Συνέντευξη με τους Virgin Steele
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 20 Αυγούστου 2016 16:12
Ο Αγαμέμνων επιστρέφει στις Μυκήνες… Ο θριαμβευτής της Τροίας, ο μέγας πολέμαρχος, ο βασιλιάς των βασιλιάδων της Ελλάδας γυρίζει στο σπίτι του. Κι εκεί τον περιμένει μία άλλη ιστορία. Αυτή της προδοσίας και της εκδίκησης. Η μεγαλύτερη όλων των εποχών! Ήταν μόνο θέμα χρόνου να ασχοληθεί κάποιος με το περιεχόμενο της «Ορέστειας». Και αυτός ο κάποιος φρόντισε να κάνει το Έπος του Αισχύλου ένα δίσκο άξιο λατρείας. Ο David DeFeis, o mastermind των Virgin Steele, ο τεράστιος αυτός δημιουργός και ερμηνευτής, πήρε το μύθο και τον μετέτρεψε στο μεγαλύτερο επικό άλμπουμ του κόσμου! Το “The House Of Atreus Act. I” είναι ό,τι πιο φαντασμαγορικό έχετε/έχουμε ακούσει από άποψης επικής «απεικόνισης» μιας ιστορίας. Οι Virgin Steele έδωσαν παντού μαθήματα με κείνο το δίσκο και όταν η SPV αποφάσισε να κυκλοφορήσει ξανά τα δύο άλμπουμ σε ένα πακέτο… Εκεί πλέον μίλησε η καρδιά του οπαδού που θέλει να ακούσει όσα μπορεί περισσότερα για εκείνο το μαγευτικό άλμπουμ. Οδηγός μας σε αυτή τη διαδρομή ο ίδιος ο DeFeis, ο οποίος μας αφιέρωσε αρκετό από το χρόνο του και τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτό. Τίποτα δεν θα γινόταν βέβαια χωρίς τη βοήθεια του Mirko Marten της SPV, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά, για την πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.
Το “The House Of Atreus” θεωρείται αριστούργημα. Όταν είχα ακούσει για πρώτη φορά το Act. I, είχα γράψει πως «Αυτό είναι το πιο ΕΠΙΚΟ άλμπουμ όλων των εποχών»! Τι ήταν αυτό που σε είχε οδηγήσει στο να γράψεις μία Μέταλ όπερα βασισμένη στην απίστευτη ιστορία της επιστροφής του Αγαμέμνονα από την Τροία;
Ήθελα να κάνω κάτι σε «μεγάλη κλίμακα» για πολύ καιρό τότε. Μου είχε ζητήσει λοιπόν εκείνη την εποχή ο σκηνοθέτης του Θεάτρου του Memmingen στη Γερμανία να συνθέσω «κάτι σαν όπερα»… Έτσι το είχε θέσει… Όταν άκουσα εκείνη τη φράση… Το μυαλό μου με τη μία άστραψε… Ο ΟΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΤΡΕΙΔΩΝ! Έτσι μίλησα στο τηλέφωνο, πέταξα αυθόρμητα εκείνη φράση. Και η απάντηση που έλαβα ήταν «Errrgghhh…OΚ, μια χαρά μου φαίνεται»!
Γνωρίζω τη συγκεκριμένη ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια, είχε κάτι που με τράβαγε πάντα κοντά της. Για κάποιο λόγο τούτη η ιστορία «αντηχεί» στο μυαλό μου. Νομίζω πως είναι μια διαχρονική ιστορία και απόλυτα επίκαιρη σήμερα. Λατρεύω το πάθος, το δράμα, το συνολικό αυτό «φάσμα» της ανθρωπότητας… Ακόμα και οι θεοί συμπεριφέρονται σχεδόν σαν άνθρωποι. Σύρονται στα βασικά τους ένστικτα, όπως και οι άνθρωποι… Κάποιες φορές μάλιστα οι άνθρωποι εξυψώνονται σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης… Αυτή είναι για μένα και η ομορφιά των ελληνικών μύθων… Αυτές οι εξερευνήσεις του μυαλού, του σώματος, του πνεύματος και το ψάξιμο για την αληθινή μας φύση. Ήξερα επίσης ότι το δράμα και η ενέργεια, η δράση πίσω από το μύθο, θα μπορούσαν να προκαλέσουν την έμπνευση για μία πολύ δραματική δημιουργία, για κάτι πολύ μεγαλειώδες και εντυπωσιακό και εκείνη την περίοδο η μπάντα αυτό ήθελε να κάνει. Είχαμε αρχίσει να χτίζουμε αυτό το κάτι μεγάλο και φτάσαμε στην ευόδωση με τα «THE HOUSE OF ATREUS ACT 1 & ACT 2».
