Indie Festival Vol. 2 22-3-2013 @ Gaia Live, Θεσσαλονίκη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συναυλίες
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 24 Μαρτίου 2013 19:29
The Rundays
Sonic Rage
Laissez Faire
Sonic Rage
Laissez Faire
Αυτό που έγινε λίγες ώρες πριν, την Παρασκευή το βράδυ, στο Gaia Live στη Θεσσαλονίκη, ήταν κάτι εξαιρετικό. Όχι, δε μιλάω υποκειμενικά, ούτε οι παραπάνω λέξεις είναι απόρροια του πάθους και της ατμόσφαιρας που ξέμεινε απ’ τη συναυλία. Ακόμα κι αν παίζανε τα χειρότερα συγκροτήματα τη χειρότερη τους συναυλία, κάτι που απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα, θα ήταν κάτι εξαιρετικό. Επειδή τη μεγαλύτερη σημασία σ’ αυτή τη βραδιά είχε το ποιοι, πώς και με τι σκοπό τη διοργάνωσαν. Το Indie Fest είναι αρκετά κοντά στο όνομα του τίτλου του: ένα ανεξάρτητο φεστιβάλ. Όσο ανεξάρτητο γίνεται να είναι κάτι στις μέρες μας. Το διοργανώνει κυρίως η παρέα των Brightside, οι οποίοι έπαιξαν κιόλας στο περσινό, πρώτο φεστιβάλ. Στα «τεχνικά» μέρη… Ο κόσμος ήταν αρκετός, περισσότερος απ’ όσο αρχικά περίμενα να εμφανιστεί, ήδη απ’ τις περίπου 22:00 που έφτασα στο χώρο, (έπαιζε και ποδόσφαιρο η εθνική εκείνη την ώρα). Το μόνο ίσως αρνητικό της βραδιάς, πέρα απ’ τις μικρές, πανταχού παρούσες, ατέλειες στον ήχο, είναι το γεγονός πως για κάποιο περίεργο λόγο οι Rundays δεν ανέβηκαν στη σκηνή πριν τις 22:45. Με την πρώτη νότα ενός δικού τους τραγουδιού λέω στη φωτογράφο του noizy δίπλα μου «πω πω Arctic Monkeys…» και με επιβεβαίωσαν λίγα λεπτά αργότερα όταν διασκεύασαν το ‘Crying Lightning’. Είναι φρέσκο συγκρότημα και φαίνεται στη σκηνή, αλλά στάθηκαν στο ύψος της περίστασης και κατάφεραν να ζεστάνουν τον κόσμο στο τέλος της εμφάνισής τους με διασκευές σε τραγούδια των Franz Ferdinard και Black Keys.
Οι Sonic Rage, απ’ την άλλη είναι ένα εμφανώς πιο έμπειρο και δεμένο συγκρότημα, όπως και οι Laissez Faire που έκλεισαν τη βραδιά περίπου στη 1:30. Απ’ τα δεκαπέντε άτομα που μοιράστηκαν τη σκηνή, μόλις δύο ήταν γυναίκες. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι ένα μάλλον αναμενόμενο ποσοστό. Παραδόξως, οι Sonic Rage έχουν την κοπέλα στα drums, ενώ οι Laissez Faire στα πλήκτρα. Διασκευές ακούσαμε και στο δεύτερο «μέρος» της βραδιάς απ’ τους κάπως πιο δυνατούς στον ήχο Sonic Rage, το ‘Ava Adore’ των Smashing Pumpkins και προς μεγάλη μου έκπληξη και ευχαρίστηση το ‘Teenage Kicks’ των Undertones. Οι Laissez Faire έκλεισαν τη βραδιά αποκλειστικά με δικά τους τραγούδια, δημιουργώντας μια αρκετά διαφορετική ατμόσφαιρα, άλλοτε υποτονική και άλλοτε σχεδόν εκρηκτική, με τον ήχο τους να θυμίζει έντονα Joy Division. Κάτι που με στεναχώρησε πολύ είναι το γεγονός πως ενώ και τα τρία συγκροτήματα έπαιζαν παραπάνω από ικανοποιητικά, κάποια στιγμή ο κόσμος άρχισε να αραιώνει. Οκ, ήρθατε να δείτε την παρέα σας, δε διαφωνώ, αλλά Παρασκευή βράδυ είναι, τόσο πολύ πειράζει να κάτσει κανείς να ακούσει τι έχουν να «πουν» και τα άλλα συγκροτήματα; Τζάμπα γκρίνια.
Δε μπορώ, ούτε θέλω να ξεχωρίσω κάποιο συγκρότημα απ’ αυτή τη βραδιά. Οι Rundays ήταν πολύ καλοί αναλογικά με τους λίγους μήνες που είναι μαζί ως συγκρότημα, οι Sonic Rage βγάζουν μια όμορφη ενέργεια πάνω στη σκηνή και οι Laissez Faire χρησιμοποιώντας αρκετά και τα πλήκτρα δημιουργούν, όπως προαναφέρθηκε, κάτι διαφορετικό. Απ’ τις διασκευές που παίξανε πιθανότατα μπορεί κάποιος να βρει ένα γενικό μπούσουλα για το ποιος είναι ο ήχος του κάθε συγκροτήματος, αλλά αν δεν αρκεί αυτό (που δεν πρέπει να αρκεί) μπορείτε να τους βρείτε και τους τρεις στο διαδίκτυο και να ακούσετε ή να αγοράσετε τη μουσική τους. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά που το διοργάνωσαν άψογα και στο Gaia που στηρίζει τέτοιου είδους προσπάθειες. Σκέφτομαι να κλείσω με το κλασικό, πλέον, «support your local heroes», αλλά θα προτιμήσω τη φράση με την οποία έκλεισαν τη βραδιά οι Laissez Faire: «Να ζήσει το Indie Fest!». «Και του χρόνου!», προσθέτω εγώ.
Δημήτρης Όρλης
Φωτογραφίες: Στεφανία Διακάκη
*Διαβάστε τη συνέντευξη που μας παραχώρησαν τα τρία συγκροτήματα εδώ.
Joomla Social by OrdaSoft!
