The sequel: Conspiracy Roadrunner: 21 Αυγούστου 1989
1. At the Graves 2. Sleepless Nights 3. Lies 4. A Visit from the Dead 5. The Wedding Dream 6. "Amon" Belongs to "Them" 7. Something Weird 8. Victimized 9. Let It Be Done 10. Cremation
Πίσω στο μακρινό 1989, όταν το MTV Europe έπαιζε ασταμάτητα στις οθόνες μας, είχα την πρώτη μου επαφή με το «Βασιλιά». Όσο κι αν προσπάθησε η αδερφή μου να με μυήσει στη «μαγεία» του, δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που τα αθώα παιδικά μου μάτια καρφώθηκαν στην οθόνη της τηλεόρασης, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που βλέπουν. Η μορφή του «βαμμένου κύριου» στο απόκοσμο και επιβλητικό video clip του “Sleepless Nights” ήταν αρκετή για να μου στοιχειώσει τα όνειρα για αρκετό καιρό. Όμως ο ρυθμός του συγκεκριμένου κομματιού καθιστούσε απίστευτα ελκυστικό το θέαμα και ήξερα πως ο «Βασιλιάς» μου έγνεφε για να τον ακολουθήσω στο μουσικό του ταξίδι.
Τα χρόνια πέρασαν, τα παιδικά τραύματα (μάλλον) ξεπεράστηκαν, αυτό που δεν ξεπεράστηκε ποτέ όμως είναι η αδυναμία μου στον τρίτο concept δίσκο του King Diamond και άκρως επιτυχημένο sequel της ιστορίας του “Them”, ο οποίος ήρθε να προστεθεί στη λίστα με τα αγαπημένα μου concept albums. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Them”, το “Conspiracy” ήρθε για να συνεχίσει την ιστορία του ενήλικου πλέον King (γιατί ο King Diamond τοποθετεί τον εαυτό του στο κέντρο της ιστορίας), ο οποίος έχει φύγει από το άσυλο και επιστρέφει στην οικία της οικογένειας (γνωστή ως “Amon”) για να διεκδικήσει δικαιωματικά ό,τι του ανήκει, ως νόμιμος κληρονόμος της οικίας. Σχεδόν από εκεί που έκλεισε το “Them” ξεκινά το “Conspiracy” μουσικά, με την ανατριχιαστική εισαγωγή των πλήκτρων που άνετα μπορεί να σε κάνει να μην μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ ("At the Graves" – από τα καλύτερα κομμάτια του «Βασιλιά» γενικότερα). Το σκηνικό τρόμου αρχίζει να χτίζεται αργά και σταθερά. Ο King Diamond αναζητά τη νεκρή αδερφή του Missy και προσπαθεί να πάρει απαντήσεις για τον άδικο χαμό της, ενώ οι «επισκέπτες» από το “Them” κάνουν την εμφάνισή τους τη νύχτα. Ο King προχωρά μαζί τους στην εξής συμφωνία. Τους παραχωρεί τον έλεγχο της οικίας με αντάλλαγμα να του επιτρέψουν να δει ξανά τη Missy ("Sleepless Nights" – μόνο και μόνο για αυτό το τραγούδι μπορούν να γραφτούν σελίδες ολόκληρες), ώστε να καταφέρει να πάρει τις απαντήσεις που ζητάει.
"Then let us make You an eternal deal You will attend to the graves You'll give us the house back and keep in mind that we only come here at night"
Ο King αποφασίζει να βάλει μπροστά το σχέδιό του, λέγοντας ψέματα ("Lies") στο γιατρό που επιβλέπει την ψυχική του υγεία, ώστε να του αποδείξει πως δεν ακούει φωνές, ούτε πως επικοινωνεί με πνεύματα. Αφού η συμφωνία με τους «Άλλους» έχει κλείσει, η Missy επιστρέφει τη νύχτα από τον τάφο της και εμφανίζεται στον αδερφό της ("A Visit From The Dead"). Ως πνεύμα, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προειδοποιήσει τον αδερφό της ώστε να είναι πλέον πιο προσεκτικός. Για αυτό το λόγο του στέλνει ένα όνειρο, στο οποίο του αποκαλύπτεται η πλεκτάνη που στήνεται πίσω από την πλάτη του. Στο όνειρο o γιατρός φαίνεται πως ετοιμάζεται να παντρευτεί τη μητέρα του και να πάρει για εκείνον την οικία ("The Wedding Dream" – με στοιχεία και από το "Bridal Chorus" του Wagner παρακαλώ). Ο King ξυπνάει από τον εφιάλτη έντρομος και αναρωτιέται για το τι πρόκειται να συμβεί. Την επόμενη ημέρα το όνειρο του βγαίνει αληθινό, αφού φτάνει στο σπίτι η μητέρα του, συνοδευόμενη από τον γιατρό του ("Amon” Belongs to “Them"). O King προσπαθεί να εξηγήσει στη μητέρα του πως το σπίτι ανήκει στους «Άλλους» και πως δεν θέλει να αφήσει το γιατρό να μπει μέσα, αλλά εκείνη επιμένει. Τελικά καταλήγει να βιώσει την απόλυτη προδοσία από την ίδια τη μητέρα του, όταν με μια ένεση τον αφήνει αναίσθητο στο πάτωμα. Η κορύφωση του δράματος ξεκινά (“Something Weird”). Ο γιατρός και η μητέρα του King αποφασίζουν να αποτελειώσουν το σχέδιό τους. Απευθύνονται στον πατέρα της τοπικής εκκλησίας και του παρουσιάζουν τον King ως παράφρονα και επικίνδυνο. Ο πάτερ Sammael θεωρεί πως δεν μπορούν να το σώσουν, γιατί ενδεχομένως να έχει κυριευτεί από δαίμονες. Γιατρός και μητέρα πιστεύουν πως κατάφεραν να στήσουν την τέλεια «πλεκτάνη» εναντίον του ("Victimized"), ώστε να κληρονομήσουν οι ίδιοι το σπίτι.
