Ο Σπύρος Γκάλτσας του Noizy επιχειρεί εδώ και μερικούς μήνες μία αναδρομή σε τραγούδια που σημάδεψαν την μουσική ιστορία του τόπου κι όχι μόνον. Πώς δημιουργήθηκαν, πώς ενεπνεύσθηκαν από τους δημιουργούς τους και τι ρόλο διαδραμάτισαν στην εποχή τους. Δεκαετία του '80 Τίτλος: "Καλύτερα μαζί σου και τρελός" (1989) Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης Στίχοι: Σπύρος Γιατράς Ερμηνεία: Στράτος Διονυσίου
Ήταν 1980, πρώτες μου μέρες στο τιμόνι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο περιτριγύριζα την πόλη, γεμάτη θυμάμαι η Εθνικής Αντιστάσεως με αφίσες του Στράτου. Δεν τον χώνευα, πολύ βαρύς για τα γούστα μου. Όλος ο μουσικός μου κόσμος ήταν έντεχνο ελληνικό, που είχε κάτι να «πει». Ο Διονυσίου παραήταν μάγκας ή καλύτερα γεροντόμαγκας. Όσοι τον άκουγαν και πήγαιναν στα κέντρα, που τραγούδαγε, ήταν κάτι κουρασμένα παλληκάρια, που έγερναν από την μαγκιά. Η αισθητική μου δεν το ανεχόταν. Περιγελούσα και τον ίδιο και αυτούς, που τρέχαν να τον ακούσουν. Τα έφερε ο χρόνος τα πράγματα και μετά από αρκετά χρόνια έπεσα σε απογοήτευση, και συναισθηματική και επαγγελματική, τότε κατάλαβα! Το μόνο «μαξιλάρι» που μπόρεσα να ακουμπήσω ήταν ο Στράτος. Επούλωσε αυτόματα τις πληγές και η «μεστή» φωνή του έπεσε σαν βάλσαμο στην πληγωμένη ψυχή. Τότε θυμήθηκα τους στίχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου «τι να τα κάνω τα τραγούδια σας είναι πολύ ζαχαρωμένα ταιριάζουν σε σοκολατόπαιδα μα δεν ταιριάζουν σε μένα», μόνο ο Στράτος ξέρει να θεραπεύει. Αυτό ισχύει μέχρι και σήμερα. Πάλι ξύπνησα μέσα στη νύχτα με εφιάλτες τύπου Δ.Ν.Τ. και παρόμοιων αδιεξόδων, επηρεασμένος από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Μόνο ο Στράτος για ακόμα μια φορά με κάλυψε, να'ναι καλά εκεί που βρίσκεται με τους «αγγέλους» του ρεμπέτικου. Το τραγούδι της χθεσινοβραδινής θεραπείας μου ηχογραφήθηκε το 1989, ένα χρόνο πριν τον ξαφνικό θάνατο του για το δίσκο «Νομίζεις». Η βαριά λαϊκή φωνή του ποτέ δεν έχασε τον τόνο της, μια αγέρωχη διάρκεια που χαρακτήριζε την συνεπή παρουσία του Στράτου. Μέσα σ' ένα απόγευμα μπορούσε να ηχογραφήσει έναν ολόκληρο δίσκο χωρίς φκιασίδια και ηλεκτρονικά υποβοηθήματα, κανείς ποτέ δεν τον έφτασε. Έβαζε ανεξίτηλη σφραγίδα σε κάθε ερμηνεία σαν να έλεγε «μάγκες τραγουδιστές, αν μπορείτε πέστε τα και 'σεις». Ήταν ένας άνθρωπος που πόνεσε πολύ στην ζωή του (έκανε 3 χρόνια φυλακή1973- 1976 γεντί-κουλέ, για «μαύρη», του την έστησαν έλεγε!) κανένας σύγχρονος τραγουδιστής δεν μπόρεσε ποτέ ούτε καν να πλησιάσει την ερμηνεία του. Τραγούδα μας λοιπόν Στράτο από του παραδείσου τα μπουζούκια!!
