Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Η ζαριά
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου 2019 01:35
Γιορτές είναι, άγιες μέρες είναι, ο κόσμος συνηθίζει να βγάζει προς τα έξω την καλή πλευρά του, ακόμα και δώρα συνηθίζει να κάνει και μάλιστα σε συνανθρώπους του που ούτε καν γράμμα θα έστελνε. Ο κύριος της αρχικής «σεκάνς», καθισμένος στο τραπέζι, μιλά στο τηλέφωνο. Έντονα. Απειλεί. Είναι αθυρόστομος και κυνικός. Και θέλει μια γυναίκα για συντροφιά. Έστω επί πληρωμή. Ο τύπος πίσω από το μπαρ είναι ψιλό-μπάμιας. Πλήρη μεσάνυχτα, όσον αφορά την «κατασκευή» cocktail και μάλλον το εντελώς αντίθετο της καλής παρέας. Παρόλα αυτά, οι δυο τους πιάνουν την κουβέντα. Ο απειλών μέσω τηλεφώνου είναι νονός της νύχτας. Ο έτερος στο μπαρ, το οποίο – να σας το πω κι αυτό – βρίσκεται μέσα σε ένα τελειωμένο τσοντάδικο, σκέφτεται ότι αν βάλει στο χέρι το γκάνγκστα θα μπορέσει να ζητήσει από τους «υφισταμένους» του μαφιόζου γκαφρά για να πληρώσει τις όποιες οφειλές του. Που είναι και πολλές οι ρημάδες… Τα αδέλφια του τραγικού χειριστή μπαρ καταλαμβάνουν θέσεις στο τερέν και το παραμύθι μας αρχίζει.
Είναι όλοι οι ηθοποιοί κεφάτοι στους ρόλους τους και παίζουν τιμιότατα, με πολύ πάθος και εξαιρετική «χορογραφία». Είναι δυνατές οι ατάκες, είναι ακόμα πιο δυνατές οι σκηνές και… όποιος σκέφτηκε να εμφανίζεται εις ανήρ με φόρεμα, του αξίζουν όλα τα μπράβο της υφηλίου! Το σουρεάλ άλλωστε είναι μέρος της ζωής και μάλιστα – κάποιες φορές – το λιγότερο προβλέψιμο. Η σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά αναδεικνύει το φοβερό κείμενο του πολυβραβευμένου Peter Straughan, το οποίο μετέφρασε πανέξυπνα και εντελώς θεατρικά η μετρ του είδους Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου. Είναι καιρός να ξεχωρίσουν οι άντρες από τα αγόρια; Προφανώς και γι’ αυτό οι δοκιμασίες είναι… αιματηρές. Θα καταλάβετε όταν δείτε, ναι;
Για άλλη μια φορά έπαθα το θάνατο του ποντικού της ζούγκλας με τους εκπληκτικούς φωτισμούς στο Αγγέλων Βήμα. Θα έλεγε κανείς πως μέσα από αυτούς ακριβώς τους φωτισμούς, η σκηνή γίνεται καμβάς. Πρόσωπα και καταστάσεις αποτυπώνεται με τρόπο που απαιτεί σύμπραξη και των υπολοίπων «σκοτεινών» μερών του εγκεφάλου. Η παράσταση «καταγράφεται και ταξινομείται» ως μαύρη κωμωδία, στην ουσία όμως είναι μία πλευρά της ζωής που, αν και μακριά από εμάς, τους συνηθισμένους πολίτες, έχει μία λογική, μια υφή και ένα υπόβαθρο. Και αυτά αποδίδονται άψογα από τους ηθοποιούς. Το λεξιλόγιο, οι κινήσεις, οι μανούβρες, όλα τους συντείνουν στο να δούμε μία παράσταση που κυλάει πολύ άνετα.
Ο μαφιόζος στο τέλος δεν κερδίζει. Όχι, όχι, κερδίζει… Τώρα πάλι που το σκέφτομαι… Η κάθαρση είναι κάτι το εντελώς διφορούμενο στο θέατρο και δη το σύγχρονο, κατά συνέπεια δεν θα καταφέρω να σας πείσω με το να μαρτυρήσω το τελείωμα. Ίσως και να είναι διαφορετικό κάθε φορά. Όχι λόγω της παράστασης, αλλά εξαιτίας των συναισθημάτων που κάθε φορά μπορεί να μας κατακλύζουν. Η θνησιγένεια του θεάτρου στα καλύτερά της.
Νομίζω ότι με παραστάσεις σαν αυτές, τα βράδια σας θα γίνονται όλο και καλύτερα. Θα γελάσετε, θα αναρωτηθείτε, θα το κάνετε θέμα με την παρέα σας και – φυσικά – θα το προτείνετε σε φίλους και γνωστούς. Νομίζω ότι έχει να κάνει πολλά τηλέφωνα ο Καπόνε της εν λόγω ιστορίας. Πολλά τηλέφωνα όμως. Με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και ίσως και να λέω λίγα. Τα υπόλοιπα… επί σκηνής. Ξανά!