“Conspiracy, I am being victimized again... victimized”
Αποφασίζουν, με τη σύμφωνη γνώμη του αιδεσιμότατου, να τον κάψουν μέσα στο φέρετρο, ώστε να «σιγουρέψουν» πως ο δαίμονας θα μείνει μέσα ("Let It Be Done"). Και ενώ πιστεύουν πως κατάφεραν να τον ξεφορτωθούν μια για πάντα, ο King υπόσχεται πως θα τους βασανίζει και θα τους στοιχειώνει για πάντα από τον τάφο του…
“Whenever the dark is near I will return from the grave to haunt You...Godforsaken whore”
To “Conspiracy” είναι συγκλονιστικός δίσκος και κατά την ταπεινή μου άποψη κατάφερε να ξεπεράσει το “Them”. Η θεατρικότητα της ερμηνείας του King Diamond, τα φημισμένα falsetto του, η ευκολία με την οποία αλλάζει τη φωνή του και ερμηνεύει ρόλους, είναι απαράμιλλη. Οι μελωδίες κλιμακώνονται και αποδίδουν στο μέγιστο τα συναισθήματα του τρόμου, της απόγνωσης και της προδοσίας, ενώ οι στίχοι αποτελούν κανονικό σενάριο ταινίας τρόμου και εξιστορούν με κάθε λεπτομέρεια την ιστορία. Ο κορυφαίος Andy LaRocque, μαζί με τον Pete Blakk, συνθέτουν το απόλυτο κιθαριστικό δίδυμο, με σόλο που ξεχωρίζουν για την τεχνική και την ποικιλομορφία τους, ενώ ο Hal Patino στο μπάσο με το Mikkey Dee (ο οποίος μετά το “Conspiracy” αποχώρησε) στα drums, αποτελούν το απόλυτο rhythm section. Ειδική μνεία αξίζει να γίνει και στο Roberto Falcao, που η δουλειά του στα πλήκτρα ενίσχυσε τη «δαιμονική» ατμόσφαιρα του δίσκου, ενώ ευθύνεται και για την παραγωγή, στην οποία συμμετείχε (έχοντας ένα ειδικό τρόπο να μιξάρει τα σόλο) και ο Chris Tsangarides. Σαφέστατα λοιπόν το “Conspiracy” κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους κλασικούς concept δίσκους και αποτελεί μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες του King Diamond.
Από το μακρινό 1989 μέχρι και σήμερα ο «Βασιλιάς» κατάφερε να μας στοιχειώσει για πάντα.
“I cannot sleep at night That's what the day is for anyway”
Τζοβάνα Σπήλιου
The prequel: Them Roadrunner: 20 Ιουνίου 1988 (στην Ευρώπη)
1. Out from The Asylum 2. Welcome Home 3. The Invisible Guests 4. Tea 5. Mother's Getting Weaker 6. Bye, Bye, Missy 7. A Broken Spell 8. The Accusation Chair 9. 'Them' 10. Twilight Symphony 11. Coming Home
To 1988 είναι η πιο μαγική χρονιά στην ιστορία του Heavy Metal. Ίσως βέβαια να μην τα λέω και καλά και να έχω αδικήσει κάποιο άλλο έτος, αλλά και έτσι να ‘ναι, μιλάμε για μία χρονιά που μας έχει κεράσει μόλις με τα παρακάτω. “Seventh Son Of A Seventh Son”, “Transcendence”, “Operation: Mindcrime”, “Kings Of Metal”, “Port Royal”, “…And Justice For All”. Και ο κατάλογος είναι σελίδες επί σελίδων μακρύς.
Ο Kim Bendix Petersen, o Δανός μουσικός, ερμηνευτής, συνθέτης και – αν δεν κάνω λάθος – ο πρώτος Μέταλ τραγουδιστής που δίπλα στο όνομά του είχε τις λέξεις “All vocals”, για να δείξει ακριβώς πως ό,τι ακούγαμε από φωνές στο δίσκο ήταν δικό του, ήταν ο άνθρωπος που έφερε τον τρόμο στο Μέταλ, φιλτράροντας με εξαιρετικό τρόπο τις επιρροές του και δημιουργώντας concept άλμπουμ, τα οποία μέχρι σήμερα ακούγονται με ενθουσιασμό. Ο King είναι ένας από τους καλλιτέχνες που έχτισαν το Μέταλ, βάζοντας τσουβάλια ολόκληρα από λιθάρια κατά τη διάρκεια της δόμησης. Οι Mercyful Fate ήταν ένα θαυμάσιο σχολείο για το διαμαντένιο στρατιώτη και όταν πλέον ξεκίνησε τη δική του μπάντα, ήξερε ακριβώς πώς να στοχεύσει. Στο “Fatal Portrait” δεν είχε ιστορία να καλύψει όλα τα τραγούδια και έτσι αρκέστηκε σε μόλις πέντε από αυτά. Δεν πειράζει καθόλου. Η ιστορία ήταν σκοτεινή και τα τραγούδια έδειχναν το συνθετικό μεγαλείο του δημιουργού τους και των συνεργατών του. Μεταξύ μας και μόνο που υπάρχει το “Halloween” στο δίσκο… Δεν θα με ένοιαζε αν δεν υπήρχε τίποτε άλλο.
Ένα χρόνο πριν την άφιξη του “Them”, o King Diamond εξαπολύει το “Abigail”, με το οποίο δείχνει υπερήφανα τα δόντια του. Ο δίσκος ξετρελαίνει τους Μέταλ οπαδούς, οι προσδοκίες είναι πολύ υψηλές για το διάδοχο και ο δαιμόνιος Δανός μας αποζημιώνει με ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία του ιδιώματος. Είναι μάλιστα τόσο καταπληκτική η ιστορία τρόμου που εξιστορείται, που ο ίδιος ο καλλιτέχνης αποφασίζει να την κρατήσει και για τον επόμενο δίσκο. Και εγένετο “Conspiracy”, ένα άλμπουμ το οποίο επίσης θεωρείται ογκόλιθος στο Μέταλ, ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι η καλύτερη δουλειά του. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπω στο τριπάκι να συγκρίνω. Αυτά τα κόλπα είναι για κουβέντες που έχουν σκοπό να κρατήσουν ώρες.
