Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Το σύστημα του Πόντζι
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου 2020 10:06
Χρειαζόμαστε έναν άνθρωπο μεγαλειώδη, έναν άνθρωπο ιδιαιτέρως ευφυή. Έναν άνθρωπο μοναδικό. Η παράσταση αυτή μας συστήνει ακριβώς αυτόν τον άνθρωπο. Μας ταξιδεύει πίσω στη δεκαετία του 1920, και μας φέρνει σε επαφή με τον Τσαρλς Πόντζι. Έναν Ιταλό μετανάστη, ο οποίος έμελλε να μείνει στην ιστορία, συνδέοντας το όνομά του με την απάτη του συστήματος που στηρίζεται στη μέθοδο της πυραμίδας.
Ο Τσαρλς Πόνζι γεννήθηκε το 1882 στη μικρή πόλη Λούγκο του ιταλικού βορρά. Η τάση του για μεγάλη ζωή τον οδήγησε στη σπατάλη των οικονομιών της οικογένειάς του, αφήνοντάς του ως μοναδική διέξοδο τη μετανάστευση του στην Αμερική. Εκεί, θα φτάσει στην Βοστώνη με μόλις δυόμισι δολάρια στην τσέπη. Τις οικονομίες που είχε για τον πρώτο καιρό στη νέα του χώρα τις έχασε στα χαρτιά. Περιπλανιόταν από πόλη σε πόλη, έκανε δουλειές του ποδαριού και του ήταν αδύνατο να κρατήσει οικονομίες για πολύ καιρό. Στο μυαλό του πάντα προσπαθούσε να κερδίσει την πλούσια ζωή, ιδανικά με τον πιο γρήγορο και αναίμακτο τρόπο. Το 1907, εργάστηκε στην Τράπεζα Ζαρόσι στον Καναδά, η οποία έκλεισε λίγα χρόνια μετά, αφήνοντάς του σαν παρακαταθήκη την πρώτη του συνέργια και καταδίκη σε χρηματική απάτη και πλαστοπροσωπία. Η ατυχία και η έφεσή του στις κομπίνες, τον έστειλαν σχεδόν αμέσως μετά την αποφυλάκισή του πάλι πίσω στη στενή, στις ΗΠΑ αυτή τη φορά.
Ο Πόντζι βρήκε τελικά δουλειά ως στενογράφος και σιγά – σιγά άρχισε να καταφέρνει να συνέρχεται οικονομικά και να πατάει στα πόδια του. Τότε ο έρωτας του χτύπησε την πόρτα και δίχως ούτε μια στιγμή αμφιβολίας άρχισε πάλι να ξοδεύει αλόγιστα και να πολιορκεί τη γυναίκα της καρδιάς του. Λίγο καιρό αργότερα παντρεύεται και μετά την χρεοκοπία της εταιρείας του πεθερού του, αποφασίζει να ανοίξει με ό,τι έχει απομείνει ένα δικό του γραφείο. Γρήγορα καταρρέει και το σχέδιο αυτό.
Ο Πόντζι βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Κάποια στιγμή λαμβάνει ένα φάκελο από την Ισπανία, όπου είχε στο εσωτερικό του ένα Διεθνές Απαντητικό Κουπόνι. Η ιδέα του φώτισε το μυαλό του και σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί τις διαφορές από την ισοτιμία ανάμεσα στα κράτη. Να εξαργυρώνει δηλαδή τα Διεθνή Απαντητικά Κουπόνια από κράτη με υποτιμημένο νόμισμα σε γραμματόσημα της Αμερικής, όπου το δολάριο ήταν αρκετά πιο υψηλό, κάτι παρόμοιο δηλαδή με το διπολικό ή τριπολικό αρμπιτράζ, όπως αποκαλείται στις οικονομικές συναλλαγές. Το σχέδιο αυτό ήταν καταδικασμένο από την αρχή αφού ούτε εκδίδονταν Διεθνή Απαντητικά Κουπόνια χωρίς λόγο, ούτε μπορούσε κάποιος να τα ανταλλάξει με αξία, παρά μόνο με τα αντίστοιχα γραμματόσημα της χώρας του.
