Κυκλοφόρησε 2020 FormatCD Είδος Ενημερώθηκε στιςΣάββατο, 29 Αυγούστου 2020 ΕίδοςSymphonic Metal ΕταιρίαAFM Records
Review
1. Death Of A King 2. Chain Of The Golden Horn 3. Dark Love Empress 4. Serpents And Dragons 5. Black Butterfly 6. War Of Kings 7. For Victory 8. Two Kings One Realm 9. Flames In The Sky 10. Serkland 11. Varangians 12. Night Of The Ravens 13. The Last Viking 14. Break Into The Sky Of Aeon
Μία συναρπαστική ιστορία διηγούνται οι Γερμανοί και η φιλανδική φωνή τους. Αυτή του τελευταίου Viking βασιλιά και δη του Harald Sigurdsson, ο οποίος έγινε γνωστός με το όνομα Hardråde (κάτι σαν "σκληρός κυβερνήτης"). Ο Σίγκουρντσον ξεκίνησε να πολεμά στα δεκαπέντε του, πέρασε και από το Βυζάντιο και μάλιστα έγινε διοικητής, παρά το ότι ήταν αγράμματος και πολύ νέος. Όταν επέστρεψε στη Νορβηγία, φρόντισε να ραδιουργήσει ώστε να γίνει βασιλιάς. Ως Χάραλντ ο τρίτος ενθρονίστηκε στα τριάντα του και αφού ασχολήθηκε με το κράτος του για δύο δεκαετίες, στη συνέχεια σκέφτηκε να διεκδικήσει το θρόνο της Αγγλίας! Το 1066 έστειλε στο μεγάλο νησί τριακόσια πλοία και 15.000 άνδρες. Έχασε τα πάντα και την ίδια τη ζωή του. Είκοσι πέντε πλοία μόλις κατάφεραν να επιστρέψουν. Με το θάνατο του, τελειώνει και όλη η ιστορία με τους Viking. Ήταν ο τελευταίος βασιλιάς τους.
Οι Leaves’ Eyes είναι γνωστοί για τις δουλειές που έχουν παρουσιάσει πάνω στα έργα και τις ημέρες των Viking. Ο Alexander Krull υπογράφει τους στίχους έχοντας κάνει, όπως πάντα, εκπληκτική δουλειά και έρευνα πάνω σε αυτά που επιθυμεί να εξιστορήσει. Ο ίδιος επιμελείται την παραγωγή, την ηχογράφηση πριν απ’ αυτή, είναι πραγματικός mastermind. Και δίπλα του έχει σπουδαίους μουσικούς, με εκρηκτική απόδοση και μία σοπράνο, η οποία κάνει το κρύσταλλο να σπάει κατά βούληση. Η Elina Siirala διαθέτει μία άκρως εντυπωσιακή φωνή και συνάδει αψεγάδιαστα με το επικό, συμφωνικό και μπαρόκ ύφος των τραγουδιών. Να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι η σειρά στο promo δεν ακολουθεί τη σειρά που βλέπω στο tracklist. Μικρό το κακό, έτσι κι αλλιώς τα κομμάτια τα παρουσιάζουμε ένα προς ένα.
Το κινηματογραφικό “Death Of A King” ανοίγει το άλμπουμ. Από τώρα σκεφτόμαστε ότι θα είναι καλό να γίνει αυτός ο δίσκος ταινία κάποια στιγμή. Η μουσική είναι καθηλωτική. Παλιές καραβάνες οι τυπάδες, ξέρουν να μετατρέπουν το συναίσθημα σε νότε πολύ άνετα. Το πρώτο τραγούδι που ακούμε είναι το “Chain Of The Golden Horn”. Επικότατο, με «Ωωωω-Ωωωω» και τακατάν-τακατάν, με πλήκτρα να κυκλώνουν και κιθάρες να τονίζουν, με τα βάρβαρα φωνητικά του Krull να υπερθεματίζουν και τη φωνάρα της Suomiδος να προστάζει, αυτό το πειρατεπικό σύνθημα μας κάνει να καταλάβουμε ότι κάτι καλό έρχεται κατά δω. Για μία ώρα και κάτι θα περιπλανηθούμε στις γαίες που περπάτησε ο πολέμαρχος των Βίκινγκ, θα μάθουμε την ιστορία του, θα βιώσουμε τις εικόνες από την τελευταία μάχη, στο Stamford Bridge, θα απολαύσουμε την απίστευτα επική αποτύπωση του σχήματος.
Κάτι που φαίνεται με μεγαλοπρέπεια στο “War Of Kings”, που ακολουθεί. Ίδιο μοτίβο, ίδια θεόρατη λάμψη. Mid-tempo, ογκώδες, τέρμα μελωδικό και με χορωδιακά φωνητικά για βραβείο. Στο “Black Butterfly”, που ακολουθεί, ακούμε και την τραγουδίστρια των Visions Of Atlantis και Exit Eden, Clémentine Delauney, η οποία έρχεται να προσφέρει τη δική της οπτική, το δικό της τάλαντο, τα δικά της φωνητικά, σε ένα τραγούδι που κινείται τόσο μελωδικά αλλά και τόσο επιθετικά. Η εκπληκτική παραγωγή (πραγματικά γερμανική) δίνει στα τραγούδια όλα εκείνα τα αξεσουάρ, προκειμένου να ακουστούν όπως τους πρέπει. Στο “Serpents And Dragons” ακούμε θεματάρες, επιλεκτικές δίκασες και ένα καταιγισμό από διάφορα είδη φωνητικών.
