Μουσική: Παραδοσιακό μικρασιάτικο Στίχοι: Παραδοσιακοί με παραλλαγές Ερμηνεία 1: Αντώνης Διαμαντίδης (Νταλγκάς) Ερμηνεία 2: Κώστας Καρίπης ή Καριπόπουλος.
Ο Άκης Πάνου λέει για τη φτώχεια: «μας τυφλώσαν τα κεσάτια, αμολήσου συνεπώς», σε παλαιότερο τραγούδι του Τσιτσάνη δια χειρός Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου ακούμε: «φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα», ο Αριστοτέλης πάλι πολύ σοφά διατυπώνει ότι «φτώχεια χωρίς χρέη, είναι μεγάλος πλούτος!». Αυτά λένε οι σοφοί και εσύ σήμερα, δεν ξέρεις μέσα από τόοοση σοφία, τι να πρωτοπιστέψεις!
Εγώ ωστόσο, τυφλά προσηλωμένος στη σχολή του Βαμβακάρη ψάχνοντας τις δικές μου τσέπες λέω: «Μικρός αρραβωνιάστηκα-κορόιδο που πιάστηκα!». Και σου λέει ο άλλος: «Εμ, γιατί κύριε όσο ήταν καιρός δεν καλοπαντρεύτηκες;» - αυτό το τελευταίο ακόμα δεν μελοποιήθηκε - έχουμε χρόνο!
Ο μάγκας πάλι της ιστορίας μας, ξεριζωμένος από την πατρίδα του, τυφλωμένος από τη ανέχεια ζητά προίκες. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ξεφύγεις από την σφίγγα της φτώχειας, άλλα πρέπει να το σκεφτείς έγκαιρα. Ο ήρωας μας ωστόσο μάλλον χαριτολογεί παρά εκβιάζει, άλλωστε οι κυβερνήσεις της εποχής μοίρασαν στους πρόσφυγες, έναντι μέρους της ανταλλάξιμης περιουσίας, ομολογίες, οι οποίες αργότερα, τη δεκαετία του ‘30 έχασαν το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους.
«Ανταλλάξιμη περιουσία» ονομάστηκε η περιουσία των μουσουλμάνων που αποχώρησαν από την Ελλάδα με τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923. Η περιουσία αυτή έπρεπε να εκποιηθεί και το τίμημα να μοιραστεί από το ελληνικό κράτος στους Έλληνες πρόσφυγες, σε αντάλλαγμα της περιουσίας που έχασαν στη Μικρά Ασία. Ουδέποτε όμως επετεύχθη ο σκοπός αυτός.*
Το τραγούδι ήταν πολύ διάσημο και πολυτραγουδισμένο στην εποχή του, με πολλές ηχογραφήσεις και παραλλαγές στους στίχους αλλά και στον τίτλο. Κάπου αναφέρεται ως δημιουργία του Β. Βερμισόγλου ενώ πρόκειται για παραδοσιακό τραγούδι με πολλές παράλληλες εκτελέσεις ανάμεσα στα 1928-1929. Οι ηχογραφήσεις που σωθήκαν και έχουν μια κοινή μουσική φόρμα είναι: με τον Γ. Αγγελίνα, τον Βαγγέλη Σωφρονίου, τον Κώστα Καρίπη, τον Αντώνη Νταλγκά και τον Κώστα Νούρο.
Με κάπως διαφορετική μουσική φόρμα, με το ίδιο θέμα άλλα διαφορετικό τίτλο, έχουν ηχογραφηθεί άλλα δύο τραγούδια με τον τίτλο «ΝΤΟΥΡΟΥ ΝΤΟΥΡΟΥ», όπου τραγουδάει η Μαρίκα Παπαγκίκα και με τον τίτλο «ΝΤΟΥΡΟΥ ΠΑΛΙΟΧΩΡΙΑΤΗΣ», όπου τραγουδάει ο Χαρίλαος Πιπεράκης.*
Για το αφιέρωμα διαλέξαμε δύο αντιπροσωπευτικές ερμηνείες του τραγουδιού η πρώτη είναι του Νταλγκά που νομίζουμε ότι αποδίδει καλύτερα το νόημα των στίχων και η δεύτερη του Καρίπη που είναι κάπως… «andande», δίνοντας ένα εξευρωπαϊσμένο αέρα στο κομμάτι.
