Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Ο Άλλος
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου 2020 09:48
Πόσες φορές έχετε ερωτευτεί και έχετε πει στο ταίρι σας ή το έχετε ακούσει οι ίδιοι… «Θα είμαστε για πάντα μαζί»! Ξέρω τι θα μου πείτε… ότι τότε το εννοούσατε ή πιστεύατε πως είχατε βρει τον ή την ιδανική σύντροφο. Αυτό το “για πάντα” όμως ακούγεται λίγο σαν προεκλογική δήλωση υποψηφίου που θέλει να τον ψηφίσουμε ή σαν μια υπόσχεση που ξέρουμε από την αρχή ότι δεν πρόκειται να τηρηθεί. Γιατί;
Γιατί ο ενθουσιασμός φεύγει. Γιατί ο έρωτας που ίσως νοιώθουμε εξανεμίζεται σιγά σιγά. Εντάξει, τις περισσότερες φορές, όχι όλες. Το πάθος σταματάει να καίει και γίνεται χειμωνιάτικη λιακάδα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Αυτό που μένει, αν το καταφέρεις, είναι η αγάπη προς τον άνθρωπο, ο σεβασμός και η εκτίμηση. Αν δεν το καταφέρεις, φυτοζωείς σε μια αρρωστημένη κατάσταση, μέχρι τη στιγμή που κάποιος «Άλλος» θα σου ανοίξει ξανά τα φύλλα της καρδίας, θα νοιώσεις έντονα, θα ζήσεις ξανά εκείνο το χαμένο όνειρο.
Στο Θέατρο Μικρό Χορν εξελίσσεται μπροστά μας η ιστορία ενός τριγώνου. Ένα ζευγάρι πολύ ερωτευμένο ξεκινά την κοινή του ζωή, νοικιάζοντας το πρώτο του σπίτι. Η Μαριάννα Πολυχρονίδη κοιτά στα μάτια τον Κωνσταντίνο Κάππα. Όνειρα, σκέψεις, συναισθήματα στο κόκκινο. Ο έρωτας τους έχει δώσει φτερά και δείχνουν να ατενίζουν το μέλλον με χαμόγελο. Ο καιρός περνά αλλά σιγά σιγά ξεβάφει η κόκκινη μπογιά των ονείρων και τη θέση της παίρνει ένα γκρίζο μουντό χρώμα, που φέρνει τους δύο νέους σε σύγκρουση, ίσως και απόγνωση. Ξετυλίγονται μπροστά μας στιγμές που πονάνε και λόγια που κανείς δεν μπορεί να πάρει πίσω. Στο πλάνο έρχεται ο Άλλος (Λεωνίδας Καλφαγιάννης) και ταράζει τα νερά. Φυσικά και δεν είναι η αιτία, αφού η σχέση του ζευγαριού κρέμεται από μια κλωστή. Οι αλήθειες δίνουν τη θέση τους στα ψέματα και τα βλέμματα που πριν έσφυζαν προσμονή και αγάπη έχουν γίνει πια μίσος, απαξίωση, ίσως και αηδία. Δεν ήταν γραφτό τελικά ή μήπως ήταν; Πού έγινε το λάθος; Πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ; Γιατί χάθηκε ο έρωτας; Πολλά τα ερωτήματα που βάζει αυτή η υπέροχη παράσταση, η οποία χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου.
Η Μαριάννα Πολυχρονίδη είναι το νέο κορίτσι που βλέποντας τη ζωή της να χάνεται, αναζητά μια νέα άγκυρα να την τραβήξει από το βυθό μιας διαλυμένης σχέσης. Ο χαρακτήρας που υποδύεται είναι ένας ζωντανός οργανισμός, αναπνέει μαζί της. Γίνεται κομμάτι της και κομμάτι μας. Εύκολα μπαίνεις στο ψυχισμό της ηρωίδας και παρακολουθείς μια ιστορία που είναι τόσο αληθινή και τόσο γήινη. «Ο Άλλος», ο καταπληκτικός Λεωνίδας Καλφαγιάννης, μας έμπασε στον ψυχισμό του τρίτου. Δεν είναι εύκολο για κανέναν να γίνει ο τρίτος άνθρωπος σε μια σχέση, έστω και αν οι τίτλοι τέλους θα έμπαιναν έτσι και αλλιώς κάποια στιγμή στην συνύπαρξη του ζευγαριού. Οι τύψεις είναι αναπόφευκτες και σεργιανίζουν μέσα από το νέο έρωτα που μυρίζει καλοκαιρινή αύρα. Ο Κωνσταντίνος Κάππας, ο απατημένος αρραβωνιαστικός, το αγόρι που είδε τη σχέση του να γκρεμίζεται σαν πύργος στην άμμο, έκανε με τόση ευκολία γήινο και καθάριο τον ήρωα που υποδυόταν. Βάδιζε συνεχώς σε τεντωμένα σχοινιά, πλεγμένα με μοναξιά, φόβο για το αύριο και απογοήτευση για το όνειρο που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια και στους τρεις για τον τρόπο που προσέγγισαν το έργο του Florian Zeller. Ήταν μοναδικοί στους ρόλους τους και έδωσαν με ευαισθησία και ήθος την πραγματική διάσταση στο θέμα των σχέσεων.