“Dark Love Empress”. H αυτοκράτειρα Ζωή η Πορφυρογέννητη, η οποία καθόρισε τέσσερις αυτοκρατορικές θητείες, είχε στις υπηρεσίες της το μετέπειτα βασιλιά των Βίκινγκ. Μάλλον τον ήθελε και στο κρεβάτι της, αλλά εκείνος είχε ξεχωρίσει την ανιψιά της Μαρία και λέγεται μάλιστα ότι επιθυμούσε να την παντρευτεί. Ο γάμος δεν έγινε ποτέ, το τραγούδι αυτό όμως, που έχει ήδη γίνει βίντεο, εξιστορεί με μοναδικό τρόπο και συνεχίζει με τρομερή επιτυχία στο μοτίβο του συμφωνικού/επικού μεγαλείου, με το οποίο είναι ποτισμένο αυτό το άλμπουμ. Η μπάντα ετοιμάζει και ένα ντοκιμαντέρ, με τίτλο “Viking Spirit”, το οποίο – από το teaser που είδαμε – μάλλον θα κάνει μεγάλη ζημιά στους φίλους του Μέταλ, των Viking και της έβδομης τέχνης.
Το “Two Kings One Realm” είναι ένα θεαματικά λυρικό και εύθραυστο τραγούδι, με folk σπαρτά και όργανα και τις φωνές να δημιουργούν έναν κήπο εντυπώσεων και συγκινήσεων. Δυόμισι λεπτά μαγείας και φύγαμε για το “For Victory”, το οποίο επιτίθεται με παύσεις, πολλαπλά φωνητικά και ένα βάναυσο εισαγωγικό σημείο, συνεπικουρούμενο από ένα φοβερό riff. Γρήγορο, τρεχάτο και απόλυτα μελωδικό. Διάφορες αλλαγές στην ταχύτητα κατά διαστήματα και λυρισμός για βραβείο. Επιστροφή στο folk και το καλπάζον “Serkland” έρχεται σε ρυθμό 12/8, για να μας δείξει ότι οι Leaves’ Eyes συνθέτουν με άνεση σε όλα τα μέτρα. Το “Night Of The Ravens” αρχινά κινηματογραφικά, με τα πλήκτρα να αναλαμβάνουν να μας μπάσουν στο κλίμα, μέχρι να έλθουν οι κιθάρες και να αρχίσουν να βομβαρδίζουν. Το κουπλέ αδειάζει, μπασοτύμπανο και φωνή ενώνονται κάτω από τα πλήκτρα. Η τραγουδίστρια υψώνεται. Σίγουρα έχει μελετήσει και την Tarja, θα πως όμως εδώ ότι η φωνή της είναι εξοπλισμένη με όλα όσα κάνουν μία φωνή φωνάρα. Έχει πεντακάθαρη χροιά, βγαίνει απίστευτα ψηλά, έχει τεράστιο όγκο και αποδίδει με άνεση ό,τι της έχει ζητηθεί ή ό,τι έχει σκεφτεί η ίδια.
Πάμε σε ακόμα ένα επικό υπέρ-θέμα. “Flames In The Sky” και ξανά μανά τακατάν-τακατάν. Η φωνή βρίσκεται στα χαμηλό-μεσαία στην αρχή, χρωματίζει ανάλογα το κουπλέ και στη γέφυρα ανεβαίνει για να συναντηθεί με τα ανδρικά φωνητικά και να πιάσει ουρανό. Μπρουτάλ παρεμβολή και ξανά πάλι η γυναικεία φωνή.
Το ομώνυμο δεκάλεπτο έπος κλείνει το άλμπουμ. Μπαρόκ και αυτό. Μακρόσυρτη μουσική εισαγωγή, αλλαγή μέτρου στο κουπλέ… Στη μέση τα ηλεκτρικά αποσύρονται διακριτικά και τα παραδοσιακά αναλαμβάνουν δουλειά. Το τοπίο γίνεται για πολλοστή φορά κινηματογραφικό, σκοτεινό και… και έρχεται μια riffάρα! Τώρα τρέχουμε, κύριοι! Γκαζώνουμε, αφήνουμε το έδαφος… πετάμε! Τα σόλο είναι εκκωφαντικά και θεματικά, οι φωνές μπλέκονται… Το άλλαξαν όλο το κομμάτι οι δαίμονες! Και στη συνέχεια το έφεραν στο αρχικό μοτίβο του.
Από τους πιο επικούς δίσκους που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου! Νομίζω ότι θα ενοχλήσω τη δισκογραφική για μια κουβεντούλα με τον κύριο Krull. Αργεί ακόμα ο Οκτώβρης;