Η ιστορία του “Them” είναι η ιστορία ενός παιδιού, ενός σπιτιού και κάποιων σκοτεινών δυνάμεων. Ο King και η αδελφή του Missy μένουν με τη μητέρα τους στο μέγαρο “Amon”. H γιαγιά των παιδιών, η οποία επιστρέφει στο σπίτι μετά την παραμονή της σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, φαίνεται πως ξέρει τα μυστικά του “Amon”. Φαίνεται πως μιλά με τις «Φωνές του σπιτιού» και κάπου εκεί αντιλαμβανόμαστε πως οι δαίμονες ή άγγελοι που αόρατοι κυκλοφορούν στο μέγαρο, ορίζουν τύχες και αποφασίζουν για ζητήματα ζωής και θανάτου, προσφέροντας ζωή ή θάνατο ανά περίπτωση. Ο King ζει μία απίστευτη περιπέτεια και φτάνει στο φλερτ με την τρέλα. Όταν μάλιστα οι σκοτεινές δυνάμεις τελειώνουν την αγαπημένη του αδελφή… Ο ίδιος αποφασίζει να πάρει το νόμο στα χέρια του. Εκτελεί τη γιαγιά και συλλαμβάνεται… Θα περάσει εννέα χρόνια σε κάποιο ίδρυμα και άλλα εννιά κάπου που δεν γνωρίζουμε. Ψέμα…
Η εισαγωγή είναι κλασσική συνταγή King Diamond. Αρρωστημένες νότες στο πιάνο, διάφορα εφέ και η φωνή του Δανού σε μπόλικες χτικιασμένες παραλλαγές. Η γιαγιά φτάνει στο σπίτι. Θα ανοίξει κάποιος την πόρτα;
Το εκπληκτικό γύρισμα του Mikkey Dee στο “Welcome Home” είναι μία από τις καλύτερες εισαγωγές με τύμπανα όλων των εποχών. Ο «Κυριάκος», drummer των Motorhead για είκοσι τέσσερα χρόνια και πλέον – εδώ και μια πενταετία – ο άνθρωπος πίσω από τα τύμπανα των Scorpions, είχε αυτό το θέμα «οριστικοποιημένο» καιρό πριν το ηχογραφήσει για το δίσκο. Στο “In Concert 1987: Abigail” μάλιστα, στο drum σόλο που φιλοξενείται στο άλμπουμ, θα ακούσετε πεντακάθαρα το φοβερό θεματικό, το οποίο προοριζόταν για ένα τραγούδι σε ρυθμό 12/8. Και επειδή ο King είναι μανούλα σε κάτι τέτοια, ο Dee το πλατσάνησε επιτόπου, προσθέτοντας και το φαντασμαγορικό μπάσιμο. Το κομμάτι είναι ένα από τα πιο γνωστά του Βασιλιά, έχει γυριστεί και βίντεο και χαρακτηρίζεται επίσης από απίστευτες κιθάρες και μπάσο, με τον Andy LaRocque να τακιμιάζει με τον άρτι αφιχθέντα Pete Blakk, ενώ ο έτερος «νέους», ο μπασίστας Hal Patino εισβάλλει το ίδιο δυναμικά. Τα σόλο είναι εκκωφαντικά, η μπάντα σκοτώνει παιχτικά και όταν έρχεται η αλλαγή ταχύτητας και εκείνο το riff… Τι να λέμε τώρα…
Riffάρα και στο “The Invisible Guests”, με τις κιθάρες να εφορμούν και τα θέματα που έχουμε λατρέψει, εν είδη σόλο, να τρέχουν με πολλά χιλιόμετρα, μέχρι να μπει η φωνή. Λυσσασμένο παίξιμο από το Mikkey Dee, ο οποίος χτυπάει πραγματικά σαν μανιακός. Γεμάτο tutti το κομμάτι, πανδύσκολο να το θυμηθείς χωρίς ΠΟΛΛΕΣ πρόβες. Το βιρτουοζιτέ παίξιμο είναι χαρακτηριστικό των πέντε πρώτων άλμπουμ των King Diamond, ενός για κάθε έτος παρακαλώ! Και κανένα από αυτά δεν ήταν καλό. Ήταν ΟΛΑ τους από εξαιρετικά και πάνω…
Το “Tea” έχει στην αρχή του κάτι από “Abigail” και μάλιστα από τις παύσεις του “Omens”. Είναι όμως ο δικός του ήχος, είναι τα δικά του μουσικά μοτίβα, κατά συνέπεια είναι πολύ φυσικό να θυμίσει κάτι άλλο δικό του. Σε 12/8 και αυτό το τραγούδι, απόλυτα λυρικό μέσα στη μεταλλική πανοπλία του, με ξεχωριστή θεατρικότητα. Το “Mother’s Getting Weaker”, που ακολουθεί, φιλοξενεί ένα αρχικό κιθαριστικό θέμα σε 12/8, το οποίο είναι τουλάχιστον εμπνευσμένο και το οποίο μοιάζει παρά πολύ – παρά πολύ όμως – με το “Mind’s Eye” του Vinnie Moore, από το υπέρ-καρά-σούπερ-μνημειώδες ομώνυμο άλμπουμ του 1986. Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο, εννοείται πως οι ρημάδες οι νότες δεν είναι πολλές. Απλά το αναφέρω και πιστέψτε, σε τίποτα δεν αλλοιώνει τη μεγαλοσύνη του “Them”. Ίσως μάλιστα να είναι και μια ωραία μπηχτή για κείνες τις συζητήσεις που αναφέραμε πιο πάνω. Έτσι κι αλλιώς, το κομμάτι μετά από μερικά δεύτερα γίνεται κάτι εντελώς διαφορετικό. Από τα πιο αξιομνημόνευτα τραγούδια του δίσκου, με το drumming του Mikkey Dee να ισοπεδώνει πολυκατοικίες. Τα πρώτα δευτερόλεπτα του “Bye, Bye, Missy” θα σας θυμίσουν κάτι από το “The Possession” στο “Abigail”. Και εδώ το μέτρο 6/8, γρήγορο και αργό, το οποίο φυσικά αλλάζει στα σόλο. Η διαολεμένη έμπνευση δεν σταματά ούτε στιγμή. Αν θυμάστε μάλιστα, στο εσώφυλλο του δίσκου αναφερόταν ποιος κιθαρίστας παίζει ποιο σόλο.
Στο δρόμο των επών σε 12/8 και το “A Broken Spell”, το οποίο στέκεται πολύ ψηλά ποιοτικά. Με σημεία Prog διάσπαρτα και μία πολύ απαιτητική ενορχήστρωση, το συγκεκριμένο αποτελεί μία από τις κορυφές στο δίσκο, κάτι που ισχύει και για το – κατά σημεία – ανατολίτικο “The Accusation Chair”, που κινείται σε δύο ταχύτητες, όπως κάθε τι που συνέθετε ο King. Με μία μεγάλη παύση με εφέ και επαναφορά με ένα φοβερό riff, σε 4/4, για να ακολουθήσουν καπάκι τα σόλο, η μπάντα δείχνει πως δεν έχει αντίπαλο σε ζητήματα μουσικής αγωγής. Το ομώνυμο του άλμπουμ είναι μία σπουδή σε καθαρές κιθάρες, χωρίς καθόλου τύμπανα και με χαλί τα πλήκτρα, τα εφέ και τους ψιθύρων «Αυτών».
Ο επίλογος είναι διχαλωτός και αποτελείται από το φοβερό και τρομερό “Twilight Symphony”, με τη χαρακτηριστική αλλαγή μέτρου πριν το ρεφρέν και τον καλπασμό κατά την αφήγηση. “Are you mad or just insane”; Τα σόλο απογειώνονται, αφού η ταχύτητα έχει ανεβεί. Για να ξανακατέβει πάλι. Και να ξανανέβει. Ο King εκρήγνυται. “I’m coming home now”! To κινηματογραφικό “Coming Home” είναι η απόλυτη σύνδεση με το “Conspiracy”. Η επιστροφή στον “Amon”, η συνδιάλεξη με «Αυτούς» και το τρομακτικό κλείσιμο της πόρτας με το εφιαλτικό μαντάλωμα. Ο King Diamond στο τιμόνι της καλύτερης Horror Metal λιμουζίνας, με ιστορίες που ιντριγκάρουν από μόνες τους. Πόσο μάλλον όταν είναι ντυμένες με τέτοια εξαίσια μουσική. Φέτος αναμένουμε την καινούργια δουλειά του, δεκατρία χρόνια μετά το “Give Me Your Soul… Please” και δέκα χρόνια μετά την περιπέτεια που είχε με την υγεία του. Εκτιμώ πάντως πως ο καλύτερος επίλογος για αυτό το άλμπουμ είναι το εντελώς άρρωστο “Phone Call”, το οποίο δεν βρίσκεται στο βινύλιο του “Them”, οι συλλέκτες όμως το απόλαυσαν στο CD, όπως και στο ΕΡ “The Dark Sides”. “It’s started, all over again”…
Ο Μίκυ, ο Ντόναλντ, ο Γκούφυ και πολλοί από τους ήρωες του μεγαλύτερου δημιουργού κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών, φιγουράρισαν σε εκείνο το δισκάκι και τραγούδησαν παρέα με τον Αμερικανό τραγουδ...
