Μουσική Xρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες

Κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Pt.43 (Ψυχρός εκτελεστής!)

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες
Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 20 Απριλίου 2013 22:36
 
Τεσσαρακοστή τρίτη αναδρομή
Τίτλος: «Άνθρωποι μονάχοι»
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Επαν….εκτέλεση : Αντώνης Ρέμος
 
remmos   Όταν πριν λίγους μήνες περπατούσα στο κέντρο της πόλης, είδα μια πρόχειρη επιγραφή από μπλε σπρέι. Έγραφε ελαφρώς ακατάληπτα, μόλις που διέκρινα τις λέξεις «Ρέμο ζούμε νυφούλα να σε δούμε». Ρώτησα κάποιον επαΐοντα και έμαθα ότι κάποιος αναδυόμενος νέος τραγουδιστής που εξερχόμενος της ηγεσίας του ιστορικού «Ηρακλή» Θεσσαλονίκης έτυχε, άτυχων επικρίσεων από τους φανατικούς οπαδούς. Έψαξα , έμαθα. Όχι φυσικά για τους άστοχους χαρακτηρισμούς, κάποιων άμυαλων οπαδών αλλά για τον αοιδό.
 
remmos2   Αφού άκουσα ορισμένα νέα τραγούδια του και μετά από πολύ φιλότιμη προσπάθεια να εγκλιματιστώ. Μου στάθηκε ακατόρθωτο! Τότε θυμήθηκα τι είπε ο Παπαμιχαήλ, σαν «Φλωράς», σε κάποια παλιά ελληνική ταινία στις μαθήτριες που μάταια προσπαθούσαν να μάθουν τον Όμηρο. Το μόνο ελαφρυντικό που θα μπορούσα να του αποδώσω, είναι η απουσία μεγάλων σύνθετων και γενικά η ανεπάρκεια αξιόλογων τραγουδιών που το σύστημα τεχνηέντως καλλιεργεί, έχοντας μοναδικό σκοπό το κέρδος. Στο βωμό του κέρδους, πάνε χαράμι οι όποιες καλές φωνές που καταλήγουν, σε τσιρίδες και βρυχηθμούς. Το παλληκάρι ο Ρέμος δεν μπορώ να πω, το έχει αλλά….. Έκανα λοιπόν ένα πείραμα για να μην τον στείλω αδιάβαστο. Βρήκα ένα τραγούδι του Σπανού που το είπε γονατιστός με κάποια προσποιητή κατάνυξη, ανάμεσα σε βουνά από σπασμένα γύψινα πιάτα, σαν μια σύγχρονη «κοιμωμένη» του Χαλεπά, ενδεχομένως για να προκαλέσει ρίγη συγκίνησης στους αδαείς θαμώνες κάποιου φτηνού ξενυχτάδικου. Αφού λοιπόν εκτέλεσε, το εξαιρετικό κομμάτι σύροντας το, όπως κάνουν οι μεθυσμένοι, και βάζοντας κάτι κραυγές προσποιούμενος … και γω δεν ξέρω τι, έχαιρε πολλαπλών αφελών χειροκροτημάτων. Τότε σκέφτηκα αυτόματα το Θουκυδίδειο «δεν πρέπει κάνεις να μέμφεται τους ηγέτες, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν». Έβαλα-ολοκληρώνοντας το πείραμα- αμέσως μετά, την πρώτη, την αυθεντική, ερμηνεία της «δωρικής» Μοσχολιού και ήρθα πάλι στα ίσα μου.
 
remmos3   Ας μου συγχωρεθούν οι τυχόν υπερβολές. Σ’ αυτό το σημείο θα δώσω σε σας τους ακροατές τα σχετικά βίντεο να κρίνετε και μόνοι, νηφάλιοι όχι μεθυσμένοι! Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του ραδιοπαρουσιαστή και στιχουργού Γιάννη Καλαμίτση, που έχει γράψει πάνω από 400 τραγούδια και μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από την Μοσχολιού το 1977 και περιέχεται στο δίσκο «Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Σπανό».
 
Αυτά πιστεύω και έτσι τα βλέπω εγώ, άλλοι, αλλού, άλλα! Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Θάνο!!!
 
Γκάλτσας Σπύρος
 
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
 
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
 
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα
 
Instagram
Joomla Social by OrdaSoft!