Σπύρος Γκάλτσας
Πέταξα τα σκεπάσματα και φόρεσα ό,τι βρήκα Και μες τη νύχτα με βροχή τρεις παρά δέκα βγήκα Ρωτάω: «καρδιά μου, που με πας;» Μου λέει: «σ'εκείνη π'αγαπάς» Καλύτερα μαζί σου και τρελός Παρά μονάχος μου και λογικός Πάταγα στα βροχόνερα και μ έδερνε τ' αγιάζι Μα μόνο η αγάπη σου εμένανε με νοιάζει Ρωτάω: «καρδιά μου, που με πας;» Μου λέει: «σ'εκείνη π'αγαπάς» Καλύτερα μαζί σου και τρελός Παρά μονάχος μου και λογικός
Το τραγούδι, παρ' όλες τις ενδιαφέρουσες περιπέτειες, περνά στα «χέρια» του Ζαγοραίου, που το μεταφέρει «αλλιώς» στη νέα γενιά της μεταπολίτευσης το 1975.
...ο Μαρκόπουλος πράττει το καλλιτεχνικό του χρέος. Ένα χρέος προς την ίδια την ιστορία. Αφού καταφέρνει και διασώζει μουσικά υπολείμματα που κληροδοτήθηκαν σμιλεμένα από τον χρόνο.
...Ο ποιητής στιγματίζεται από τα γεγονότα, εμπνέεται από την τραγική φιγούρα της σπαράζουσας μάνας και αρχίζει να γράφει τους πρώτους στίχους από τον «Επιτάφιο»....
Το "Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού", μια λαϊκή τραγωδία εμπνευσμένη από τον Εμφύλιο, γράφτηκε το 1961 στο Παρίσι και την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκε από το θίασο του Μάνου Κατράκη στην Αθ...
Το κομμάτι είναι μια εξ΄ ολοκλήρου δημιουργία του ταλαντούχου Γιώργου Ζήκα. Επηρεασμένος από το νεολαϊκό ρεύμα του ’80, άρχισε να γράφει τραγούδια μετά τα τριάντα του χρόνια...
Ο Ζουλφί Λιβανελί, είναι μια πολυσήμαντη προσωπικότητα της σημερινής Τουρκίας. Ως συνθέτης μελοποίησε ποιήματα του εξόριστου, αριστερού ποιητή Ναζίμ Χικμέτ.
Θλιβερή επέτειος για την Θεσσαλονίκη! 22 Μαΐου 1963. Στυγνή δολοφονία του φιλειρηνιστή αριστερού βουλευτή, Γρήγορη Λαμπράκη από παρακρατικούς, βασιλοφασίστες.
Είναι πολλές φορές που στο μυαλό του ανθρώπου παλεύουν σκέψεις αντίθετες. Από τη μια το πραγματικό, το αληθές και από την άλλη το παραδοσιακό το τυλιγμένο από ένα μανδύα μύθου.
Το μεγαλείο της λογικής στην Μυθολογία, είναι, ότι η ιστορία με τις Μοίρες είναι πολύ βαθιά φιλοσοφημένη, αυτό όμως δεν το παραδέχονται τα σύγχρονα θρησκευτικά παραμύθια.
«Εμάς ο λαός μας τά’ δινε και μετά τα έπαιρνε πίσω, σήμερα δεν παίρνει τίποτα!», λέει ο Ζαμπέτας για τις αμοιβές των σημερινών τραγουδιστών & δημιουργών.
Πάντα ο Θεός γεννάει Θεό, πανάρχαιος συμβολισμός, ένα παραμύθι που ξεκίνησε από τους Ινδούς. Ακόμα και στις πιο σύγχρονες θρησκείες ο συμβολισμός συνεχίζεται.
Λίγοι γνωρίζουν ότι σε ένα νησί γνωστό για την ομορφιά του αλλά όχι και για την σύγχρονη μουσική του παράδοση, την Νέα Ζηλανδία, συνέβησαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Πως άπλα και χωρίς πολλά - πολλά, ο μάγκας έλυνε το θέμα κρύο, με την αγαπημένη του. Σύνθετης είναι ο μικρασιάτης Τούντας(τα είπαμε για αυτόν στην πριγκηπέσα του).
Συνηθίζουμε πολλές φορές να αναφερόμαστε σε μπάντες χρησιμοποιώντας τον όρο cult. Λίγες είναι όμως στην πραγματικότητα οι μπάντες που παίρνουν επάξια αυτό τον τίτλο.
Το κομμάτι γνωρίζει τεράστια παγκόσμια επιτυχία, πιάνει κορυφή στα αμερικανικά charts και από το 1981 και μετά δεν υπάρχει συναυλία των Rolling Stones χωρίς να ερμηνευθεί η Angie.