Χωρίς να επηρεάζεται ιδιαίτερα από την αποτυχία της εφαρμογής του σχεδίου του, καταφέρνει να ξεγελάσει φίλους και γνωστούς με την υπόσχεση γρήγορης επιστροφής των κερδών της επένδυσής τους, αστρονομική απόδοση της τάξεως 50% και πλήρη επιστροφή της ανά πάσα στιγμή. Επί της ουσίας, οι νέοι επενδυτές πλήρωναν χωρίς να το γνωρίζουν τις δεσμεύσεις που ο Πόντζι είχε τάξει στους παλιούς. Έτσι σύντομα ο κόσμος πίστεψε στη φερεγγυότητά του και ο ίδιος κατάφερε να βγάζει κέρδη πάνω από 100.000 δολάρια τη μέρα. Οι προκλητικές σπάταλες του και η επιμονή του σε μια πλούσια ζωή κέντρισαν σύντομα το ενδιαφέρον των αρχών και η φούσκα της επιχείρησής του δεν άργησε να φανεί. Ο Πόντζι καταδικάστηκε για άλλη μια φορά και έκτοτε δεν κατάφερε να συνέλθει.
Η παράσταση αυτή αποτελεί το δίχως άλλο μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις για φέτος. Το κείμενο και το έργο είναι εξαιρετικό, ο τρόπος που αποδίδεται δε, είναι τουλάχιστον αριστουργηματικός. Τα κουστούμια λιτά και άνετα, επιτρέποντας κίνηση στους ηθοποιούς και προσαρμοστικότητα στους όχι λίγους χαρακτήρες που υποδύθηκαν. Το σκηνικό από απλό, έως σχεδόν ανύπαρκτο και όμως πάντα μπροστά στα μάτια μας η εικόνα που μας περιγραφόταν από τους ηθοποιούς. Σκηνοθετικά είναι ευφυέστατο και ευρηματικό, άφηνε στους ηθοποιούς τη δυνατότητα να ερμηνεύσουν και στέρησε οποιαδήποτε ευκολία δραματικών υπερβολών. Τέλος, όλοι οι ηθοποιοί εστίασαν στην ψυχοσύνθεση των εκάστοτε χαρακτήρων που υποδύονταν, με κεντρικό τους άξονα τον Πόντζι. Δόθηκε καθαρά και ατόφια η αγωνία, η λαχτάρα και η αναγκαιότητα μιας χρηματικής επιτυχίας ενός μετανάστη. Γρήγορες εναλλαγές, πολλές μικρές στιγμές, οδήγησαν σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο καταγραφής της ζωής και αποτύπωσαν με ακρίβεια την εικόνα του 1920 και του εικοστού αιώνα. Συγχαρητήρια από καρδιάς σε όλους τους συντελεστές της και μεμονωμένα αλλά και ως σύνολο, για τον τρόπο που λειτούργησαν και το αποτέλεσμα που προσέφεραν.
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε δίχως δεύτερη σκέψη. Σπεύσατε άμεσα καθώς τέσσερις μόνο παραστάσεις έμειναν πριν κατέβει η αυλαία. Μην τη χάσετε!
Καλή σας θέαση!
