Κυκλοφόρησε 2022 FormatCD Είδος Ενημερώθηκε στιςΠέμπτη, 28 Απριλίου 2022 ΕίδοςHard Rock ΕταιρίαEl Puerto Records
Review
Can't Get You Out Of My Head Make Beer Not War All Hell Is Breaking Loose Rock Out Fastlane Rock'n'Roll Will Never Die Search And Destroy Fields Of Bone Epidemic Life Is A Monster Black Is My Blue Sky
Αν αγαπάτε το καλό rock n roll, αν ακούτε συγκροτήματα όπως Nightstalker και Motorhead, σας έχω διαμαντάκι.
Οι Crossplane είναι μια μπάντα αποκάλυψη. Από το πρώτο άκουσμα τους έκανα εικόνα να παίζουν σε μεγάλο liveάδικο, παρέα με τους δικούς μας Nightstalker. Αν ζούσε και ο Lemmy, το τρίπτυχο Motorhead, Nightstalker, Crossplane θα ήταν η καλύτερη συνάντηση δεκαετιών. Pure Rock ‘N’ Roll, κυρίες και κύριοι, μέσα από τρεις μπάντες φωτιά. Τα όνειρα κατά το ήμισυ ίσως να φαίνονται ουτοπικά, αλλά ελπίζω σε μια επερχόμενη κίνηση ματ.
Οι Crossplane αναπνέουν, γκρουβάρουν, αναδύουν rock με το άλμπουμ τους “Fastlane”. Είναι ήδη σε tour με τους J.B.O μέχρι τέλος Μαΐου, γιορτάζοντας την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.
Πρώτο και απόλυτο χιτάκι του άλμπουμ το “Can't Get You Out Of My Head”. Σε τραβά από τη μύτη, καθολικά. Παλμός, δύναμη και ροκ (σ.υ.υ.: και φωνή Lemmy). Το επόμενο αποτελεί statement. Πώς ήταν το Make love not war; Εδώ έχουμε κάποιες μικροδιαφορές. Για την ακρίβεια “Make Beer Not War”. Απροκάλυπτα και σθεναρά, το ροκ θέλει αλκοόλ και δη μπυροκατάποση.
Θα μπορούσε να είναι η φράση που ήρθε στο μυαλό μας με το πρώτο lockdown, “All Hell Is Breaking Loose”. Θα μπορούσε να περιγράψει ακόμα έναν σωρό πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω μας. Είναι αυστηρά ερωτεύσιμο, έχει όλη τη λαμπρότητα του ροκ εντ ρολ και σίγουρο χιτάκι κι αυτό! Σίγουρα έμπνευση από τον αθάνατο Lemmy το επόμενο με το όνομα “Rock Out”, έχει εκείνο το θελκτικό ακόμα και στη φωνή. Δεν γίνεται να μην σου τον θυμίσει (σ.υ.υ.: χμ, χμ).
Περνάμε στο ομώνυμο του άλμπουμ. “Fastlane”. Γρήγοροι ρυθμοί, τσαχπινιά, εριστικότητα και headbanging. Groove, rock attitude στο “Rock'n'Roll Will Never Die”. Συμφωνώ και επαυξάνω ότι δεν πρόκειται να πεθάνει το είδος που μας έχει δώσει τόσες και άλλες τόσες συγκινήσεις. Ευελπιστούμε να ζήσει εις τον αιώνα τον άπαντα. Παίζουν με τις λέξεις, τα συναισθήματα και τους ρυθμούς σε αυτό το άλμπουμ. Το “Search and Destroy” έχει μια αλάνικη συμπεριφορά και έναν ρυθμό που σε παρασύρει στην πίστα. Όμορφα riff, σίγουρο και αυτό χιτάκι για το άλμπουμ.
Βαριά η ατμόσφαιρα αλλά σε κίνηση με το “Fields Of Bone”, ενώ το “Epidemic” σε περνά σε σκοτεινά δρομάκια έντασης και ρυθμού. Δεν θα μπορούσαν να απεικονίσουν ζωηρότερα τη ζωή. “Life Is A Monster”. Τραχύ και αδυσώπητο. Όπως και η ζωή άλλωστε. Το άλμπουμ στολίζει το τελευταίο του τραγούδι με τίτλο “Black Is My Blue Sky”. Πεντέμιση λεπτά με βαθύ στοχασμό και νότες της δεκαετίας του εξήντα. Σαγηνευτικό και μελαγχολικό. Ό,τι πρέπει για να δέσει μια καταπληκτική δουλειά.