Συνέντευξη με τους Lightfold
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 02 Απριλίου 2019 02:20
Είναι μία μπάντα που την παρακολουθώ εδώ και καιρό. Γνωριζόμαστε με τα παιδιά, φυσικό είναι άλλωστε, η Ελλάδα στο Μέταλ είναι χωριό (και κάποιες φορές στρουμφοχωριό) και όλα τα παιδιά που μοχθούν ένα γεια το έχουν με τα υπόλοιπα του εν λόγω χωριού. Η προ-ακρόαση για το “Deathwalkers” ήταν η αρχή… Πάνω στην κουβέντα με το mastermind της μπάντας, τον κιθαρίστα Θανάση Λαμπράκη, συμφωνήσαμε να ανανεώσουμε το ραντεβού και να μιλήσουμε για αυτό το πραγματικά σπουδαίο άλμπουμ των Lightfold, για την ύπαρξή του ως πρώτο μέρος μιας τριλογίας, για τα επόμενα «χτυπήματα» του σχήματος, για το πώς το σκοτάδι μπορεί να γίνει ένας καλός οδηγός έμπνευσης και όχι μόνο.
Η ιδέα πώς προέκυψε;
Διαβάζοντας το βιβλίο του Ενώχ. Έστησα αρχικά αυτή την ιστορία, το “Deathwalkers”, χωρίς να ξέρω αν μπορεί να γίνει τριλογία. Δεν είχα τέτοιες βλέψεις. Μετά, αφού διάβασα, είδα ότι μπορεί να συνδεθεί με κάποιο τρόπο. Και έψαξα να βρω αυτό τον τρόπο. Έψαξα στα βιβλία του Ενώχ, οπότε έκανα τη σύνδεση. Η ιστορία, σαν τριλογία, έχει τελειώσει. Είναι έτοιμο όλο αυτό! Αυτή τη στιγμή είναι έτοιμα οκτώ από τα ένδεκα τραγούδια του δεύτερου μέρους! Ντεμαρισμένα.
Στίχοι, μελωδίες της φωνής…
Όλα! Τα θέματα έτοιμα… τα πάντα!
Για το τρίτο άλμπουμ έχεις έτοιμους τους στίχους ή το λιμπρέτο;
Η ιστορία είναι έτοιμη, το πώς θα κινηθούμε δηλαδή. Και έχει πολλές ανατροπές… Το δεύτερο μέρος, όπως και το τρίτο, έχουν ανατροπές, οι οποίες μας οδήγησαν στη διαφοροποίηση του ήχου και του ύφους της μπάντας. Θα γίνει πιο Progressive, μπορεί και πιο Doom… Και πιο Ανατολίτικο… και πιο cinematic.
H ανάγκη για να αλλάξεις τον ήχο σου, για να αλλάξεις τα μοτίβα που έπαιζες… Προήλθε από την εξέλιξη της ιστορίας ή και από εσωτερική ανάγκη; Να κάνεις κάτι άλλο;
Κοίταξε… Για να γράψω, προσωπικά, θα πρέπει να είμαι σε ένα mood σκοτεινό. Αν σε εκείνη την περίοδο περνάω χαρούμενα, δεν μου βγαίνει να γράψω. Πρέπει να είμαι σε μία φάση εσωτερικού σκότους…
Δημιουργικής απελπισίας;
Όχι απαραίτητα… Αυτό ευτυχώς έχω την ιδιότητα να το αλλάζω μόνος μου. Και όταν μου έρχεται ανάγκη να γράψω, αυτό σημαίνει ότι μέσα μου έχουν «μαυρίσει» όλα. Γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να βγουν μοτίβα. Κατ’ ανάγκη, πάνω σ’ αυτό, ψάχνω και τον ήχο. Κι όταν ακούω και λέω «Αυτός είναι ο ήχος», αυτό γίνεται.
Ο δίσκος ασχολείται με ένα θέμα λεπτό. Έναν άνθρωπο που πεθαίνει και πάει στην «άλλη μεριά».
Δεν πεθαίνει ακριβώς. Είναι σε μία ενδιάμεση κατάσταση.
