- Λεπτομέρειες
-
Κατηγορία: Συνεντεύξεις
-
Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 08 Ιουνίου 2012 12:59

Μία κλειστή πλέον κοινωνία θα χαρακτήριζα τους λάτρεις της pure ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα. Πλέον βγαίνοντας στα μετρημένα μαγαζιά που συνεχίζουν και υποστηρίζουν αυτό το είδος αρχίζω και βλέπω τα ίδια πρόσωπα. Με θλίβει ιδιαίτερα λοιπόν που σαν χώρα έχουμε υποτιμήσει την αξία του ηλεκτρονικού ήχου όποια μορφή και αν έχει αυτός. Αυτό όμως που μου δίνει ελπίδες είναι να βλέπω συνεχώς νέα παιδιά να προσπαθούν μέσα από σκληρή δουλειά να εμφανιστούν στο προσκήνιο της διασκέδασης και να μας αποδείξουν πως κάτι έχουν να πουν. Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο Nikko. Z ο οποίος αν και μόλις 27 χρονών έχει καταφέρει να φτάσει τις μουσικές του ακόμη και στα βάθη της Λατινικής Αμερικής. Μπορεί πολλοί από μας να μην έχουμε ακούσει καν το όνομά του, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας απασχολήσει στο μέλλον.
Ανακαλύπτοντας για πρώτη φορά τους ήχους του λοιπόν στο soundcloud, αποφάσισα να μπω λίγο στο μυαλό του και μετά από μια μικρή κουβέντα που είχα την ευκαιρία να κάνω μαζί του, συνειδητοποίησα πολλές αλήθειες για το τι φταίει για την σημερινή μουσική αλλοτρίωση μας.
Έχει εδώ και 10 χρόνια που ξεκίνησες την πορεία σου στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής, και πραγματικά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως ένας 15χρονος ήρθε σε επαφή με ηλεκτρονικούς ήχους. Αμφιβάλω αν στα μαγαζιά που πήγαινες έπαιζαν τέτοια μουσική.
Όλα ξεκίνησαν όταν έπεσε στα χέρια μου το περιοδικό "Lemon".. Άρχισα να το παρακολουθώ από πολύ μικρή ηλικία (πριν τα 15 μου), εποχές drum n bass κλπ. Δεν ήμουν ποτέ fan της drum n bass και έψαξα να βρω τι ακριβώς θα ήταν αυτό που θα μου ταίριαζε.. Μετά από κάποιο διάστημα ξεκίνησα να ακούω συλλογές όπως Global Underground, Nubreed, Renaissance όπου και βρήκα πολύ ενδιαφέρον υλικό..
Τα πρώτα ακούσματα σου ήταν τελείως rock, με μπάντες όπως οι The Doors και οι Pink Floyd. Η μουσική αυτή σε εμπνέει ακόμη ή την θεωρείς ξεπερασμένη;
Σε καμία περίπτωση δεν τη θεωρώ ξεπερασμένη. Δεν θα σταματήσω να την ακούω ποτέ! Πρόσφατα σε ένα κομμάτι μου, συγκεκριμένα στο The Lizard King χρησιμοποίησα τη φωνή του Jim Morrison.
Έχεις περάσει από πολλά φάσματα της ηλεκτρονικής μουσικής από Progressive House μέχρι και Techno. Σήμερα πως θα χαρακτήριζες τον ήχο σου; Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι πρέπει να αλλάξεις ήχο λόγο της προτίμησης του κόσμου;
Δεν μου αρέσει να βάζω "ετικέτα" στον ήχο μου και αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ κάθε φορά να δημιουργώ κάτι νέο. Δεν έχω σκεφτεί ν΄ αλλάξω τον ήχο μου γιατί παίρνω θετικά σχόλια από τον κόσμο.
Πάντα ήμουν περίεργος τι ακριβώς προετοιμασία πρέπει να κάνει ένας Dj για να ανέβει πάνω στα decks. Ετοιμάζουν από πριν το πρόγραμμά τους ή απλά αυτοσχεδιάζουν εκείνη την στιγμή;
Αυτό πιστεύω πως είναι επιλογή του καθενός. Προσωπικά έχω προσπαθήσει να παίξω έτοιμο σετ 2-3 φορές στη ζωή μου αλλά καμία φορά δεν τα κατάφερα γιατί είναι αλλιώς όταν το σκέφτεσαι από πριν μόνος σου και αλλιώς όταν βλέπεις τη διάθεση του κοινού μέσα στο club. Είμαι κατά του έτοιμου σετ, πολύ απλά γιατί δεν μπορείς να γνωρίζεις τι κοινό θα συναντήσεις σε κάθε εμφάνιση.
Dj και παραγωγός. Πια θεωρείς είναι η διαφορά στις δύο αυτές έννοιες και πως θα χαρακτήριζες εσύ τον εαυτό σου;
Ο παραγωγός είναι ο δημιουργός του "ήχου" που χορεύει ο κόσμος στα club ενώ ο dj είναι αυτός που μιξάρει, που επιλέγει τι θα ακούσει ο κόσμος εκείνη τη στιγμή. Ο παραγωγός πρέπει να διαθέτει μουσικές γνώσεις, γνώσεις μουσικής τεχνολογίας και πολλή φαντασία. Dj για μένα θεωρείται κάποιος που ξέρει να μιξάρει με cd players ή βινύλιο και όχι μόνο με laptop. Προσωπικά νιώθω ευτυχής για το γεγονός ότι μπορώ να δημιουργήσω τους δικούς μου "ήχους" και να τους μιξάρω στο κοινό.