Το EP ξεκινά με το “Porphyria”, με ήχους και φωνή που προσδιορίζουν μια σκοτεινή στιγμή, σαν να ξεδιπλώνεται μια ανατριχιαστική ιστορία. Στο “Dark Era” η «μαυρίλα» απλώνεται. Βάναυσα φωνητικά ...
Στις 3 Νοεμβρίου του 1992, ο Jon Bon Jovi κι η παρέα του αλλάζουν σελίδα. Το hard rock – glam πρόσημο παραμένει εμφανές, μαζί με τα γκομενέ τραγουδάκια και τα κλιπάκια, αλλά η αλλαγή είναι πολ...
To “The Fun Palace” είναι ΕΠΟΣ! Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα κομμάτια στην ιστορία του ΜΕΤΑΛ! Είμαι σίγουρος πως δεν θα πάψουμε ποτέ να χτυπιόμαστε όταν ακούμε το τραγούδι αυτό, ιδίως στο ση...
Δυστυχώς, αυτοί οι Εγγλέζοι, που λέγαμε πιο πάνω, έχουν σνομπάρει τελείως τούτο το άλμπουμ. Μόνο το “Bring Your Daughter…” κατέληξαν να παίζουν και αυτό… παλιά. Δεν έχω ιδέα αν κάποτε, στο τρί...
Το “Programmed” ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα σοκ για τα αυτιά. Τα δέκα κομμάτια του δίσκου αποτελούν ένα εξαιρετικό δείγμα αμερικάνικου progressive/power metal.
Ο Θοδωρής είναι ένας άνθρωπος χαμηλότατων τόνων. Το κατάλαβα από τα λίγα λεπτά κουβέντας μας, το κατάλαβα όταν τον επαινούσε για την τεχνική του ο κοινός μας φίλος και εκείνος κατέβαζε το κεφάλι του...
Ο Γιώργος Σταθάκης είναι αρχικά ένας σπουδαίος μουσικός και οργανοπαίχτης. Έχει στην πλάτη του άπειρες εργατοώρες στα πατάρια, παρέα με μεγάλους λαϊκούς καλλιτέχνες. Ο ίδιος αποφάσισε και να τραγουδ...
Φτάνουμε λοιπόν στην τελευταία δεκαετία που πέρασε και έχουμε την ανακοίνωση του Halford στις 7 Δεκεμβρίου 2010 ότι η μπάντα θα βγει στο δρόμο για δύο χρόνια με την Epitaph World Tour, η οποία...
Η ουσία όμως του Jam Night είναι – όπως πολύ γνωρίζετε – όλοι αυτοί που έρχονται και παίζουν. Είναι οι σιτεμένοι με τα όποια κέφια, οι πιτσιρικάδες με την απίστευτη ενέργεια, είναι οι σιτεμένοι με τ...
Ροκ, ελληνικός στίχος, πάθος, οργή, δύναμη, γκάζια. Η ελληνική σκηνή, οι μπάντες από το εξωτερικό, το προσωπικό του στυλ, το υβρίδιο που προέκυψε… Ο Ντίας έγραψε τους ήχους, τη μουσική, ενορχή...
Ένα άλμπουμ που συνδυάζει τέλεια το Progressive, το Μέταλ, το Ροκ, τα υπέροχα φωνητικά, την ακόμα πιο υπέροχη μελωδία… Το 2005 οι Αυστραλοί κυκλοφορούν μάλλον το καλύτερο άλμπουμ τους, ένα από...
Η ουσία είναι ότι πρόκειται για ένα δίσκο που αγαπάω πολύ. Που έχει πολύ ξεχωριστή θέση στη δισκοθήκη και την καρδιά μου. Που θα μου θυμίζει πάντα ότι ο τραγουδιστής με το μαλλί μέχρι το απένα...
Το πρώτο full length για το σχήμα από την Ιταλία. Η ομάδα μετράει και ένα ΕΡ, πριν πέντε χρόνια περίπου. Το λυρικό, συμφωνικό και φυσικά μπαρόκ ύφος μπλέκει με ένα εξίσου μπαρόκ λιμπρέτο. Τις περιπέ...
Θα κάνουμε λοιπόν ένα ταξιδάκι στη δεκαετία του ‘90, ώστε να δούμε αν υπήρχε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα και να γνωρίσουμε ποιοι το υπηρέτησαν. Και ξεκινάω δίχως καμία σειρά.
Η κρουστή μυστηριακή εισαγωγή του “I Chase The Night” μας φτάνει σε ένα καμπαρέ της δεκαετίας του ’30. Ένα James Bond-ικό κομμάτι ξετυλίγεται μπροστά μας, με υποδειγματικές φωνές και χαλί που ακούγε...
Ο δίσκος χωρίζεται σαν θεατρικό. Δύο πράξεις και εννέα σκηνές (τέσσερις και πέντε ανά πράξη αντίστοιχα), τις οποίες συνθέτουν δώδεκα κομμάτια. Η ιστορία μπλέκει με μαεστρία το παρελθόν με το π...
Οι Virgin Steele και στην προκειμένη ο David DeFeis, δημιούργησαν ένα μνημειώδη δίσκο, στον οποίο σεβάστηκαν απόλυτα το κείμενο της Ορέστειας. Το “The House of Atreus Act I” δεν είναι ένας απλ...
Τα πλήκτρα, το βιρτουοζιτέ μπάσο και όλο μοτίβο παραπέμπουν σε μουσικούς, που έχουν πολύπειρα μπες-βγες στα στούντιο. Όπως γίνεται πάντα ή σχεδόν πάντα σε αυτές τις παραγωγές, η μουσική αποδίδεται α...
Οι Junkwolvz μας συστήνονται σαν Heavy Rock ‘n Roll μπάντα από την Αθήνα. Με το που ξεκίνησα να ακούω, εκείνες οι έξι λέξεις μου καρφώθηκαν στο μυαλό. Ας βάλουμε τα αρχικά τους. Πώς είπατε; Γιατί τα...
Για τους Led Zeppelin έχει γραφτεί η φράση “The greatest cover band in Rock n’ Roll history”. Να μου κάνουν τη χάρη οι οπαδοί τους! Πολύ λίγο με νοιάζει εδώ το plagiarism. Εδώ έχουμε μία μπάντ...
Η γυναικεία φωνή είναι πιτσιρίκα. Είναι ναζιάρικη, είναι αθώα, φορά λευκό πουκάμισο και καρό φουστίτσα και ίσως μια διαβολουρά. Ροκ θέματα, πολύ χαριτωμένο ρεφρέν, επαναφορά με κουπλέ φασαριόζικο, π...
