Ήμουν δεν ήμουν δέκα χρονών όταν σε εκδρομή του δημοτικού στα «Χίλια Δένδρα» το άκουσα για πρώτη φορά. Στο σπίτι τέτοια τραγούδια δεν λέγαμε. Ο μπαμπάς τραγουδούσε Βογιατζή, η μαμά σαν Αγκυρανή «imidlerim» ή «ne erde doctor». Μικρασιάτες, χωρίς σχέσεις με νησιά. Το τραγούδι χαρούμενο, χορευτικό, μου έκανε πολύ εντύπωση και κυρίως η βραχνή φωνή του Σαββόπουλου, που για πρώτη φορά άκουγα. Εντύπωση δε, μου έκαναν οι στίχοι που δεν μπορούσα από το τραντζιστοράκι να τους ακούσω καλά. Είχα τότε τη μανία να μαθαίνω απ’ έξω ότι στίχους άκουγα. Αυτοί ήταν πολλοί και δύσκολοι, πρόκληση για μένα, αφού έπρεπε να τους βρω. Αυτό έγινε μετά από χρόνια, όταν πια ο Διονύσης δεν ήταν πια τόσο ρηξικέλευθος! Πρόκειται για το πασίγνωστο «Ντιρλαντά», που είχε μια έκρηξη επιτυχίας εκείνη την εποχή και εκτίναξε την δημοσιότητα του Σαββόπουλου κάνοντάς τον ευρέως γνωστό. Πρόκειται για καλυμνιώτικο, σφουγγαράδικο, παραδοσιακό τραγούδι, που μετά από την δισκογράφησή του το 1969 από τον Σαββόπουλο στον δίσκο «Το περιβόλι του τρελού», έγινε μεγάλη ελληνική και διεθνής επιτυχία. Το πρωτοτραγούδησε ο Καλύμνιος Παντελής Γκίνης, όχι ο Σαββόπουλος, ενώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που το πιστοποιούν αυτό, αφού τα δικαιώματα του τραγουδιού εισπράττουν αυτή την στιγμή τα παιδιά του Γκίνη. Πέρα όμως από το αποτέλεσμα της εκδίκασης, καλό είναι να προστεθούν ορισμένα στοιχεία: Σε πολλές περιπτώσεις κατά το παρελθόν γίνονταν καταγραφές και ηχογραφήσεις παραδοσιακών μουσικών κομματιών από επαγγελματίες ή ερασιτέχνες ερμηνευτές και λαογράφους-μουσικολόγους. Εξαιτίας της έλλειψης μηχανισμών τεκμηρίωσης και για νομοκανονικούς ή για τυπικούς-οικονομικούς-φορολογικούς λόγους, σε πολλές περιπτώσεις, και όχι αναγκαία από σκοπιμότητα, αντί να δηλωθεί ως παραδοσιακό ένα τραγούδι ή μια μελωδία, δηλωνόταν στη θέση του ονόματος του δημιουργού το όνομα του ατόμου που έκανε την πρώτη ηχογράφηση ή ηχογράφηση-διασκευή, ιδίως αν εκείνος προερχόταν από την τοπική παράδοση. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του "Ντιρλαντά" όπως και στις περιπτώσεις πολλών άλλων τραγουδιών που κατέγραψαν τότε ο διορατικός Σίμωνας Καρράς και η φιλόπονη Δόμνα Σαμίου (η οποία και εμπλέκεται στην εν λόγω διαμάχη) από όλη την Ελλάδα, με πλήθος παραδειγμάτων στη Λήμνο και την Κρήτη, που δεν έχει νόημα να αναφέρω εδώ αναλυτικά. Έτσι, παρ' όλο που αναγράφεται το όνομα ενός ανθρώπου, το έργο αποτελεί παλλαϊκή περιουσία, κτήμα κοινό, ανήκει σε όλους τους ανθρώπους που μετέχουν στη διαμόρφωση της παράδοσης, ακόμη κι αν αυτό αποτελεί πικρή αλήθεια για ένα σημαντικό δημιουργό, ο οποίος αλλάζει ριζικά ένα κομμάτι και το αναδεικνύει. Επί του πρακτικού μέρους, οφείλω να αναφέρω ότι στη δικαστική διαδικασία κλήθηκε ως μάρτυρας ο αείμνηστος Γιάννης Παπαϊωάννου, ο οποίος κατέθεσε ενόρκως την κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα, ότι το Ντιρλαντά είναι ψαράδικο τραγούδι, ιδιαίτερα διαδεδομένο στο Αιγαίο. Στην ερώτηση του συνηγόρου πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει ο Παπαϊωάννου τα τραγούδια των ψαράδων, εκείνος του έδειξε την ταυτότητά του που έγραφε: επάγγελμα αλιεύς. Δηλαδή ήξερε καλά τί έλεγε, δεν έκανε εξυπηρέτηση στους συναδέλφους του καταθέτοντας με αυτό τον τρόπο. Αν τώρα τίθεται θέμα πνευματικής ιδιοκτησίας στίχων στη συγκεκριμένη παραλλαγή του "Ντιρλαντά", νομίζω ότι και με διαφορετικούς στίχους θα γινόταν μεγάλη επιτυχία, ανεξάρτητα από τους συγκεκριμένους στίχους, γιατί αυτό που αγαπήθηκε στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι το ζωηρό, παιχνιδιάρικο και γνήσια ζεστό και ανθρώπινο πνεύμα που ούτως ή άλλως έχει. Στα ελληνικά το έχουν ηχογραφήσει εκτός από τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Παντελή Γκίνη, ο Νίκος Ξυλούρης, η Μαρινέλλα, η Δόμνα Σαμίου και άλλοι. Το 1970 η τραγουδίστρια Δαλιδά το ηχογράφησε με τον τίτλο "Darla dirladada" στα γαλλικά και στα ιταλικά, κάνοντάς το διεθνή επιτυχία. Επίσης έχει τραγουδηθεί και στα εβραϊκά από την Dana International, στα σερβικά από τον Djordje Marjanovic και το συγκρότημα Delča i Sklekovi, στα φινλανδικά από τα συγκροτήματα Jean S, καθώς και σε άλλες γλώσσες. Εδώ έχουμε την ηχογράφηση του Γκίνη, την ηχογράφηση του Σαββόπουλου το 1969 και φυσικά την ηχογράφηση της διάσημης διεθνώς Γαλλίδας τραγουδίστριας Dalida, που το έκανε γνωστό σε όλο τον πλανήτη. Οι στίχοι είναι από την εκτέλεση του Σαββόπουλου.
Σπύρος Γκάλτσας
Βρέ ντιρλαντά, ντιρλανταντά, βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι και πώς θα πάρουμε την Πόλη, ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά Από την πόλη την καλή ήρθε μια σκούνα με πανί Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά και δεν τελειώνει βρε ντιρλαντά με ζαχαρώνει, Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, να το χαρώ που με κοιτά Ω ντιρλαντά βρε λεβεντόνια, βρε και της Μπαρμπαριάς γλαρόνια Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά βρε και βραδιάζει βρε κι η κουβέρτα αναστενάζει Βρε και ο μάγερας φωνάζει, ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά Βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι και πώς θα πάρουμε την Πόλη Από την πόλη την καλή, ήρθε μια σκούνα με πανί Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, αχ η Μαρία του Μηνά Επάνω στ' άσπρο της ποδάρι θα πάω να δέσω παλαμάρι Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά θα δέσω κόμπο βρε στον λαιμό τους των αρχόντων Να πέφτει ο κόμπος στο κοπάλι, στην Κατερίνα του τσαγκάρη Βρε θα τη βάλω μες στην πλώρη και θα της κάμω γιο και κόρη Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά και σεις λεβέντες βρε θα σας δώσω εγώ βιολέτες Θα δώσω σ' όλους από δύο βρε και του Γιώργη δε του δίνω Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντα-ντα-ντα, ντιρλανταντά Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά...
Το τραγούδι, παρ' όλες τις ενδιαφέρουσες περιπέτειες, περνά στα «χέρια» του Ζαγοραίου, που το μεταφέρει «αλλιώς» στη νέα γενιά της μεταπολίτευσης το 1975.