Οι τραγουδιστές ήταν και οι δύο Κωνσταντινοπολίτες και έζησαν την ίδια εποχή. Ο Διαμαντίδης ή Νταλκάς, γεννήθηκε στα 1892 στο προάστιο Αρναούκιοϊ της Πόλης. Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική, έπαιζε ούτι και κιθάρα, και άρχισε γύρω στα 1910 να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδιστής. Με αφορμή τα όμορφα "τσακίσματα", και τους "κυματισμούς" της φωνής του, απέκτησε το παρατσούκλι Νταλγκάς (που στα ελληνικά σημαίνει «πάθος», και στα τουρκικά «κυματισμός»), με το οποίο έμελλε να γίνει περισσότερο γνωστός στη συνέχεια.*
Ο Κώστας Καρίπης ήταν τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός, οργανοπαίκτης, μια από τις πολύ σημαντικές μουσικές προσωπικότητες που ήρθαν από την Πόλη μετά το 1922. Αφού διήνυσε λαμπρή πορεία ως τραγουδιστής μεταξύ 1922 και 1932, ασχολήθηκε και με τη σύνθεση, ενώ παρέμεινε ως τον θάνατό του ο σημαντικότερος κιθαρίστας στον χώρο. Ο Τσιτσάνης μάλιστα δήλωσε ότι άλλαξε τον τρόπο που έπαιζε μπουζούκι, όταν πέθανε ο Καρίπης.*
Η Κοκκινιά που ακούγεται στο τραγούδι, είναι η πρώτη ονομασία του σημερινού Δήμου Νίκαιας, από το κοκκινόχωμα που ήταν γεμάτη η περιοχή.
Επίσης κάπου στους στίχους αναφέρεται το τοπωνύμιο «Ποδονίφτης», αυτή ήταν η ονομασία του σημερινού Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας, από τον ομώνυμο παραπόταμο του Κηφισού. Ο συνοικισμός του Ποδονίφτη χτίστηκε ως πρότυπος οικισμός για να αποδείξουν οι ελληνικές κυβερνήσεις στην Κοινωνία των Εθνών, οργανισμό αντίστοιχο του σημερινού ΟΗΕ, το ενδιαφέρον τους για τους πρόσφυγες.*
Όσο για την πλατεία του «Κουμουνδούρου», έχει πάρει το όνομά της από τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο (1815 - 1883) που ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα, οπότε και διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας για συνολικό διάστημα 7,5 σχεδόν ετών.**
Τίποτα πιο πρόσφατο και επίκαιρο για τον Έλληνα, από το παρελθόν του!!!
Γκάλτσας Σπύρος
Αχ, κι αν δεν σου δώσει η μάνα σου ογδόντα ομολογίες, Αχ, οδόντα ομολογίες, Άλλα λες κι άλλα μου κάνεις Βάλθηκες να με τρελάνεις
Ωχ, και άλλα τόσα μετρητά, θα χάσει τις ελπίδες Αχ, θα χάσει τις ελπίδες Ντούρου ντούρου ντούρου ντούρου Στην πλατεία Κουμουνδούρου
Αχ, κι αν δεν σου δώσει η μάνα σου της Κοκκινιάς το σπίτι Αχ, της Κοκκινιάς το σπίτι Άλλα λες κι άλλα μου κάνεις Βάλθηκες να με πεθάνεις
Αχ, θα πά’ να πάρω τη Μαριώ από τον Ποδονίφτη Αχ, από τον Ποδονίφτη Άλλα λες κι άλλα μου κάνεις Βρε Σμυρνιά θα με πεθάνεις
Αχ, αν δε σου δώσει η μάνα σου αμπέλι και χωράφι Αχ, αμπέλι και χωράφι Άλλα λες κι άλλα μου κάνεις Βρε Σμυρνιά θα με πεθάνεις
Αχ, και τότε, βρε κοπέλα μου, θα μείνεις για το ράφι Αχ, θα μείνεις για το ράφι Ντούρου ντούρου ντούρου ντούρου Στην πλατεία Κουμουνδούρου
Αχ, κι αν δε σου δώσει η μάνα σου τα όσα σου ’χει τάξει Αχ, τα όσα σου ’χει τάξει Άλλα λες κι άλλα μου κάνεις Βάλθηκες να με τρελάνεις
Υπάρχει ένας ακόμη στίχος για να ολοκληρωθεί το νόημα του τραγουδιού:
Μες στου Φαλήρου τα νερά να πά’ να σε πετάξει Αχ, να πά’ να σε πετάξει
που πιθανώς παραλείφθηκε λόγω της περιορισμένης διάρκειας του δίσκου.
