- Λεπτομέρειες
-
Κατηγορία: Συναυλίες
-
Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου 2020 01:48
Θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό εκείνη τη βραδιά. Θα θυμόμαστε για πολύ καιρό το ότι τρία συγκροτήματα ήλθαν στη χώρα μας και μας έκαναν να εκτιμήσουμε τη μουσική ακόμα περισσότερο. Όταν οι παιχταράδες αυτοί δεν καταλαβαίνουν από ταβάνια, τότε ό,τι προσφέρουν μόνο ως μεγάλο καλό μπορεί να εκληφθεί. Οι Maraton από τη Νορβηγία ανοίγουν το χορό. Progressive φόρμες, γκάζια, αισθαντικά «ντυσίματα» της μουσικής τους, απαιτητικά μετρήματα και μία φωνή που κολλάει άψογα με το όλο μοτίβο. Οι τύποι παίζουν αρχηγικά και τα μελωδικότατα ρεφρέν τους μένουν πολύ άνετα. Παρά το γεγονός ότι παίζουν παπάδες, οι άνθρωποι είναι τόσο άνετοι που ο θαυμασμός είναι κάτι που συνοδεύει τις αντιδράσεις μας από το πρώτο λεπτό. Είναι σπουδαία μπάντα και κακίζω τον εαυτό μου που δεν έχω ασχοληθεί από την αρχή-αρχή μαζί τους.
Prime, Almost Human, Seismic, Change Of Skin, Mosaic, Altered State, Spectral Friends
Οι Klone έρχονται από τη Γαλλία και δεν μας είναι καθόλου άγνωστοι. Έχουν μια τάση που ενώνει το Prog με τους Floyd και τους Anathema, έχουν ένα μουσικό χαλί που είναι κρυστάλλινο αλλά και βιονικό. Χτυπήθηκαν απίστευτα και μάλιστα παίζοντας μουσική που δεν συνιστάται για κοπάνημα! Σύμμαχος σε όλο το εγχείρημα ο ήχος, ο οποίος ήταν αυτός που έπρεπε! Όταν είσαι μπαντάρα και έχεις ΚΑΙ ηχοληπτάρες, τότε πλέον δεν μπορεί να σου αντισταθεί κανένα venue. Οι Γάλλοι έπαιξαν ένα θαυμάσιο σετ, ο κόσμος λάτρεψε την πρότασή τους και τη φωνάρα του τραγουδιστή τους, εγώ πάλι σκεφτόμουν ότι την τρύφλα μας δεν ξέρουμε. Καμωνόμαστε ότι ασχολούμαστε με τη μουσική επισταμένα και συνεχώς μένουμε με το στόμα ανοιχτό όταν ακούμε τέτοιες μπάντες. Από την άλλη πάλι… Καλό είναι αυτό… Δείχνει μηδενική έπαρση, που πλέον αρχίζει να γίνεται απαραίτητη. Ο μουσικός είναι ΟΛΑ τα λεφτά. Εμείς είμαστε το μέσον και τίποτε άλλο.
Yonder, Rocket Smoke, Breach, Sealed, Grim Dance, Immersion, Nebulous, Silver Gate
Λίγο μετά τις δέκα ανέβηκαν στη σκηνή οι Leprous. Νωπές οι μνήμες από το περασμένο καλοκαίρι, νωπές οι «εικόνες» από το πλέον πρόσφατο “Pitfalls”. Ξεκινούν και διαπιστώνουμε ότι πέρα από το ότι ακούγονται δίσκος, ο τύποι είναι σε τρελή φόρμα. Με ένα drummer που παίζει τα άπαιχτα χωρίς καν να ιδρώσει, με τις κιθάρες και το μπάσο να δίνουν μαθήματα και με το Solberg να βρίσκεται σε δαιμονισμένη κατάσταση, η μπάντα έφερε το Fuzz στα γόνατά του! Τεράστιοι όλοι τους στο παίξιμό τους, πραγματικά ιδιοφυείς, με έναν τραγουδιστή να είναι ΟΛΗ την ώρα πολύ υψηλά συχνωτικά, να βάζει κάτω ένα κάρο σοπράνο (όπως ακριβώς το διαβάζετε) και να κάνει το κοινό να συμπάσχει μαζί του, οι Leprous μας έκαναν να τους αγαπήσουμε ΠΟΛΥ εκείνο το βράδυ. Έπαιξαν καταπληκτικά, ήταν καταιγιστικοί, έβγαλαν αγάπη και χιούμορ και το κενό ανάμεσα στα τραγούδια τους ήταν απλά ερωτεύσιμο.
Ο κόσμος που γέμισε το Fuzz πέρασε υπέροχα και οι σχεδόν τέσσερις ώρες ορθοστασία δεν μας ακούμπησαν καν. Όλη η μπάντα στηριζόταν στα μόνιτορ και συνεχώς υπέρ-υψωνόταν, ο τραγουδιστής παραλίγο να φύγει σε μια δόση, ευτυχώς όμως επενέβη και το κοινό και το συγκράτησε. Ο drummer βούτηξε στο κοινό στο τελείωμα, πήγε μερικά μέτρα πιο πέρα ελέω crowd surfing και ξαναγύρισε στη σκηνή και σε κάθε κομμάτι μέναμε με το στόμα ανοιχτό! Η απόδοση των παιδιών είναι υπεράνω κάθε παρουσίασης, όπως και κάθε κριτικής. Οι Leprous είναι μία από τις σημαντικότερες μπάντες των τελευταίων ετών παγκοσμίως και έχουν ακόμα ΠΟΛΛΑ χρόνια να μας δώσουν. Ευτυχώς!
Κώστας Κούλης
Below, I Lose Hope, Stuck, The Valley, Foe, The Flood, From The Flame, Observe The Train, Alleviate, The Cloak, Distant Bells, The Price, The Sky Is Red, Slave