Illusory - Η συνέντευξη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 20 Ιουνίου 2021 20:25
Η Αθηναϊκή μπάντα Illusory κυκλοφορεί τον τρίτο δίσκο της, “Crimson Wreath” και μας μιλά για την περίοδο της σύνθεσης, για τα τραγούδια του άλμπουμ, για την καινούργια δισκογραφική του, για τις προκλήσεις της παρούσας κατάστασης και το μέλλον της μπάντας.
Καλώς ήρθατε στο Noizy.gr! Χαρά μας να σας έχουμε κοντά μας! Στις 21 Μαΐου κυκλοφόρησε η τελευταία σας – τρίτη κατά σειρά – εξαιρετική δουλειά με τίτλο “Crimson Wreath”. Πώς είναι οι μέχρι τώρα κριτικές που έχετε λάβει; Τι ανταπόκριση έχετε εισπράξει τόσο από τον κόσμο όσο και από τον ξένο και ελληνικό Τύπο;
Νικήτας Δάνος (μπάσο): Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία! Θα έλεγα πολύ ενθαρρυντικές. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει και με την ίσως μεγαλύτερη αναμονή, αλλά μέχρι τώρα έχουμε λάβει πολύ καλές κριτικές, με μεγάλο ενθουσιασμό. Ακόμα και εκείνες που δεν ήταν εντελώς θετικές, αναφέρθηκαν στον δίσκο με κολακευτικό τρόπο. Η πλειονότητα των κριτικών είναι κάτι παραπάνω από θετική, κάτι που φαίνεται και στον ελληνικό αλλά και τον ξένο Τύπο.
Στο “Crimson Wreath” έχετε πολλούς και εκλεκτούς καλεσμένους. Νομίζω, χωρίς να θέλω να αδικήσω κανέναν, πως την παράσταση έχει κλέψει η συνεργασία σας με τον κορυφαίο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γρηγόρη Βαλτινό στο “Ashes To Dust”, ο οποίος αφηγείται στα αρχαία ελληνικά. Πείτε μας λίγα λόγια για το πώς προέκυψε η εν λόγω συνεργασία.
Γρηγόρης Μπάκος (κιθάρα): Την αφήγηση ήταν να την κάνει ο Δημήτρης Θεοδώρου, ο τραγουδιστής μας, στην αρχή… Στη συνέχεια το κουβεντιάσαμε ξανά και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Αυτό που πραγματικά θέλαμε είναι να απαγγείλει το αφήγημα μια φωνή βαριά, που να μιλάει και να ανατριχιάζεις στο άκουσμά της. Στο τραπέζι έπεσε η ιδέα και το όνομα του Γρηγόρη Βαλτινού, όντας απίστευτος αφηγητής και ηθοποιός, καθώς και σκηνοθέτης με τεράστιο ειδικό βάρος! Η φωνή του είναι ακριβώς αυτή που θέλαμε. Έτσι επικοινωνήσαμε μαζί του και είχαμε άμεση και θετική ανταπόκριση. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πόσο γρήγορα ανταποκρίθηκε και πόσο εύκολα και άνετα έκανε αυτό που ηχεί στα αυτιά μας πραγματικά υπέροχο!
Το “Ashes To Dust” αποτελεί το τέταρτο single του δίσκου, το οποίο συνοδεύεται και από ένα πολλά υποσχόμενο video clip, αν κρίνουμε από τη φυσική παρουσία του κυρίου Βαλτινού μέσα σε αυτό. Πείτε μας για τα γυρίσματα, το concept και τους συντελεστές.
Μάκης Βανδώρος (πλήκτρα): Τα γυρίσματα έγιναν με τη φυσική παρουσία όλων, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο σε μέρες COVID-19. Η Μαρία Χατζηγιάννη, η σκηνοθέτις μας, είχε σαφή και πλήρη εικόνα γύρω από το concept, για να ολοκληρώσουμε όσο πιο σύντομα γινόταν τα πάντα, όσον αφορά τις ημέρες γυρισμάτων. Όλοι οι συντελεστές λειτουργήσαν με επαγγελματισμό, πολλή υπομονή και βγήκε ένα αποτέλεσμα, το οποίο μας δικαιώνει όλους.
Καλεσμένων συνέχεια: στο τραγούδι “Acedia” συναντάμε τον Σκωτσέζο Paul Logue (Eden’s Curse), ο οποίος εκτελεί χρέη αφηγητή. Μιλήστε μας για την επιλογή και τη συμμετοχή του Paul Logue στο εν λόγω κομμάτι.
