Μυθολογία Μετά Μουσικής pt.12 (Marche Slave)
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 19 Ιανουαρίου 2013 16:04
Ο Ζευς γεννά...την Αθηνά — Θείο σπέρμα για μεραρχίες προστασίας.
Στην Ινδία κοντά στο ποτάμι Διζεμνάχ υπήρχε μια μικρή πόλη η Μάττρα (Mathura) που την κατέστρεψαν ολοσχερώς οι μωαμεθανοί (Ο Μαχμούτ Γκαμπνεζίτ). Εκεί γεννήθηκε ο Θεός Κρίσνα (σημαίνει, μαύρος στα ινδικά), ο δημιουργός, που είναι η όγδοη μετενσάρκωση του Βισνού. Ο Κρίσνα είναι ο «καλός ποιμένας» που οδηγεί σε καλές πράξεις τους πιστούς. Σύμφωνα με το ποιητή Ντοπαντέβα που είχε γράψει την ινδική Οδύσσεια (Bhagavata Purana) αυτός ο Θεός είχε πολλές σχέσεις με γυναίκες, είτε θεϊκές είτε γήινες. Από τις ερωτικές αυτές σχέσεις κάθε τόσο γεννιέται και κάποια «αρετή». Στη Μαχαβαράτα το ιερό κείμενο της Ινδίας, συμμαχεί με τους γιούς του. Παντού και κάθε φορά που θέλει να νικήσει τα κακά πνεύματα, γεννά και έναν αντιδαίμονα που τα πολεμάει και τα εξολοθρεύει. Στο ποίημα της κοσμογονίας των Ινδών «Χαριβάνσκα», ο Κρίσνα επιδιώκει τον έρωτα και δεν τον θεώρει αμαρτία, όταν οι καρποί είναι αγαθοί! Εδώ βρίσκεται η αρχή του Μύθου του Έλληνα Δία που κατάγεται από τις Ινδίες και έτσι εξηγούνται οι ατέλειωτες ερωτικές περιπέτειες του.
Ιδού ένας πρόχειρος κατάλογος με ορισμένες ερωμένες του: Αλκμήνη μαμά του Ηρακλή, Σεμέλη εγέννησε Διόνυσο, η κόρη του Φοίνικα που του έκανε δυο παιδιά τον Μίνωα και τον Ραδάμανθυ, η κυρία Ιξίωνος που σκάρωσε μαζί της τον Πειριθό, η Δανάη που γέννησε τον Περσέα, η Δήμητρα, η Λητώ.. ατέλειωτος κατάλογος. Με την Ήρα έκανε δυο παιδιά την Ήβη και τον Άρη μερικοί λένε και τον Ήφαιστο. Ο Πίνδαρος λέει ότι η πρώτη του σύζυγος ήταν η Θέμις. Άλλοι λένε ότι ήταν η δεύτερη μετά την Μήτιδα. Η λέξη Θέμις παράγεται από το ρήμα «τίθημι» και δηλώνει αυτό που έχει τεθεί, το ισχύον. Κόρη του Ουρανού και της Γαίας προσωποποίηση της φυσικής τάξης, της ηθικής τάξης, της εθιμοτυπίας και της δικαιοσύνης. Η Θέμις ήταν μια από τις έξι Τιτανίδες. Με την Θέμιδα ο Ζευς κάνει τις Εποχές και τις Μοίρες. Η Θέμις ήταν και σύμβουλος του Δία, για τις αποφάσεις του (το Θείο δίκαιο). Η αδελφούλα της η Μνημοσύνη πέρασε και κείνη από το κρεβάτι του Δία. Ο Ζευς κοιμήθηκε με τη Μνημοσύνη για εννέα συνεχόμενες μέρες και έτσι δημιουργήθηκαν οι εννέα Μούσες. Μιαν άλλη Τιτανίδα την Θέτιδα την γουστάριζε πολύ ο μπερμπάντης. Αλλά του τη σκαπουλάρισε επειδή μια προφητεία έλεγε ότι θα γεννούσε γιο, που θα έριχνε τον Αρχιθεό. Ορισμένοι λένε ότι δεν τη γλύτωσε και ότι ο Αχιλλέας ο γιός της δεν ήταν παιδί του Πηλέα αλλά δικό του. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι τις τάραξε τις Τιτανίδες. Ούτε την άλλη κόρη του Ωκεανού δεν άφησε απείραχτη την Ευρυνόμη, μ’ αυτήν σκάρωσε τις τρεις Χάριτες: Αγλαΐα, Ευφροσύνη και Θάλεια.
