Βρεθήκαμε στο Θέατρο Φούρνος - Μένγκελε, όνειρο για δύο πρόσωπα σε ένα βαγόνι
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 04 Μαρτίου 2022 01:10
Άγγελος θανάτου
Μονάρχης στο βασίλειο των νεκρών
Μονάρχης στο βασίλειο των νεκρών
Δύο άγνωστοι συναντιόνται σε ένα κουπέ. Το τρένο δεν έχει άλλο σταθμό πλην του τερματικού και η άφιξη απέχει κάποιες ώρες. Εκείνος είναι ανώτερος δημόσιος υπάλληλος. Εκείνη ετοιμάζει τη διδακτορική διατριβή της. Κάποιο τεχνικό πρόβλημα προκαλεί ζημιά στο τρένο και μαζί μ’ αυτήν επιβεβλημένη ακινησία. Οι δύο επιβάτες του κουπέ έχουν ήδη προλάβει να ανταλλάξουν κάποιες κουβέντες, ο κύριος μάλιστα έχει μάθει για την κυρία ότι η διατριβή της έχει να κάνει με τον Γιόζεφ Μένγκελε, τον άθλιο χασάπη του Άουσβιτς. Προτείνει λοιπόν να παίξουν ένα παιχνίδι χαρακτήρων. Να υποδυθούν από έναν ρόλο. Εκείνος «θα παίξει» τον Μέγκελε. Εκείνη «θα υποδυθεί» την Εσθήρ. Μία Εβραία παιδούλα, αιχμάλωτη στο κολαστήριο της Πολωνίας, η οποία μάλιστα βρέθηκε εκεί με τη δίδυμη αδελφή της. Ο «γιατρός» έκανε πολλά πειράματα με δίδυμους, είχε εμμονή μαζί τους.
Καθώς ξεκινά το παιχνίδι, καθώς λαμβάνει μορφή και καθώς εξελίσσεται, δεν γίνεται να μην πάρουμε θέση, να μην επηρεαστούμε, να μην βυθιστούμε σε αυτή τη μάχη των μυαλών. Το σενάριο έχει ξεκινήσει να υφαίνεται στα σκοτεινά διαμερίσματα των εγκεφάλων των δύο πρωταγωνιστών. Ποιος θα υπερισχύσει; Και με τι τίμημα;
Ο κύριος Θεόφιλος Μανόλογλου είναι «εκείνος». Καλοντυμένος (όπως ήταν και ο Μένγκελε), ευθυτενής, ευγενής και γλυκύς. Μιλά στον πληθυντικό, κρατά την ψυχραιμία του, δεν ανεβάζει τόνους, δεν προκαλεί εντάσεις. Όλα αυτά μέχρι να πάρει φωτιά το παιχνίδι. Τότε θα πάρει φωτιά και εκείνος. Οι αρχικές ατάκες του, σε συνδυασμό με εκείνες της παρτενέρ του, μας πάνε βόλτα σε μια άλλη εποχή. Παρά το γεγονός ότι χρονικά το μοτίβο έχει στηθεί στο σήμερα, η εκφορά του λόγου μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές, πολύ πιο ρομαντικές, ίσως κάπου στο τελευταίο τέταρτο του δέκατου ογδόου αιώνα. Όταν φτύνει τις λέξεις γίνεται εφιαλτικός. Το ήρεμο πρόσωπο και το κορμί που δεν καταφεύγει σε χειρονομίες. Τα λόγια που πληγώνουν, οι «αλήθειες» που πρέπει να βγουν στην επιφάνεια. Είναι πραγματικά ψαρωτικός ο τρόπος που κινείται και μιλά στη σκηνή.
