Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Οι στρατιώτες
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 29 Φεβρουαρίου 2020 18:56
O Lenz, εκπρόσωπος του λογοτεχνικού κινήματος Θύελλα και Ορμή, γράφει το έργο «Στρατιώτες» λίγο πριν τη γαλλική Επανάσταση και την αλλαγή. Έτσι βλέπουμε τον ξεπεσμό και τη σήψη μιας κοινωνίας και το μοτίβο ανήθικης προσφοράς κι εκμετάλλευσης, με απώτερο σκοπό την κοινωνική και οικονομική ανέλιξη. Μοτίβο που βέβαια ισχύει σε όλες τις πτυχές της ιστορίας. Θα λέγαμε ότι είναι χαρακτηριστικό των ανθρωπίνων κοινωνιών η παραγκώνιση της αξιοπρέπειας και ένας αγώνας ανηθικότητας με έπαθλο – τι άλλο - το κέρδος, το κύρος και το φαίνεσθαι. Δεν είναι τυχαίο ότι το «είναι και το φαίνεσθαι» απαντάται και διακρίνεται ακόμα και στα Ομηρικά Έπη. Ο άνθρωπος προτιμάει να φαίνεται, παρά να είναι, γιατί το πρώτο είναι πιο εύκολο από το δεύτερο, που χρειάζεται προσωπικό κόπο. Έτσι και στο έργο αυτό βλέπουμε ένα διακαή πόθο ανέλιξης που θα δούμε ακόμα και πατέρα να παρακινεί την κόρη του για κάτι τέτοιο (εικόνα που μας φέρνει στο μυαλό τον πιο σύγχρονο σε μας Οικονομίδη).
Μια κοπέλα λοιπόν, η Marie Wesener, για την οποία καταλαβαίνουμε από τα πρώτα λεπτά την ηλικία της, την έλλειψη εμπειριών και διάδρασης με τον έξω κόσμο, χάρη στην εξαιρετική ερμηνεία της Θεανώς Μεταξά. Μ’ ένα χαρακτηριστικό δικό της παίξιμο μας έκανε να μην μπορούμε να σταματήσουμε να την κοιτάμε. Το αλλόκοτο που είχε μας έδινε ακριβώς αυτό ήθελε να μας περάσει. Κάθε γκριμάτσα και κάθε ατάκα σ’ έκανε να νιώθεις πως δεν έχεις ξαναδεί θέατρο, ενώ ταυτόχρονα σίγουρα σου θυμίζει κάτι από την καθημερινότητά σου. Η Marie Wesener πέτυχε να ισορροπεί ανάμεσα στην αγνότητα και την αθωότητα της προσωπικότητάς της και την ανηθικότητα των πράξεών της. Ο θεατής φτάνει σε σημείο να τη δικαιολογεί, καθώς ο εγκλεισμός της στο σπίτι – για το τι θα πει ο κόσμος - την έκανε να μην έχει κοινωνική αντίληψη. Πράγμα που το παιχνίδι με τους στρατιώτες τελικά θα εξελιχθεί σε εξαχρείωση και αποτροπιασμό της ίδιας. Είναι σαν να ενηλικιώθηκε σε fast forward. Το στοίχημα των στρατιωτών ήταν να ξεγελάνε και να εκμεταλλεύονται κορίτσια μόνο και μόνο για πλάκα, πράγμα που έγινε πανεύκολα με τη Marie. Η υπόσχεση αγάπης γι’ αυτήν ήταν αρκετό να τη στιγματίσει και τελικά να την καταπιεί.
Στο υπόγειο του Μιχάλης Κακογιάννης απολαύσαμε μια παράσταση που ταίριαζε απόλυτα με το επίπεδο -2 που βρισκόμασταν. Καθώς έβλεπα την παράσταση και με γνώμονα αυτό, ένιωσα το κουκούλωμα που γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως της Marie, που βρίσκονται στο υπόγειο, ώστε να μην ακούγονται στις καθώς πρέπει κοινωνίες. Στην περίπτωση όμως που θ’ ακουστούν, ο χαρακτηρισμός της κοπέλας είναι αναπόφευκτος. Εξαιρετικός χώρος κι εξαιρετικές ερμηνείες απ’ όλους. Σίγουρα μ’ έκαναν να προβληματιστώ για το επόμενο των ημερών, τόσο με το θέμα του περίγελου που το συναντάμε και σ’ ένα προαύλιο σχολείου, όσο και με το πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να ξεγελαστεί από έναν άλλον και να του αλλάξει η ζωή.
Στέλλα Κοκκινέλη
Στο υπόγειο του Μιχάλης Κακογιάννης απολαύσαμε μια παράσταση που ταίριαζε απόλυτα με το επίπεδο -2 που βρισκόμασταν. Καθώς έβλεπα την παράσταση και με γνώμονα αυτό, ένιωσα το κουκούλωμα που γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως της Marie, που βρίσκονται στο υπόγειο, ώστε να μην ακούγονται στις καθώς πρέπει κοινωνίες. Στην περίπτωση όμως που θ’ ακουστούν, ο χαρακτηρισμός της κοπέλας είναι αναπόφευκτος. Εξαιρετικός χώρος κι εξαιρετικές ερμηνείες απ’ όλους. Σίγουρα μ’ έκαναν να προβληματιστώ για το επόμενο των ημερών, τόσο με το θέμα του περίγελου που το συναντάμε και σ’ ένα προαύλιο σχολείου, όσο και με το πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να ξεγελαστεί από έναν άλλον και να του αλλάξει η ζωή.
Στέλλα Κοκκινέλη
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης
Δραματουργία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Ανρί Κεργκομάρ
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Επιμέλεια video: Γιάννης Gizmo Μπερερής
Σύμβουλος Δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Δρακοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: SPECTRUM MAKE
Παίζουν: Βαγγέλης Αμπατζής, Αντώνης Αντωνόπουλος, Μάριος Κρητικόπουλος, Γιώργος Κριθάρας, Θεανώ Μεταξά, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Μάνος Στεφανάκης, Φοίβος Συμεωνίδης
Πρώτη παράσταση: Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Από 17 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00
στον Ειδικά Διαμορφωμένο Υπόγειο Χώρο – 2 του ΙΜΚ
Εισιτήριο: 5-15 ευρώ
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης
Δραματουργία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Ανρί Κεργκομάρ
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Επιμέλεια video: Γιάννης Gizmo Μπερερής
Σύμβουλος Δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Δρακοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: SPECTRUM MAKE
Παίζουν: Βαγγέλης Αμπατζής, Αντώνης Αντωνόπουλος, Μάριος Κρητικόπουλος, Γιώργος Κριθάρας, Θεανώ Μεταξά, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Μάνος Στεφανάκης, Φοίβος Συμεωνίδης
Πρώτη παράσταση: Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Από 17 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00
στον Ειδικά Διαμορφωμένο Υπόγειο Χώρο – 2 του ΙΜΚ
Εισιτήριο: 5-15 ευρώ
Joomla Social by OrdaSoft!