Τι ανταπόκριση είχατε τότε; Οι οπαδοί και ο Τύπος; Σοκαρισμένοι όλοι τους μετά τις πρώτες ακροάσεις;
Μερικοί ναι! Άλλοι πάλι… Δεν το κατάλαβαν. Είναι κάτι που συμβαίνει με όλα μας τα άλμπουμ, στην αρχή τουλάχιστον. Άλλοι όμως το πήραν και το αγάπησαν και κατάλαβαν τι προσπαθούσαμε να κάνουμε. Το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά instrumental σημεία στα άλμπουμ και διάφοροι χαρακτήρες/ρόλοι (ανδρικοί και γυναικείοι), αλλά μόνο ένας τραγουδιστής, ο οποίος τραγουδούσε και πρακτικά «έπαιζε» όλους αυτούς τους ρόλους, μπέρδεψε μερικούς. Αυτό όμως που εμείς θέλαμε δεν ήταν να έχουμε ένα σωρό κόσμο για τους ρόλους. Θέλαμε απλά να δείξουμε τη μπάντα μας, να τη βγάλουμε «προς τα έξω» και να πιέσουμε τα όρια του που θα μπορούσαμε να πάμε τη μουσική μας. Σε όλα τα επίπεδα!
Μερικοί ναι! Άλλοι πάλι… Δεν το κατάλαβαν. Είναι κάτι που συμβαίνει με όλα μας τα άλμπουμ, στην αρχή τουλάχιστον. Άλλοι όμως το πήραν και το αγάπησαν και κατάλαβαν τι προσπαθούσαμε να κάνουμε. Το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά instrumental σημεία στα άλμπουμ και διάφοροι χαρακτήρες/ρόλοι (ανδρικοί και γυναικείοι), αλλά μόνο ένας τραγουδιστής, ο οποίος τραγουδούσε και πρακτικά «έπαιζε» όλους αυτούς τους ρόλους, μπέρδεψε μερικούς. Αυτό όμως που εμείς θέλαμε δεν ήταν να έχουμε ένα σωρό κόσμο για τους ρόλους. Θέλαμε απλά να δείξουμε τη μπάντα μας, να τη βγάλουμε «προς τα έξω» και να πιέσουμε τα όρια του που θα μπορούσαμε να πάμε τη μουσική μας. Σε όλα τα επίπεδα!
Πότε αποφάσισες να επανακυκλοφορήσεις ολόκληρη την ιστορία των δύο άλμπουμ; Και πώς αισθάνεσαι για όλο αυτό;
Αυτό αποφασίστηκε όταν υπογράψαμε με την SPV. Οι άνθρωποι πιστεύουν σε μας και θέλουν να κυκλοφορήσουν ξανά όλη τη δισκογραφία μας. Τα συγκεκριμένα άλμπουμ απλά ήταν τα επόμενα στη σειρά για επανακυκλοφορία. Είμαι ευτυχής που ξαναβγήκαν στην αγορά, το διασκέδασα πολύ όταν έκανα το re-mastering και γενικά όταν φρόντιζα όλο αυτό. Όταν υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια είναι λίγο τρέλα η κατάσταση, θεωρώ όμως ότι το άξιζε. Η επόμενη επανακυκλοφορία θα είναι το «VISIONS OF EDEN» ή το «THE BOOK OF BURNING».
Αυτό αποφασίστηκε όταν υπογράψαμε με την SPV. Οι άνθρωποι πιστεύουν σε μας και θέλουν να κυκλοφορήσουν ξανά όλη τη δισκογραφία μας. Τα συγκεκριμένα άλμπουμ απλά ήταν τα επόμενα στη σειρά για επανακυκλοφορία. Είμαι ευτυχής που ξαναβγήκαν στην αγορά, το διασκέδασα πολύ όταν έκανα το re-mastering και γενικά όταν φρόντιζα όλο αυτό. Όταν υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια είναι λίγο τρέλα η κατάσταση, θεωρώ όμως ότι το άξιζε. Η επόμενη επανακυκλοφορία θα είναι το «VISIONS OF EDEN» ή το «THE BOOK OF BURNING».