Με την Μήτιδα όμως την αδελφή της, είχε άλλες περίεργες περιπέτειες ο αχόρταγος εραστής. Ο Ησίοδος λέει ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που είχε ο Θεός. Κατά τον Ακουσίλαο, η Μήτις γεννήθηκε μαζί με τον Έρωτα και τον Αιθέρα, από την ένωση του Ερέβους και της Νύχτας, που προήλθαν από το Χάος. Η Μήτις ήταν η πιο μυαλωμένη και η πιο σοφή κοπέλα, ήταν η ίδια η σοφία. Για τους αρχαίους ήταν η προσωποποίηση όχι απλά της σοφίας και της φρόνησης αλλά του είδους της πονηριάς και της επαγρύπνησης, που εκπροσωπεί από τους ανθρώπους ο Οδυσσέας και από τα ζώα η αλεπού. Αυτά όμως τά μαθε μετά ο Ζευς, αφού την άφησε έγκυο. Λέει λοιπόν μια προφητεία ότι από την κοπέλα θα βγει παιδί που θα ξεπεράσει τον Δία, σε σοφία και εξυπνάδα. Το μαθαίνει ο μάγκας και την κάνει μια χαψιά. Όπως έκανε κάποτε ο πατέρας του. Βλέπεις δεν χωράει θεϊκή εξουσία εκεί που υπάρχει μυαλό, μόρφωση και σοφία. Έτσι καταπίνοντας ο Ζευς την σοφία, μπορούσε να την ελέγχει και να την μοιράζει στους ανθρώπους, σε δόσεις. Το έμβρυο κυοφορείται εντός του, και όταν έρχεται η ώρα να γεννηθεί, καλεί τον Ήφαιστο να του δώσει μια τσεκουριά στο κεφάλι και το παιδί να βγει από κει. Ούτως και εγένετο. Ξεπηδάει από το κεφάλι του Θεού, η Θεά της σοφίας η Αθηνά, πάνοπλη. Όχι λοιπόν ότι ο Δίας γέννησε! Ήταν κάπως...ανωμαλούλης αλλά όχι κι’ έτσι. Κλονίστηκε ο Όλυμπος η γη έβγαλε ένα τρομερό ήχο η θάλασσα έβραζε, γιατί ως γνωστόν η σοφία όλα τα αναστατώνει! Η Αθηνά μόλις γεννιέται πετάει τα όπλα της. Τα πράγματα ηρεμούν. Πάει αμέσως στο πλευρό του πατέρα της, που την ελέγχει. Εντάσσεται στο πάνθεον αλλά ελεγχόμενη. Ο ίδιος μόνο μας την δίνει, όπως και όταν αυτός θέλει, κατά τα γούστα του.
Πλάι στους μεγάλους Θεούς υπάρχουν και πολλοί μικροί. Να πούμε δευτέρας κατηγορίας. Οι Αιγυπτιολόγοι Ουίλκινσον και Μπούνσεν δίνουν κατάλογο από δευτερεύουσες Θεότητες της αρχαίας Αιγύπτου (Τουμ, Θωδ, Σχου, Μα, Μεντού, Σαβάκ, Ταφνέ, Χονς, Νετπέ, Ανουκέ κλπ). Όλοι αυτοί δρουν στο πλευρό των μεγάλων θεών. Τώρα θα μου πείτε τι χρειάζονται τόσοι Θεοί; Εδώ σήμερα, στην σύγχρονη εποχή της εξέλιξης της επιστήμης και έχουμε με αλλαγή ονόματος και μερικούς παλιούς, π.χ. τον Απόλλωνα που έγινε προφητ’ Ηλίας(Ήλιος) με εκκλησίες(Ναούς) κοντά στον ήλιο στα βουνά. Έτσι και πολλούς άλλους, που πήραν βυζαντινό σχήμα και τους κληρονομήσαμε σαν προίκα. Και όταν εμείς οι προοδευμένοι διατηρούμε τόσες μεραρχίες προστασίας, τότε τι να κάνουν οι δεισιδαίμονες και πρωτόγονοι πρόγονοί μας. Επειδή όμως ο άνθρωπος μόνος του, δεν έχει την τόλμη να φτιάξει Θεούς, αναθέτει αυτή τη δουλειά στον Δία. Πως ένας νέος Θεός θα είναι σεβαστός αν δεν έχει θεϊκή μυστηριώδη καταγωγή και θαυματοποιές δυνάμεις; Φυσικά ο Δίας δεν μπορούσε να φτιάξει τους νέους θεούς από πλέξι γκλας. Έτσι τους δίνει το «Θείο σπέρμα» και μ’ αυτόν τον τρόπο εξηγείται, γιατί δεν κρατιέται στη Μυθολογία με τίποτα και δεν αφήνει θηλυκό για θηλυκό απείραχτο ο άτιμος. Ερωτικών συνευρέσεων συνέχεια έρχεται. Κάπως χαρεμάτο να πάει με το χαρέμι του Δία!
Το κομμάτι της ακολουθίας είναι Tchaikovsky - Marche Slave.
Σπύρος Γκάλτσας
