Paul Gilbert 29-09-2012 Live @ Ίδρυμα Μ.Κακογιάννης, Αθήνα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 01 Οκτωβρίου 2012 15:50
Τί έγινε το βράδυ του Σαββάτου στη «συναυλία»; Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν ένα δυομισάωρο μάθημα rock! Ναι, ο Paul Gilbert μας έκανε μάθημα μουσικής. Και για να ξεκαθαρίσω τί εννοώ, δεν μας έβαλε στη θέση μας με επιδείξεις τεχνικών ακροβασιών, αλλά από τη θέση μας – και εγώ είχα μια από τις καλύτερες στην πρώτη σειρά του θεάτρου – παρακολουθήσαμε αυτόν τον εντελώς προσγειωμένο ψιλόλιγνο τύπο ντυμένο απλά, σα να πηγαίνει με τους κολλητούς του για μπύρες και γεμάτο ενθουσιασμό να μας κάνει σεμινάριο συνδυάζοντας τζαμάρισμα - πλαισιωνόταν από τη γυναίκα του Emi Gilbert στα πλήκτρα, τον Γιώργο Παλαμιώτη στο μπάσο και τον Μιχάλη Καπηλίδη στα τύμπανα - με τεχνικές αλλά και μουσικές συμβουλές. Από τις πιο «απλές», όπως του πώς πιάνεις καλύτερα vibrato, ή πώς κάνεις bending σε major ή minor συγχορδίες, μέχρι τη χρήση της minor 7th flat 5, μιας φαινομενικά μάλλον περιττής συγχορδίας έξω από το χώρο της jazz. Το ενδιαφέρον ήταν πως απέδειξε με παραδείγματα γνωστών κομματιών τη σπουδαιότητα της κατάλληλης χρήσης όλων αυτών.Έτσι, φορώντας τα ακουστικά του και με αυτή την υπέροχη αλλά και ιδιαίτερη Ibanez Fireman ανά χείρας, μας χάρισε ένα απολαυστικό μουσικό ταξίδι με τους Jimi Hendrix “Manic Depression”, Peter Gabriel “Games Without Frontiers”, Yngwie Malmsteen “You Don’t Remember”, Genesis, Albert King, Stevie Wonder, κ.α. Ναι δεν είχε Fuzz Universe το πρόγραμμα, όσο και αν ήλπιζα μέχρι το τελευταίο κομμάτι.
Αφιέρωσε επίσης χρόνο για ερωτήσεις από το κοινό οι οποίες είχαν να κάνουν με τεχνικές λεπτομέρειες, μουσικές επιρροές και συμβουλές, αφού ως φυσικό απαρτιζόταν από πολλούς κιθαρίστες. Η ιδιαιτερότητα λοιπόν της κατάστασης ήταν πως είδαμε και ακούσαμε αυτά που μάλλον δεν περιμέναμε – εγώ τουλάχιστον το παραδέχομαι ανυπομονούσα να ακούσω δική του δουλειά. Ο Gilbert εστίασε περισσότερο στη σπουδαιότητα της ουσίας της rock που δεν είναι άλλη από το ρυθμό και τη μουσική καθ’αυτή και τόνισε τη σημασία της αλληλεπίδρασης με άλλους μουσικούς, δηλαδή «παίξε με μπάντα». Εξάλλου η μουσική φυσικά αναβλύζει από μέσα μας και εξελίσσεται μέσα από τη διαδικασία της αλληλεπίδρασης.
Κλείνοντας αξίζει να αναφερθεί ότι το ποιοτικότατο και ξεχωριστό αυτό event συνοδευόταν και από καλή τιμή εισιτηρίου γεγονός που αποτελεί ευχάριστη εξαίρεση.
Ανταπόκριση, Φωτογραφίες : Σωτήρης Μαράντος
Joomla Social by OrdaSoft!