Σκέφτεσαι να βγάλεις το “The House…” στο δρόμο; Να κάνεις ίσως κάποιες σπέσιαλ συναυλίες, κάτι σαν κι αυτά που έκανες στο παρελθόν.
Θα μου άρεσε πολύ να το κάνω αυτό. Αν και τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας έχουν το χρόνο και μπορούν να δεσμευτούν για ένα τόσο μεγάλο στόχο, τότε θα το έκανα με πολύ ενθουσιασμό.
Θα μου άρεσε πολύ να το κάνω αυτό. Αν και τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας έχουν το χρόνο και μπορούν να δεσμευτούν για ένα τόσο μεγάλο στόχο, τότε θα το έκανα με πολύ ενθουσιασμό.
Το “Nocturnes Of Hellfire & Damnation” κυκλοφόρησε πέρυσι. Πώς το δέχτηκαν οπαδοί και Τύπος;
Κάποιοι μας είπαν ότι είναι το καλύτερο άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ. Όπως συμβαίνει με κάθε άλμπουμ που βγάζουμε, κάποιοι εκστασιάζονται μαζί του και το καταλαβαίνουν αμέσως. Άλλοι πάλι δεν το πιάνουν με την πρώτη, μετά από αρκετούς μήνες όμως αντιλαμβάνονται το «που πηγαίνουμε»… Είναι ένα πολύ «μακρύ» άλμπουμ. Μιλάμε για δύο CD και 29 τραγούδια, δηλαδή για ΠΟΛΥ υλικό για «χώνεψη». Σε κείνο το άλμπουμ μπορέσαμε να φέρουμε πολλές «εικόνες» από αυτά που κάνουμε στους VIRGIN STEELE. Από επικά κομμάτια όπως το «PERSEPHONE» μέχρι μονολιθικά Bluesy θέματα όπως το «THE PLAGUE AND THE FIRE», μέχρι πιο “Gothic” τραγούδια, όπως το «GLAMOUR» ή το «FALLEN ANGELS». Ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ για μας.
Κάποιοι μας είπαν ότι είναι το καλύτερο άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ. Όπως συμβαίνει με κάθε άλμπουμ που βγάζουμε, κάποιοι εκστασιάζονται μαζί του και το καταλαβαίνουν αμέσως. Άλλοι πάλι δεν το πιάνουν με την πρώτη, μετά από αρκετούς μήνες όμως αντιλαμβάνονται το «που πηγαίνουμε»… Είναι ένα πολύ «μακρύ» άλμπουμ. Μιλάμε για δύο CD και 29 τραγούδια, δηλαδή για ΠΟΛΥ υλικό για «χώνεψη». Σε κείνο το άλμπουμ μπορέσαμε να φέρουμε πολλές «εικόνες» από αυτά που κάνουμε στους VIRGIN STEELE. Από επικά κομμάτια όπως το «PERSEPHONE» μέχρι μονολιθικά Bluesy θέματα όπως το «THE PLAGUE AND THE FIRE», μέχρι πιο “Gothic” τραγούδια, όπως το «GLAMOUR» ή το «FALLEN ANGELS». Ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ για μας.
Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το επόμενο άλμπουμ σας; Τι έχεις στο μυαλό σου;
Όχι, δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο νωρίς. Θα σου έλεγα μάλιστα ότι πολύ ευχαρίστως το συζητάω μαζί σου. Στην ουσία έχω πολλά άλμπουμ στα σκαριά αυτή την περίοδο. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα τι θα τελειώσουμε πρώτο και τι θα κυκλοφορήσουμε μετά, δουλεύουμε πάνω σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Αν όμως μπορούσα να εικάσω βασισμένος στην πρόοδο των «εργασιών»… Τότε θα έλεγα ότι θα ολοκληρώσουμε πρώτο ένα Βαρβαρικό-Ρομαντικό Έργο, το οποίο μοιάζει με ελληνική τραγωδία. Είναι κάτι κοντά στο «ATREUS…», αλλά πιο «συμπαγές». Και μάλλον θα το τελειώσουμε σε ένα CD.
