- Λεπτομέρειες
-
Κατηγορία: Συναυλίες
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου 2022 16:20
Αυτό που είδα λοιπόν… Πλήκτρα και έναν πληκτρά που δεν φαινόταν καν πίσω από την «πραμάτεια» του, αλλά ακουγόταν όσο εκατό γήπεδα γεμάτα κόσμο. Μπάσο και έναν μπασίστα που γκρούβαρε ασταμάτητα. Ντραμς και ντράμερ που ακολουθούσε άψογα τα προηχογραφημένα και έδινε ρυθμό και τόνο αβίαστα. Πλήκτρο-κρουστό-και-πολλά-άλλα, που ενθουσίαζε με τις πρόσθετες πινελιές του. Και μία φωνή… Μία φωνή όμως…

Τι υβρίδιο είναι αυτό, ρε μάστορα; Με το που μπήκα και άρχισα να ακούω, μου ήλθε στο μυαλό ο instrumental καταρράκτης του Paul Speer. Μου ήλθε στη θύμηση ο περίφημος δίσκος “Hells Canyon” – των Rockenfield/Speer – και ειδικά το “Carved In Stone”. Έπαθα ζημιά και προτίμησα να κάτσω πίσω, να τεντώσω τ’ αυτιά μου και να ρουφήξω ό,τι μπορώ, όσον αφορά τον ήχο τους. Όταν ξεκίνησε να τραγουδάει η Ευαγγελία Δανίλη, τότε πλέον αντιλήφθηκα ότι ζω ένα καινούργιο, ολοκαίνουργιο Eureka. Θα μας τρελάνουν εντελώς; Τι γίνεται τώρα; Τι απίστευτο μπλέξιμο Prodigy, Moby και λοιπές δημοκρατικές μουσικοδυνάμεις είναι πάλι τούτο;
Πάω μπροστά για να βγάλω φωτογραφίες. Ξέρω εκ των προτέρων ότι θα βγουν κουνημένες, ψιλό-φλου και γενικά ανάξιες για δημοσίευση. Δεν με πειράζει καθόλου. Θα βάλουμε από πάνω τη μουσική των παιδιών. Θα βάλουμε την πώρωσή τους, το ταπεραμέντο τους, τον οίστρο τους. «Θα βγάλουμε το δεύτερο άλμπουμ μας του χρόνου». Εξιτάρεται ο κόσμος. Προς το παρόν παίρνουμε γεύσεις από το δεύτερο άλμπουμ. Και μας αρέσουν τόσο πολύ όσο και του πρώτου.

Η φωνή είναι πραγματικά αγγελική. Η χροιά είναι μοναδική. Ο ηχολήπτης είναι μεγάλη γάτα και βγάζει αυτή τη φωνή όπως πρέπει. Με το βάθος και τα διάφορα εφέ και οι παίχτες της μπάντας κάνουν τόσο καλά τη δουλειά τους, που δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς. Θέλεις να χορέψεις, να συγκινηθείς, να κοπανηθείς. Στέλνω μήνυμα στη Ρία Καλαμπαλή, που κάνει επικοινωνία στους GEMMA και βρίσκεται κάπου στον χώρο. «Τι μπαντάρα είναι αυτή, μωρσή»; Ξαναπάω μπροστά για φωτογραφίες. Τα παιδιά που έχουν έλθει είναι ευτυχισμένα και χορεύουν. Πάω να εστιάσω και το σκέφτομαι. Δεν θέλω να φωτογραφίζω. Να ακούω θέλω.
Η μπάντα είναι σε περιοδεία. Γύρισε κάμποσες πόλεις και η Αθήνα είναι από τους τελευταίους σταθμούς της. Θα μπορούσα να γκουγκλάρω, να σας πω αν είναι ο προτελευταίος ή όχι. Ούτε αυτό το θέλω. Γιατί, τι θα κερδίσω; Τώρα που σκέφτομαι το LiVE αυτό, πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι απλά χαρισματικοί και έχουν διαλέξει ακριβώς εκείνο το «είδος» που τους πάει, που τους αρμόζει περισσότερο. Έχω δει πολλά σχήματα επί σκηνής, έχω ενθουσιαστεί με μπόλικα. Τούτοι εδώ είναι από τα συγκροτήματα, με τα οποία έχω ενθουσιαστεί πολύ.

Επειδή δεν μου πάει να είμαι κωλόπαιδο, ούτε επιθυμώ να έχω παιδιά και αποπαίδια, θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από Έκαστος και τους αγαπημένους και φοβερούς και τρομερούς Skags, που δεν πρόλαβα να δω. Δικαιολογία υπάρχει, αλλά πάλι… παραμένει δικαιολογία. Κάλυπτα ήδη μία εκδήλωση, έφυγα ασθμαίνοντας μπας και προλάβω κάτι από την έτερη και δεν τα κατάφερα καλά. Ούτε στη μία ούτε στην άλλη. Ζητώ συγγνώμη από τα παιδιά των σχημάτων που δεν πρόλαβα να δω εκείνη τη βραδιά. Προφανώς και θα είμαι εκεί στην επόμενη συναυλία τους και αυτό είναι υπόσχεση.
Κώστας Κούλης