Ανταπόκριση εκπληκτικής παράστασης: Ο κατάδικος
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 04 Μαϊος 2019 14:23
Το Noizy μόλις επέστρεψε στη βάση του μετά την πρεμιέρα του “Κατάδικου” στο θέατρο Αποθήκη και δεν αφήνει να περάσει άλλος χρόνος μέχρι την καταγραφή των συναισθημάτων και των σκέψεων που προκάλεσε αυτή η εκπληκτική απόδοση του έργου από το ΔΗ. ΠΕ. Θέατρο Κοζάνης.
Ο “Κατάδικος” είναι ένα ερωτικό δράμα που χρησιμοποιεί αυτή την κατεύθυνση ως μια πρόφαση για κάτι τελείως διαφορετικό. Στα χέρια των κατάλληλων ανθρώπων η εκατοστή επέτειος του “Κατάδικου” μπορεί να το βρει ακόμα πίσω από τα κάγκελα που τον περικλείουν εδώ και τέσσερις περίπου γενεές. Γεμάτο συμβολισμούς, που αφορούν στις κοινωνικές ανισότητες, στις ανθρώπινες σχέσεις, στο ρατσισμό και τα πάθη, το δημιούργημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη φιλτράρεται εξαιρετικά από τη σκηνοθετική ματιά του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Η αγιογραφία ενός ανθρώπου, που βιώνει τον εξευτελισμό και την αδικία ως ευκαιρία πνευματικής ανάτασης, είναι το απόλυτο κέντρο ανάπτυξης των χαρακτήρων γύρω από τον απαγορευμένο καρπό που ονομάζεται “Μαργαρίτα”.
Δεν θα μπορούσα να βρω οτιδήποτε μεμπτό στην ενσάρκωση των τεσσάρων βασικών χαρακτήρων, καθώς η εξαιρετική δυναμική των αντίστοιχων ηθοποιών είναι καθηλωτική. Πρέπει σαφέστατα όμως να γίνει ξεχωριστή αναφορά στο Γιώργο Παπανδρέου που εξάγει από τον Τουρκόγιαννο εκείνο το πρότυπο ύπαρξης που φωλιάζει σαφώς στη Χριστιανική ηθική που είχε εμποτίσει ιδιαίτερα το νεοσύστατο ελληνικό κράτος του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και κατ’ επέκταση την επαρχία των αρχών του 20ου. Ένα πλαίσιο ηθικής που λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς για να κριθεί και να σχολιαστεί το επίπεδο της ατομικής ηθικής των υπόλοιπων μελών της κοινωνίας. Ο Γιώργος Παπανδρέου συγκλονίζει ως εκφραστής αυτής της υπέρβασης, όπου η ηθική ενός “ορφανού” της ελληνικής επαρχίας καταντά σταυρός μαρτυρίου για τον ίδιο, που μέσα από τις ποικίλες αγιογραφικές αναφορές του κάνει εφαρμόσιμη την ρήση “Οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι”. Η Μαρίνα Καλογήρου είναι εκείνο το οικείο στοιχείο της εξίσωσης που ενδυναμώνει την ταύτιση του θεατή με τα ηθικά διλήμματα που τίθενται σε όλη την διάρκεια της παράστασης και ασφαλώς αποδεικνύει άλλη μια φορά την ευκολία με την οποία διαχειρίζεται τις δραματουργικές τάσεις του συγγραφέα/δημιουργού/σκηνοθέτη.
Οι λαϊκές παραδόσεις περί θανάτου, ψυχής και πνευμάτων δημιουργούν ένα σκηνικό εντός του οποίου ο Μάρκος Παπαδοκωσταντάκης (Πέτρος) καταφέρνει να κερδίσει τη συμπάθεια, την κατανόηση, την οργή, την απέχθεια και την αποστροφή. Αυτό από μόνο του είναι ένα εντυπωσιακό στοιχείο που θα μπορούσε να σώσει ακόμα και μια μέτρια παράσταση. Όταν μιλάμε όμως για ένα τόσο εξαιρετικό αποτέλεσμα στην ολότητά του, τότε όλα λειτουργούν σαν καλολαδωμένα γρανάζια που δίνουν κίνηση μέχρι τη λύτρωση.
“Ο Κατάδικος” είναι μια ευκαιρία για αναδόμηση κοινωνικής στάσης. Θέτει τον πήχη πολύ ψηλά και καλλιτεχνικά αλλά και σε πνευματικό επίπεδο.
Δημήτρης Μπάρμπας
Στην παράσταση πρωταγωνιστούν η Μαρίνα Καλογήρου, ο φετινός υποψήφιος για το βραβείο Χορν Μάρκος Παπαδοκωσταντάκης και τον ρόλο του Τουρκόγιαννου ερμηνεύει ο Γιώργος Παπανδρέου. Παίζουν επίσης οι ηθοποιοί Χρήστος Πίτσας, Τάκης Σακελλαρίου και Στέλιος Χλιαράς.
Παίζουν οι: Μαρίνα Καλογήρου, Μάρκος Παπαδοκωσταντάκης, Γιώργος Παπανδρέου, Χρήστος Πίτσας, Τάκης Σακελλαρίου, Στέλιος Χλιαράς.
Παίζουν οι: Μαρίνα Καλογήρου, Μάρκος Παπαδοκωσταντάκης, Γιώργος Παπανδρέου, Χρήστος Πίτσας, Τάκης Σακελλαρίου, Στέλιος Χλιαράς.
Σκηνοθεσία- Διασκευή: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Σκηνογράφος: Θάλεια Μέλισσα
Ενδυματολόγος: Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Μουσική: Κώστας Μαγγίνας
Φωτογραφίες: Νίκος Κουστένης
Β. Σκηνοθέτη: Αναστασία Σιωπίδου
Β. Ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα
Β. Φωτιστή: Εύη Παπαμάρκου
