Κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Pt. 60 (Ταξίδι στα Κύθηρα)

Κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Pt. 60 (Ταξίδι στα Κύθηρα)

Πληροφοριακά Στοιχεία: Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες; Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 17 Ιανουαρίου 2014 22:46

Εξηκοστή αναδρομή
Τίτλος: «Ταξίδι στα Κύθηρα»
Μουσική - Στίχοι: Ελένη Καραΐνδρου

Ερμηνεία : Γιώργος Νταλάρας

Νοέμβρης του ΄84. Μια ομάδα παλιών συμμαθητών επισκέπτεται για πολλοστή φορά την αίθουσα του κινηματογράφου «Ναβαρίνο», στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παλιά συνήθεια, από το γυμνάσιο! Στη πλατεία Ναβαρίνου, συχνάζαμε καθ’ όλη την διάρκεια των σχολικών περιόδων. Ήταν η απόδραση μας, από την σχολική ρουτίνα. Μια συνήθεια που συνεχίστηκε και μετά το τέλος του Λυκείου.

Όταν ο κινηματογράφος που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία είχε καλές ταινίες, δεν παραλείπαμε να τον επισκεφτούμε. Η ταινία σπουδαία, ο λόγος της επίσκεψης σοβαρός! Η παρέα μας, μετά «τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας», το έριξε στον Αγγελόπουλο. Ακούγαμε πολλά από τους επικριτές του μεγάλου σκηνοθέτη. «Οι διάλογοι φτωχοί, οι σκηνές μακρόσυρτες» και άλλα τέτοια περίεργα. Εμείς πάντως, από τις πρώτες ταινίες του, μαγευτήκαμε. Να λοιπόν μια νέα του ταινία στο Ναβαρίνο και μάλιστα με μουσική της σπουδαίας Καραΐνδρου. Το θέμα «πονεμένο». Ένας πολιτικός πρόσφυγας, ο Σπύρος (Μάνος Κατράκης), επιστρέφει γέρος πια στην πατρίδα του μετά από πολλά χρόνια εξορίας. Η επιστροφή είναι δύσκολη, αφού ακόμα και η γυναίκα του (Ντόρα Βολανάκη) μοιάζει ξένη. Για την επίσημη πολιτεία, ο Σπύρος δεν ανήκει σε αυτόν τον τόπο, είναι ένας άντρας χωρίς εθνικότητα, με τη μνήμη του στραμμένη στο παρελθόν, ένας Οδυσσέας που γυρίζει σε ένα σπίτι που δεν υπάρχει. Όμως, ένας σκηνοθέτης, που θέλει να σκηνοθετήσει μια ταινία για τους πολιτικούς πρόσφυγες, θα ακολουθήσει τον Σπύρο σ’ αυτό το τελευταίο του ταξίδι.

Η μουσική συνταρακτική, ακολουθεί τα δρώμενα με ανατριχιαστική προσέγγιση. Η Ελένη Καραΐνδρου, σε όλο το μεγαλείο της εμπνευσμένης μουσικής της. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών ικανές να εισχωρήσουν στα πιο σκοτεινά φύλλα της πρόσφατης ιστορικής μνήμης, ανασύροντας και αναδεικνύοντας τον διχασμό των Ελλήνων, που τόσο αδιάντροπα κατόπιν καπηλεύτηκε από το σύγχρονο πολιτικό καθεστώς. Ο Νταλάρας ερμηνεύει ένα από τα κομμάτια της Καραΐνδρου σε στίχους της ίδιας, σε σκηνή της ταινίας.

Αξίζει νομίζω να θυμηθούμε, λίγο… από Αγγελόπουλο, λίγο… από ξεριζωμό, λίγο… από ελληνική μουσική προσέγγιση στο σύγχρονο μεταπολεμικό δράμα.

Στο βίντεο του τραγουδιού, ακούγοντάς το, παρακολουθούμε λίγες σκηνές από την ταινία, παίρνοντας έτσι μια γεύση του κλίματος που διαμορφώνει ο Αγγελόπουλος προκειμένου να παρουσιάσει με την δωρική του απόδοση τα γεγονότα.

Σπύρος Γκάλτσας