Iστορίες από βινύλιο Pt.11 (Los Dinamicos Exciters-Lo Mejor de Los Dinamicos)

Iστορίες από βινύλιο Pt.11 (Los Dinamicos Exciters-Lo Mejor de Los Dinamicos)

Πληροφοριακά Στοιχεία: Κατηγορία: Μουσική Χρονομηχανή & Άλλες Ιστορίες; Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 01:12

Ο Παναμάς είναι μια χώρα με πλούσια μουσική ιστορία που την οφείλει κυρίως στις πολλές διαφορετικές φυλές που συγκεντρώθηκαν εκεί μέσα στα χρόνια. Οι μουσικοί των αυτοχθόνων Kunas,Teribes και Nobe Bulge ενώθηκε με την αφρικανική παράδοση που έφεραν στον Παναμά οι μυριάδες των σκλάβων (μιας και η χώρα λειτουργούσε σαν διαμετακομιστικός σταθμός αυτών), ενώ πήρε πολλά στοιχεία και από τους Κολομβιανούς μετοίκους που πήγαν εκεί μεταξύ 16ου και 19ου αιώνα. Η έκρηξη όμως της μουσικής του Παναμά ξεκίνησε την περίοδο κατασκευής της περίφημης διώρυγας,όταν σε αυτή τη μικρή χώρα συγκεντρώθηκαν πληθυσμοί από την Jamaica,το Trinidad and Tobago,τα Barbados και αλλού, οι οποίοι έφεραν μαζί τους την δική τους μουσική κουλτούρα, με αποτέλεσμα να δοθεί ολόφρεσκος αέρας σε μουσικά είδη όπως η Cumbia, η Salsa, η Reggae, η Calypso,η Jazz,η Funk κλπ. Ο Παναμάς καταφέρνει να γίνει ένα πραγματικό μουσικό hot spot και σταδιακά δημιουργείται σε αυτόν μια αξιοπρόσεκτη σκηνή, η οποία αρχίζει να παρουσιάζει σε ένα πιο ευρύ κοινό τα εξαιρετικά της δείγματα, κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του '60 και μετά. Μία από τις σημαντικότερες μπάντες που εμφανίστηκαν εκείνη την περίοδο,και η οποία κατάφερε να αγγίξει τα όρια του μύθου, ήταν οι Los Dinamicos Exciters. H μπάντα δημιουργείται το 1967 στην πόλη του Παναμά από τον ντράμερ και γνωστό μουσικό της Cumbia Horacio "Ray" Adams (drums) και σε αυτήν συμμετέχουν οι Toribio Samuel (φωνητικά), Richard Burns (φωνητικά/ντέφι), Mervin Blenam (φωνητικά/gongas), Joaquin Moore (φωνητικά), Carlos Brown (μπάσο,Antonio Rodriguez (Κιθάρα), Carlos Rodrigues (τρομπέτα), Ramon Davidson (κιθάρα) και William Laurence (τρομπέτα). Η -πέρα από κάθε αμφισβήτηση- μουσική τους ποιότητα, τους κάνει γρήγορα γνωστούς στην πόλη του Παναμά, ενώ οι ζωντανές τους εμφανίσεις που συνδύαζαν την calypso, την ska, την funk και boogaloo μουσική έμειναν επικές!

Το κίνημα του Black Power που ήταν ιδιαίτερα ενεργό στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του '60 δεν άφησε ανεπηρρέαστους και τους μαύρους πληθυσμούς του Παναμά, ενώ και η μουσική του εν λόγω κινήματος μπήκε για τα καλά στην μουσική κουλτούρα των ντόπιων μουσικών. Σε μια ιδιαίτερα ριξηκέλευθη κίνηση για την εποχή, οι los Dinamicos Exciters γίνονται συνιδρυτές του Instituto Soul του Παναμά και κάνουν σαφή στροφή στον ήχο τους, ο οποίος πλέον κινείται σχεδόν αποκλειστικά στα όρια της χορευτικής funk με σαφέστατη επιρροή τους, τον James Brown. Το 1970 υπογράφουν συμβόλαιο με την θρυλική δισκογραφική του Παναμά, Discos Jahrer και δύο χρόνια αργότερα μας καταθέτουν το μοναδικό τους άλμπουμ με την σύνθεση που προαναφέραμε παραπάνω (μιας και νωρίτερα αλλά και αργότερα εμφάνισαν δισκογραφικές δουλειές με το όνομα The Exciters,αλλά με τη συμμετοχή μόνο κάποιων εκ των βασικών μελών). Στη δισκογραφική τους αυτή προσπάθεια έρχεται να τους βοηθήσει ο απίστευτος τραγουδιστής της Funk Ralph Weeks ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν από τους πλέον αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες χάρη στην συνεργασία του με τους Telescopes. Την άνοιξη του 1972 βγαίνει, δυστυχώς μόνο στην αγορά του Παναμά καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα για παγκόσμιο distribution, το απίθανο Lo Mejor De Los Dinamicos. To άλμπουμ είναι με βεβαιότητα μία από τις καλύτερες funk κυκλοφορίες που έχουν βγει στην ιστορία της μουσικής. Η μίξη του Αμερικάνικου funk ήχου με στοιχεία από την cumbia και την calypso δημιουργεί ένα αποτέλεσμα πραγματικά απλησίαστο, ενώ στα 8 τραγούδια που περιλαμβάνουν την κυκλοφορία οι έντονοι χορευτικοί ρυθμοί εναλλάσονται αρμονικά με πιο low tempo funk/soul μελωδίες. Μέσα σε ένα άλμπουμ η μπάντα μας αποδεικνύει την εκτελεστική της δυνότητα και μας δίνει ένα πρώτης τάξεως δείγμα για τις ζωντανές της εμφανίσεις,μαιας και το όλο concept θυμίζει περισσότερο παίξιμο σε κάποιο club. Ο Ralph Weeks δίνει ρέστα στις ερμηνείες του στα πιο χορευτικά τραγούδι και αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα του στη συγκεκριμένη ηχογράφηση, ενώ ο Toribio Samuels αποδεικνύει το πόσο υπέροχη φωνή διαθέτει στα πιο low tempo τραγούδια.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή ο συγκεκριμένος δίσκος γίνεται ανάρπαστος στον Παναμά, ενώ οι απειροελάχιστες κόπιες που έφτασαν σε Ευρώπη και Αμερική εξαφανίζονται, κάνοντας το συγκεκριμένο άλμπουμ στην αυθεντική του έκδοση (καθώς επανακυκλοφόρησε το 1980) πραγματικά δυσεύρετο. Την κυκλοφορία του άλμπουμ ακολούθησε ένα 45rpm single με τα τραγούδια "Let Me Do My Thing" (ίσως το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι της μπάντας) και "No Puedo", το οποίο κυκλοφόρησε σε λιγότερες των 300 κόπιες και μόνο στον Παναμά κάνοντας το ένα από τα δέκα πιο σπάνια singles του συγκεκριμένου ήχου με τιμές που ξεκινούν (για VG κατάστασεις κόπιες) από τα 600$ και φτάνουν μέχρι και τα 1700$ (για mint κόπιες).