Ο Τυφωεύς ήταν το πιο ζόρικο παιδί της Γης. Είχε εκατό κεφάλια και σώματα δράκου με μαύρες γλώσσες, τρομερά χέρια και πόδια, από τα μάτια πέταγε φωτιές, ήταν ψηλότερος κι από τα βουνά.
H ζωή δεν ήταν δίκαιη με τον μεγαλύτερο Γερμανό ερμηνευτή όλων των εποχών και συνέθεσε ένα από τα σπουδαιότερα ερωτικά κομμάτια. Το παρουσιάζουμε για πρώτη φορά ...
Το εν λόγω σάουντρακ είναι ένα συλλεκτικό πολύτιμο διαμάντι. Σπάνιο, με 2-3 εναπομείναντα αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, που τα έχω δει να φτάνουν και τα 400 ευρώ το ένα.
Το 6ο μέρος των ιστοριών από βινύλιο είναι αφιερωμένο σε ένα άλμπουμ, που κατέχει περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μου και αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα για τον αμερικάνικο ήχο.
Έχει ιστορικό ενδιαφέρον με πολλούς παραλληλισμούς με την σημερινή πραγματικότητα, για ορισμένους είναι διασκέδαση και για άλλους αποτελεί πεδίο σκέψης γνώσης.
Κλικάρω απλά το όνομα του συγκροτήματος στο ίντερνετ και διαβάζω, «ιεραποστολικές παραλλαγές για ευλογημένο σεξ» ή «σταθερές αξίες: απλά κι ιεραποστολικά».
Το λαϊκό τραγούδι φτάνει στο απόγειο του, μια και ήταν μια εγγενής ανάγκη κατά την μεταπολεμική Ελλάδα, που ήθελε όσο τίποτα άλλο να τραγουδήσει και να ξεχάσει τις συμφορές.
Eπιλέχτηκε από τους Led Zeppelin ως ο "εκλεκτός". Ήταν η βασική επιλογή των Velvet Revolver. Κι όμως αυτός έκανε το δικό του, διάλεξε το δύσκολο δρόμο.
Για να τον βρείτε στο διαδίκτυο θα πρέπει να δοκιμάσετε και τα τρία ονόματα και πάλι δεν θα μάθετε τα πάντα γι'αυτόν. Όχι επειδή υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό, αλλά ...
Κάπου στον Άγιο Φανούριο Ιλίου έχει δημιουργηθεί ήδη μια τοπική σκηνή της οποίας οι μπάντες έπαιζαν τον λεγόμενο ήχο του San Fanourio. Μια από αυτές τις μπάντες είναι και ...
Βρισκόμαστε στο Λονδίνο, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή New Cross, το καλοκαίρι του 1983. Ο Johny Brown έχει την αδερφή του για να μοιράζονται το κοινό τους πάθος ...
Ο δίσκος αποπνέει γαλήνη και ισορροπία ...τα μπασιστικά solos απουσιάζουν, όπως και οι δαιδαλώδεις progressive αλλαγές, που τόσο συνηθίζονται τη σημερινή εποχή.
Το κίνημα του Zamrock, που ξεκίνησε στη Zάμπια στις αρχές της δεκαετίας του '50 αναβιώνει και οι μουσικοί εντάσουν πολλά στοιχεία του ψυχεδελικού ήχου του Jimi Hendrix.
Η ερμηνεία είναι του Γιάννη πάριου από ένα μοναδικό και σπανιότατο ντοκουμέντο-βίντεο από το Θέατρο της Δευτέρας του 1979. Η ερμηνεία αυτή δεν υπάρχει στην δισκογραφία!
Τα τραγούδια που θα σχολιάσουμε είναι σπάνια, σχεδόν άγνωστα στους αμύητους. Οι λόγοι που έμειναν άγνωστα έκτος από εμπορικοί (δεν πουλούσαν) είναι και πολιτικοί!
Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1968. Οι 13th Floor Elevators δίχως να το ξέρουν βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους. Τα προβλήματα με τα ναρκωτικά ολοένα και πληθαίνουν ...
Ιστορίες για δίσκους με άρωμα βινυλίου : O James Ramey,γνωστός και ως Baby Huey υπήρξε ένας από τους καλλιτέχνες που επηρρέασαν όσο λίγοι την hip-hop μουσική.