Κατερίνα Βρανά
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 09 Μαρτίου 2012 01:34
Η Κατερίνα Βρανά είναι Ελληνίδα, αλλά δεν μένει στην Ελλάδα. Είναι ηθοποιός, αλλά κάνει και stand-up comedy. Γράφει κείμενα, αλλά αυτοσχεδιάζει κιόλας. Με λίγα λόγια είναι ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου και που έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό της ότι θα σε κάνει να γελάσεις με αυτά που θα πει. Και θα το κερδίσει το στοίχημα… Η Ελληνοπούλα της ιστορίας μας βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στο Λονδίνο, κάνει κόσμο και κοσμάκη να γελάει στα show της, διοργανώνει βραδιές stand-up comedy για «αρχάριους», λοιδορεί τα κακώς κείμενα (και όχι μόνο) στη χώρα μας και στο μεγάλο νησί και προσπαθεί να κάνει τον κόσμο τέλειο, με σκοπό το γέλιο. Τι είναι αυτό που την έκανε να ασχοληθεί, τι είναι αυτό που την εμπνέει; Διάβασα στην ιστοσελίδα σου ότι πήγες στην Αγγλία να σπουδάσεις και ότι τελικά «ξέμεινες» εκεί. Τι συνέβη; Πώς αποφάσισες να μείνεις μόνιμα;
Μου άρεσαν πάρα πολύ οι ευκαιρίες που προσέφερε η Αγγλία από άποψη ηθοποιίας και κωμωδίας και ήθελα να κάτσω για ένα δυο χρόνια να τις εκμεταλλευτώ και τα δύο έγιναν τρία, τα τρία τέσσερα και πάει λέγοντας. Και κάθε χρόνος έφερνε και κάτι καινούργιο και μια νέα πρόταση εργασίας, οπότε κόλλησα.
Μου άρεσαν πάρα πολύ οι ευκαιρίες που προσέφερε η Αγγλία από άποψη ηθοποιίας και κωμωδίας και ήθελα να κάτσω για ένα δυο χρόνια να τις εκμεταλλευτώ και τα δύο έγιναν τρία, τα τρία τέσσερα και πάει λέγοντας. Και κάθε χρόνος έφερνε και κάτι καινούργιο και μια νέα πρόταση εργασίας, οπότε κόλλησα.
«Μαραζώνω στην ξενιτιά». Το πρώτο Ελληνικό σόλο show σου. Δεν σου ζητάω να αποκαλύψεις όλα όσα θα δούμε αλλά – περίπου – τι να περιμένουμε από σένα;
Πολλές συσχετίσεις μεταξύ της Αγγλίας και της Ελλάδας και μια προσπάθεια να περιγράψω όσο πιο χιουμοριστικά μπορώ αυτό που βιώνω αυτή τη στιγμή, το ότι νιώθω ξένη και έξω αλλά και εδώ.
Έχεις κάνει παρά πολλά show μιλώντας Αγγλικά. Πόσο δύσκολο ήταν να κάνεις κάποιον να γελάσει σε μια γλώσσα που δεν είναι καν η μητρική σου;
Λοιπόν, ανακάλυψα ότι δεν είναι τόσο πρόβλημα το αν η γλώσσα είναι η μητρική σου, όσο το να έχεις τις ίδιες αναφορές με το κοινό σου. Το να κάνεις αστεία για το Μετρό π.χ. κι ο άλλος να μην έχει μπει ποτέ σε Μετρό. Δεν θα το πιάσει οπότε δεν θα γελάσει. Τα Ελληνικά είναι η μητρική μου γλώσσα κι όμως δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στην αρχή γιατί λείπω τόσο καιρό και δεν έχω πια τα ίδια σημεία αναφοράς με τους Έλληνες, που μένουν στην Ελλάδα.
Η «μετάβαση» στα Ελληνικά ήταν κάτι που έγινε εύκολα; Καθόλου. Γι’ αυτό εξάλλου ήθελα να το κάνω, γιατί κάπου πέρυσι άρχισα να νιώθω ότι χάνω την ευκολία μου με την Ελληνική γλώσσα και να ξεχνάω λέξεις. Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να βρω τον ρυθμό των αστείων στα Ελληνικά και να νιώσω άνετη επί σκηνής. Ακόμα καμιά φορά κομπιάζω, αλλά αυτό είναι και το αντικείμενο του σόου μου, οπότε το χρησιμοποιώ για να βγάλω γέλιο. Μεγάλο πράγμα η αυτό-γελοιοποίηση...
Πώς πέρασες στην Αμερική; Τι αποκόμισες από όλη αυτή την εμπειρία;
Ήταν απίστευτη εμπειρία και πέρασα τέλεια. Είναι τελείως άλλη φάση. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να δω τι πιάνει και τι όχι για τους Αμερικάνους και ποιες είναι οι αναφορές τους. Εκεί εγώ, με τις αναφορές! Έμεινα πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα και κοιτάζω τώρα να δω ποια θα είναι τα επόμενα βήματα μου προς τα εκεί.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος του stand-up κωμικού; Πόσο δύσκολο είναι να συνεχίσεις το show όταν τα πρώτα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά, όταν ο κόσμος δεν γελάει;Πολύς κόσμος πιστεύει ότι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι όταν σου φωνάζουν ή σε βρίζουν από κάτω. Αλλά δεν είναι αυτό. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον το κοινό συμμετέχει και μπορείς να πιάσεις και μια συζήτηση πάνω στην βρισιά. Η απόλυτη ησυχία είναι το χειρότερο. Αυτό που λέμε «τριζόνια», που ακούς μόνο των ήχο του ενός μοναχικού τριζονιού και το κοινό απλώς σε κοιτάει με οίκτο.
Ε, από κει, είναι δύσκολο να συνεχίσεις. Ιδρώνουν τα χέρια σου, στεγνώνει το στόμα σου, ξεχνάς τα λόγια σου... Άστα. Μετά από λίγο βέβαια μαθαίνεις να μη σ’ ενοχλεί πολύ αυτό και να το διασκεδάζεις για τον εαυτό σου. Αυτές οι βραδιές υπάρχουν και συμβαίνουν σε όλους, ακόμα και σε διάσημους, πεπειραμένους κωμικούς. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο πιο έμπειρος δεν θα πανικοβληθεί και εννιά στις δέκα ξέρει πώς να «γυρίσει» το κοινό και να το κερδίσει.
Από πού εμπνέεσαι συνήθως; Με τι καταπιάνεσαι πιο πολύ όταν σολάρεις;
Τα κείμενά μου ξεκινούν πάντα από κάτι που βρίσκω εγώ αστείο, είτε στην καθημερινή μου ζωή, είτε στην πολιτική, σε ταινίες ή κάτι άσχετο που φαντάστηκα και το οποίο με κάνει εμένα να γελάω και το τεστάρω να δω αν και οι άλλοι το βρίσκουν αστείο, και το δουλεύω για να δω πώς να το παρουσιάσω καλύτερα, έτσι ώστε να βγάλει το περισσότερο γέλιο. Το αγαπημένο μου θέμα είναι πώς θα έκανα εγώ τον κόσμο τέλειο. Γιατί πιστεύω ακράδαντα πως έχω πάντα δίκιο. Και ξέρω καλύτερα. Γεγονός που, όπως μου είπε και μια φίλη μου Αγγλίδα πρόσφατα, «είναι το προνόμιο του να είσαι Ελληνίδα».
Πέντε λεπτά δόξας… Θες να μας πεις για αυτή σου την ιδέα; Πώς σου ήλθε και τι έχεις σκεφτεί για την παρουσίαση;Στο Λονδίνο «τρέχω» μια βραδιά – κάθε Τετάρτη – που είναι ειδικά για αρχάριους και για να δοκιμάσουν καινούργιο υλικό οι πιο έμπειροι. Αυτά λέγονται open mic nights (όπεν μάικ νάιτς) όπου όλοι οι κωμικοί έχουν από 5 λεπτά και είναι τα «φυτώρια» του stand-up comedy στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και ήθελα πάρα πολύ να ξεκινήσω μια τέτοια βραδιά. Οπότε μίλησα με τον Λάμπρο Φισφή, σεναριογράφο της «Γενιάς των 592 Ευρώ» και παρουσιαστή του «Κάψε το Σενάριο», που έχει επίσης κάνει καριέρα στην Ευρώπη και γνωρίζει τις βραδιές «όπεν μάικ» και πώς λειτουργούν, για να αρχίσουμε να «τρέχουμε» μαζί μια τέτοια βραδιά στην Ελλάδα. Κι έτσι γεννήθηκαν τα «5 Λεπτά ΔΟΞΑΣ» στο Nueva Trova στην οδό Αθηνάς, κοντά στο Μοναστηράκι. 10 κωμικοί, από 5 λεπτά ο καθένας και είσοδος ελεύθερη. Το παρουσιάζουμε μία εγώ, μία ο Λάμπρος και το πάμε μηνιαία κατ’ αρχήν, για να δούμε και τι ανταπόκριση θα έχει. Η πρεμιέρα ήταν στις 28 Φεβρουαρίου και πήγε πολύ καλά. Το επόμενο είναι 27 Μαρτίου και όποιος θέλει να λάβει μέρος, είναι ευπρόσδεκτος. Ας μας στείλει ένα e-mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Κάνεις stand-up comedy εδώ και τρία χρόνια περίπου. Επειδή είσαι ηθοποιός και φαντάζομαι ότι έχεις κι άλλα πράγματα στο νου σου, τι άλλο θα ήθελες να κάνεις;Τα πάντα! Στην Αγγλία, έκανα τρία χρόνια κωμικό αυτοσχεδιασμό, σαν αυτό που κάνουν τα παιδιά στο «Κάψε το Σενάριο», και μετά, για άλλα τέσσερα, έκανα κωμικά σκετσάκια και θα ήθελα πάρα πολύ ν’ ασχοληθώ μ’ αυτά και στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό, θα ήθελα να κάνω πιο πολύ σταντ-απ στην Αμερική και στην Ινδία – άσχετο, αλλά είναι ένα δις και τα Αγγλικά είναι μία από τις μητρικές τους γλώσσες και να κάνω πιο πολύ τηλεόραση στην Αγγλία. Και βέβαια καμιά ταινία του Hollywood ή και περαστική εμφάνιση σε μια από τις αγαπημένες μου αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Parks and Recreation» και το «30 Rock» που δεν θα με χάλαγε καθόλου.
Τελικά μαραζώνεις στην ξενιτιά;
Πού και πού ναι.
Η Κατερίνα Βρανά και το stand-up comedy της «Μαραζώνω στην ξενιτιά» ξεκινούν στις 14 Μαρτίου στο NIXON (screening room), Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός και θα βρίσκονται εκεί για μόλις έξι παραστάσεις (14-15, 21-22 και 28-29 Μαρτίου)
Κώστας Κούλης
* Ευχαριστούμε θερμά τη Μαρκέλλα Καζαμία για τη βοήθειά της.
Joomla Social by OrdaSoft!