Δέκα συνθέσεις (συγκεκριμένα επτά και μία τριλογία) μας ταξιδεύουν στο σκοτεινό κόσμο του ήρωα. Το πρώτο και ομώνυμο κομμάτι (“Dark Saga”) μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα από τις πρώτες κιόλας ...
Βασική αρχή της στήλης είναι η ακόλουθη. ΔΕΝ παίρνετε στα σοβαρά αυτά που γράφουμε. Σκοπός μας είναι να περάσουμε καλά και να σας ανεβάσουμε τη διάθεση. Ίσως να μας δείτε να θάβουμε τους Maide...
Ένα από τα κορυφαία concept album, κατά την ταπεινή μου άποψη και προτίμηση και με το οποίο έχω περάσει άπειρες ώρες ακρόασης και συντροφιάς, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το “The Crimson Idol” ...
Πιάνο σε mood μπλε, μέτρο 3/4 και αντί για βαλς, ένας Jazz διάδρομος, που τύμπανα και μπάσο μετατρέπουν σε Jazz Fusion. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα εκπλαγείτε από τον τρόπο που παίζουν οι βιρτουό...
Ευαίσθητα τραγούδια, βασισμένα σε καθαρές κιθάρες, πιάνο, πλήκτρα και φωνή. Ιδανικά για το τραπέζι που λέγαμε πιο πάνω. Οι ματιές γίνονται πιο κλεφτές και πιο ένοχες. Τα χαμόγελα στέκονται υπερήφανα...
Άλλη μια ιστορία που ανακατεύει το διάβολο στα μουσικά δρώμενα. Αυτή τη φορά όμως, είναι η υπεροψία του ίδιου και όχι η ανθρώπινη αμετροέπεια που προκαλεί το διαγωνισμό. Και εδώ συμμετέχει ο ί...
Βασική αρχή της στήλης είναι η ακόλουθη. ΔΕΝ παίρνετε στα σοβαρά αυτά που γράφουμε. Σκοπός μας είναι να περάσουμε καλά και να σας ανεβάσουμε τη διάθεση.
Οι Astrodot φωτίζουν μία εποχή που πάντα θέλαμε να ζήσουμε. Και την ευκαιρία την έχουμε, επιτέλους. Μέσω της μουσικής των παιδιών. Το άλμπουμ είναι ακόμα νωπό. Θα ευχηθούμε καλοτάξιδο και θα περιμέν...
Ο Πάνος, ο οποίος έχει κάνει σχεδόν τα πάντα στο άλμπουμ, δημιουργικά, εκτελεστικά και τεχνικά, είναι ένας σύγχρονος τροβαδούρος, ο οποίος έχει μία θαυμάσια φόρμουλα στο να μεταφέρει τις ιδέες του σ...
Η κιθάρα είναι καθαρή στην αρχή και αγριεύει πιο μετά. Τα τύμπανα οδηγούν με άνεση. Η φωνή είναι αφηγηματική. Ίσως τα παιδιά να απολαμβάνουν ένα τεράστιο φάσμα από μπάντες, από τους Pink Floyd μέχ...
Το “Abbey Road” των The Beatles βέβαια δεν πέρασε ποτέ κάτω από τη μύτη μου απαρατήρητο. Από τα μέσα της δεκαετίας του '70, που το έβαλε στο πικάπ μας ο συγχωρεμένος ο αδερφός μου, μπήκε από τα αυτι...
Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που το άκουσα. Up tempo, με βαρβάτη εισαγωγή και γκράντε riffing, με αιχμηρούς στίχους και ζόρικη μελωδία. Πάντα ακούω μουσική όταν κάνω δουλειά στον υπολογιστή ...
O απόφοιτος του Αριστοτέλειου είναι ένας μουσικός… Ναι, το ξέρω ότι σπούδασε οικονομολόγος ο άνθρωπος, αλλά η μουσική είναι η επιστήμη στην οποία τελικά επένδυσε. Ο Πάνος λοιπόν είναι συνθέτης, κιθα...
Ο Λουκ ανεβαίνει τη σκάλα του σπιτιού του που οδηγεί στον εξωτερικό, προαύλιο χώρο. Αυτή δεν είναι μία τυχαία πρόταση που μου κατέβηκε στο το μυαλό, αλλά η αρχή της περιγραφής μιας σκηνής από ...
Γράδο… μονάδα μέτρησης. Και μάλιστα «απαγορευμένη». Υπό την έννοια ότι «δεν επιτρέπεται» να χρησιμοποιείται σε εμπορικές συναλλαγές. Διαβάζω στο διαδίκτυο πως είκοσι γράδα αντιστοιχούν σε πενήντα βα...
O Richard Pierce “Richie” Havens, R.I.P. (21-1-1941 – 22-4-2013), ήταν κιθαρίστας και συνθέτης, συνδυάζοντας στοιχεία από folk, soul, rhythm & blues, rock μουσικές. Υπήρξε ο καλλιτέχνης πο...
“The Fire You Want”… Αυτό, αυτό! Χιτάρα, κομματάρα, μπασοτύμπανο βαρβάτο, κιθάρα από δίπλα, η οποία αναλαμβάνει δράση μετά το πρώτο κουπλέ. Όμορφο θέμα και επαναφορά, ήτοι σταυροκούμπωμα των σ...
Επίλογος με το “Black Jack Order”. Γκρουβάτο Ροκ, το οποίο επιδέχεται πολλών ερμηνειών, με τη μπάντα να κάνει τα γλυκά μάτια ακόμα και στο New Wave, ακόμα και στη Britpop. Είπαμε, τα παιδιά απολαμβά...
Τα παιδιά από την Κοζάνη λοιπόν. Ένα σχήμα που υπάρχει από το 1998 και το οποίο το 2018 ευτυχεί να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ του. Και όσον αφορά τη μουσική τους… Μέταλ! Το “Molten Core...
Το όλο γεγονός αποτέλεσε έμπνευση και αποτέλεσμα των προσπαθειών των Michael Lang, Artie Kornfeld, Joel Rosenman και John P. Roberts. Οι δύο τελευταίοι χρηματοδότησαν το όλο εγχείρημα,
Το “Hell’s Door” είναι το βίντεο της μπάντας από το άλμπουμ αυτό και το σημείο αναφοράς του είναι ένας κρατήρας στο Turkmenistan, o οποίος δεν έχει σταματήσει να καίει από το 1971! Είναι πραγματικό ...
Μάλλον θα πρέπει να προγραμματίσει σύντομα το πρώτο της full length. Είχα την τύχη να ακούσω μία απίστευτα ατόφια φωνή να επιβάλλεται με θέρμη και αγάπη στο μουσικό χαλί της. Να το πατά με χάρ...
Η παρουσίασή τους εδώ έγκειται στο γεγονός, ότι ποτέ δεν έλαβαν τα εύσημα που τους αναλογούν ή αναλογούσαν, ποτέ δεν αναγνωρίστηκε όσο οφειλόταν η αξία τους και δεν νομίζω να υπάρχουν πάρα πολ...
