προσεκτικά στο κοινό, τη δημιουργία κάποιου άλλου (συνθέτη και στιχουργού). Και εκεί, το στοίχημα είναι να μεσολαβήσω συνεισφέροντας κι εγώ κάτι απ' την ψυχή και τις αλήθειες μου. Θεωρώ, πάντως, ότι η ευθύνη είναι μεγάλη και στις δύο περιπτώσεις, δεν το αντιμετωπίζω αβίαστα αρκούμενη στο να ικανοποιήσω απλώς την ανάγκη μου να εκφραστώ. Θέλει και συνείδηση.
Αν στην πρώτη δισκογραφική σου δουλειά έχουμε συντελεστές όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Μιχάλης Γκανάς και ο Λεωνίδας Μαριδάκης, τί να περιμένουμε στην επόμενη;
Η αλήθεια είναι ότι είχα τη μεγάλη τύχη να ξεκινήσω με αυτά τα τραγούδια-δώρα σπουδαίων δημιουργών τους οποίους αγαπώ και σέβομαι απεριόριστα. Δεδομένου ότι οι σκέψεις για την επόμενη δουλειά βρίσκονται ακόμη σε πολύ θεωρητικό επίπεδο, θα σας εξομολογόμουν την επιθυμία μου να αναμετρηθώ μουσικά στο μέλλον με ποιήματα σύγχρονων γυναικών ποιητριών, των τελευταίων 40 χρόνων, όπου πραγματικά μπορεί να δει κανείς ένα άλλο τοπίο στην ποίηση, χαμηλά φωτισμένο αλλά με ιδιαίτερο βάθος. Και κάποτε, θα ήθελα να τραγουδήσω μόνο τζαζ, που είναι και η μεγάλη μου αγάπη. Προς το παρόν, όμως, τα ονειρεύομαι όλα αυτά!
Η αλήθεια είναι ότι είχα τη μεγάλη τύχη να ξεκινήσω με αυτά τα τραγούδια-δώρα σπουδαίων δημιουργών τους οποίους αγαπώ και σέβομαι απεριόριστα. Δεδομένου ότι οι σκέψεις για την επόμενη δουλειά βρίσκονται ακόμη σε πολύ θεωρητικό επίπεδο, θα σας εξομολογόμουν την επιθυμία μου να αναμετρηθώ μουσικά στο μέλλον με ποιήματα σύγχρονων γυναικών ποιητριών, των τελευταίων 40 χρόνων, όπου πραγματικά μπορεί να δει κανείς ένα άλλο τοπίο στην ποίηση, χαμηλά φωτισμένο αλλά με ιδιαίτερο βάθος. Και κάποτε, θα ήθελα να τραγουδήσω μόνο τζαζ, που είναι και η μεγάλη μου αγάπη. Προς το παρόν, όμως, τα ονειρεύομαι όλα αυτά!
Για τους περισσότερους νέους καλλιτέχνες η πρώτη δουλειά έρχεται με πολύ κόπο, με πολλή τύχη ή και με τα δύο μαζί. Με σένα;
Δίχως να παραπονιέμαι ότι ήμουν άτυχη, θα σας έλεγα ότι μάλλον στη δική μου περίπτωση ήταν περισσότερος ο κόπος. Δε μου έχουν έρθει όλα τόσα εύκολα αλλά δεν το ευνοεί και η εποχή μας. Παρόλ'αυτά, δεν προτίθεμαι να παραιτηθώ σύντομα, παραμένω πιστή εργάτρια και εύπιστη σε ενδεχόμενες ευχάριστες εκπλήξεις. Και συνεχίζω να τραγουδάω!
Γιατί το τραγούδι «Κίρκη» για τίτλο; Τι είναι ή τι έχει γίνει κατά καιρούς για σένα «Κίρκη»;
Στο μυαλό του μέσου αναγνώστη της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας, αλλά και στην κοινή μας συνείδηση γενικώς,η Κίρκη έχει αποτυπωθεί ως η γνωστότερη μάγισσα του αρχαίου Μεσογειακού κόσμου, μία γόησσα μάγισσα-θεά που αντέδρασε εκδικητικά, με τελείως ταπεινά ένστικα, δίχως πραγματική αιτία. Όμως, στο ομώνυμο τραγούδι, η Κίρκη υμνείται επιτέλους ως γυναίκα, ακούμε λίγο και τη δική της την πλευρά, φωτίζονται και οι δικές της οι ανάγκες. Ομολογώ ότι μου άρεσαν τόσο πολύ αυτοί οι στίχοι της Χρύσας Κοντογεωργοπούλου που ήδη είχα αποφασίσει από την αρχή ότι θέλω να χαρακτηρίσουν και το σύνολο της δουλειάς, ήθελα η Κίρκη να έχει τον πρώτο λόγο. Γιατί; Μα ακριβώς για την ανατρεπτική ματιά του στίχου σε μια τόσο μοιραία προσωπικότητα- γενικώς, πάντοτε μου τραβάνε την προσοχή οι ιστορίες των τολμηρών γυναικών που έχουν ξεπεράσει τα συμβατικά όρια του κοινωνικού τους φύλου με οποιονδήποτε τρόπο. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι η Κίρκη τιμωρήθηκε για την πράξη της με σφοδρό έρωτα και μάλιστα ανεκπλήρωτο! Δεν της αξίζει ένα τραγούδι;!