Κι αυτό συμβαίνει στον πρώτο δίσκο. Τι να περιμένουμε δηλαδή στους επόμενους δύο;
Πολλά… (γέλια)
Είναι οι ανατροπές που λέγαμε;
Είναι πανσυμπαντικές οι ανατροπές. Διαταράσσονται οι πανσυμπαντικές ισορροπίες…
Αυτό που άκουσα είναι ένας πολύ καλά δομημένες δίσκος, με πολλή μελωδία και απίστευτα παιγμένα όργανα. Πόσο καιρό σας πήρε για να γίνει;
Δεν πήρε πολύ. Η βάση, που είναι τα τύμπανα, μας ξεκλείδωσε τα σημεία που έλειπαν. Όλο αυτό το οικοδόμημα έχει δομηθεί πάνω στα τύμπανα! Αυτό ήταν το κλειδί, για να πάρει όλο αυτό μια συμπαγή μορφή. Οπότε πάτησα εγώ εκεί, πάτησε ο Χάρης (σ.σ. Πολυμενέας – πλήκτρα) εκεί, ώστε να μην έρχονται κόντρα οι ενορχηστρώσεις… με διάφορα πραγματάκια, που υπάρχουν σε κάθε κομμάτι. Και στη συνέχεια βέβαια ο τραγουδιστής, ο οποίος δεν κόντραρε αυτές τις μελωδίες. Πάτησε ακριβώς επάνω. Τις έκανε κτήμα του.
Πόσο καιρό σας πήρε να βρείτε καινούργιο τραγουδιστή; Και γιατί επιλέξατε το στοιχείο του μυστηρίου της ταυτότητάς του;
Μας πήρε περίπου ένα χρόνο… Δοκιμάσαμε διάφορους στο μεσοδιάστημα. Και άντρες και γυναίκες. Μήπως και το αλλάξουμε, το κάνουμε female. Αλλά οι φωνές που είχαμε κατά νου ήταν πολύ δύσκολο να αποδοθούν. Κάναμε δοκιμές. Οι δοκιμές δεν πήγαιναν. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Martin και ο Martin μας έδωσε τη λύση…
Και γιατί το μυστήριο; Ποιανού ιδέα ήταν;
Όλων… Θα σου πω γιατί. Γιατί ο Martin είναι ένας χαρακτήρας, ο οποίος αποδομεί την οντότητα του τραγουδιστή και περνάει πλέον ως χαρακτήρας. Και όχι ως τραγουδιστής. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Δεν έχει σχέση αυτό. Και ούτε μας ενδιέφερε το όνομα που θα πάρει τη θέση του προηγούμενου τραγουδιστή, του Θοδωρή. (σ.σ. Μαρτίνη) Μας ενδιέφερε απλά να μεταφέρουμε θεατρικά όλο το σενάριο. Και επάνω στη σκηνή. Γιατί, από τις φωτογραφίες που είδες, υπάρχει ένα συγκεκριμένο outfit. Το οποίο είναι το outfit αυτού του δίσκου. Στο δεύτερο μέρος θα είμαστε με άλλο outfit. Οπότε εξελίσσεται όλο αυτό.
Όσον αφορά το βίντεο του δίσκου και δεν μιλάω για το lyric (σ.σ. “The Collector), που μόλις κυκλοφόρησε, ξέρω ότι το έχετε ήδη κάνει. Σωστά;
Ναι... Το έχουμε ήδη γυρίσει…
Για ποιο κομμάτι είναι;
Για το “Deception”.
Τι σας ώθησε να κάνετε αυτό;
Ήμαστε ανάμεσα στο “Deception”, στο “Battle” και στο “The Collector”… Απλά θεωρήσαμε ότι το “Deception” έχει περισσότερο λυρισμό απ’ όλα και είναι το ύφος και το είδος και η απόδοση – όπως έχει βγει – που είπαμε πως «Αυτό είναι». Η αλήθεια είναι πως μας πήρε αρκετό καιρό να αποφασίσουμε πώς και τι. Οπότε θεωρήσαμε ως καλή λύση το “Deception”.
Έχετε υπογράψει πρόσφατα στην Pitch Black. Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το αν είστε ευχαριστημένοι με την ως τώρα αντιμετώπιση;
Όχι, δεν είναι καθόλου νωρίς. Είναι παρά πολύ συνεργάσιμοι. Είναι on time. H επικοινωνία είναι άψογη. Δεν έχουμε κανένα μα κανένα παράπονο. Είναι αυτό που λέμε Συνεργάτης! Ο ορισμός του συνεργάτη.