Νικήτας Δάνος: Όταν γράφτηκε το κείμενο για το “Acedia”, υπήρξε η πρόθεση να κάνει κάποιος άλλος την αφήγηση. Ο οποίος μάλιστα παρέδωσε ένα αξιοπρεπέστατο ηχητικό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, θέλαμε το κάτι παραπάνω. Έτσι προσεγγίσαμε τον Paul, τον οποίο κάποιοι από τους συμπαίχτες μου γνώριζαν από παλιά, του ζητήσαμε να κάνει την αφήγηση και εκείνος λειτούργησε με απίστευτη ταχύτητα, κάνοντας το “Acedia” μοναδικό! Θα πρέπει να πως επίσης πως ο Paul «ευθύνεται» για την αφήγηση στην εισαγωγή του “Ode To Leonidas” των FireWind.
Πείτε μας λίγα λόγια για τις επιπλέον συνεργασίες που είχατε σε αυτόν τον δίσκο, όσον αφορά σε παραγωγή, guest μουσικούς, artwork και φωτογραφίες δίσκου.
Νικήτας Δάνος: Πρώτα απ’ όλα και πέρα απ’ όλα, την παραγωγή του δίσκου, καθώς και τη μίξη & mastering έχει αναλάβει για ακόμα μια φορά το – όπως πάντα λέμε – έβδομο μέλος της μπάντας μας, ο Γιάννης Πετρογιάννης και το Matrix Recording Studio. Επιπρόσθετα, είχαμε τη χαρά και την τιμή να έχουμε κοντά μας πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες. Στο artwork, για μία ακόμα φορά δουλέψαμε με τον Παναγιώτη Σφυρή, που και πάλι δημιούργησε ένα εξαιρετικό εξώφυλλο. Στα επιπλέον artwork φιλοξενείται ο επίσης εξαίρετος Μάνος Ψακής. Ο Βάιος Ρούπης φρόντισε τις φωτογραφίες. Μουσικά στον δίσκο συμμετέχουν οι Μαίρη Τύρου, Δημήτρης Φάκος, Αλέξανδρος Ρουμελιώτης, Αναστασία Παπαδοπούλου (Upon Revival), Γρήγορης Κοιλάκος (Fortis Ventus), Νάνσυ Μοσχοπούλου (Fortis Ventus), Ophelia Baudelaire και φυσικά ο μεγάλος Γρήγορης Βαλτινός.
Μετά το “The Ivory Tower” του 2013 και το “Polysyllabic” του 2016, με το “Crimson Wreath” διαφοροποιηθήκατε, εισαγάγατε νέα στοιχεία στον ήχο σας και παρουσιαστήκατε πιο ώριμοι από ποτέ στο κοινό σας. Πώς ήταν η διαδικασία σύνθεσης και δημιουργίας του νέου υλικού; Τι σας ενέπνευσε και τι θέλατε να βγάλετε προς τα έξω με τους στίχους σας;
Γρηγόρης Μπάκος: Μπαίνοντας στη μπάντα αυτή το 2014, ένα πράγμα που με εντυπωσίασε υπερβολικά ακούγοντας το “The Ivory Tower” και την προ-παραγωγή του “Polysyllabic”, ήταν η μουσική παιδεία και το «Πώς διάολο καταφέρνουν να γράφουν τόσα κομμάτια, διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά με ήχο Illusory»! (γέλια) Ήταν το κλειδί για να με τραβήξει στο χίλια τα εκατό αυτή η μπάντα. Όταν "προσλήφθηκα" λοιπόν είδα ότι είχα να κάνω με πέντε Maiden-άδες και ήμουν ο μοναδικός Metallica-κιας - Pantera-άκιας. Σαφώς τα δικά μου παιξίματα είχαν κάμποσες διαφορές με των παιδιών, εδώ, λέω λοιπόν, θα γίνει ωραία δουλειά! Ξεκινώντας να γράφουμε τον “Crimson Wreath”, από την αρχή φαινόταν ότι αυτός ο δίσκος, θα σπάει κόκαλα, θα είναι πιο Heavy και από Heavy! Έφερα εγώ αρκετά παλιά μου κομμάτια και αρκετές ιδέες, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, κάτσαμε, τα παντρέψαμε και φέραμε το αποτέλεσμα που ακούτε σήμερα! Στιχουργικά μιλάμε για διαφορετικά θέματα σε κάθε κομμάτι, πιάσαμε κυρίως καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα και αναφερθήκαμε σε απώλειες που είχαν κάποια από τα παιδιά, στην τριλογία “An Opus Of Loss And Sorrow”.