Το τραγούδι, παρ' όλες τις ενδιαφέρουσες περιπέτειες, περνά στα «χέρια» του Ζαγοραίου, που το μεταφέρει «αλλιώς» στη νέα γενιά της μεταπολίτευσης το 1975.
...ο Μαρκόπουλος πράττει το καλλιτεχνικό του χρέος. Ένα χρέος προς την ίδια την ιστορία. Αφού καταφέρνει και διασώζει μουσικά υπολείμματα που κληροδοτήθηκαν σμιλεμένα από τον χρόνο.
...Ο ποιητής στιγματίζεται από τα γεγονότα, εμπνέεται από την τραγική φιγούρα της σπαράζουσας μάνας και αρχίζει να γράφει τους πρώτους στίχους από τον «Επιτάφιο»....
Το "Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού", μια λαϊκή τραγωδία εμπνευσμένη από τον Εμφύλιο, γράφτηκε το 1961 στο Παρίσι και την επόμενη χρονιά παρουσιάστηκε από το θίασο του Μάνου Κατράκη στην Αθ...
Το κομμάτι είναι μια εξ΄ ολοκλήρου δημιουργία του ταλαντούχου Γιώργου Ζήκα. Επηρεασμένος από το νεολαϊκό ρεύμα του ’80, άρχισε να γράφει τραγούδια μετά τα τριάντα του χρόνια...
Ο Ζουλφί Λιβανελί, είναι μια πολυσήμαντη προσωπικότητα της σημερινής Τουρκίας. Ως συνθέτης μελοποίησε ποιήματα του εξόριστου, αριστερού ποιητή Ναζίμ Χικμέτ.
Θλιβερή επέτειος για την Θεσσαλονίκη! 22 Μαΐου 1963. Στυγνή δολοφονία του φιλειρηνιστή αριστερού βουλευτή, Γρήγορη Λαμπράκη από παρακρατικούς, βασιλοφασίστες.
Είναι πολλές φορές που στο μυαλό του ανθρώπου παλεύουν σκέψεις αντίθετες. Από τη μια το πραγματικό, το αληθές και από την άλλη το παραδοσιακό το τυλιγμένο από ένα μανδύα μύθου.
Το μεγαλείο της λογικής στην Μυθολογία, είναι, ότι η ιστορία με τις Μοίρες είναι πολύ βαθιά φιλοσοφημένη, αυτό όμως δεν το παραδέχονται τα σύγχρονα θρησκευτικά παραμύθια.
«Εμάς ο λαός μας τά’ δινε και μετά τα έπαιρνε πίσω, σήμερα δεν παίρνει τίποτα!», λέει ο Ζαμπέτας για τις αμοιβές των σημερινών τραγουδιστών & δημιουργών.
Πάντα ο Θεός γεννάει Θεό, πανάρχαιος συμβολισμός, ένα παραμύθι που ξεκίνησε από τους Ινδούς. Ακόμα και στις πιο σύγχρονες θρησκείες ο συμβολισμός συνεχίζεται.
Λίγοι γνωρίζουν ότι σε ένα νησί γνωστό για την ομορφιά του αλλά όχι και για την σύγχρονη μουσική του παράδοση, την Νέα Ζηλανδία, συνέβησαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Πως άπλα και χωρίς πολλά - πολλά, ο μάγκας έλυνε το θέμα κρύο, με την αγαπημένη του. Σύνθετης είναι ο μικρασιάτης Τούντας(τα είπαμε για αυτόν στην πριγκηπέσα του).
Συνηθίζουμε πολλές φορές να αναφερόμαστε σε μπάντες χρησιμοποιώντας τον όρο cult. Λίγες είναι όμως στην πραγματικότητα οι μπάντες που παίρνουν επάξια αυτό τον τίτλο.
Το κομμάτι γνωρίζει τεράστια παγκόσμια επιτυχία, πιάνει κορυφή στα αμερικανικά charts και από το 1981 και μετά δεν υπάρχει συναυλία των Rolling Stones χωρίς να ερμηνευθεί η Angie.