«Τώρα αλλάζει η εποχή – η σιωπή σου μόνο αντηχεί»… Δημιουργείς μουσική όταν μένεις ένδεκα χιλιάδες μίλια μακριά από το συνεργάτη σου; Πώς θα γίνει να στηθεί ένα ολόκληρο άλμπουμ από απόσταση;
Συνεχίζουμε το αφιερωματικό αυτό άρθρο, παρουσιάζοντας τους επόμενους πέντε σπουδαίους κιθαρίστες, οι οποίοι έλαβαν λιγότερη δημοσιότητα ή έτυχαν μικρότερης αναγνώρισης, από αυτή που τους οφειλόταν....
Σε μια βραδιά που θα θυμόμαστε για πάντα ως μια εκ των πιο “σκοτεινών” στην ιστορία του αθλητισμού, τα Grammy 2020 έλαβαν χώρα στην πόλη που “γεννήθηκε” ουσιαστικά ο θρύλος Kobe. Με την Alicia...
Οι τύποι είναι παιχταράδες, έχουν φιλοξενήσει άλλους παιχταράδες στους δίσκους τους και φωτογραφίζω ΚΑΙ τον Kee Marcelo, έχουν τα τραγούδια και φυσικά τα εχέγγυα για να καλύψουν ένα βράδυ με μ...
Τα τραγούδια τους πάντα έδεναν σε κάθε πρόγραμμα. Παίζοντάς τα, σκεφτόμουν από μέσα μου το πώς θα ήταν αυτές οι δύο Ελληνίδες ιέρειες να βρεθούν μαζί στο πάλκο, έστω για μια βραδιά.
Υπάρχουν όμως επίσης αμέτρητοι, αξιολογότατοι κιθαρίστες, οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν έτυχαν της αναγνώρισης που τους άρμοζε, δεν τους αποδόθηκε η δημοσιότητα που τους αναλογούσε…
Ο επίλογος δίδεται με το “Sealed Curse”. Σκοτεινό και κείνο, με φυσικό τσέλο από τον κύριο Stephan Keeman, και τη φωνή να αναρωτιέται… “Where do I go from here”… Γκάζωμα και τα αντρικά φωνητικά κουμ...
Τώρα ξέρω πως βρίσκομαι στο σωστό τόπο και χρόνο! Τα συνθήματα παίρνουν φωτιά. Ο Βασίλης τα δέχεται με χιούμορ. Μήπως να το σκεφτόταν να κάνει μια βραδιά με τη φωνή του, μία κιθάρα και ιστορίε...
Για το 2020 λοιπόν θα σας πούμε μόνο ευχές και θα σας αφιερώσουμε μόνο τραγούδια. Δίσεκτο-ξεδίσεκτο, εμείς θα το καλωσορίσουμε με τον ίδιο τρόπο και θα του φερθούμε το ίδιο. Με πολλές ανταποκρ...
Σε λίγες μέρες θα βρίσκονται στην Αθήνα και είμαι σίγουρη πως το θέαμα αλλά και η μουσική θα μας συνεπάρει. Καλώς ήρθατε στο κόσμο των vampire και των λύκων! Ακονίστε τα λατινικά σας και ετοιμ...
Ο πραγματικός οπαδός δεν νοιάζεται για ίντριγκες και λοιπές χαζομάρες. Μόνο για ανθρώπους και το ίδιο το γκρουπ. Όσοι λοιπόν το σκέφτεστε δυο φορές για το αν θα πάτε να τους δείτε φέτος, αφήστ...
Born in violence, taught the lessons… learning how to dance… Απλά τα πράγματα; Οι Crash Valley από τη land Down Under, με δικά μας παιδιά στη σύνθεσή τους, ετοιμάζονται να παρτάρουν τον ...
Ο MOTU (Τι πράγμα; Τι σημαίνει MOTU; Συγγνώμη, το προηγούμενο επεισόδιο ΔΕΝ το διαβάσαμε; ΔΕΝ γουστάραμε; Ααααχ, βρεμένη σανίδα που θέτε…) τον αποφεύγει και στη συνέχεια παρεμβαίνει ο Russell Allen,...
Πάνω στη σκηνή ο Jeff Scott Soto είναι ΠΑΝΤΑ ένα θηρίο ανήμερο. Συνοδευόμενος από τέλειους μουσικούς, προσφέρει ένα εκπληκτικό οπτικοακουστικό θέαμα. Νιώθεις πόσο τυχερός είσαι που αγαπάς αυτή...
Όλοι μα όλοι οι συνδαιτημόνες φορούν το ίδιο ακριβώς μπλουζάκι, το οποίο έχουν τυπώσει οι ίδιοι και το οποίο γράφει στο μπροστινό μέρος “M.O.T.U. Minions”. Μάστα… Τσιράκια του Μότου… Ρώ...
Τη θέση του Rocken πίσω από τα τύμπανα των Ryche ανέλαβε ένας εκπληκτικός drummer, o Casey Grillo, παντού γνωστός από την εικοσαετή θητεία του στους Kamelot.
O La Torre θα είναι παρών, θα μας ενθουσιάσει, θα πάρει κινητά από τις μπροστινές σειρές για να καταγράψει, να πει νόστιμα λογάκια και να τα επιστρέψει, θα είναι ο άνθρωπος που θα έχει καταφέρ...
Μετά τα δύο εκείνα ιστορικά LiVE οι Ryche ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στον πρώτο τους δίσκο με τον Todd στη φωνή. Η ομώνυμη δουλειά τους βγήκε τον αμέσως επόμενο χρόνο, έκανε πολύ κόσμο να διχ...
Αυτοί είναι οι Queensryche, κυρίες και κύριοι και αυτοί είναι οι οπαδοί τους. Και τον προσεχή Νοέμβριο, στις συναυλίες τους στην Ελλάδα, θα το νιώσετε και σεις. Θα έχουμε κι άλλα να μοιραστούμ...
Μια και οι Αμερικανοί… ξανάρχονται, είπα να αναστήσω κάποια από τα λόγια τους τότε. Είχαν μιλήσει από καρδιάς, είχαν πει αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα και δεν τσιγκουνεύτηκαν τα λόγια τους, ιδί...
Είχαν μόλις σπατσάρει με τα γυρίσματα για το “Ace Ventura”, όταν τους ζητήθηκε να πάρουν μέρος σε μία άλλη ταινία. Με το που είπαν όμως ότι είχαν ήδη «αρτυθεί», οι παραγωγοί της «άλλης» ταινίας αποφ...
Οι Evergrey κατάγονται από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Δημιουργήθηκαν το 1995 και το 1998 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, “The Dark Discovery”. Το 1999 κυκλοφορεί το άλμπου...
- Μισό… Αυτός δεν είναι που είχε κερδίσει το σουηδικό Idol, τρέχοντας πάνω κάτω την αρένα με το “Run To The Hills”;- Ναι, αυτός είναι. Για πάρε τώρα εδώ…
Ο Βασίλης και η Γιώτα έρχονται κοντά μας. Απαντούν σε διάφορες ερωτήσεις. Πώς είναι να παίζουν μαζί; Αν θα κυκλοφορήσουν κάτι σύντομα… Οι απαντήσεις αποπνέουν αμοιβαία εκτίμηση, αμοιβαίο θαυμα...
Τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου βρεθήκαμε στο Bock Beer Bar Restaurant και τη συνέντευξη Τύπου για το Chania Rock Festival 2019. Η φετινή διοργάνωση θα λάβει χώρα στις 5 και 6 Ιουλίου στα Χανι...
Ο Geoff Tate θα εμφανιστεί στην Ελλάδα, παίζοντας ΟΛΟΚΛΗΡΟ το “Operation: Mindcrime” (και όχι μόνο), στις 13 Φεβρουαρίου στο Principal Club Theater, στη Θεσσαλονίκη...
Οι Primal Fear και ο Gus G, με τη σόλο μπάντα του, εμφανίζονται το Σάββατο 12 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη, στο Eightball και την Κυριακή 13 Ιανουαρίου στην Αθήνα, στο Κύτταρο Live.
Καλή Χρονιά να έχουμε! Υγεία, αγάπη, αγάπη και υγεία! Ακολουθούν, χωρίς καμία αλφαβητική ή άλλη σειρά οι ευχές των ανθρώπων του περιοδικού. Και του χρόνου!
Το άλμπουμ ονομάζεται "Empire", που σημαίνει "Αυτοκρατορία"... Προφητικός τίτλος - τουλάχιστον. Πάνω από τρία εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον εθνικό τους οργανισ...
Βρεθήκαμε στα Devasoundz Studios για την προ-ακρόαση του πρώτου πρώτου άλμπουμ μιας ολοκαίνουργιας μπάντας, η οποία ακούει στο όνομα Voidnaut και η οποία αποτελείται από τέσσερις μπαρουτοκαπνι...
Θυμός, πόνος, θλίψη, απόγνωση αλλά και ελπίδα και θάρρος για να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά. Ένα άλμπουμ - θησαυρός μουσικής και φωνητικών. Ο Γιώργος μας έκανε και ανατριχιάσαμε!
Στην αρχή του νέου έτους τα νέα του ''παιδιά'' θα μπουν στο στούντιο να πάρουν την τελική τους μορφή... και εμείς απλά του ευχόμαστε να τα δει όπως επιθυμεί!
Ξεκινάω με το κλασσικό disclaimer πως είναι απίθανο να καταφέρεις να χωρέσεις τα καλύτερα σε ένα top 100. Θα αφήσεις άλλα τόσα απέξω. Πόσο μάλλον σε ένα top 10...
Είναι ωραίο να γράφεις για τα αγαπημένα σου πράγματα. Και πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μουσικές και δίσκους, για το αλατοπίπερο της ζωής. Όπως είναι και πολύ όμορφο το νοητικό ταξίδ...
Τα δέκα καλύτερα; Όχι, ούτε για αστείο… Ακόμα κι αν με σημάδευε κάποιος στον κρόταφο (-Κόψε κάτι, ρε μεγάλε! –Μα δεν είπα με τι, ρε μεγάλε!), δεν υπήρχε περίπτωση να καταλήξω στα δέκα καλύτερα...
Έχουν γραφεί δεκάδες άρθρα για το μεγαλείο του συγκεκριμένου δίσκου. Έχουν αναρωτηθεί πολλοί πώς είναι δυνατόν ο ανθρώπινος νους να κατεβάζει τέτοιες ιδέες.
SWANS IΣΟΝ MICHAEL GIRA, ένας πολυπράγμων αρτίστας, που στα νιάτα του θέλησε να ασχοληθεί με τις εικαστικές τέχνες, αλλά μίσησε τον καθωσπρεπισμό του πανεπιστημίου και το έριξε στις χαμαλοδουλειές, ...
Οι Tiger Lillies δεν είναι καινούριοι, κι όμως ακούγονται πάντα φρέσκοι. Θεωρούνται οι νονοί του είδους μουσικής που χαρακτηρίζουμε σαν «εναλλακτικό καμπαρέ».
Έχει έρθει η σειρά των Jane Doe να μας παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να μας ξεναγήσουν μέσα σε λίγες γραμμές σε κάθε τραγούδι τους. Για δείτε τι λένε...
Μπορεί ο DEE να είναι ο «πρωταγωνιστής» του συγκεκριμένου κειμένου, δε θα είναι όμως το μοναδικό τιμώμενο πρόσωπο. Θα αναφερθούν αρκετά ακόμη ονόματα και ιστορίες
Το 2012 ήταν πολύ φτωχό για τα κινηματογραφικά soundtrack. Λίγες εκπλήξεις, λίγες καλές δουλειές και πολύ μουσική ασχήμια. Άλλαξε η μόδα. Το 2012 ήταν πολύ φτωχό για τα κινηματογραφικά soundtra...
Oι Daft Punk αποτέλεσαν και την πρώτη μπάντα mainstream ηλεκτρονικών ακουσμάτων. Η ηλεκτρονική μουσική ακουγόταν πλέον από οποιονδήποτε. Είχε γίνει μόδα!
Σε λίγους μήνες λογικά που θα λάβει χώρα η δίκη, ο Randy θα παρεβρεθεί στη Τσεχία. Δεν θα το σκάσει. Εάν έχεις τη συνείδησή σου καθαρή, δεν την "κάνεις" με ελαφριά πηδηματάκια.
Fast Forward σε ένα μήνα ακριβώς από σήμερα. Η ημέρα είναι 20/12/12 και η ώρα 12 το μεσημέρι. Ξαφνικά συναγερμός. Έκτακτα δελτία ειδήσεων, το νέο μεταδίδεται στόμα με στόμα.
Το μόνο που με φοβίζει είναι ότι θα γουστάρω και θα μας κάνει ζημιά στις καθυστερήσεις της χρονιάς. Και άντε μετά να συμμαζέψεις την λίστα. Άτιμες Κατσίκες...
Για την ιστορία του κλαρινέτου, οι πληροφορίες είναι περιορισμένες καθώς χάνεται στα βάθη των αιώνων και ξέρουμε πως προήλθε από μετεξέλιξη παλαιότερων παρόμοιων οργάνων.
Θα είναι η νεαρή Αυστραλέζα, που μένει στο Άμστερνταμ και δραστηριοποιείται στη house σκηνή της Ευρώπης, το επόμενο μεγάλο όνομα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής;
Θυμάμαι πριν 15 χρόνια περίπου, εκεί προς τα τέλη των 90's όταν ο κλασσικός μεταλλάς της εποχής ήταν must να έχει μακρύ σγουρό μαλλί, να φοράει από πάνω τζιν μπουφάν και να φοράει μπλούζα Αις Ντερθ ...
Σ’αυτή την αναδρομή στην ιστορία που γέννησε τους Madrugada και την μελαγχολική ροκ της Νορβηγίας, γνωρίσαμε πτυχές της ζωής και της δουλειάς του Robert Buras και του Sivert Hoyem.
Ένας οπαδός έγραψε ... "ο τίτλος „Tears In The Rain“ ταιριάζει τέλεια με την προοπτική που έχεις στο μυαλό σου και με αυτό που επιθυμείς να επιτύχεις".