Όχι, δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο νωρίς. Θα σου έλεγα μάλιστα ότι πολύ ευχαρίστως το συζητάω μαζί σου. Στην ουσία έχω πολλά άλμπουμ στα σκαριά αυτή την περίοδο. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα τι θα τελειώσουμε πρώτο και τι θα κυκλοφορήσουμε μετά, δουλεύουμε πάνω σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Αν όμως μπορούσα να εικάσω βασισμένος στην πρόοδο των «εργασιών»… Τότε θα έλεγα ότι θα ολοκληρώσουμε πρώτο ένα Βαρβαρικό-Ρομαντικό Έργο, το οποίο μοιάζει με ελληνική τραγωδία. Είναι κάτι κοντά στο «ATREUS…», αλλά πιο «συμπαγές». Και μάλλον θα το τελειώσουμε σε ένα CD.
Σκέφτεσαι να κάνεις κάτι ιδιαίτερο για τα “The House…”; Κανένα video ίσως…
Ναι! Έχω πολλά σχέδια γι αυτό και αν το μπορέσει και η μπάντα, θα έχει πολύ filming η υπόθεση.
Ναι! Έχω πολλά σχέδια γι αυτό και αν το μπορέσει και η μπάντα, θα έχει πολύ filming η υπόθεση.
Πώς εμπνέεσαι για να γράψεις μουσική; Πώς σου «κατεβαίνουν» όλα αυτά; Προτιμάς να συνθέτεις μόνος σου;
Για μένα είναι τρόπος ζωής. Είναι ένας τρόπος για να αποκτήσει νόημα η ζωή μου, για να κατανοήσω τον κόσμο μου και τη σχέση μου με τους ανθρώπους σε αυτόν. Το να γράφω μουσική και στίχους, το να συνθέτω… κατά ένα μέρος είναι κάτι σαν «Έμπνευση της στιγμής», σαν να σε χτυπάει κεραυνός! Το «υπόλοιπο» μέρος μία «αμείλικτη» κατάσταση όπου ζεις, αναπνέεις, παίζεις και δουλεύεις με το υλικό, ώσπου το τραγούδι ή το μουσικό θέμα, πάνω στο οποίο εργάζεσαι, να αποκτήσει τέτοια μορφή, που να σε εμπνέει να το προχωρήσεις κι άλλο μέχρι να το τελειοποιήσεις. Πραγματικά με ευχαριστεί να δουλεύω μόνος. Γράφω συνέχεια… Δεν έχω έλλειψη ιδεών. Μου αρέσει πολύ να ζω μέσα σε ένα τραγούδι και να παλεύω με το σύμπαν για να το βγάλω στο φως της ημέρας ή το σκότος της νύχτας. Μου αρέσει όμως να συνεργάζομαι και με άλλους ανθρώπους, να προσπαθώ να τους εξιτάρω με κάποια ιδέα μου και να εξιτάρομαι εξίσου με τις δικές τους ιδέες. Όλα αυτά τα χρόνια έχω την τεράστια χαρά να μοιράζομαι υπέροχες στιγμές δημιουργίας με τον Edward (σ.σ. Pursino) και πρόσφατα πολλά από τα κομμάτια που γράψαμε μαζί μπήκαν στο “NOCTURNES…” και είμαι σίγουρος πως θα κάνουμε κι άλλα πράγματα μαζί στο μέλλον. Γράφω επίσης παρέα με το Josh (σ.σ. Block) και το χάρηκα πολύ που γράψαμε μαζί το «WE DISAPPEAR». Είμαι σίγουρος πως θα γράψουμε κι άλλα κομμάτια μαζί. Όλα αυτά τα χρόνια έχω γράψει ενδιαφέροντα τραγούδια μαζί με φίλους των Virgin Steele… Dave Ferrara, Lynn Delmato, Ed Warrin…και θα συνεχίσω να το κάνω, χρόνου επιτρέποντος.
