Βίοι Παράλληλοι : Ρένα Ντάλια - Zehra Bilir (Ο Σάκης Kαι O Μπάρμπα Γιάννης)

Βίοι Παράλληλοι : Ρένα Ντάλια - Zehra Bilir (Ο Σάκης Kαι O Μπάρμπα Γιάννης)

Πληροφοριακά Στοιχεία: Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες; Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 04 Σεπτεμβρίου 2012 00:26

Τραγούδια που έζησαν και αγαπηθήκαν στην Ελλάδα και παράλληλα έζησαν και σε άλλη χώρα και γλώσσα.

Τραγούδι 4o

Tίτλος: «Καραμπιμπερίμ»

Μουσική : Παραδοσιακό Τούρκικο

Διασκευή: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς

Στίχοι: Σπύρος Περιστέρης

Ελληνική εκτέλεση: Ρένα Ντάλια (1952)

Πρώτη εκτέλεση: Zehra Bilir (Δεκαετία του '30)

Σαν “κατσίκι” μπήκε χορεύοντας σαν “κατσίκι” έπεσε χορεύοντας ο Ρουβάς «Σάκης» κατά την τελετή λήξης των Ολυμπιακών στην Αθήνα το 2004. Το τραγούδι που χόρευε δεν ήταν άλλο από το θρυλικό “καραμπιμπερίμ” του μπάρμπα Γιάννη (Γιάννη Παπαϊωάννου). Έτσι τον αποκαλούσαν οι νεότεροι συνάδελφοι του τα τελευταία χρόνια της ζωής του πριν σκοτωθεί σε τροχαίο οδηγώντας ο ίδιος το 1972.

Πρόσφυγας από την Κίο στον κόλπο της Προποντίδας είχε πολλές επιρροές από ανατολίτικα ακούσματα. Το τραγούδι το διασκευάζει από παλιό τούρκικο και το ηχογραφεί με στίχους του Περιστέρη το1952. Πρώτη εκτέλεση Ρένα Νταλια (Ελευθερία Παπακώστα) από την Πάτρα και τελευταίο παιδί από τα 18 αδέλφια της. Το τραγούδι το ακούμε στο αφιέρωμα και με την φωνή της Zehra Bilir αποκαλούμενη (τουρκού ανά) δηλαδή (κυρία τουρκάλα), τραγουδίστρια παραδοσιακών τραγουδιών, από ηχογράφηση του 1934.

Ο μπάρμπα Γιάννης ήταν πολύ συμπαθής από τους συναδέλφους του, είχε χρυσή καρδία και εξαιρετικά αναπτυγμένο το αίσθημα της συναδελφικότητας. Άλλωστε όλοι οι Κιότες ήταν κεφάτοι και ιδιαίτεροι άνθρωποι, μια μοναδική και ξεχωριστή πάστα ανθρώπων!!! Τα τελευταία του χρόνια ήταν πλάι στον Τσιτσάνη. Όσο για το καραμπιμπερίμ είναι το μαύρο πιπέρι, έσμερ είναι η μελαχροινή και σεκερίμ είναι η έγνοια που τις έχει.

Σπύρος Γκάλτσας

Μες στης πόλης τα στενά
μια χανούμισσα γλυκιά
μου 'χει πάρει την καρδιά, αχ.

Καραμπιμπερίμ, αμάν έσμερ σεκερίμ
θά 'ρθω απόψε να σε κλέψω, δεν αντέχω πια
κι ας με ντουφεκίσουνε μες στη γειτονιά.
Καραμπιμπερίμ, μπιμπερίμ, μπιμπερίμ
πώπω σεκερίμ, σεκερίμ, σεκερίμ
άσε πια τα πλούτη και τον Ιμπραήμ.

Για τα μάτια της τα δυο
υποφέρω και πονώ
σκλάβος της θε να γινώ, αχ

Μια βαρκούλα για τους δυο
μας προσμένει στο γιαλό
χανουμάκι μου τρελό, αχ