Η προοπτική είναι να κυκλοφορήσετε και τα άλλα άλμπουμ με την Pitch Black ή θα το σκεφθείτε;
Φυσικά! Αν ρολάρει η συνεργασία, δεν έχουμε κανένα λόγο να αλλάξουμε.
Όσον αφορά την κυκλοφορία, έχετε βάλει κάποιο πλάνο στο μυαλό σας; Τρία άλμπουμ σε τέσσερα χρόνια, ας πούμε…
Κοίτα, το αρχικό πλάνο είναι ένα άλμπουμ ανά δύο χρόνια. Γι’ αυτό κιόλας και το ντεμάρισμα έχει σχεδόν τελειώσει για το δεύτερο μέρος. Για να μπορέσουμε να είμαστε σωστοί με το χρόνο. Να στείλουμε το υλικό στην Pitch Black, να το αποδεχθεί και να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις.
Αυτό που σε ωθεί να ξυπνάς κάθε πρωί και να κάνεις μουσική, τι είναι;
Είναι το εσωτερικό σκοτάδι, το οποίο με έφερε στο αμήν… Είναι πολύ δύσκολο να στο εξηγήσω. Αυτή την περίοδο, ας πούμε, δεν μπορώ να συνθέσω τίποτα. Δεν μπορώ! Δεν είναι ότι δεν έχω τη δυνατότητα ή την τεχνική κατάρτιση να το κάνω. Δεν μου βγαίνει!
Μήπως όλη σου η ενέργεια πάει προς το LiVE στις 2 Μαΐου;
Όχι… Δεν έχει να κάνει μ’ αυτό, δεν έχει να κάνει καθόλου. Είναι ξεχωριστό κομμάτι. Έχει να κάνει μ’ εμένα, με τον εσωτερικό μου κόσμο. Εφόσον ο εσωτερικός μου κόσμος δεν έχει ανάγκη, δεν το κάνω. Όταν θα υπάρξει ανάγκη, θα το κάνω.
Ο Martin έχει σκοπό να αποκαλυφθεί;
Αυτό… δεν το ξέρω… Αυτό θα φανεί, ανάλογα με τις διαθέσεις του ιδίου. Όπως είπαμε, είναι ένας χαρακτήρας που έχει αποδομηθεί από το ρόλο του τραγουδιστή. Είναι τελείως ανεξάρτητο… Είναι ο Martin και εμείς. Είναι μία ανεξάρτητη φιγούρα και εκείνος θα κρίνει αν θα αποκαλυφθεί ή όχι…
Κώστας Κούλης
Η ιδέα πώς προέκυψε;
Διαβάζοντας το βιβλίο του Ενώχ. Έστησα αρχικά αυτή την ιστορία, το “Deathwalkers”, χωρίς να ξέρω αν μπορεί να γίνει τριλογία. Δεν είχα τέτοιες βλέψεις. Μετά, αφού διάβασα, είδα ότι μπορεί να συνδεθεί με κάποιο τρόπο. Και έψαξα να βρω αυτό τον τρόπο. Έψαξα στα βιβλία του Ενώχ, οπότε έκανα τη σύνδεση. Η ιστορία, σαν τριλογία, έχει τελειώσει. Είναι έτοιμο όλο αυτό! Αυτή τη στιγμή είναι έτοιμα οκτώ από τα ένδεκα τραγούδια του δεύτερου μέρους! Ντεμαρισμένα.
Στίχοι, μελωδίες της φωνής…
Όλα! Τα θέματα έτοιμα… τα πάντα!
Για το τρίτο άλμπουμ έχεις έτοιμους τους στίχους ή το λιμπρέτο;
Η ιστορία είναι έτοιμη, το πώς θα κινηθούμε δηλαδή. Και έχει πολλές ανατροπές… Το δεύτερο μέρος, όπως και το τρίτο, έχουν ανατροπές, οι οποίες μας οδήγησαν στη διαφοροποίηση του ήχου και του ύφους της μπάντας. Θα γίνει πιο Progressive, μπορεί και πιο Doom… Και πιο Ανατολίτικο… και πιο cinematic.