Χάρις Μολυβιάτη
Η παράσταση επιχορηγείται απ’ το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Ο Τσαρλς Πόνζι γεννήθηκε το 1882 στη μικρή πόλη Λούγκο του ιταλικού βορρά. Η τάση του για μεγάλη ζωή τον οδήγησε στη σπατάλη των οικονομιών της οικογένειάς του, αφήνοντάς του ως μοναδική διέξοδο τη μετανάστευση του στην Αμερική. Εκεί, θα φτάσει στην Βοστώνη με μόλις δυόμισι δολάρια στην τσέπη. Τις οικονομίες που είχε για τον πρώτο καιρό στη νέα του χώρα τις έχασε στα χαρτιά. Περιπλανιόταν από πόλη σε πόλη, έκανε δουλειές του ποδαριού και του ήταν αδύνατο να κρατήσει οικονομίες για πολύ καιρό. Στο μυαλό του πάντα προσπαθούσε να κερδίσει την πλούσια ζωή, ιδανικά με τον πιο γρήγορο και αναίμακτο τρόπο. Το 1907, εργάστηκε στην Τράπεζα Ζαρόσι στον Καναδά, η οποία έκλεισε λίγα χρόνια μετά, αφήνοντάς του σαν παρακαταθήκη την πρώτη του συνέργια και καταδίκη σε χρηματική απάτη και πλαστοπροσωπία. Η ατυχία και η έφεσή του στις κομπίνες, τον έστειλαν σχεδόν αμέσως μετά την αποφυλάκισή του πάλι πίσω στη στενή, στις ΗΠΑ αυτή τη φορά.
Ο Πόντζι βρήκε τελικά δουλειά ως στενογράφος και σιγά – σιγά άρχισε να καταφέρνει να συνέρχεται οικονομικά και να πατάει στα πόδια του. Τότε ο έρωτας του χτύπησε την πόρτα και δίχως ούτε μια στιγμή αμφιβολίας άρχισε πάλι να ξοδεύει αλόγιστα και να πολιορκεί τη γυναίκα της καρδιάς του. Λίγο καιρό αργότερα παντρεύεται και μετά την χρεοκοπία της εταιρείας του πεθερού του, αποφασίζει να ανοίξει με ό,τι έχει απομείνει ένα δικό του γραφείο. Γρήγορα καταρρέει και το σχέδιο αυτό.
Ο Πόντζι βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Κάποια στιγμή λαμβάνει ένα φάκελο από την Ισπανία, όπου είχε στο εσωτερικό του ένα Διεθνές Απαντητικό Κουπόνι. Η ιδέα του φώτισε το μυαλό του και σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί τις διαφορές από την ισοτιμία ανάμεσα στα κράτη. Να εξαργυρώνει δηλαδή τα Διεθνή Απαντητικά Κουπόνια από κράτη με υποτιμημένο νόμισμα σε γραμματόσημα της Αμερικής, όπου το δολάριο ήταν αρκετά πιο υψηλό, κάτι παρόμοιο δηλαδή με το διπολικό ή τριπολικό αρμπιτράζ, όπως αποκαλείται στις οικονομικές συναλλαγές. Το σχέδιο αυτό ήταν καταδικασμένο από την αρχή αφού ούτε εκδίδονταν Διεθνή Απαντητικά Κουπόνια χωρίς λόγο, ούτε μπορούσε κάποιος να τα ανταλλάξει με αξία, παρά μόνο με τα αντίστοιχα γραμματόσημα της χώρας του.
Χωρίς να επηρεάζεται ιδιαίτερα από την αποτυχία της εφαρμογής του σχεδίου του, καταφέρνει να ξεγελάσει φίλους και γνωστούς με την υπόσχεση γρήγορης επιστροφής των κερδών της επένδυσής τους, αστρονομική απόδοση της τάξεως 50% και πλήρη επιστροφή της ανά πάσα στιγμή. Επί της ουσίας, οι νέοι επενδυτές πλήρωναν χωρίς να το γνωρίζουν τις δεσμεύσεις που ο Πόντζι είχε τάξει στους παλιούς. Έτσι σύντομα ο κόσμος πίστεψε στη φερεγγυότητά του και ο ίδιος κατάφερε να βγάζει κέρδη πάνω από 100.000 δολάρια τη μέρα. Οι προκλητικές σπάταλες του και η επιμονή του σε μια πλούσια ζωή κέντρισαν σύντομα το ενδιαφέρον των αρχών και η φούσκα της επιχείρησής του δεν άργησε να φανεί. Ο Πόντζι καταδικάστηκε για άλλη μια φορά και έκτοτε δεν κατάφερε να συνέλθει.
