Mυθολογία Μετά Μουσικής Pt.3 (Moonlight Sonata)
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2012 09:05
Ζευς ο Θεός των Θεών μεγαλώνει κρυφά - Τιτανομαχίες και ιερές συμμαχίες
Ο νέος βασιλιάς Κρόνος με την Βασίλισσα του τη Ρέα γεννοβολούν τους θεούς : Εστία, Δήμητρα, Ήρα, Άρη, Ποσειδώνα και Δία, τον Θεό των Θεών. Βλέποντας το πάθημα του πατέρα του ο Κρόνος δεν τους πετάει στον Τάρταρο φοβούμενος μην πάθει τα ίδια και του γυρίσει κανένας γιός με το δρεπάνι και του τα.... φάει, μόλις γένναγε η Ρέα την φώναζε να του τα τυλίξει σε φασκιές, άνοιγε διάπλατα την θεϊκή στοματάρα του και τα κατάπινε. Ό,τι πάθαινε η Γαία τα πάθαινε και η κορούλα της η Ρέα. Άμα ξανάμεινε έγκυος πήγε να συμβουλευτεί τους γονείς της. Ο απόμαχος πατέρας της, της λέει, "θα σου πω εγώ τι θα κάνεις, όταν έρθει η ώρα σου, θα πας να ξεγεννήσεις στην Κρήτη κρυφά και...". Η Ρέα άκουσε τον πατέρα της, γέννησε αγοράκι, τύλιξε μια κοτρόνα στα γεννοφάσκια αφού έκρυψε το βρέφος και δίνει στον Κρόνο να καταπιεί την κοτρόνα. Αυτός σαν χαζός σύζυγος καταπίνει τη κοτρόνα και λέει "καλά που τον κατάπια, αυτός θα' βγαίνε σκληρός". Η μοίρα λοιπόν δεν νικιέται ούτε από τους Θεούς, έτσι λέει ο μύθος.Το παιδί το λέγανε Δία και μεγάλωσε κρυφά στην Ίδη, στο βουνό της Κρήτης, άλλοι λένε στην Ολυμπία. Μια κατσίκα το βύζαινε, η Αμάλθεια. Όταν μεγάλωσε ήθελε κι αυτός τον θρόνο για πάρτη του και να φάει τον μπαμπά του, τον φαταούλα. Κατεβαίνει σαν Θεός που ήταν στον Τάρταρο, όπου είχε πετάξει ο παππούς του τους Τιτάνες, τους ελευθερώνει και συμφωνεί μαζί τους να ρίξουν τον Κρόνο. Οι Τιτάνες όμως δεν ήταν ξηγημένοι και θελαν να φαν τον ίδιο τον Δία. Έτσι κήρυξαν τον πόλεμο στους Ολύμπιους, που είναι γνωστός στη Μυθολογία σαν Τιτανομαχία. Δέκα χρόνια πόλεμος και δεν υπήρχε νικητής. Ο Δίας τα χρειάστηκε. Κατεβαίνει πάλι στον Τάρταρο, πάει βρίσκει τους άλλους θείους του, τους Κύκλωπες. Αυτούς τους φύλαγε ένας τρομερός, Όνος ο Κάμπης, ένα τέρας ή δράκοντας, του οποίου το μισό σώμα ήταν ανθρώπινο, ενώ το άλλο μισό ήταν σώμα φιδιού, με ουρά παρόμοια με την ουρά του σκορπιού. Επιπλέον, είχε και πενήντα κεφάλια. Ο Ζευς σκοτώνει τον Κάμπη και τους λευτερώνει.