Ο Τυφωεύς ήταν το πιο ζόρικο παιδί της Γης. Είχε εκατό κεφάλια και σώματα δράκου με μαύρες γλώσσες, τρομερά χέρια και πόδια, από τα μάτια πέταγε φωτιές, ήταν ψηλότερος κι από τα βουνά.
H ζωή δεν ήταν δίκαιη με τον μεγαλύτερο Γερμανό ερμηνευτή όλων των εποχών και συνέθεσε ένα από τα σπουδαιότερα ερωτικά κομμάτια. Το παρουσιάζουμε για πρώτη φορά ...
Το εν λόγω σάουντρακ είναι ένα συλλεκτικό πολύτιμο διαμάντι. Σπάνιο, με 2-3 εναπομείναντα αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, που τα έχω δει να φτάνουν και τα 400 ευρώ το ένα.
Το 6ο μέρος των ιστοριών από βινύλιο είναι αφιερωμένο σε ένα άλμπουμ, που κατέχει περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μου και αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα για τον αμερικάνικο ήχο.
Έχει ιστορικό ενδιαφέρον με πολλούς παραλληλισμούς με την σημερινή πραγματικότητα, για ορισμένους είναι διασκέδαση και για άλλους αποτελεί πεδίο σκέψης γνώσης.
Κλικάρω απλά το όνομα του συγκροτήματος στο ίντερνετ και διαβάζω, «ιεραποστολικές παραλλαγές για ευλογημένο σεξ» ή «σταθερές αξίες: απλά κι ιεραποστολικά».
Το λαϊκό τραγούδι φτάνει στο απόγειο του, μια και ήταν μια εγγενής ανάγκη κατά την μεταπολεμική Ελλάδα, που ήθελε όσο τίποτα άλλο να τραγουδήσει και να ξεχάσει τις συμφορές.
Eπιλέχτηκε από τους Led Zeppelin ως ο "εκλεκτός". Ήταν η βασική επιλογή των Velvet Revolver. Κι όμως αυτός έκανε το δικό του, διάλεξε το δύσκολο δρόμο.
Για να τον βρείτε στο διαδίκτυο θα πρέπει να δοκιμάσετε και τα τρία ονόματα και πάλι δεν θα μάθετε τα πάντα γι'αυτόν. Όχι επειδή υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό, αλλά ...
Κάπου στον Άγιο Φανούριο Ιλίου έχει δημιουργηθεί ήδη μια τοπική σκηνή της οποίας οι μπάντες έπαιζαν τον λεγόμενο ήχο του San Fanourio. Μια από αυτές τις μπάντες είναι και ...
Βρισκόμαστε στο Λονδίνο, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή New Cross, το καλοκαίρι του 1983. Ο Johny Brown έχει την αδερφή του για να μοιράζονται το κοινό τους πάθος ...
Ο δίσκος αποπνέει γαλήνη και ισορροπία ...τα μπασιστικά solos απουσιάζουν, όπως και οι δαιδαλώδεις progressive αλλαγές, που τόσο συνηθίζονται τη σημερινή εποχή.
Το κίνημα του Zamrock, που ξεκίνησε στη Zάμπια στις αρχές της δεκαετίας του '50 αναβιώνει και οι μουσικοί εντάσουν πολλά στοιχεία του ψυχεδελικού ήχου του Jimi Hendrix.
Η ερμηνεία είναι του Γιάννη πάριου από ένα μοναδικό και σπανιότατο ντοκουμέντο-βίντεο από το Θέατρο της Δευτέρας του 1979. Η ερμηνεία αυτή δεν υπάρχει στην δισκογραφία!
Τα τραγούδια που θα σχολιάσουμε είναι σπάνια, σχεδόν άγνωστα στους αμύητους. Οι λόγοι που έμειναν άγνωστα έκτος από εμπορικοί (δεν πουλούσαν) είναι και πολιτικοί!
Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1968. Οι 13th Floor Elevators δίχως να το ξέρουν βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους. Τα προβλήματα με τα ναρκωτικά ολοένα και πληθαίνουν ...
Ιστορίες για δίσκους με άρωμα βινυλίου : O James Ramey,γνωστός και ως Baby Huey υπήρξε ένας από τους καλλιτέχνες που επηρρέασαν όσο λίγοι την hip-hop μουσική.