H ανάγκη για να αλλάξεις τον ήχο σου, για να αλλάξεις τα μοτίβα που έπαιζες… Προήλθε από την εξέλιξη της ιστορίας ή και από εσωτερική ανάγκη; Να κάνεις κάτι άλλο;
Κοίταξε… Για να γράψω, προσωπικά, θα πρέπει να είμαι σε ένα mood σκοτεινό. Αν σε εκείνη την περίοδο περνάω χαρούμενα, δεν μου βγαίνει να γράψω. Πρέπει να είμαι σε μία φάση εσωτερικού σκότους…
Δημιουργικής απελπισίας;
Όχι απαραίτητα… Αυτό ευτυχώς έχω την ιδιότητα να το αλλάζω μόνος μου. Και όταν μου έρχεται ανάγκη να γράψω, αυτό σημαίνει ότι μέσα μου έχουν «μαυρίσει» όλα. Γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να βγουν μοτίβα. Κατ’ ανάγκη, πάνω σ’ αυτό, ψάχνω και τον ήχο. Κι όταν ακούω και λέω «Αυτός είναι ο ήχος», αυτό γίνεται.
Ο δίσκος ασχολείται με ένα θέμα λεπτό. Έναν άνθρωπο που πεθαίνει και πάει στην «άλλη μεριά».
Δεν πεθαίνει ακριβώς. Είναι σε μία ενδιάμεση κατάσταση.
Κι αυτό συμβαίνει στον πρώτο δίσκο. Τι να περιμένουμε δηλαδή στους επόμενους δύο;
Πολλά… (γέλια)
Είναι οι ανατροπές που λέγαμε;
Είναι πανσυμπαντικές οι ανατροπές. Διαταράσσονται οι πανσυμπαντικές ισορροπίες…
Αυτό που άκουσα είναι ένας πολύ καλά δομημένες δίσκος, με πολλή μελωδία και απίστευτα παιγμένα όργανα. Πόσο καιρό σας πήρε για να γίνει;
Δεν πήρε πολύ. Η βάση, που είναι τα τύμπανα, μας ξεκλείδωσε τα σημεία που έλειπαν. Όλο αυτό το οικοδόμημα έχει δομηθεί πάνω στα τύμπανα! Αυτό ήταν το κλειδί, για να πάρει όλο αυτό μια συμπαγή μορφή. Οπότε πάτησα εγώ εκεί, πάτησε ο Χάρης (σ.σ. Πολυμενέας – πλήκτρα) εκεί, ώστε να μην έρχονται κόντρα οι ενορχηστρώσεις… με διάφορα πραγματάκια, που υπάρχουν σε κάθε κομμάτι. Και στη συνέχεια βέβαια ο τραγουδιστής, ο οποίος δεν κόντραρε αυτές τις μελωδίες. Πάτησε ακριβώς επάνω. Τις έκανε κτήμα του.
Πόσο καιρό σας πήρε να βρείτε καινούργιο τραγουδιστή; Και γιατί επιλέξατε το στοιχείο του μυστηρίου της ταυτότητάς του;
Μας πήρε περίπου ένα χρόνο… Δοκιμάσαμε διάφορους στο μεσοδιάστημα. Και άντρες και γυναίκες. Μήπως και το αλλάξουμε, το κάνουμε female. Αλλά οι φωνές που είχαμε κατά νου ήταν πολύ δύσκολο να αποδοθούν. Κάναμε δοκιμές. Οι δοκιμές δεν πήγαιναν. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Martin και ο Martin μας έδωσε τη λύση…
Και γιατί το μυστήριο; Ποιανού ιδέα ήταν;
Όλων… Θα σου πω γιατί. Γιατί ο Martin είναι ένας χαρακτήρας, ο οποίος αποδομεί την οντότητα του τραγουδιστή και περνάει πλέον ως χαρακτήρας. Και όχι ως τραγουδιστής. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Δεν έχει σχέση αυτό. Και ούτε μας ενδιέφερε το όνομα που θα πάρει τη θέση του προηγούμενου τραγουδιστή, του Θοδωρή. (σ.σ. Μαρτίνη) Μας ενδιέφερε απλά να μεταφέρουμε θεατρικά όλο το σενάριο. Και επάνω στη σκηνή. Γιατί, από τις φωτογραφίες που είδες, υπάρχει ένα συγκεκριμένο outfit. Το οποίο είναι το outfit αυτού του δίσκου. Στο δεύτερο μέρος θα είμαστε με άλλο outfit. Οπότε εξελίσσεται όλο αυτό.