Αν κοιτάξει κάποιος στη βιβλιοθήκη και στη δισκοθήκη σου, τι θα βρει;
Από τον Ερωτόκριτο έως τον Λουδοβίκο Φόυερμπαχ κι από την Patsy Cline στους DreamTheater.Τα γούστα μου είναι σχιζοφρενικά, διαβάζω και ακούω σχεδόν τα πάντα. Τα μόνα που δε θα βρείτε είναι έργα επιστημονικής φαντασίας και πολλά cd's κλασικής μουσικής.
Δίχως να παραπονιέμαι ότι ήμουν άτυχη, θα σας έλεγα ότι μάλλον στη δική μου περίπτωση ήταν περισσότερος ο κόπος. Δε μου έχουν έρθει όλα τόσα εύκολα αλλά δεν το ευνοεί και η εποχή μας. Παρόλ'αυτά, δεν προτίθεμαι να παραιτηθώ σύντομα, παραμένω πιστή εργάτρια και εύπιστη σε ενδεχόμενες ευχάριστες εκπλήξεις. Και συνεχίζω να τραγουδάω!
Γιατί το τραγούδι «Κίρκη» για τίτλο; Τι είναι ή τι έχει γίνει κατά καιρούς για σένα «Κίρκη»;Στο μυαλό του μέσου αναγνώστη της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας, αλλά και στην κοινή μας συνείδηση γενικώς,η Κίρκη έχει αποτυπωθεί ως η γνωστότερη μάγισσα του αρχαίου Μεσογειακού κόσμου, μία γόησσα μάγισσα-θεά που αντέδρασε εκδικητικά, με τελείως ταπεινά ένστικα, δίχως πραγματική αιτία. Όμως, στο ομώνυμο τραγούδι, η Κίρκη υμνείται επιτέλους ως γυναίκα, ακούμε λίγο και τη δική της την πλευρά, φωτίζονται και οι δικές της οι ανάγκες. Ομολογώ ότι μου άρεσαν τόσο πολύ αυτοί οι στίχοι της Χρύσας Κοντογεωργοπούλου που ήδη είχα αποφασίσει από την αρχή ότι θέλω να χαρακτηρίσουν και το σύνολο της δουλειάς, ήθελα η Κίρκη να έχει τον πρώτο λόγο. Γιατί; Μα ακριβώς για την ανατρεπτική ματιά του στίχου σε μια τόσο μοιραία προσωπικότητα- γενικώς, πάντοτε μου τραβάνε την προσοχή οι ιστορίες των τολμηρών γυναικών που έχουν ξεπεράσει τα συμβατικά όρια του κοινωνικού τους φύλου με οποιονδήποτε τρόπο. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι η Κίρκη τιμωρήθηκε για την πράξη της με σφοδρό έρωτα και μάλιστα ανεκπλήρωτο! Δεν της αξίζει ένα τραγούδι;!
Αν κοιτάξει κάποιος στη βιβλιοθήκη και στη δισκοθήκη σου, τι θα βρει;
Από τον Ερωτόκριτο έως τον Λουδοβίκο Φόυερμπαχ κι από την Patsy Cline στους DreamTheater.Τα γούστα μου είναι σχιζοφρενικά, διαβάζω και ακούω σχεδόν τα πάντα. Τα μόνα που δε θα βρείτε είναι έργα επιστημονικής φαντασίας και πολλά cd's κλασικής μουσικής.
Η σημερινή εποχή είναι κατά γενική ομολογία σκοτεινή. Από πού αντλείς δύναμη και έμπνευση;
Ακριβώς από αυτό το σκοτάδι- πρέπει όλοι να φτιάξουμε σύραγγες φωτός και να αποφασίσουμε να ξεριζώσουμε αυτό που ζούμε ως άνθρωποι και ως εργαζόμενοι. Η τέχνη εκεί θα μπορούσε να κρατάει το φανάρι και οφείλει να το κάνει σύντομα και με συνείδηση, νομίζω.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη!
Ακριβώς από αυτό το σκοτάδι- πρέπει όλοι να φτιάξουμε σύραγγες φωτός και να αποφασίσουμε να ξεριζώσουμε αυτό που ζούμε ως άνθρωποι και ως εργαζόμενοι. Η τέχνη εκεί θα μπορούσε να κρατάει το φανάρι και οφείλει να το κάνει σύντομα και με συνείδηση, νομίζω.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη!
Γεωργία Σάλιαρη
Joomla Social by OrdaSoft!
