Diddycoy
James Basdanis
2020
Κυκλοφόρησε 2020
Format EP
Είδος
Ενημερώθηκε στις Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2020
Είδος Instrumental Rock
Εταιρία JBMusic
Format EP
Είδος
Ενημερώθηκε στις Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2020
Είδος Instrumental Rock
Εταιρία JBMusic
Review
1. Diddycoy
2. Unbalanced
3. The Conium
2. Unbalanced
3. The Conium
Ο Δημήτρης Μπασδάνης έγινε γνωστός με τους Anatolian Trio. Πέρυσι κυκλοφόρησε το δίσκο “Kaemos”. Στη συνέχεια καταπιάστηκε και μ’ αυτό το project. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα Ιωάννινα και μάλιστα LiVE, κάτι που αντιλαμβάνεστε από τη χημεία, το δέσιμο, τον ήχο και το μοτίβο. Η ομάδα έγραψε τρία instrumental κομμάτια και με αυτά θα μας κρατήσει συντροφιά, μέχρι την επόμενη δουλειά της φυσικά.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το Progressive στοιχείο συνυπάρχει με το λαϊκό και πως οι κιθάρες παίζουν θέματα που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν παιχτεί και από μπουζούκι. Η Ανατολία καθρεφτίζεται στις συνθέσεις και τα τριημιτόνια κρατούν και βαστούν γερά. Το ομώνυμο, που ξεκινά το ταξίδι (το θόρυβο που έκανε η μίζα τον πήρατε χαμπάρι, ναι;), στηρίζεται σε ένα σκαμπρόζικο θέμα που τονίζεται με τη συνύπαρξη εγχόρδων και κρουστών. Το ανατολίτικο στη συνέχεια διανθίζεται και σολάρει πάνω σε κλίμακες γνωστές σε όσους ακούνε λαϊκή μουσική. Το υβρίδιο υποβοηθείται και από διάφορα είδη κρουστών – πέρα από τα τύμπανα.
Το “Unbalanced” θα μπορούσε να μπερδέψει πολλούς με την εισαγωγή του. Μου ήλθαν στο μυαλό υποβρύχια, το “Dive! Dive! Dive!” του Bruce Dickinson, διάφορες φευγαλέες εικόνες από ταινίες και όλο αυτό κράτησε μερικά δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια μπήκαν τα ανατολίτικα και άλλαξα ρότα κατά εκατόν ογδόντα μοίρες. Το μπάσο μπλέκει θαυμάσια τις γραμμές του και οι κιθάρες εκδηλώνονται φασαριόζικα, τόσο όσο και τα πιατίνια που βρίσκονται σε πολεμική θεματική. Στεφάνη, ταμπούρο, funky παίξιμο, fusion παίξιμο, ghost notes και ξανά η ακουστική βόλτα προς τη θεματολογία του μπάσου.
Το “The Conium” ξεκινά με λόγια που μάλλον είναι παρμένα από το «Κρίτων» του Πλάτωνα και στη συνέχεια έχουμε ένα θέμα που σίγουρα έχει πατήσει στην παράδοσή μας και δη τα δημοτικά. Οι κιθάρες σερβίρουν μελωδίες που σίγουρα θα μπορούσαν να γεννηθούν σε κλαρίνα και πίπιζες. Η μπάντα παίζει με άνεση, φροντίζει ό,τι έχει κατά νου να το πει μέσα σε τέσσερα λεπτά, περίπου και η συνέχεια… Θέλω να πιστεύω ότι θα επανέλθουν με μια full length δουλειά και κάποια στιγμή LiVE. Όλο αυτό είναι ωφέλιμο. Όλο αυτό είναι φυσικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα δημοτικά μας γίνονται riff, είναι όμως πάντα καλοδεχούμενο το γεγονός. Πάντα. Καλοτάξιδο!
Κώστας Κούλης
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το Progressive στοιχείο συνυπάρχει με το λαϊκό και πως οι κιθάρες παίζουν θέματα που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν παιχτεί και από μπουζούκι. Η Ανατολία καθρεφτίζεται στις συνθέσεις και τα τριημιτόνια κρατούν και βαστούν γερά. Το ομώνυμο, που ξεκινά το ταξίδι (το θόρυβο που έκανε η μίζα τον πήρατε χαμπάρι, ναι;), στηρίζεται σε ένα σκαμπρόζικο θέμα που τονίζεται με τη συνύπαρξη εγχόρδων και κρουστών. Το ανατολίτικο στη συνέχεια διανθίζεται και σολάρει πάνω σε κλίμακες γνωστές σε όσους ακούνε λαϊκή μουσική. Το υβρίδιο υποβοηθείται και από διάφορα είδη κρουστών – πέρα από τα τύμπανα.
Το “Unbalanced” θα μπορούσε να μπερδέψει πολλούς με την εισαγωγή του. Μου ήλθαν στο μυαλό υποβρύχια, το “Dive! Dive! Dive!” του Bruce Dickinson, διάφορες φευγαλέες εικόνες από ταινίες και όλο αυτό κράτησε μερικά δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια μπήκαν τα ανατολίτικα και άλλαξα ρότα κατά εκατόν ογδόντα μοίρες. Το μπάσο μπλέκει θαυμάσια τις γραμμές του και οι κιθάρες εκδηλώνονται φασαριόζικα, τόσο όσο και τα πιατίνια που βρίσκονται σε πολεμική θεματική. Στεφάνη, ταμπούρο, funky παίξιμο, fusion παίξιμο, ghost notes και ξανά η ακουστική βόλτα προς τη θεματολογία του μπάσου.
Το “The Conium” ξεκινά με λόγια που μάλλον είναι παρμένα από το «Κρίτων» του Πλάτωνα και στη συνέχεια έχουμε ένα θέμα που σίγουρα έχει πατήσει στην παράδοσή μας και δη τα δημοτικά. Οι κιθάρες σερβίρουν μελωδίες που σίγουρα θα μπορούσαν να γεννηθούν σε κλαρίνα και πίπιζες. Η μπάντα παίζει με άνεση, φροντίζει ό,τι έχει κατά νου να το πει μέσα σε τέσσερα λεπτά, περίπου και η συνέχεια… Θέλω να πιστεύω ότι θα επανέλθουν με μια full length δουλειά και κάποια στιγμή LiVE. Όλο αυτό είναι ωφέλιμο. Όλο αυτό είναι φυσικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα δημοτικά μας γίνονται riff, είναι όμως πάντα καλοδεχούμενο το γεγονός. Πάντα. Καλοτάξιδο!
Κώστας Κούλης
Chronology
Joomla Social by OrdaSoft!