Από το 2016 έως και την κυκλοφορία του νέου δίσκου τι μεσολάβησε; Πόσο σας πήρε χρονικά η δημιουργία του “Crimson Wreath”;
Νικήτας Δάνος: Δεν μας πηρέ περισσότερο από τα προηγούμενα άλμπουμ, απλά οι συγκύριες ήταν τέτοιες που μας έφεραν πιο πίσω. Αρχικά, σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Γιώργος Παπαντώνης, ο κιθαρίστας μας, έχασε και τους δύο γονείς του και εγώ τον πατερά μου. Παράλληλα ήμασταν στην αναζήτηση για νέο πληκτρά και όταν φάνηκε ότι ξεκαθαρίζει το πράγμα, μας έκατσε η πανδημία, που ισοπέδωσε συνολικά τη μουσική δραστηριότητα, Καθώς ξεπερνούσαμε ένα ένα τα προβλήματα, το άλμπουμ ήταν ήδη έτοιμο.
Από τις πιο συγκλονιστικές συνθέσεις του δίσκου αποτελούν δίχως αμφιβολία τα “Past Forever Last”, “The Isle Of Shadows” και “Agony’s Last” ή εναλλακτικά η τριλογία “An Opus Of Loss And Sorrow”. Μιλήστε μας για τη θεματική των κομματιών. Πώς προέκυψε η ιδέα της ύπαρξης μια τριλογίας στον δίσκο;
Γρηγόρης Μπάκος: Όπως είπα και πιο πάνω, κάποια από τα παιδιά βίωσαν απώλειες στις οικογένειές τους την εποχή που συνθέταμε. Ένας τρόπος να βγάλουν τον πόνο από μέσα τους, ήταν να γράψουν αυτά τα τρία τραγούδια. Σαφώς κάτσαμε και τα είδαμε όλοι μαζί, τα διαμορφώσαμε, τα φέραμε μουσικά στα μέτρα μας και φυσικά θέλαμε όλοι να έχουν θέση αυτά τα τρία κομμάτια στον δίσκο μας.
“Besetting Sins”, “Crimson Wreath”, “All Blood Red” και “Ashes To Dust” αποτελούν, με σειρά κυκλοφορίας, τα τέσσερα single του δίσκου. Πώς καταλήξατε στην επιλογή αυτών των κομματιών ως single; Από το “Crimson Wreath”, αν μπορούσατε να επιλέξετε ο καθένας ένα μοναδικό τραγούδι ως το πιο αντιπροσωπευτικό σας, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Μάκης Βανδώρος: Για εμένα σίγουρα το “All Blood Red”. Μου αρέσει πολύ η μελωδία του και μου ταιριάζει τεχνικά, αλλά και οι στίχοι του με αγγίξαν από την πρώτη στιγμή.
Το “Crimson Wreath” έχει πολλά μυστικά προς ανακάλυψη, καθώς και συνδέσεις με τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Για τους μυημένους στη μπάντα, ο βασικός ήρωας πίσω από το “The Ivory Tower” κάνει την επανεμφάνισή του μέσα από το αφηγηματικό “The Voice Inside Me” και το “S.T. Forsaken”. Πώς προέκυψε αυτή η σύνδεση; Η εμφάνιση του ήρωα σταματάει εδώ ή θα συνεχιστεί και σε επόμενες κυκλοφορίες;
Νικήτας Δάνος: Από την αρχή είχαμε αποφασίσει να δίνουμε ένα κομμάτι της ιστορίας του “The Ivory Tower” και του Steven Towers σε κάθε επόμενο άλμπουμ μας. Το ίδιο έγινε στο “Polysyllabic”, με το “Polysyllabic Thoughts”, το ίδιο και τώρα στο “Crimson Wreath”. Θα δούμε αν θα συνεχιστεί… Προτιμώ να σε αφήσω να το ανακαλύψεις εσύ, όταν θα ακούσεις το τέταρτο άλμπουμ.