Στην άλλη πλευρά, στον απέναντι καναπέ, η κυρία Κορίνα Τριανταφύλλου. Όμορφη, ελκυστική, γλυκιά, με ευγένεια, η οποία «διακόπτεται» κατά διαστήματα από φράσεις αγοραίες και γκριμάτσες σε ύφος κακιασμένης προϊσταμένης σε αναμορφωτήριο. Ο τρόπος ομιλίας είναι χαρακτηριστικός, οι ατάκες καρφωτές, οι κινήσεις της πλαστικές αλλά και απότομες. Όταν κάθεται, όταν σηκώνεται όρθια, όταν απειλεί, όταν πανικοβάλλεται. Μία πληθωρική παρουσία, αθόρυβη από τη μια και τόσο έκδηλη από την άλλη. Μου άρεσε πολύ η άνεση στην εκφορά του λόγου και η δαιμονιώδης ταχύτητα με την οποία πετούσε λέξεις στον συμπρωταγωνιστή της. Με τον τελευταίο να απαντά στην αυτή ταχύτητα. Αυτό το πινγκ-πονγκ είναι τόσο ταχύ που από την πρώτη στιγμή απαιτείται να έχεις στραμμένη την προσοχή σου απόλυτα, γιατί η χιονοστιβάδα θα σε πάρει μαζί της πριν προλάβεις να καταλάβεις τι έχει συμβεί.
Εντυπωσιακά τα φώτα του κυρίου Αποστόλη Τσατσάκου, όπως και το video art που έχουν επιμεληθεί οι κύριοι Χριστόφορος Κώνστας, Χρήστος Μαγγανάς @XSQUARE DesignLab, των οποίων τις εξαιρετικές δουλειές βλέπουμε συχνότατα στο θέατρο. Το κείμενο του κυρίου Θανάση Τριαρίδη είναι καθηλωτικό. Το έχουμε βιώσει και σε άλλες παραστάσεις βασισμένες σε κείμενά του, είναι πάντα συγκλονιστικός ο τρόπος εξιστόρησης. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι πρόκειται στην ουσία για ένα ζευγάρι που θέλησε να παίξει ρόλους σε ένα βαγόνι τρένου και διάλεξε ένα πανδύσκολο θέμα, για να περιπλέξει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι και μέσα απ’ αυτό το ερωτικό ναρκοπέδιο που βρίσκεται κάπου στο στρατόπεδο εξόντωσης.
Φεύγοντας από το θέατρο είναι φυσικό να αναρωτηθείς για πολλά πράγματα, ιδίως αυτούς τους καιρούς, με την εισβολή στην Ουκρανία. Μπορεί «η ανθρώπινη εξέλιξη» να «είναι μια μεγάλη ακολουθία από βλάβες που διορθώνονται», αλλά σε αυτή την περίπτωση που η βλάβη αφέθηκε να υφίσταται, θα θυμώσεις. Είναι φυσικό να θυμώσεις, να πυρώσεις και να κορώσεις που ο άγγελος του θανάτου έμεινε ατιμώρητος. Που οδήγησε σε αργό θάνατο χιλιάδες και κανείς δεν βρέθηκε να πάρει το κοπίδι του χαρτοφύλακα και να του χαράξει την καρωτίδα. Είναι φυσικό να ξαναφέρεις στο μυαλό σου την παράσταση και να θελήσεις να εμπεδώσεις. Είναι φυσικό να θέλεις να ξαναδείς. Και σ’ αυτό το τελευταίο θα βρείτε συμμάχους. Εμάς.
Κώστας Κούλης
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στην Εσθήρ (Στέλλα) Κοέν, τη γηραιότερη Ελληνίδα Εβραία επιζήσασα του Άουσβιτς, που απεβίωσε στις 1 Δεκεμβρίου 2020.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
«Μένγκελε, όνειρο για δύο πρόσωπα σε ένα βαγόνι»: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Βαγγέλης Βογιατζής
Σκηνογραφία, video art, Εικαστική επιμέλεια: Χριστόφορος Κώνστας, Χρήστος Μαγγανάς @XSQUARE DesignLab
Ερμηνεύουν οι: Κορίνα Τριανταφύλλου, Θεόφιλος Μανόλογλου
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Β βοηθός σκηνοθέτη: Βίλλυ Κοντονικολάκη
Εκτέλεση παραγωγής: Άρης Σομπότης playroom
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Info
Θέατρο Φούρνος: Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη Εξαρχείων
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00
Διάρκεια: 90’
Τιμές εισιτηρίων: 14€ γενική είσοδος, 8€ φοιτητικό, 5€ μειωμένο (ανέργων, πολυτέκνων, ΑμεΑ, 65+)
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr/tickets/theater/mengkele/
-
Η παράσταση θα λειτουργήσει σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες οδηγίες ασφαλούς διεξαγωγής ζωντανών θεαμάτων, ακροαμάτων & λοιπών παραστατικών τεχνών σε κλειστούς χώρους και με υποχρεωτική χρήση μάσκας.