Κώστας Κούλης
Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και με τους ακόλουθους συντελεστές:
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Σιακαντάρης
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα-Χριστίνα Πανοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Ιάσονας Κονταίος
Γραφιστικά: Γιώργος Γιαννίμπας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάριος Δερβιτσιώτης, Μανώλης Κλωνάρης, Γιώργος Μπανταδάκης, Αλέξανδρος Νταβρής, Τάκης Παρασκευόπουλος
Eυχαριστούμε την Ρουμπίνη-Γεωργία Χονδρουδάκη για τη βοήθειά της στις πρόβες, την Διονυσία Κωνσταντίνου για το μακιγιάζ της φωτογράφισης και τον Τάσο Κοσμίδη για τα trailer της παράστασης
Από 14 Οκτωβρίου 2019, κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15
Τιμές εισιτηρίων: 12€ (κανονικό), 10€ (μειωμένο), 5€ (ατέλεια)
Είναι όλοι οι ηθοποιοί κεφάτοι στους ρόλους τους και παίζουν τιμιότατα, με πολύ πάθος και εξαιρετική «χορογραφία». Είναι δυνατές οι ατάκες, είναι ακόμα πιο δυνατές οι σκηνές και… όποιος σκέφτηκε να εμφανίζεται εις ανήρ με φόρεμα, του αξίζουν όλα τα μπράβο της υφηλίου! Το σουρεάλ άλλωστε είναι μέρος της ζωής και μάλιστα – κάποιες φορές – το λιγότερο προβλέψιμο. Η σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά αναδεικνύει το φοβερό κείμενο του πολυβραβευμένου Peter Straughan, το οποίο μετέφρασε πανέξυπνα και εντελώς θεατρικά η μετρ του είδους Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου. Είναι καιρός να ξεχωρίσουν οι άντρες από τα αγόρια; Προφανώς και γι’ αυτό οι δοκιμασίες είναι… αιματηρές. Θα καταλάβετε όταν δείτε, ναι;
Για άλλη μια φορά έπαθα το θάνατο του ποντικού της ζούγκλας με τους εκπληκτικούς φωτισμούς στο Αγγέλων Βήμα. Θα έλεγε κανείς πως μέσα από αυτούς ακριβώς τους φωτισμούς, η σκηνή γίνεται καμβάς. Πρόσωπα και καταστάσεις αποτυπώνεται με τρόπο που απαιτεί σύμπραξη και των υπολοίπων «σκοτεινών» μερών του εγκεφάλου. Η παράσταση «καταγράφεται και ταξινομείται» ως μαύρη κωμωδία, στην ουσία όμως είναι μία πλευρά της ζωής που, αν και μακριά από εμάς, τους συνηθισμένους πολίτες, έχει μία λογική, μια υφή και ένα υπόβαθρο. Και αυτά αποδίδονται άψογα από τους ηθοποιούς. Το λεξιλόγιο, οι κινήσεις, οι μανούβρες, όλα τους συντείνουν στο να δούμε μία παράσταση που κυλάει πολύ άνετα.
Ο μαφιόζος στο τέλος δεν κερδίζει. Όχι, όχι, κερδίζει… Τώρα πάλι που το σκέφτομαι… Η κάθαρση είναι κάτι το εντελώς διφορούμενο στο θέατρο και δη το σύγχρονο, κατά συνέπεια δεν θα καταφέρω να σας πείσω με το να μαρτυρήσω το τελείωμα. Ίσως και να είναι διαφορετικό κάθε φορά. Όχι λόγω της παράστασης, αλλά εξαιτίας των συναισθημάτων που κάθε φορά μπορεί να μας κατακλύζουν. Η θνησιγένεια του θεάτρου στα καλύτερά της.
Νομίζω ότι με παραστάσεις σαν αυτές, τα βράδια σας θα γίνονται όλο και καλύτερα. Θα γελάσετε, θα αναρωτηθείτε, θα το κάνετε θέμα με την παρέα σας και – φυσικά – θα το προτείνετε σε φίλους και γνωστούς. Νομίζω ότι έχει να κάνει πολλά τηλέφωνα ο Καπόνε της εν λόγω ιστορίας. Πολλά τηλέφωνα όμως. Με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και ίσως και να λέω λίγα. Τα υπόλοιπα… επί σκηνής. Ξανά!
Κώστας Κούλης
Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και με τους ακόλουθους συντελεστές:
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Σιακαντάρης
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα-Χριστίνα Πανοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Ιάσονας Κονταίος
Γραφιστικά: Γιώργος Γιαννίμπας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάριος Δερβιτσιώτης, Μανώλης Κλωνάρης, Γιώργος Μπανταδάκης, Αλέξανδρος Νταβρής, Τάκης Παρασκευόπουλος
Eυχαριστούμε την Ρουμπίνη-Γεωργία Χονδρουδάκη για τη βοήθειά της στις πρόβες, την Διονυσία Κωνσταντίνου για το μακιγιάζ της φωτογράφισης και τον Τάσο Κοσμίδη για τα trailer της παράστασης
Από 14 Οκτωβρίου 2019, κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15
Τιμές εισιτηρίων: 12€ (κανονικό), 10€ (μειωμένο), 5€ (ατέλεια)
Διάρκεια 80 λεπτά
ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια (πίσω από το Εθνικό Θέατρο Τσίλλερ)
Teaser one: https://www.youtube.com/watch?v=dqx-p9qq29I
Teaser two: https://www.youtube.com/watch?v=crWfbVmxTxk
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια (πίσω από το Εθνικό Θέατρο Τσίλλερ)
Teaser one: https://www.youtube.com/watch?v=dqx-p9qq29I
Teaser two: https://www.youtube.com/watch?v=crWfbVmxTxk
