LiVE! Next Gen Blood! Project Renegade - Lazy Man's Load @ Piraeus Club Academy
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2022 15:55
Πρώτη μου φορά στο της Πειραιώς 105. Ζεστό μαγαζί. Μπαίνεις μέσα και αμέσως το καταλαβαίνεις. Και μεγάλη σκηνή. Θα αλωνίζουν οι μπάντες εδώ. Τέλειο για την ψυχολογία τους και την τέρψη του κοινού. Δύο επίπεδα για να παρακολουθήσεις και φιλικό στον χρήστη περιβάλλον. Δεν έχω κι άλλες απαιτήσεις. Δεν προλαβαίνω να τις σκεφτώ κιόλας γιατί μόλις ανέβηκαν οι Lazy Man’s Load και από την πρώτη στιγμή μας κοπανάνε. Και μας αρέσει – φυσικά. Τους είχα προσέξει από την παρθενική κυκλοφορία τους, “All Hat No Cattle” – τιτλάρα, εννοείται – και φροντίζω να μην τους χάνω όποτε βαρούν επί σκηνής. Είναι όλοι τους σε φόρμα, με τον μπροστάρη με τη στολάρα να κάνει πράματα και θάματα εκεί πάνω.
Φοβερά τρελοκομεία, ευγενείς πάντα, με τρόπο και πολύ πάθος, καταφέρνουν να μας κάνουν να ξεχαστούμε. Όταν η μουσική είναι τόσο καλή και σερβίρεται σε πορσελάνη Rosenthal, τότε δεν έχεις και πολλά να σχολιάσεις. Για την ακρίβεια… έχεις, αλλά προτιμάς να τα κάνεις κουβέντα με την παρέα σου. Και το 105 έγινε μια τεράστια παρέα, χάρη σε τούτους εδώ.
Intro The Red Midst, Juke Joint, Gomorah, Southern Fried Homicide, The Pilgrim And The Witch (νέο, θα βρίσκεται στον επόμενο δίσκο τους), Prime Evil (νέο, θα βρίσκεται στον επόμενο δίσκο τους), Saints Full Of Sin (νέο, θα βρίσκεται στον επόμενο δίσκο τους), Outlaws Serenade, In For The Kill, Hot As A 2$ Pistol, National Acrobat (outro)
Οι Project Renegade είναι επίσης αγαπημένοι. Τους έχω δει, τους έχω ξαναδεί, χαίρομαι πάντα με τις επιτυχίες τους και θα πρέπει να ομολογήσω πως είναι καταπληκτικοί για παρέα. Το έχω βιώσει εντός και εκτός αέρα, πιστέψτε με. Μπήκαν με τρελό τσαμπουκά, κοπανήθηκαν μέχρι ΜΗ τελικής πτώσεως – σιγά μην κουραστούν – και μας έκαναν δώρο μία παρουσία γεμάτη δύναμη, ρυθμό, Μέταλ και αγνή πώρωση.
Σε μεγάλα κέφια η Μαριάννα, η οποία ακολούθησε σε τρελαμάρα και απίστευτη ενέργεια τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος και η οποία μάλλον είπε και την ατάκα της βραδιάς. «Τελευταίο κομμάτι γι’ απόψε. Μετά σπίτια μας, γιατί πεινάω κιόλας». Το λάτρεψα εκείνο το στιγμιότυπο. Είναι αυτό το γλυκύ τσαλάκωμα, που αρέσει ένθεν κακείθεν. Είναι αυτός ο αθώος πανζουρλισμός που βοηθά πολύ σαν τρόπος ζωής, όταν πάει να σκοτεινιάσει. Είμαστε του φωτός, πώς να το κάνουμε! Και τούτη η μπάντα αγαντάρει πολύ για κειπέρα (μία λέξη). Και την αγαπάμε πολύ γι’ αυτό.
The Big Boss (intro), Liber8, Products Of War, In Another Life, One Of The Crowd, The Fix Is In, Sylar, Bloodwitch, My Oath, Strain, The New Joker
Πέντε λεπτά πριν τις δώδεκα ακούγονται τα τελευταία χειροκροτήματα και ανάβουν τα φώτα. Άρτια διοργάνωση, σεβασμός στον κόσμο που ήλθε και πρόσβαση σε λεωφορεία και μετρό με άνεση. Και να ξέρετε. Όσο σέβονται οι διοργανωτές το κοινό, τον πελάτη τους δηλαδή, τόσο εκείνος θα θέλει να έρχεται. Το εμπόριο έχει βασικούς κανόνες και ένας από αυτούς θέλει τον πελάτη να είναι σχέση και όχι τιμολόγιο. Το καταχάρηκα, είμαι ενθουσιασμένος με αυτό που είδα και θα θελήσω να το ξαναδώ. Πολλά μπράβο στις δύο μπάντες, που πραγματικά τα έσπασαν και kudos – όπως λένε και οι απαίδευτοι Αμερικανοί – σε εκείνους που έστησαν την εν λόγω γιορτή. Να ξέρουν ότι θα είμαστε μαζί τους σε όλη αυτή τη διαδρομή.
Κώστας Κούλης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώση
Joomla Social by OrdaSoft!