Για μένα είναι τρόπος ζωής. Είναι ένας τρόπος για να αποκτήσει νόημα η ζωή μου, για να κατανοήσω τον κόσμο μου και τη σχέση μου με τους ανθρώπους σε αυτόν. Το να γράφω μουσική και στίχους, το να συνθέτω… κατά ένα μέρος είναι κάτι σαν «Έμπνευση της στιγμής», σαν να σε χτυπάει κεραυνός! Το «υπόλοιπο» μέρος μία «αμείλικτη» κατάσταση όπου ζεις, αναπνέεις, παίζεις και δουλεύεις με το υλικό, ώσπου το τραγούδι ή το μουσικό θέμα, πάνω στο οποίο εργάζεσαι, να αποκτήσει τέτοια μορφή, που να σε εμπνέει να το προχωρήσεις κι άλλο μέχρι να το τελειοποιήσεις. Πραγματικά με ευχαριστεί να δουλεύω μόνος. Γράφω συνέχεια… Δεν έχω έλλειψη ιδεών. Μου αρέσει πολύ να ζω μέσα σε ένα τραγούδι και να παλεύω με το σύμπαν για να το βγάλω στο φως της ημέρας ή το σκότος της νύχτας. Μου αρέσει όμως να συνεργάζομαι και με άλλους ανθρώπους, να προσπαθώ να τους εξιτάρω με κάποια ιδέα μου και να εξιτάρομαι εξίσου με τις δικές τους ιδέες. Όλα αυτά τα χρόνια έχω την τεράστια χαρά να μοιράζομαι υπέροχες στιγμές δημιουργίας με τον Edward (σ.σ. Pursino) και πρόσφατα πολλά από τα κομμάτια που γράψαμε μαζί μπήκαν στο “NOCTURNES…” και είμαι σίγουρος πως θα κάνουμε κι άλλα πράγματα μαζί στο μέλλον. Γράφω επίσης παρέα με το Josh (σ.σ. Block) και το χάρηκα πολύ που γράψαμε μαζί το «WE DISAPPEAR». Είμαι σίγουρος πως θα γράψουμε κι άλλα κομμάτια μαζί. Όλα αυτά τα χρόνια έχω γράψει ενδιαφέροντα τραγούδια μαζί με φίλους των Virgin Steele… Dave Ferrara, Lynn Delmato, Ed Warrin…και θα συνεχίσω να το κάνω, χρόνου επιτρέποντος.
Ποιο άλμπουμ θα έλεγες ότι είναι το “Magnum Opus” σου;
Αγαπάω όλα τα άλμπουμ μου και σε κάθε ένα από αυτά υπάρχουν συγκεκριμένα τραγούδια, με τα οποία είμαι πολύ παθιασμένος. Ακόμα και το bonus υλικό που βάλαμε στις τελευταίες επανακυκλοφορίες… Υπάρχουν δυνατά τραγούδια που πραγματικά τα αγαπώ, όπως τα «UNDER THE GRAVEYARD MOON» και «ANOTHER NAIL IN THE CROSS»… Για να απαντήσω στο ερώτημά σου όμως… Για μένα είναι η περίοδος «VISIONS OF EDEN/BLACK LIGHT BACCHANALIA»… Είχα γράψει παρά πολύ υλικό για εκείνα τα άλμπουμ, καθώς και την «Όπερα» που στηρίχτηκε σε εκείνες τις δουλειές. Όμως, μόνο ένα μέρος όλου αυτού του υλικού μπήκε στους δίσκους… Πιστεύω πάντως πως στα άλμπουμ που δουλεύουμε τώρα θα υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα κομμάτια μου. Ο Edward, ο Josh και όλοι όσοι έχουν έλθει σε επαφή με αυτό που κάνουμε, αισθάνονται ακριβώς το ίδιο.
Θα σας δούμε στην Ελλάδα ξανά;
Πραγματικά το ελπίζω! Λατρεύω την Ελλάδα και πάντα είμαι έτοιμος για να ταξιδέψω στη χώρα σας. Η Ελλάδα είναι πολύ ιδιαίτερη για μένα (σ.σ. η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 19 Απριλίου).
Πραγματικά το ελπίζω! Λατρεύω την Ελλάδα και πάντα είμαι έτοιμος για να ταξιδέψω στη χώρα σας. Η Ελλάδα είναι πολύ ιδιαίτερη για μένα (σ.σ. η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 19 Απριλίου).
Cheers and Etharisto Poli for all your questions and for all your strong support…
BY THE GODS & GODDESSES,
David DeFeis, April 2016
Κώστας Κούλης
Joomla Social by OrdaSoft!
