Βρεθήκαμε στο θέατρο - Λυσσασμένη μπαλαρίνα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 02 Νοεμβρίου 2020 23:58
Το να γίνεις πρίμα μπαλαρίνα δεν προϋποθέτει κάποιο είδος ταλέντου. Έτσι κι αλλιώς, το ταλέντο δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ΜΟΝΟ η μελέτη. Το πόσο το θέλεις και πόσο χρόνο προτίθεσαι να δαπανήσεις γι’ αυτό. Η μπάρα θα είναι πάντα εκεί. Και θα είναι ανελέητη. Δέκα ώρες εξάσκηση την ημέρα; Πολύ λίγες. Το σώμα θα πρέπει να μεταμορφωθεί σε όργανο δουλειάς. Πόσο πολύ το θέλεις; Κάνεις όνειρα να γίνεις η καλύτερη; Να παίξεις τους κορυφαίους ρόλους; Να ξετρελάνεις το σύμπαν; Θα πρέπει πρώτα να δουλέψεις. Φανατικά. Μέχρι λιποθυμίας. Δεν υπάρχουν ημίμετρα σ’ αυτό. Ουσιαστικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο, πέρα από ΠΟΛΛΗ δουλειά. Και φυσικά… είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρεις ποτέ. Ανεξαρτήτως της δουλειάς που έχεις ρίξει…
To κείμενο του Grigory Konstantinopolsky έχει αναλάβει να μεταφράσει η Λιούμπα Κριβοχίζα. Το διασκεύασε, σκηνοθέτησε την παράσταση και έκανε και τις χορογραφίες. Η ίδια υποδύεται τη μπαλαρίνα που θέλησε τόσο πολύ να κάνει το όνειρό της επάγγελμα. Η ιστορία μίας φιλότιμης χορεύτριας με αγνές φιλοδοξίες, η προσπάθεια ενός ανθρώπου να καταφέρει να αγγίξει την κορυφή στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Η γνωριμία της με διάφορους άλλους ανθρώπους. Η σχέση, οι σχέσεις, ο αγώνας, η μάχη για αναγνώριση, η κάθοδος χωρίς άνοδο. Η Λιούμπα σηκώνεται και πέφτει, γελάει και κλαίει, αφηγείται και παίζει… Και ξαναπέφτει, για να σηκωθεί για άλλη μια φορά. Μέχρι την ώρα που δεν θα μπορεί πια να σηκωθεί. Η Ρένα Κουμπαρούλη , η Άννα Μίχου και ο Κυριάκος Ψυχαλής βρίσκονται δίπλα της, σε πολλαπλές διανομές και απεικονίζουν ένα ολόκληρο κατεστημένο. Μια κοινωνία που φορά διάφορες μάσκες. Καλοσύνης, μοχθηρίας, ψεύτικου γέλιου, καλών προθέσεων…
Από τη ζωή της περνούν σύντροφοι τόσο ανόμοιοι μεταξύ τους… Από τη ζωή της περνά και ένας σκύλος. Ίσως το μοναδικό έμπιστο πλάσμα στη διαδρομή της. Ο χορός, η ερμηνεία, η κάθαρση που δεν θέλει να έλθει. Οι τέσσερις ηθοποιοί χόρεψαν, ερμήνευσαν, οι κοπέλες μάλιστα τραγούδησαν και ένα θέμα (“Cell Block Tango”) από το “Chicago”, με αλλαγμένο το λιμπρέτο φυσικά. Οι στίχοι παρέπεμπαν στη ροή της παράστασης που βλέπουμε. Και εκεί θαυμάσαμε τους ηθοποιούς, που μέσα σε μία ώρα έκαναν τις χορογραφίες πραγματικότητα, έκαναν το κείμενο ζωή, μας σέρβιραν χιούμορ, μας σέρβιραν συγκίνηση και απάντησαν με τιμιότητα το ερώτημα που παγίδευσε όλους εμάς τους θεατές. «Είναι δυνατό να δουλεύεις σκληρά και να μην ανταμείβεσαι»; Ξέρετε τι… Βλέποντας και ακούγοντας την αφήγηση να γίνεται ανάσες, φωνές, στριγκλιές, απολογίες, σκέφτεσαι πως διάφορα καπρίτσια της τύχης και της ζωής γενικότερα διαμορφώνουν το πλαίσιο που διαχωρίζει τον επιτυχημένο από τον «παραλίγο επιτυχημένο», που στην περίπτωσή μας μεταφράζεται σε μία αστεία σύνταξη, μία νέα ηλικιωμένη χωρίς αξιοπρέπεια και έναν παρατηρητή χωρίς αντικείμενο.