O Andreou δημιουργεί ένα δικό του μουσικό σύμπαν και το γεμίζει με έμπνευση. Ξέρει να ελίσσεται με μαεστρία ανάμεσα στη new age, jazz και ορχηστρική μουσική με σαγηνευτικό τρόπο.
Οι Rival Sons ροκάρουν! Βγάλε απ' το rock το heavy, το hard, και άστο να βρει τις ρίζες του. Μέσα στα blues, στις ψυχωμένες ερμηνείες και στον ήχο της κιθάρας.
Ένα ολοκαίνουργιο σχήμα στον ευρύτερο χώρο της ροκ, αποτελούμενο από έμπειρους και διάσημους μουσικούς, το οποίο αναμένεται να προκαλέσει μεγάλη αίσθηση.
"Οι κάτοικοι της Motown αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον χωρίς περιορισμούς και αυτοσυγκράτηση πέρασαν τις πύλες της Funk". Διαβάστε ένα διαφορετικό παραμύθι ...
Αυτή τη στιγμή είναι που χρειαζόμαστε μπάντες όπως οι SOAD. Ας έχει ο καθένας τους την βίλα του στο Μαλιμπού και ας σνιφάρει 20 γραμμάρια κοκαίνη την ημέρα. Δεν με νοιάζει.
It's all about money & fame. Ένα άρθρο βασισμένο στην προ ημερών έκρηξη ειλικρίνειας του Peter Dolving σχετικά με την αποχώρησή του από τους Σουηδούς The Haunted.
Δεν διάλεξα εγώ τον υπέρτιτλο… Είναι όμως ο πλέον ταιριαστός. Είναι το λογοπαίγνιο που θα ήθελα να κάνω, είναι η ατάκα που θα φύλαγα για τις κουβέντες με τους φίλους μου…
Ένας DJ πραγματικός Star!!! Η αλήθεια είναι πως ο DJ Sasha πραγματικά άλλαξε την ιστορία της electronica και ολόκληρη την ιδεολογία του να είναι κανείς …
Δε μπορεί να είναι Led Zeppelin, η φωνή είναι γυναικεία! Αλλά η μουσική…; Αυτό το βρώμικο ριφάκι της κιθάρας θυμίζει το "When the Levee Breaks" και ...
Η Διεθνής Αμνηστία αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα τετραπλό, επετειακό άλμπουμ με τραγούδια - ποιήματα και καλλιτέχνες που ταιριάζουν με όσα εκφράζει όλα τα χρόνια που δραστηριοποιείται.
Tο αποτέλεσμα της ένωσης δύο μεγάλων μουσικών. Ακούγοντας την δουλειά τους αμέσως νιώθεις ότι η συνύπαρξη αυτών των δυο καλλιτεχνών έχει να σου προσφέρει κάτι διαφορετικό απο τα συνηθισμένα.
O Myles Kennedy μοιράζεται μαζί μας τα βιβλία, που διαβάζει τη στιγμή αυτή και τον ενέμπνευσαν ούτε λίγο ούτε πολύ να συνθέσει το "Apocalyptic Love" με τον Slash.
Ήταν οι Beatles πιο γνωστοί από τον Χριστό; O Βασίλης πανταζόπουλος γράφει για το φαινόμενο The Beatles, το οποίο ήταν κάτι περισσότερο από νούμερα και κοστούμια.
Η παράσταση προσφέρει μια πιο συμπονετική θα λέγαμε, προσέγγιση, δημιουργώντας έναν πιο αληθινό (;) χαρακτήρα, ο οποίος θέλει να πιστέψει στην όποια εξιλέωση μπορεί να προσφέρει η μουσική...
...
Θα ξεκινούσα το αφιέρωμα λέγοντας πως πρόκειται για ένα από τα πλέον ελπιδοφόρα εγχώρια συγκροτήματα της ακραίας metal σκηνής, όμως έχουν ξεφύγει από αυτό εδώ το στάδιο εδώ και αρκετό καιρό.
1992, Αθήνα! Η χρονιά που οι Αρτέμης, DJ Alex και Ευθύμης, αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα από τα πλέον επιδραστικά hip hop σχήματα στην Ελλάδα, τους Terror-X-Crew.
Ακροβατούσε ανάμεσα σε μουσική και ποίηση, ποτέ δεν ήταν ο μεγάλος στάρ αλλά πάντα ενέπνεε σεβασμό στον κύκλο του, έχει φανατικό κοινό και διαθέτει μία ποιότητα ανθρώπου που σπάνια συναντάς.
...
Στην εποχή μας, όποια πέτρα και να σηκώσεις, θα δεις και το όνομά του. Είναι σίγουρα μία από τις μεγαλύτερες μορφές, στη μουσική σκηνή, τα τελευταία 30 χρονιά.
Σου έρχονται στιγμές από τα παιδικά σου χρόνια, εκείνα τα καλοκαίρια που ανακάλυπτες τον έρωτα και την ζωή, ακούγοντας τα βράδια, άπειρες φορές, τους δίσκους των Σπαθιών και τη χαρακτηριστική φωνή τ...
Εάν υπάρχει ένα σχήμα, το οποίο πέρασε μέσα από χίλια κύματα και απέδειξε πως είναι εφτάψυχο και δεν το βάζει κάτω τόσο εύκολα, τότε αυτό είναι οι Αμερικανοί. Διαβάστε το απίστευτο χρονικό της πορεί...
Όταν ο, ιρλανδικής καταγω- γής, Everlast αποφάσισε να φτιάξει μία μπάντα, ενώθηκε με τον φίλο του από το σχολείο Danny Boy και τον DJ Lethal, έναν Λεττονό μετανάστη, και δημιούργησαν τους House Οf P...
O B-Real είναι ένα από τα βασικά μέλη του γνωστού συγκροτήματος Cypress Hill, ένα πρωτοπόρο μουσικό όχημα, το οποίο δημιούργησε ένα απόλυτα δικό του στυλ. Latin & gangsta hip hop στο ίδιο καζάνι...
«Οι james δεν είναι μία απλή μπάντα αλλά μια ιδέα», δηλώνουν οι ίδιοι. Ισχύει κάτι τέτοιο; Ο Γιώργος Γκουγκούδης κάνει μία αναδρομή στην καριέρα των Βρετανών και δίνει τις απαντήσεις.
...
O Nίκος Καραμηνάς γράφει για μία από τις μεγαλύτερες και δημοφιλέστερες μουσικές προσωπικότητες των τελευ- ταίων δεκαετιών. Ο μουσικός και άνθρωπος Moby! Οι ανησυχίες του! Η πορεία του προς την κορυ...
Θα μπορούσε να ήταν μία μοντέρνα έκδοση της Σταχτο- πούτας, κι όμως δεν είναι. Σε μία εποχή, που οι όροι «τέ- χνη» και «καλλιτέχνης» απο- τελούν είδος προς εξαφάνιση, έχει ενδιαφέρον να διαβάσει κάπ...