Θεατρικές Παραστάσεις

Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Η τελευταία φορά

 
   Μια παράσταση για την ωριμότητα και την ευθύνη που τη συνοδεύει. Πόσο σίγουροι είμαστε για τις επιλογές και τις πράξεις μας; Πόσο εύκολα αποδεχόμαστε τα λάθη και τις αποτυχίες μας; Τη μοίρα μας εμείς την ορίζουμε ή κάποιοι τρίτοι υπό την εξουσία που τους παραχωρούμε; Πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε χωρίς δικαιολογίες και φθηνές ευκολίες; Η αυτοκριτική αποτελεί μια διαδικασία επίπονη που μας αλλάζει. Είμαστε αρκετά θαρραλέοι ώστε να αντικρύσουμε την αλήθεια στα μάτια;
 
teleutaia1945

   Ο Χάρης είναι ένας άνθρωπος φοβικός. Υπό τον τρόμο ανάληψης ευθύνης, παραχωρεί το δικαίωμα της επιλογής του στους δύο καλύτερούς του φίλους, την Άννα και το Λουκά. Εκείνοι αποφασίζουν για την έκβαση της ζωής του από εδώ και πέρα, αφού ο ίδιος τρέμει στην ιδέα οποιασδήποτε καθοριστικής απόφασης. Να παραχωρείς όμως μια τέτοια εξουσία εν γνώσει σου, δεν αποτελεί από μόνη της μια πράξη επιλογής;

   Μα οι άνθρωποι οι φοβικοί ή οι δειλοί, δεν αντέχουν να έρθουν αντιμέτωποι με μια σκληρή αλήθεια. Και κάθε απόφαση τους κρύβει την αποποίηση της ευθύνης μιας πράξης. Τι πιο βολικό αν τρίτοι ευθύνονταν για το παρελθόν ή το παρόν, εφόσον αυτό δεν μας ικανοποιεί; Τι γίνεται όμως με το μέλλον; Πάλι σε τρίτους και αυτό;

   Οι φίλοι του Χάρη δεν το χειραγωγούν, απεναντίας τον αντιμετωπίζουν σαν ένα σταυροδρόμι χωρίς συναίσθημα. Σε κάθε σημαντική στιγμή της ζωής του εκείνοι του εκθέτουν τα ενδεχόμενα που παρουσιάζονται μπροστά του. Επιχειρηματολογούν, διαφωνούν πάντα μεταξύ τους και τζογάρουν ως προς την τελική επιλογή του Χάρη. Σαν στοίχημα ή σαν παιχνίδι στη σκοτεινή κοιλάδα των αποφάσεων οι επιλογές ξεχύνονται μπροστά του. Όποιο δρόμο αν διαλέξει ο Χάρης, πόντο στο φίλο που τον πρότεινε. Στο μάζεμα των περισσότερων πόντων όμως, σε ένα σχέδιο που δεν κατάφερε να επιτύχει, ποια θα είναι η ανταμοιβή; Όλα είναι ντόμινο και στη ζωή οι αποφάσεις δεν είναι ποτέ μια μονομερής σύμβαση. Θύματα και θύτες είμαστε όλοι σε ένα παιχνίδι ρόλων που διαρκώς εναλλάσσονται μεταξύ τους.
 
teleutaia1946

   Πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά, με συμβολισμούς που εξυπηρετούν την ιστορία και τη ροή του έργου. Ωραία μουσική επένδυση να ενισχύει την αγωνία και το στοιχείο της έκπληξης. Φωτισμοί που κατάφερναν να μετατρέπουν το κενό σε δίλλημα και καρδιοχτύπι. Αξιοπρεπείς και συγκροτημένες ερμηνείες από το σύνολο των ηθοποιών. Άμεσος λόγος, θεατρικότητα, καθαρότητα κινήσεων και εκφράσεων. Εξέλιξαν και δόμησαν τους χαρακτήρες που αντιπροσώπευαν. Υπήρχαν φορές όπου το κοινό αλληλεπιδρούσε με τους ηθοποιούς ως ελάφρυνση του κλίματος της παράστασης. Το κείμενο αιχμηρό, αρκετά δυνατό και γεμάτο νοήματα, αν και εμπεριείχε βωμολοχίες, που τοποθετούν την παράσταση ως ακατάλληλη για ανηλίκους.

   Υπαρξιακή μαύρη κωμωδία για τον εαυτό μας και τους τρίτους. Θέατρο αστραπή για πέντε μονάχα παραστάσεις και με διάρκεια όχι μεγαλύτερη από 45 λεπτά. Δύο ακόμα απομένουν. Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Μαΐου, για όποιον θέλει τροφή για σκέψη χωρίς πολλές φανφάρες.

Καλή σας θέαση!
Χάρις Μολυβιάτη
 
teleutaia1944

Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Σακουλάς
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Κωνσταντίνος Σακουλάς
Παραγωγή μουσικής: Δημήτρης Σπανός
Φωτογραφίες / Trailer: Νίκος Μάνεσης
Σχεδιασμός αφίσας: Μαρίνα Αλεξοπούλου
Δημόσιες σχέσεις: Ράνια Παπαδοπούλου

Ερμηνεύουν: Γιάννης Χόρτης (Χάρης), Νίκος Σιγάλας (Λουκάς), Γεωργία Ζάχου (Άννα)

Διάρκεια: 60 λεπτά
Τιμές Εισιτηρίων: 10 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο – φοιτητικό), 5 ευρώ (άνεργοι, ΑΜΕΑ, ατέλειες)
 
Θέατρο ΜΠΙΠ
Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Κυψέλη
Tηλέφωνο κρατήσεων: 21303440
 
Joomla Social by OrdaSoft!