Όσον αφορά το βίντεο του δίσκου και δεν μιλάω για το lyric (σ.σ. “The Collector), που μόλις κυκλοφόρησε, ξέρω ότι το έχετε ήδη κάνει. Σωστά;
Ναι... Το έχουμε ήδη γυρίσει…
Για ποιο κομμάτι είναι;
Για το “Deception”.
Τι σας ώθησε να κάνετε αυτό;
Ήμαστε ανάμεσα στο “Deception”, στο “Battle” και στο “The Collector”… Απλά θεωρήσαμε ότι το “Deception” έχει περισσότερο λυρισμό απ’ όλα και είναι το ύφος και το είδος και η απόδοση – όπως έχει βγει – που είπαμε πως «Αυτό είναι». Η αλήθεια είναι πως μας πήρε αρκετό καιρό να αποφασίσουμε πώς και τι. Οπότε θεωρήσαμε ως καλή λύση το “Deception”.
Έχετε υπογράψει πρόσφατα στην Pitch Black. Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το αν είστε ευχαριστημένοι με την ως τώρα αντιμετώπιση;
Όχι, δεν είναι καθόλου νωρίς. Είναι παρά πολύ συνεργάσιμοι. Είναι on time. H επικοινωνία είναι άψογη. Δεν έχουμε κανένα μα κανένα παράπονο. Είναι αυτό που λέμε Συνεργάτης! Ο ορισμός του συνεργάτη.
Η προοπτική είναι να κυκλοφορήσετε και τα άλλα άλμπουμ με την Pitch Black ή θα το σκεφθείτε;
Φυσικά! Αν ρολάρει η συνεργασία, δεν έχουμε κανένα λόγο να αλλάξουμε.
Όσον αφορά την κυκλοφορία, έχετε βάλει κάποιο πλάνο στο μυαλό σας; Τρία άλμπουμ σε τέσσερα χρόνια, ας πούμε…
Κοίτα, το αρχικό πλάνο είναι ένα άλμπουμ ανά δύο χρόνια. Γι’ αυτό κιόλας και το ντεμάρισμα έχει σχεδόν τελειώσει για το δεύτερο μέρος. Για να μπορέσουμε να είμαστε σωστοί με το χρόνο. Να στείλουμε το υλικό στην Pitch Black, να το αποδεχθεί και να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις.
Αυτό που σε ωθεί να ξυπνάς κάθε πρωί και να κάνεις μουσική, τι είναι;
Είναι το εσωτερικό σκοτάδι, το οποίο με έφερε στο αμήν… Είναι πολύ δύσκολο να στο εξηγήσω. Αυτή την περίοδο, ας πούμε, δεν μπορώ να συνθέσω τίποτα. Δεν μπορώ! Δεν είναι ότι δεν έχω τη δυνατότητα ή την τεχνική κατάρτιση να το κάνω. Δεν μου βγαίνει!
Μήπως όλη σου η ενέργεια πάει προς το LiVE στις 2 Μαΐου;
Όχι… Δεν έχει να κάνει μ’ αυτό, δεν έχει να κάνει καθόλου. Είναι ξεχωριστό κομμάτι. Έχει να κάνει μ’ εμένα, με τον εσωτερικό μου κόσμο. Εφόσον ο εσωτερικός μου κόσμος δεν έχει ανάγκη, δεν το κάνω. Όταν θα υπάρξει ανάγκη, θα το κάνω.
Ο Martin έχει σκοπό να αποκαλυφθεί;
Αυτό… δεν το ξέρω… Αυτό θα φανεί, ανάλογα με τις διαθέσεις του ιδίου. Όπως είπαμε, είναι ένας χαρακτήρας που έχει αποδομηθεί από το ρόλο του τραγουδιστή. Είναι τελείως ανεξάρτητο… Είναι ο Martin και εμείς. Είναι μία ανεξάρτητη φιγούρα και εκείνος θα κρίνει αν θα αποκαλυφθεί ή όχι…
Κώστας Κούλης
Joomla Social by OrdaSoft!
