Κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Pt. 42 (Mise en plis)

Κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Pt. 42 (Mise en plis)

Πληροφοριακά Στοιχεία: Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες; Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 09 Απριλίου 2013 07:07

Τεσσαρακοστή δεύτερη αναδρομή

Τίτλος: «Μπέμπα»

Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ

Στίχοι: Γιώργος Τζαβέλλας

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Γούναρης

Επανεκτέλεση : Γιάννης Πάριος, Διονύσης Σαββόπουλος

Άνοιξη, όλα τα φρούτα ωριμάζουν, η φύση ανακάμπτει από την βαρυχειμωνιά. Οι καρποί είναι έτοιμοι για να τους απολαύσουμε. Έτσι σαν τη φύση, κάθε άνθρωπος έχει την άνοιξη του! Από άγουρος ακατέργαστος και σκληρός έρχεται και στρογγυλεύει. Αυτό συμβαίνει μετά την πρώτη εφηβεία. Η Μπέμπα του τραγουδιού μας είναι πια έτοιμη προς «βρώσιν». Λέει το τραγούδι: «Οι καμπύλες και τα φρούτα της τα γνώριμα μέσα σ' ένα δύο μήνες γίναν ώριμα». Έτσι το θέλει η φύση και αυτός είναι ο πιο φυσικός τρόπος να το εκλάβει ο άνθρωπος, σαν μέρος αυτής. Πρέπει να θαυμάζει κάθε έκφανση της και να απολαμβάνει με όσες αισθήσεις μπορεί, τα δημιουργήματα της.

Ας έρθουμε όμως στα γεγονότα που συνετέλεσαν την πραγμάτωση του τραγουδιού, εξηγούμε λοιπόν την «πλατφόρμα» της εποχής του. Είμαστε στο 1946 όταν ηχογραφήθηκε. Μόλις τελείωσε ο Δεύτερος παγκόσμιος. Στα μουσικά της χώρας, αρχίζει η μεγάλη κόντρα του λαϊκού και του ελαφρού τραγουδιού. Όλη η δεκαετία του ’50 χαρακτηρίστηκε από αυτή. Κυρίως, οξύνθηκε η διαμάχη, διότι συνάδει απόλυτα με τον διακαή πόθο και την προσπάθεια της Ελλάδας να γίνει επιτέλους Ευρώπη, μετά τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο. Ο Γούναρης, ο τραγουδιστής με τη βελούδινη φωνή είτε σόλο, είτε σε συνεργασία με το Τρίο Μπελκάντο ήταν ο κύριος εκφραστής αυτού του ελαφρού είδους. Αυτό που πολλοί Έλληνες αποκαλούν «Ευρωπαϊκό» χωρίς φυσικά να σημαίνει και ότι είναι. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Τσιτσάνη: «Όσο υπάρχει Γούναρης δεν μπορεί το λαϊκό να σηκώσει κεφάλι». Το λαϊκό τραγούδι θα πάρει, βεβαίως, τη ρεβάνς πολύ σύντομα, τη δεκαετία του ’60 και θα κυριαρχήσει ολοκληρωτικά τα επόμενα χρόνια.

Στιχουργός του τραγουδιού είναι ο σκηνοθέτης Γιώργος Τζαβέλλας που γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία αλλά τον κέρδισε ο κινηματογράφος, η μεγάλη του αγάπη. Δεν έκανε κινηματογραφικές σπουδές και από ότι έλεγε ο ίδιος, τον κινηματογράφο τον έμαθε βλέποντας την κάθε ταινία 15 φορές. Συνθέτης του είναι ο «Μεγάλος» Μιχάλης Σουγιούλ (βλέπε Κάθε Τραγούδι Και Μια Ιστορία Pt.17 (Γλυκιά Ανεκπλήρωτη Προσμονή)).

Το κομμάτι είναι σε ρυθμό Swing και πρωτοακούστηκε στο θέατρο. Εμείς δίνουμε και την εκδοχή του, σε χορευτικό σκετς, με τον Πάριο και τον Σαββόπουλο, κατά την δεκαετία του ’80 από την περίφημη εκπομπή του Σαββόπουλου «Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι». Όσο για το (mise en plis), είναι το προσωρινό κατσάρωμα των μαλλιών, χωρίς χημικά που συνήθιζαν οι γυναίκες τη εποχής.

Γκάλτσας Σπύρος

Πριν πατήσει τα δεκάξι
Ήταν όλα της εντάξει
Οι καμπύλες και τα φρούτα της τα γνώριμα
μέσα σ' ένα δύο μήνες γίναν ώριμα

Θαύμαζαν γνωστοί και φίλοι
κάθε νέα της καμπύλη

Τα παιδιά της γειτονιάς της την πειράζανε
κι όταν έβγαινε στους δρόμους της φωνάζανε

Μπέμπα

Πόσο έχεις μεγαλώσει, μπέμπα, μπέμπα
Κι έχεις γίνει άλλη τόση
και κάνεις πια και μιζ αν πλι (mise en plis)

Βρε, τι μπόι έχεις ρίξει, μπέμπα, μπέμπα
Λες και σ' έχουνε τραβήξει
σε μέρες έγινες διπλή

Μπέμπα, μπέμπα
Πώς το λένε, σ' αγαπώ
Μπέμπα, μπέμπα
Στο στενάκι εδώ που 'χω δυο λόγια να σου πω

Βρε, πώς έχεις στρογγυλέψει, μπέμπα, μπέμπα
Την καρδιά μου έχεις κλέψει
στο λέω δίχως να ντραπώ

Πόσο έχεις μεγαλώσει, μπέμπα, μπέμπα
Κι έχεις γίνει άλλη τόση
και κάνεις πια και μιζ αν πλι

Βρε, τι μπόι έχεις ρίξει, μπέμπα, μπέμπα
Λες και σ' έχουνε τραβήξει
σε μέρες έγινες διπλή

Μπέμπα, μπέμπα
Πώς το λένε, σ' αγαπώ
Μπέμπα, μπέμπα
Στο στενάκι εδώ που 'χω δυο λόγια να σου πω