...ο Μαρκόπουλος πράττει το καλλιτεχνικό του χρέος. Ένα χρέος προς την ίδια την ιστορία. Αφού καταφέρνει και διασώζει μουσικά υπολείμματα που κληροδοτήθηκαν σμιλεμένα από τον χρόνο.
...Ο ποιητής στιγματίζεται από τα γεγονότα, εμπνέεται από την τραγική φιγούρα της σπαράζουσας μάνας και αρχίζει να γράφει τους πρώτους στίχους από τον «Επιτάφιο»....
Το "Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού", μια λαϊκή τραγωδία εμπνευσμένη από τον Εμφύλιο, γράφτηκε το 1961 στο Παρίσι και την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκε από το θίασο του Μάνου Κατράκη στην Αθ...
Το κομμάτι είναι μια εξ΄ ολοκλήρου δημιουργία του ταλαντούχου Γιώργου Ζήκα. Επηρεασμένος από το νεολαϊκό ρεύμα του ’80, άρχισε να γράφει τραγούδια μετά τα τριάντα του χρόνια...
Ο Ζουλφί Λιβανελί, είναι μια πολυσήμαντη προσωπικότητα της σημερινής Τουρκίας. Ως συνθέτης μελοποίησε ποιήματα του εξόριστου, αριστερού ποιητή Ναζίμ Χικμέτ.
Θλιβερή επέτειος για την Θεσσαλονίκη! 22 Μαΐου 1963. Στυγνή δολοφονία του φιλειρηνιστή αριστερού βουλευτή, Γρήγορη Λαμπράκη από παρακρατικούς, βασιλοφασίστες.
Είναι πολλές φορές που στο μυαλό του ανθρώπου παλεύουν σκέψεις αντίθετες. Από τη μια το πραγματικό, το αληθές και από την άλλη το παραδοσιακό το τυλιγμένο από ένα μανδύα μύθου.
Το μεγαλείο της λογικής στην Μυθολογία, είναι, ότι η ιστορία με τις Μοίρες είναι πολύ βαθιά φιλοσοφημένη, αυτό όμως δεν το παραδέχονται τα σύγχρονα θρησκευτικά παραμύθια.
«Εμάς ο λαός μας τά’ δινε και μετά τα έπαιρνε πίσω, σήμερα δεν παίρνει τίποτα!», λέει ο Ζαμπέτας για τις αμοιβές των σημερινών τραγουδιστών & δημιουργών.
Πάντα ο Θεός γεννάει Θεό, πανάρχαιος συμβολισμός, ένα παραμύθι που ξεκίνησε από τους Ινδούς. Ακόμα και στις πιο σύγχρονες θρησκείες ο συμβολισμός συνεχίζεται.
Λίγοι γνωρίζουν ότι σε ένα νησί γνωστό για την ομορφιά του αλλά όχι και για την σύγχρονη μουσική του παράδοση, την Νέα Ζηλανδία, συνέβησαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Πως άπλα και χωρίς πολλά - πολλά, ο μάγκας έλυνε το θέμα κρύο, με την αγαπημένη του. Σύνθετης είναι ο μικρασιάτης Τούντας(τα είπαμε για αυτόν στην πριγκηπέσα του).
Συνηθίζουμε πολλές φορές να αναφερόμαστε σε μπάντες χρησιμοποιώντας τον όρο cult. Λίγες είναι όμως στην πραγματικότητα οι μπάντες που παίρνουν επάξια αυτό τον τίτλο.
Το κομμάτι γνωρίζει τεράστια παγκόσμια επιτυχία, πιάνει κορυφή στα αμερικανικά charts και από το 1981 και μετά δεν υπάρχει συναυλία των Rolling Stones χωρίς να ερμηνευθεί η Angie.
Ο Τυφωεύς ήταν το πιο ζόρικο παιδί της Γης. Είχε εκατό κεφάλια και σώματα δράκου με μαύρες γλώσσες, τρομερά χέρια και πόδια, από τα μάτια πέταγε φωτιές, ήταν ψηλότερος κι από τα βουνά.