Με το “Crimson Wreath” βρίσκεστε πλέον κάτω από νέα δισκογραφική στέγη, τη Rockshots Records. Πόσο σας βοήθησε στη στην κυκλοφορία και στην προώθηση του δίσκου η συνεργασία σας με τη νέα εταιρεία;
Γρηγόρης Μπάκος: H Rockshots Records βρίσκεται πάντα κοντά μας. Από την αρχή της συνεργασίας, φροντίζει να προμοτάρει το άλμπουμ μας με τον καλύτερο τρόπο. Δεν θυμάμαι ποτέ να έχουν ξεκινήσει να έρχονται αιτήματα για συνεντεύξεις πέντε μήνες πριν βγει ο δίσκος. Οι άνθρωποι της εταιρείας στηρίζουν την προσπάθειά μας και θα ήθελα να πω εδώ πως είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με τις ως τώρα ενέργειές τους.
Εκτός από νέα δισκογραφική, σας βρίσκουμε και με ένα νέο μέλος πίσω από τα πλήκτρα, τον Μάκη Βανδώρο. Μάκη, πώς έγινε η γνωριμία με τη μπάντα και η «είσοδός» σου σε αυτή; Μετά την αποχώρηση του Γιώργου Κωνσταντακέλου, πόσο δύσκολο ήταν για τους Illusory να βρoυν τον νέο αντικαταστάτη του;
Μάκης Βανδώρος: Μέσω διαδικτύου έγινε η γνωριμία, όπως και η επαφή μου με το υλικό των παιδιών. Μιλήσαμε, βρεθήκαμε στο στούντιο, παίξαμε μαζί και ανανεώσαμε το ραντεβού, μια και ήθελα να δουλέψω πάνω στα τραγούδια που θα προβάραμε, για να δούμε αν μπορούμε να συνεργαστούμε. Ξαναβρεθήκαμε λοιπόν μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2019 και μετά από αρκετές ώρες πρόβας δώσαμε τα χέρια. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρουν καινούργιο πληκτρά, μια και ήθελαν κάποιον να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη μπάντα. Και με το συντριπτικό ποσοστό των πληκτράδων να παίζει σε παραπάνω από δύο συγκροτήματα, τους πήρε αρκετό χρόνο.
Με τη κυκλοφορία του “Crimson Wreath” ανεβάσατε οι ίδιοι τον πήχη πολύ υψηλά. Πώς βλέπετε το μουσικό μέλλον των Illusory;
Μάκης Βανδώρος: Μόνο προς το καλύτερο μπορεί να πορευθεί. Οι Illusory έχουν ωριμάσει αρκετά στον τρίτο τους δίσκο και ξέρουν πολύ καλά πως είναι μια υπολογίσιμη δύναμη στον χώρο. Οι συνθέσεις και οι ιδέες έρχονται πλέον αβίαστα, το συνθετικό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό.
Έχοντας έναν τόσο δυνατό δίσκο στις αποσκευές σας, εν μέσω πανδημίας και με την απουσία ζωντανών εμφανίσεων, πόσο δύσκολο σας είναι να τον προωθήσετε; Υπάρχουν σχέδια και ιδέες για τη ζωντανή παρουσίασή του ως ολότητα, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες;
Μάκης Βανδώρος: Δυσκολίες σαφώς και υπάρχουν, τίποτα δεν είναι ίδιο όπως τα προηγούμενα χρόνια. Όμως σίγουρα οι Illusory ποντάρουν στο γκελ της μουσικής στον κόσμο που τους παρακολουθεί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και είμαστε σίγουροι πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η μουσική μας θα φτάσει να ακουστεί παντού.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Από καρδιάς σας ευχόμαστε καλοτάξιδος ο νέος δίσκος και σύντομα να μπορέσουμε να σας απολαύσουμε επί σκηνής! Ο επίλογος δικός σας.
Γρηγόρης Μπάκος: Πρώτα απ' όλα να ευχαριστήσω εσάς για την φιλοξενία και την κουβέντα! Δεύτερον, θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που συνεργάστηκε μαζί μας για τη δημιουργία του δίσκου και των κλιπ μας. Ήταν όλοι, ένας προς ένας, πολύ σημαντικοί! Και τρίτον, όλον αυτό τον κόσμο που μας έχει στηρίξει και εξακολουθεί να μας στηρίζει μέχρι και σήμερα. Και τέλος, ευχαριστώ πολύ τα παιδιά της μπάντας μου, που κάνουν το όνειρό μου πραγματικότητα!
Τζοβάνα Σπήλιου
Joomla Social by OrdaSoft!