Στην Ελλάδα η ηλεκτρονική μουσική σκηνή είναι μικρή. Τι πιστεύεις ότι συνέβαλε ώστε να μην είναι διαδεδομένη η μουσική αυτή στην χώρα μας;
It's all about money. Πιστεύω ότι μέχρι το 2003 τουλάχιστον η σκηνή αυτή ήταν μεγαλύτερη. Το ότι τώρα είναι μικρότερη έχει να κάνει με ένα μεγάλο κομμάτι της νέας γενιάς, η οποία έπεσε "θύμα" των media και έμαθε ν΄ακούει ότι της πλασάρουν. Στις μέρες μας σημαντικό ρόλο παίζουν και οι επιχειρηματίες των clubs που εμπλέκονται στο μουσικό κομμάτι της βραδιάς. Επίσης, σίγουρα ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και τα άτομα που ανήκουν σ΄αυτή τη σκηνή στην Ελλάδα.
Είναι μεγάλη πρόκληση για έναν μουσικό του είδους της μουσικής που παίζεις να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσα ονόματα στο εξωτερικό. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αποχωριστείς την πατρίδα σου;
Χαίρομαι που οι κόποι μου ανταμείφθηκαν και νιώθω ικανοποιημένος για αυτά τα αποτελέσματα. Η ανάγκη να μοιραστώ τη μουσική μου και να γνωρίσω τις απαιτήσεις της παγκόσμιας dance σκηνής με έκαναν να αποχωριστώ για λίγο την πατρίδα μου.
Το τελευταίο tour που έκανες ήταν στην Λατινική Αμερική. Πως σου φάνηκε σαν εμπειρία και τι διαφορετικό έχει εκεί ο κόσμος σε σύγκριση με την Ελλάδα;
Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία! Ο κόσμος ήταν πολύ φιλόξενος και με χιούμορ. Αρκετές φορές ένιωθα ότι η μόνη διαφορά με την Ελλάδα ήταν η γλώσσα. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι ο κόσμος στα club διασκέδαζε πραγματικά.
Σε μια συνέντευξή σου μίλησες για pure clubbers. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να κερδίσει αυτόν τον χαρακτηρισμό;
Pure clubbers υπήρχαν παλιότερα όπως υπήρχαν και τα pure clubs. Πλέον τα περισσότερα clubs της Ελλάδας δεν έχουν ταυτότητα. Κι αυτό γιατί κομμάτια που μπορεί κανείς να ακούσει στα μπουζούκια, τα ακούει και σε ένα ελληνικό "club". Pure clubbers για μένα είναι τα άτομα που πηγαίνουν σε events ηλεκτρονικής μουσικής έχοντας γνώση για το τι μουσική θ΄ ακούσουν και αυτό το αποδεικνύουν με τη στάση τους!
Ποιο είναι για σένα το συστατικό για ένα πετυχημένο party;
Ένα καλό promotion του event, ένα σωστό warm up, ένα ικανοποιητικό line up, ένας εξίσου ικανοποιητικός ήχος και φωτισμός είναι κάποια από τα βασικά συστατικά επιτυχίας. Επίσης, πιστεύω ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από πρωτότυπες ιδέες για τον τόπο μας. Γι΄ αυτό το λόγο ένα από τα project που θαυμάζω είναι οι Oranje Bus.
Βλέποντας να έχεις τόσες προσωπικές παραγωγές και remixes, να περιμένουμε στο προσεχές μέλλον κάποια δισκογραφική δουλειά ή θεωρείς πλέον την δισκογραφία ως ξεπερασμένη λόγο του internet;
Η τελευταία μου δουλειά ήταν για την εταιρεία του Hernan Cattaneo (Sudbeat Music) η οποία κυκλοφόρησε πρόσφατα. Αρκετά releases έρχονται μες στο καλοκαίρι από labels όπως Lowbit Records, Baroque, Movement Recordings και Sound of Everything. Καλώς ή κακώς το internet έχει πάρει τη σκυτάλη και έτσι προτιμώ τα digital releases. Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για cd release αλλά προς το παρόν δεν μπορώ να ανακοινώσω κάτι γι΄αυτό.
Ως μουσικός πιο είναι το σημείο που όταν φτάσεις θα πεις: "αυτό ήταν τα πέτυχα όλα στην καριέρα μου";
Γενικά, είμαι ικανοποιημένος αλλά ο άνθρωπος από τη φύση του πάντα θα αναζητά κάτι παραπάνω. Δεν ξέρω αν ποτέ θα φτάσω σε αυτό το σημείο γιατί θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να παίζω κάθε weekend σε διαφορετικές χώρες όπως οι Hernan Cattaneo, John Digweed κ.ά.
Γιώργος Γκουγκούδης