H ζωή δεν ήταν δίκαιη με τον μεγαλύτερο Γερμανό ερμηνευτή όλων των εποχών και συνέθεσε ένα από τα σπουδαιότερα ερωτικά κομμάτια. Το παρουσιάζουμε για πρώτη φορά ...
Το εν λόγω σάουντρακ είναι ένα συλλεκτικό πολύτιμο διαμάντι. Σπάνιο, με 2-3 εναπομείναντα αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, που τα έχω δει να φτάνουν και τα 400 ευρώ το ένα.
Το 6ο μέρος των ιστοριών από βινύλιο είναι αφιερωμένο σε ένα άλμπουμ, που κατέχει περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μου και αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα για τον αμερικάνικο ήχο.
Έχει ιστορικό ενδιαφέρον με πολλούς παραλληλισμούς με την σημερινή πραγματικότητα, για ορισμένους είναι διασκέδαση και για άλλους αποτελεί πεδίο σκέψης γνώσης.
Κλικάρω απλά το όνομα του συγκροτήματος στο ίντερνετ και διαβάζω, «ιεραποστολικές παραλλαγές για ευλογημένο σεξ» ή «σταθερές αξίες: απλά κι ιεραποστολικά».
Το λαϊκό τραγούδι φτάνει στο απόγειο του, μια και ήταν μια εγγενής ανάγκη κατά την μεταπολεμική Ελλάδα, που ήθελε όσο τίποτα άλλο να τραγουδήσει και να ξεχάσει τις συμφορές.
Eπιλέχτηκε από τους Led Zeppelin ως ο "εκλεκτός". Ήταν η βασική επιλογή των Velvet Revolver. Κι όμως αυτός έκανε το δικό του, διάλεξε το δύσκολο δρόμο.
Για να τον βρείτε στο διαδίκτυο θα πρέπει να δοκιμάσετε και τα τρία ονόματα και πάλι δεν θα μάθετε τα πάντα γι'αυτόν. Όχι επειδή υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό, αλλά ...
Κάπου στον Άγιο Φανούριο Ιλίου έχει δημιουργηθεί ήδη μια τοπική σκηνή της οποίας οι μπάντες έπαιζαν τον λεγόμενο ήχο του San Fanourio. Μια από αυτές τις μπάντες είναι και ...
Βρισκόμαστε στο Λονδίνο, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή New Cross, το καλοκαίρι του 1983. Ο Johny Brown έχει την αδερφή του για να μοιράζονται το κοινό τους πάθος ...
Ο δίσκος αποπνέει γαλήνη και ισορροπία ...τα μπασιστικά solos απουσιάζουν, όπως και οι δαιδαλώδεις progressive αλλαγές, που τόσο συνηθίζονται τη σημερινή εποχή.
Το κίνημα του Zamrock, που ξεκίνησε στη Zάμπια στις αρχές της δεκαετίας του '50 αναβιώνει και οι μουσικοί εντάσουν πολλά στοιχεία του ψυχεδελικού ήχου του Jimi Hendrix.
Η ερμηνεία είναι του Γιάννη πάριου από ένα μοναδικό και σπανιότατο ντοκουμέντο-βίντεο από το Θέατρο της Δευτέρας του 1979. Η ερμηνεία αυτή δεν υπάρχει στην δισκογραφία!
Τα τραγούδια που θα σχολιάσουμε είναι σπάνια, σχεδόν άγνωστα στους αμύητους. Οι λόγοι που έμειναν άγνωστα έκτος από εμπορικοί (δεν πουλούσαν) είναι και πολιτικοί!
Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1968. Οι 13th Floor Elevators δίχως να το ξέρουν βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους. Τα προβλήματα με τα ναρκωτικά ολοένα και πληθαίνουν ...
Ιστορίες για δίσκους με άρωμα βινυλίου : O James Ramey,γνωστός και ως Baby Huey υπήρξε ένας από τους καλλιτέχνες που επηρρέασαν όσο λίγοι την hip-hop μουσική.