Οι Κύκλωπες, πιο μπεσαλήδες από τα αδέλφια τους τους Τιτάνες, δίνουν τα μυστικά τους όπλα, τον Κεραυνό, τη βροντή και την Αστραπή στον Δία. Δίνουνε του Ποσειδώνα μια πιρούνα, την Τρίαινα, και του τρίτου αδελφού του Άδη, την Κυνή, μια περικεφαλαία από δέρμα σκύλου, η οποία τον βοηθούσε να γίνεται αόρατος. Σαν καλοί μαστόροι που ήταν κάνουν μια αδιαπέραστη σιδερένια κουρτίνα το "Σιδηρούν Παραπέτασμα" να μην βλέπουν οι Τιτάνες την λάμψη του κεραυνού. Φτιάξανε και ένα βωμό να ορκίζονται οι Θεοί πριν πάνε στον πόλεμο (άλλο σημαδιακό και αυτό, που είναι κοντά στα σύγχρονα). Καλά τα μυστικά όπλα, ο Δίας όμως ήθελε σιγουριά, ελευθερώνει λοιπόν και τους Εκατόχειρες να πετάν βράχια. Φαντάσου να σου πετάνε βράχια τρακόσια χέρια. Ο Ησίοδος λέει για την Τιτανομαχία: "Αντηχούσαν από τον φριχτό θόρυβο, η θάλασσα η απέραντη και η γη η ευρύστερνη και ο ουρανός και ο ψηλός Όλυμπος έτρεμε από τα θεμέλια του και έφτανε ο θόρυβος μέχρι τον Τάρταρο. Κόχλαζαν τα πάντα, καιγόντουσαν, πυρκαγιά στο χάος, γη και ουρανός ανακατευόντουσαν".
Ο Ζευς βγαίνει νικητής, για λίγο ησύχασαν τα πράγματα, όχι όμως απόλυτα. Η Γαία, η μαμά των Τιτάνων θύμωσε για την ήττα των γιών της, πάει βρίσκει τους Γίγαντες, τα παιδιά που ξεπήδησαν από τις πληγές του Ουρανού. Οι Γίγαντες έχουν μεγάλη θέση στην Μυθολογία μας παρόλο που ο Ησίοδος δεν τους αναφέρει. Ήταν τερατώδεις πολεμιστές, οπλισμένοι με αστραφτερά όπλα και το κυριότερο δεν ήταν αθάνατοι σαν τους άλλους, ήταν εκατόν τριάντα τέσσερις, με μεγάλα γένια, μακριά μαλλιά, πόδια σκεπασμένα με φολίδες, σαν τα ερπετά (από εδώ εμπνέεται το Hollywood και δημιουργεί "νέα" τέρατα τύπου Alien κ.λπ.). Μαζεύτηκαν στη Χαλκιδική, σε έναν αγριότοπο, να χτυπήσουν τους Ολυμπίους. Οι Θεοί τρέξανε. Αρχηγοί ο Ζευς και η Αθηνά, ακολούθησαν και οι υπόλοιποι, επίσης ήρθαν η Εκάτη και οι Μοίρες. Αρχηγός των Γιγάντων ο Εγκέλαδος. Μερικά ακόμη ονόματα ήταν ο Εύρυτος, ο Κλυτίος, ο Πολυβώτης, ο Γρατίων και τα λοιπά. Από τους θνητούς στο μέρος των Θεών ήταν ο Ηρακλής, που έκανε μεγάλες ζημιές στους Γίγαντες. Οι Γίγαντες χάναν τις μάχες, η Γαία πήγε να βρει ένα χόρτο να τους βοηθήσει, το μαθαίνει ο Δίας και απαγορεύει τον Ήλιο, τη Σελήνη και την Ηώ να βγουν και μέσα στο σκοτάδι οι υπηρεσίες του, το ξεριζώνουν. Οι Γίγαντες βάζουν τα βουνά το ένα πάνω στο άλλο να σκαρφαλώσουν στον Όλυμπο να φτάσουν τους Θεούς (βλέπε πύργο της Βαβέλ, άλλη κλεψιά) αλλά δεν τα καταφέραν.Ο πόλεμος με τους Γίγαντες παρουσιάζει συμβολικά τις γεωλογικές αναταραχές, τους σεισμούς και τις μεταβολές του φλοιού της γης, όταν άρχισε να κρυώνει και να διαμορφώνεται. Παραμύθια με Εγκέλαδους, βουνά που κουνιούνται κλπ. Στο τέλος όμως ο Ζευς (το καλό) νικά και επέρχεται ισορροπία. Είναι ακριβώς ό,τι η επιστήμη επίσημα σήμερα δέχεται για την εξέλιξη στη διαμόρφωση του πλανήτη, πράγμα που οι αρχαίοι γνώριζαν πολύ καλά. Αργότερα ήρθε ο Χριστιανισμός με τις εβραϊκές εκδοχές, κακέκτυπα, αντίγραφα της γνήσιας Μυθολογίας, ρίχνοντας σκοτάδι για αιώνες στην ανθρωπότητα!
Έπονται λοιπόν ενδιαφέροντα επεισόδια μαχών πολλά!
Σπύρος Γκάλτσας
