Κυκλοφόρησε 2022 FormatCD Είδος Ενημερώθηκε στιςΠέμπτη, 01 Δεκεμβρίου 2022 ΕίδοςSoundtrack ΕταιρίαSony Classical
Review
The Fabelmans Mitzi’s Dance Sonatina in A Minor, Op. 88 No. 3: III. Allegro burlesco Midnight Call Reverie Mother and Son Sonatina in C Major, Op. 36 No. 3: Spiritoso Reflections Concerto in D Minor, BWV 974: II. Adagio New House The Letter The Journey Begins
Είτε μας αρέσει το μουσικό ύφος του John Williams είτε δεν μας αρέσει, πρέπει να παραδεχτούμε πως παραμένει ο κορυφαίος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, ένας ζωντανός θρύλος. Από τη δεκαετία του 1970, κατά την οποία απογειώθηκε η καριέρα του (Jaws, Star Wars, Superman), ο μαέστρος συνεχίζει ακόμη και μετά από τόσα χρόνια να αφηγείται με τη μουσική του ιστορίες και να ξυπνά συναισθήματα στον ακροατή/θεατή.
Το “The Fabelmans” είναι η εικοστή ένατη και τελευταία συνεργασία του Steven Spielberg και του John Williams. Σαράντα οχτώ ολόκληρα χρόνια, από το «The Sugarland Express» (1974) μέχρι το «The Fabelmans», το δίδυμο Spielberg/Williams μας χάρισε αξεπέραστες στιγμές μαγείας με ταινίες όπως «Jaws» (1975), «Raiders of the Lost Ark» (1981), «E.T. the Extra-Terrestrial» (1982), «Jurassic Park» (1993) και άλλες πολλές. Ο συνθέτης, στα ενενήντα του, αποφάσισε πως ήρθε επιτέλους η στιγμή να αποσυρθεί από την κινηματογραφική βιομηχανία, να συνταξιοδοτηθεί και να αφοσιωθεί σε πράγματα που μπορεί και θέλει να κάνει.
Ομολογώ πως δεν είχα μεγάλες απαιτήσεις από τούτο το σάουντρακ. Τα τελευταία χρόνια ο John Williams έδειχνε σημεία κόπωσης, απολύτως φυσιολογικό, όμως όταν άκουσα το άλμπουμ ένιωσα ξανά κάτι γνώριμο από το παρελθόν, ένα νοσταλγικό χάδι να με παρασύρει στην παιδική μου ηλικία. Συγκινήθηκα με τα κομμάτια "Mitzi's Dance" και "Reverie", ενώ με τα γλυκύτατα "The Fabelmans" και "Mother And Son", ο συνθέτης μας αναγκάζει να κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο παρελθόν, στην παιδική μας ηλικία και να χαμογελάσουμε συγκινημένοι. Το μόνο αρνητικό, η μικρή, αλλά δικαιολογημένη, διάρκεια του άλμπουμ, λόγω της ηλικίας του συνθέτη. Συνολικά, τριάντα ένα λεπτά, εκ των οποίων τα είκοσι τρία είναι συνθέσεις του Williams, ενώ τα υπόλοιπα είναι έργα των Friedrich Kuhlau, Muzio Clementi, Johann Sebastian Bach και Joseph Haydn, τα οποία ερμηνεύει η πιανίστρια Joanne Pearce Martin.
Το “The Fabelmans” δεν είναι ένα από εκείνα τα εκθαμβωτικά και χρυσοποίκιλτα σάουντρακ, που μας έχει συνηθίσει ο John Williams, ωστόσο χτυπάει βαθιά μέσα μας, συγκινεί, ραγίζει τις σκληρές άμυνες του καθωσπρεπισμού μας και ναι διάολε, τελικά τις σπάει... πρόκειται για ένα πανέμορφο και νοσταλγικό δώρο από τον καλύτερο εν ζωή συνθέτη, πρωτίστως για τον αγαπημένο φίλο και συνεργάτη του, Steven Spielberg, και μετέπειτα για όλους εμάς. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγοντας τις υπερβολικές φιοριτούρες της ορχήστρας, ο συνθέτης αποχαιρετά τους θαυμαστές του με τον πιο γλυκό και νοσταλγικό τρόπο.
Ο John Williams δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, είναι ο βασιλιάς στον θρόνο του, ακολουθεί το ένστικτό του και κάνει αυτό που για δεκαετίες ξέρει καλά. Να αφηγείται ιστορίες με έναν ιδιαίτερο και ταλαντούχο τρόπο, δίνοντάς μας αξιομνημόνευτα θέματα, αποδεικνύοντας περίτρανα πως είναι ιδιοφυής.
Το “The Fabelmans” είναι ένα σάουντρακ που, μπορεί να μην έχει την ένταση του “Star Wars” ή την αποτελεσματικότητα του “Jaws”, ωστόσο, όπως οι προαναφερόμενοι ογκόλιθοι, έτσι κι αυτό, επιτυγχάνει τον σκοπό του. Nα συγκινήσει και να ελευθερώσει με τον λυρισμό του το παιδί από μέσα μας. Να πω ψέματα; Δάκρυσα όταν το άκουσα. Αν δεν είναι αυτό επιτυχία τότε τι είναι;