Η παράσταση αυτή αποτελεί το δίχως άλλο μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις για φέτος. Το κείμενο και το έργο είναι εξαιρετικό, ο τρόπος που αποδίδεται δε, είναι τουλάχιστον αριστουργηματικός. Τα κουστούμια λιτά και άνετα, επιτρέποντας κίνηση στους ηθοποιούς και προσαρμοστικότητα στους όχι λίγους χαρακτήρες που υποδύθηκαν. Το σκηνικό από απλό, έως σχεδόν ανύπαρκτο και όμως πάντα μπροστά στα μάτια μας η εικόνα που μας περιγραφόταν από τους ηθοποιούς. Σκηνοθετικά είναι ευφυέστατο και ευρηματικό, άφηνε στους ηθοποιούς τη δυνατότητα να ερμηνεύσουν και στέρησε οποιαδήποτε ευκολία δραματικών υπερβολών. Τέλος, όλοι οι ηθοποιοί εστίασαν στην ψυχοσύνθεση των εκάστοτε χαρακτήρων που υποδύονταν, με κεντρικό τους άξονα τον Πόντζι. Δόθηκε καθαρά και ατόφια η αγωνία, η λαχτάρα και η αναγκαιότητα μιας χρηματικής επιτυχίας ενός μετανάστη. Γρήγορες εναλλαγές, πολλές μικρές στιγμές, οδήγησαν σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο καταγραφής της ζωής και αποτύπωσαν με ακρίβεια την εικόνα του 1920 και του εικοστού αιώνα. Συγχαρητήρια από καρδιάς σε όλους τους συντελεστές της και μεμονωμένα αλλά και ως σύνολο, για τον τρόπο που λειτούργησαν και το αποτέλεσμα που προσέφεραν.
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε δίχως δεύτερη σκέψη. Σπεύσατε άμεσα καθώς τέσσερις μόνο παραστάσεις έμειναν πριν κατέβει η αυλαία. Μην τη χάσετε!
Καλή σας θέαση!
Χάρις Μολυβιάτη
Η παράσταση επιχορηγείται απ’ το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Μέρες και ώρα παραστάσεων: Από15 Ιανουαρίου έως 1 Μαρτίου, Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό: 12€, Μειωμένο (φοιτητικό, πολυτέκνων, ΑμεΑ): 10€, Ανέργων, Ατέλεια: 5€
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41 Αθήνα
Τηλ. 2103455020 & 6951269828
Συγγραφέας: Νταβίντ Λεσκό
Mετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας
Επιμέλεια Κίνησης: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Μουσική-Sound Design: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί: Nίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέφανος Πίττας
Β' βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Βύρλα
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Επικοινωνία: Ελεάννα Γεωργίου & Ανζελίκα Καψαμπέλη
Παίζουν: Τρυφωνία Αγγελίδου, Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιάννης Σαμψαλάκης, Μαρία Χάνου
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΣΗ
Τιμές Εισιτηρίων: Κανονικό: 12€, Μειωμένο (φοιτητικό, πολυτέκνων, ΑμεΑ): 10€, Ανέργων, Ατέλεια: 5€
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41 Αθήνα
Τηλ. 2103455020 & 6951269828
Συγγραφέας: Νταβίντ Λεσκό
Mετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας
Επιμέλεια Κίνησης: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Μουσική-Sound Design: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί: Nίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέφανος Πίττας
Β' βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Βύρλα
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Επικοινωνία: Ελεάννα Γεωργίου & Ανζελίκα Καψαμπέλη
Παίζουν: Τρυφωνία Αγγελίδου, Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιάννης Σαμψαλάκης, Μαρία Χάνου
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΣΗ
