Βρεθήκαμε στο θέατρο Αλκμήνη - Χορεύετε;
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 18 Οκτωβρίου 2021 00:54
Σάββατο βράδυ. H κανονικότητα, μετά τις πολύμηνες καραντίνες, σιγά σιγά αποκαθίσταται. Θέατρο Αλκμήνη… Είχα πολύ καιρό να βρεθώ στον ζεστό χώρο του. Αφού έγινε ο απαιτούμενος έλεγχος, καθίσαμε περιμένοντας να μας καλέσουν να περάσουμε στην αίθουσα. Χάζευα, με το βλέμμα μου να γεμίζει από την υπέροχη ατμόσφαιρα. Στο βάθος βλέπω μια γριούλα με ένα μπαστουνάκι να κάθεται με το κεφάλι κατεβασμένο. Σκέφτομαι πως αν υπάρχει αγάπη για το θέατρο, η ηλικία δεν έχει καμιά σημασία. Τίποτα δεν σταματά τον άνθρωπο που αγαπά το θέατρο, να δει μια παράσταση.
Η ώρα να εισέλθουμε στην θεατρική αίθουσα έφτασε. Τα καθίσματα αμφιθεατρικά τοποθετημένα. Η ορατότητα πλήρης προς στη σκηνή - κάτι που εγώ προσωπικά το λατρεύω. Καθόμαστε. Τα μάτια μου γεμίζουν από τα λιτά σκηνικά. Έμοιαζαν λίγο περίεργα, δεν ήξερα τι με περιμένει. Ειδικά όταν δεν έχω διαβάσει τίποτα για την υπόθεση του έργου. Το έχω αναφέρει ξανά στις ανταποκρίσεις μου. Δεν διαβάζω ποτέ το δελτίο Τύπου, γιατί θέλω να έχω μια ξεκάθαρη εικόνα, μόνο από αυτό που θα δω.
Γυναίκες, καλυμμένες με νάιλον, που θύμιζαν πιο πολύ παλιά έπιπλα. Εγώ θα έλεγα τώρα «Ψυχές του παρελθόντος που υπέφεραν», αφήνοντας το στίγμα τους στον χώρο να κραυγάζει μια αλήθεια που ποτέ δεν μπόρεσαν να πουν.
Ένα παλιό σπίτι, ένα λησμονημένο ημερολόγιο και οι μνήμες ξυπνούν. Η ηθοποιός Δανάη Αλυσανδράτου εισέρχεται στη σκηνή, περνά δίπλα από τους θεατές και όλοι γυρίζουμε το κεφάλι μας, θαρρείς και είμαστε και εμείς μέρος του θεατρικού. Και όμως, το χρώμα του φορέματός της κάνει το βλέμμα των θεατών να την προσέξουν. Στην σκηνή επικρατεί το λευκό και το κόκκινο. Το λευκό μοιάζει με τις ψυχές που δεν θέλουν να χαθούν στη λήθη. Τη στιγμή που όλοι θέλουμε να χαθούν τα γεγονότα από τις μνήμες μας, το κόκκινο όμως, είναι εκείνο όπου έρχεται να μας βγάλει από τον λήθαργο. Μα είπα γεγονότα. Ποια γεγονότα άραγε;
Αυτό θα ήθελα να το ανακαλύψετε μόνοι σας. Θα συνεχίσω την ανταπόκριση μου λέγοντας… Γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, 1947 – 1949, η εποχή που κλόνισε την Ελλάδα. Τότε που Έλληνας σκότωνε Έλληνα. Ο θίασος Αντάμα, που αποτελείται από τις ηθοποιούς Δανάη Αλυσανδράτου, Κατερίνα Κάιμα, Γεωργία Καούκη, Ειρήνη Λιγνάτου, Βιβή Τάγαρη και τον μουσικό Δημήτρη Ανδρονιάδη, κατόρθωσε να ξυπνήσει μνήμες στους μεγαλύτερους θεατές, να κουνήσει το δάχτυλο στους νεότερους θεατές, δείχνοντας ότι τίποτε δεν μπορεί να απολαύσει η δική μας γενιά χωρίς κάποιοι να έχουν χαθεί στον βωμό της ελευθερίας, που εμείς απολαμβάνουμε έτσι απλά, δίχως να το πολυσκεφτούμε.
Ένιωσα ντροπή, ένιωσα ότι χρωστώ σε όλες αυτές τις γυναίκες που δεν είδαν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, γιατί απλά ήθελαν το αυτονόητο. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Η σκηνική παρουσία των ηθοποιών ήταν αφοπλιστική. Ο δυναμικός χορός με έντονες κινήσεις, συνάμα με την ιδιαίτερη ζωντανή μουσική απέδιδε το δράμα και τις κραυγές όλων εκείνων των κοριτσιών που σάπιζαν στις φυλακές. Δυναμικές παρουσίες και για τους πέντε ηθοποιούς. Άλλοτε σε ρόλο φυλακισμένης, άλλοτε σε ρόλο δικαστή, άλλοτε σε ρόλο δεσμοφύλακα (την μίσησα..). Είναι μια παράσταση που κανένας δεν πρέπει να χάσει, πέρα από την πολιτική του ταυτότητα.
Η βραδιά έκλεισε με την παρουσία της κυρίας Μαρίας Σιδέρη, που υπήρξε για πολλά έτη κρατούμενη στις γυναικείες φυλακές - η γριούλα που μου έκανε εντύπωση στο φουαγιέ. Μας εξιστόρησε απερίγραπτες καταστάσεις με μάτια δακρυσμένα. Αυτό που με έκανε να μείνω άφωνη, είναι ότι οι δεσμοφύλακες στις φυλακές ήταν ΚΑΛΟΓΡΙΕΣ!
Το έργο βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ολυμπίας Παπαδούκα «Γυναικείες φυλακές Αβέρωφ». Η σκηνοθεσία είναι της Δανάης Κατσαμένη. Θεωρώ ότι πρόκειται για μια άρτια δουλειά, γεμάτη μνήμες για τους παλαιότερους και μαθήματα για τους νεότερους.
Κατερίνα Κονίτσα Σωπύλη
Σκηνοθεσία: Δανάη Κατσαμένη
Δραματουργική επεξεργασία: Δανάη Κατσαμένη, Γεωργία Καούκη
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση και εκτέλεση / προγραμματισμός synthesizer: Δημήτρης Ανδρονιάδης
Σκηνικά: Μάρτιν Γαβρίλης
Σχεδιασμός κοστουμιών: Δανάη Κατσαμένη
Κατασκευή κοστουμιών: Μαριλίζα Λούντζη, Κλαίρη Γερανίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Σταύρος Πολάκης
Σχεδιασμός φώτων: Μανώλης Μπράτσης
Ερμηνεύουν: Δανάη Αλυσανδράτου, Κατερίνα Καϊμά, Γεωργία Καούκη, Ειρήνη Λιγάτου, Βιβή Τάγαρη
Επιμέλεια κίνησης: Δανάη Κατσαμένη, Κατερίνα Καϊμά
Φωτογραφία/βίντεο: Άκης Βαλεργάκης
Graphic Design: Αριάδνη Μιχαηλάρη
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Ευχαριστούμε τους Στεφανία Γώγου, Ανδριανό Αυγέα - Γιαννόπουλο και Μιχάλη Σκαράκη.
Διάρκεια: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=yxlfLIkQRms
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή στις 21.15
Σάββατο στις 21.15
Πρεμιέρα: Παρασκευή 08 Οκτωβρίου 2021
Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό: 10,00 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητές - άνεργοι - θεατές άνω των 65 ετών): 8,00 ευρώ
Πληροφορίες παράστασης
Facebook page: https://www.facebook.com/thiasos.adama
Προπώληση εισιτηρίων
https://www.viva.gr/tickets/festival/theater/chorevete/
Τηλ. κρατήσεων: 210 3428650 & 6973967743
Σημείωση: Το θέατρο Αλκμήνη θα λειτουργεί ως μεικτός κλειστός χώρος με ποσοστό πληρότητας 50%. Η είσοδος των θεατών στον χώρο του θεάτρου θα πραγματοποιείται με:
- Πιστοποιητικό εμβολιασμού σε ισχύ (ενεργοποιείται 14 ημέρες μετά τη β' δόση εμβολίου ή 14 ημέρες μετά το μονοδοσικό εμβόλιο)
- Πιστοποιητικό νόσησης σε ισχύ (εκδίδεται 30 ημέρες μετά το θετικό test και ισχύει για 180 ημέρες)
- Αρνητικό PCR test (72 ωρών) ή rapid test (48 ωρών) πριν την έναρξη της παράστασης
Οι θεατές κάτω των 18 ετών μπορούν να εισέρχονται με self-test (24 ωρών), με υπογεγραμμένη από γονέα και πρωτοκολλημένη δήλωση μέσω του self-testing.gov.gr
Η χρήση μη ιατρικής μάσκας, καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης αλλά και της παραμονής των θεατών στον χώρο του θεάτρου, είναι υποχρεωτική.
Η χρήση μη ιατρικής μάσκας, καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης αλλά και της παραμονής των θεατών στον χώρο του θεάτρου, είναι υποχρεωτική.
