- Λεπτομέρειες
-
Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
-
Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 09 Μαρτίου 2018 01:31
Ο "παράλογος" Ιονέσκο, μέσα από τους Γιάννη Σταματίου και Ελένη Παπαχριστοπούλου. Μας παρουσιάζουν τις "Καρέκλες". Ένα έργο βγαλμένο μέσα από κάθε άνθρωπο που κάτι θέλει να αφήσει πίσω του αλλά ξεχνιέται στο πέρας του χρόνου και είναι σαν να μην υπήρξε.
Το έργο μας διαδραματίζεται σε έναν πύργο, στη μέση ενός νησιού, αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, με μόνη ανθρώπινη ύπαρξη ένα ζευγάρι γέρων. Όπως καταλαβαίνουμε, είναι ένα ζευγάρι ανθρώπων που ζουν μαζί τα τελευταία 75 χρόνια. Αυτός είναι ο θυρωρός του κτηρίου, παρόλο που δεν ζει κανείς άλλος πια εκεί. Ένας άντρας σαν όλους τους άλλους άντρες της εποχής του. Είναι αυτός που σκέφτεται και έχει να μεταδώσει ένα βαρυσήμαντο μήνυμα στην κοινωνία. Η γυναίκα του, σαν όλες τις άλλες γυναίκες της εποχής της, είναι νοικοκυρά από τις λίγες, προσέχει τον άντρα της και του επισημαίνει πόσο έξυπνος είναι και ότι θα μπορούσε να έχει κάνει πολλά πράγματα στη ζωή του. Έχει φτάσει όμως μια πολύ σημαντική ημέρα. Αυτή τη μέρα περιμένουν αντιπροσώπους από όλο τον κόσμο για να ακούσουν αυτό το τόσο σημαντικό μήνυμα που έχει ο γέρος. Περιμένουν και έναν ομιλητή, ο οποίος είναι υπεύθυνος να ακουστεί το μήνυμα του γέρου, καθώς αυτός δεν είναι πολύ καλός με τα λόγια. Το κουδούνι του σπιτιού αρχίζει να χτυπάει, καρέκλες εμφανίζονται στη σκηνή, αλλά οι καλεσμένοι είναι αόρατοι! Οι γέροι πιάνουν την κουβέντα μαζί τους σαν να είναι όντως εκεί. Ο χώρος γεμίζει με άδειες καρέκλες, οι δύο γέροι χάνονται στο πλήθος, η αγάπη όμως που τους ενώνει θα τους φέρει πάλι κοντά. Το τέλος αρχικά φαίνεται αναπάντεχο, αν το σκεφτείς όμως, τίποτα άλλο δε θα μπορούσε να έχει συμβεί.

Ο Γιάννης Σταματίου και η Ελένη Παπαχριστοπούλου μας δείχνουν αυτό ακριβώς που ήθελε να πει ο Ιονέσκο με το έργο του. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Παίζουν με τόσο απλό τρόπο, χωρίς φανφάρες και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Ανάμεσα στους ηθοποιούς βλέπουμε την οικειότητα και την αγάπη του ζευγαριού να απλώνεται στη σκηνή σε ένα πολύ απλό σκηνικό, που δεν σε αποσπά από τον κύριο στόχο του κειμένου, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Στο κείμενο ο ομιλητής είναι κανονικός άνθρωπος, ο Ζαν Πωλ Νενιζόν όμως επιλέγει να είναι ένα ομοίωμα για να τονίσει ακόμα περισσότερο το ποσό ασήμαντη είναι η ύπαρξη του ανθρώπου.
Άδειες καρέκλες δίχως ανθρώπους, ένα μήνυμα που δε θα μεταδοθεί πότε και μια αγάπη τόσο δυνατή που ούτε ο θάνατος δεν μπορεί να την τελειώσει. Γιατί, όπως έλεγε και ο Ιονέσκο, "Δεν υπάρχουν στον κόσμο παρά μόνο δύο ουσιώδεις έννοιες. Ο έρωτας και ο θάνατος. Αυτό σημαίνει ότι ο έρωτας μπορεί να καταργήσει το θάνατο". Μια παράσταση που όλοι πρέπει να δουν, καθώς τα θέματα που θίγει ο Ιονέσκο θα μας απασχολούν για πολλά χρόνια ακόμα και οι ηθοποιοί της συγκεκριμένης παράστασης τα παρουσιάζουν στο κοινό με τόσο εύγλωττο τρόπο που δεν θα αφήσει κανένα θεατή με απορίες, αλλά με προβληματισμούς.
Σοφία Κοτσαλάρα
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Ζαν Πωλ Νενιζόν
Μετάφραση: Ελένη Παπαχριστοπούλου
Σκηνικα-κοστούμια: Μπέτυ Λυρίτη
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μαζαράκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιάκου
Ηθοποιοί:
Γέρος: Γιάννης Σταματίου
Γριά: Ελένη Παπαχριστοπούλου
Θέατρο: Πολυχώρος Εκστάν, Καυτατζόγλου 5 & Πατησίων, τηλέφωνο: 213 021 0339
Παραστάσεις: Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00
Εισητήριο: 10€, 8€ (γκρουπ), 5€ (φοιτητές, άνεργοι)