Θα πρέπει να εξάρουμε την απόδοση των τεσσάρων επί σκηνής. Ήταν πραγματικά «σπασμένοι» σε χίλια κομμάτια, εκτελώντας ρουτίνες διαφορετικές κάθε λεπτό και αλλάζοντας ύφος και εκφράσεις πιο γρήγορα κι από τη σκέψη μας. Παράσταση που θα μπορούσε να είναι πρώτης τάξεως άσκηση ετοιμότητας; Και λίγα γράφω. Πέρα όμως από τις δεξιότητες του θιάσου και την άψογη παρουσία του, έχουμε να κάνουμε με ένα κείμενο που έχει γραφτεί να συγκινήσει. Γιατί αποτελεί κομμάτι δικό μας. Γιατί έχουμε αισθανθεί έτσι στο παρελθόν και δυστυχώς κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι θα το αποφύγουμε στο μέλλον. Η λυσσασμένη μπαλαρίνα θα μπορούσε να είναι λυσσασμένη λογίστρια ή ηθοποιός ή δικηγόρος. Η επιμονή, ο φανατισμός, η πρώιμη επίγευση της επιτυχίας, η όψιμη ναυτία της αποτυχίας… Κουρκουμάς και μπούκοβο στο ίδιο πιάτο… Και όπως λέει κάποια στιγμή η ηρωίδα της ιστορίας μας «Γιατί ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου, φέρω την ευθύνη μόνον εγώ»…
Κώστας Κούλης
Συντελεστές:
Κείμενο: Grigory Konstantinopolsky
Μετάφραση, Διασκευή, Σκηνοθεσία,Χορογραφίες: Λιούμπα Κριβοχίζα
Βοηθός σκηνοθέτη: Πέτρος Παπαγιαννέλλης
Σκηνογραφία: Νάντια Σκορδοπούλου
Κοστούμια: Ελισάβετ Σαμινέλη
Επιμέλεια μουσικής- μουσική διδασκαλεία: Σόνια Ζορμπά
Επιμέλεια κίνησης: Στέλλα Κρούσκα
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Ερμηνεύουν: Λιούμπα Κριβοχίζα, Ρένα Κουμπαρούλη , Άννα Μίχου και Κυριάκος Ψυχαλής
To κείμενο του Grigory Konstantinopolsky έχει αναλάβει να μεταφράσει η Λιούμπα Κριβοχίζα. Το διασκεύασε, σκηνοθέτησε την παράσταση και έκανε και τις χορογραφίες. Η ίδια υποδύεται τη μπαλαρίνα που θέλησε τόσο πολύ να κάνει το όνειρό της επάγγελμα. Η ιστορία μίας φιλότιμης χορεύτριας με αγνές φιλοδοξίες, η προσπάθεια ενός ανθρώπου να καταφέρει να αγγίξει την κορυφή στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Η γνωριμία της με διάφορους άλλους ανθρώπους. Η σχέση, οι σχέσεις, ο αγώνας, η μάχη για αναγνώριση, η κάθοδος χωρίς άνοδο. Η Λιούμπα σηκώνεται και πέφτει, γελάει και κλαίει, αφηγείται και παίζει… Και ξαναπέφτει, για να σηκωθεί για άλλη μια φορά. Μέχρι την ώρα που δεν θα μπορεί πια να σηκωθεί. Η Ρένα Κουμπαρούλη , η Άννα Μίχου και ο Κυριάκος Ψυχαλής βρίσκονται δίπλα της, σε πολλαπλές διανομές και απεικονίζουν ένα ολόκληρο κατεστημένο. Μια κοινωνία που φορά διάφορες μάσκες. Καλοσύνης, μοχθηρίας, ψεύτικου γέλιου, καλών προθέσεων…
Από τη ζωή της περνούν σύντροφοι τόσο ανόμοιοι μεταξύ τους… Από τη ζωή της περνά και ένας σκύλος. Ίσως το μοναδικό έμπιστο πλάσμα στη διαδρομή της. Ο χορός, η ερμηνεία, η κάθαρση που δεν θέλει να έλθει. Οι τέσσερις ηθοποιοί χόρεψαν, ερμήνευσαν, οι κοπέλες μάλιστα τραγούδησαν και ένα θέμα (“Cell Block Tango”) από το “Chicago”, με αλλαγμένο το λιμπρέτο φυσικά. Οι στίχοι παρέπεμπαν στη ροή της παράστασης που βλέπουμε. Και εκεί θαυμάσαμε τους ηθοποιούς, που μέσα σε μία ώρα έκαναν τις χορογραφίες πραγματικότητα, έκαναν το κείμενο ζωή, μας σέρβιραν χιούμορ, μας σέρβιραν συγκίνηση και απάντησαν με τιμιότητα το ερώτημα που παγίδευσε όλους εμάς τους θεατές. «Είναι δυνατό να δουλεύεις σκληρά και να μην ανταμείβεσαι»; Ξέρετε τι… Βλέποντας και ακούγοντας την αφήγηση να γίνεται ανάσες, φωνές, στριγκλιές, απολογίες, σκέφτεσαι πως διάφορα καπρίτσια της τύχης και της ζωής γενικότερα διαμορφώνουν το πλαίσιο που διαχωρίζει τον επιτυχημένο από τον «παραλίγο επιτυχημένο», που στην περίπτωσή μας μεταφράζεται σε μία αστεία σύνταξη, μία νέα ηλικιωμένη χωρίς αξιοπρέπεια και έναν παρατηρητή χωρίς αντικείμενο.
Θα πρέπει να εξάρουμε την απόδοση των τεσσάρων επί σκηνής. Ήταν πραγματικά «σπασμένοι» σε χίλια κομμάτια, εκτελώντας ρουτίνες διαφορετικές κάθε λεπτό και αλλάζοντας ύφος και εκφράσεις πιο γρήγορα κι από τη σκέψη μας. Παράσταση που θα μπορούσε να είναι πρώτης τάξεως άσκηση ετοιμότητας; Και λίγα γράφω. Πέρα όμως από τις δεξιότητες του θιάσου και την άψογη παρουσία του, έχουμε να κάνουμε με ένα κείμενο που έχει γραφτεί να συγκινήσει. Γιατί αποτελεί κομμάτι δικό μας. Γιατί έχουμε αισθανθεί έτσι στο παρελθόν και δυστυχώς κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι θα το αποφύγουμε στο μέλλον. Η λυσσασμένη μπαλαρίνα θα μπορούσε να είναι λυσσασμένη λογίστρια ή ηθοποιός ή δικηγόρος. Η επιμονή, ο φανατισμός, η πρώιμη επίγευση της επιτυχίας, η όψιμη ναυτία της αποτυχίας… Κουρκουμάς και μπούκοβο στο ίδιο πιάτο… Και όπως λέει κάποια στιγμή η ηρωίδα της ιστορίας μας «Γιατί ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου, φέρω την ευθύνη μόνον εγώ»…
Κώστας Κούλης
Συντελεστές:
Κείμενο: Grigory Konstantinopolsky
Μετάφραση, Διασκευή, Σκηνοθεσία,Χορογραφίες: Λιούμπα Κριβοχίζα
Βοηθός σκηνοθέτη: Πέτρος Παπαγιαννέλλης
Σκηνογραφία: Νάντια Σκορδοπούλου
Κοστούμια: Ελισάβετ Σαμινέλη
Επιμέλεια μουσικής- μουσική διδασκαλεία: Σόνια Ζορμπά
Επιμέλεια κίνησης: Στέλλα Κρούσκα
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Ερμηνεύουν: Λιούμπα Κριβοχίζα, Ρένα Κουμπαρούλη , Άννα Μίχου και Κυριάκος Ψυχαλής
Info:
Πρεμιέρα 2 Νοεμβρίου στο Studio Μαυρομιχάλη
Δευτέρα &Τρίτη στις 21:30 (Μέχρι 26 Ιανουαρίου)
Διάρκεια: 60 λεπτά
Είδος: Δραματοποιημένη Λογοτεχνία
Τίμες εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος (10 και 8 ευρώ μειωμένα)
Πρεμιέρα 2 Νοεμβρίου στο Studio Μαυρομιχάλη
Δευτέρα &Τρίτη στις 21:30 (Μέχρι 26 Ιανουαρίου)
Διάρκεια: 60 λεπτά
Είδος: Δραματοποιημένη Λογοτεχνία
Τίμες εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος (10 και 8 ευρώ μειωμένα)