Τα πολυμορφικά σκηνικά έδωσαν τη βαρύτητα που άρμοζε στα πρόσωπα. Ήταν λειτουργικά χωρίς να δεσπόζουν στην παράσταση, αφήνοντας τον πρώτο ρόλο στους ηθοποιούς. Δεν ξέρω για πόσες παραστάσεις θα παίζεται ακόμα αλλά θα πρότεινα να μην το χάσετε!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Γιατί ο ενθουσιασμός φεύγει. Γιατί ο έρωτας που ίσως νοιώθουμε εξανεμίζεται σιγά σιγά. Εντάξει, τις περισσότερες φορές, όχι όλες. Το πάθος σταματάει να καίει και γίνεται χειμωνιάτικη λιακάδα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Αυτό που μένει, αν το καταφέρεις, είναι η αγάπη προς τον άνθρωπο, ο σεβασμός και η εκτίμηση. Αν δεν το καταφέρεις, φυτοζωείς σε μια αρρωστημένη κατάσταση, μέχρι τη στιγμή που κάποιος «Άλλος» θα σου ανοίξει ξανά τα φύλλα της καρδίας, θα νοιώσεις έντονα, θα ζήσεις ξανά εκείνο το χαμένο όνειρο.
Στο Θέατρο Μικρό Χορν εξελίσσεται μπροστά μας η ιστορία ενός τριγώνου. Ένα ζευγάρι πολύ ερωτευμένο ξεκινά την κοινή του ζωή, νοικιάζοντας το πρώτο του σπίτι. Η Μαριάννα Πολυχρονίδη κοιτά στα μάτια τον Κωνσταντίνο Κάππα. Όνειρα, σκέψεις, συναισθήματα στο κόκκινο. Ο έρωτας τους έχει δώσει φτερά και δείχνουν να ατενίζουν το μέλλον με χαμόγελο. Ο καιρός περνά αλλά σιγά σιγά ξεβάφει η κόκκινη μπογιά των ονείρων και τη θέση της παίρνει ένα γκρίζο μουντό χρώμα, που φέρνει τους δύο νέους σε σύγκρουση, ίσως και απόγνωση. Ξετυλίγονται μπροστά μας στιγμές που πονάνε και λόγια που κανείς δεν μπορεί να πάρει πίσω. Στο πλάνο έρχεται ο Άλλος (Λεωνίδας Καλφαγιάννης) και ταράζει τα νερά. Φυσικά και δεν είναι η αιτία, αφού η σχέση του ζευγαριού κρέμεται από μια κλωστή. Οι αλήθειες δίνουν τη θέση τους στα ψέματα και τα βλέμματα που πριν έσφυζαν προσμονή και αγάπη έχουν γίνει πια μίσος, απαξίωση, ίσως και αηδία. Δεν ήταν γραφτό τελικά ή μήπως ήταν; Πού έγινε το λάθος; Πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ; Γιατί χάθηκε ο έρωτας; Πολλά τα ερωτήματα που βάζει αυτή η υπέροχη παράσταση, η οποία χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου.
Η Μαριάννα Πολυχρονίδη είναι το νέο κορίτσι που βλέποντας τη ζωή της να χάνεται, αναζητά μια νέα άγκυρα να την τραβήξει από το βυθό μιας διαλυμένης σχέσης. Ο χαρακτήρας που υποδύεται είναι ένας ζωντανός οργανισμός, αναπνέει μαζί της. Γίνεται κομμάτι της και κομμάτι μας. Εύκολα μπαίνεις στο ψυχισμό της ηρωίδας και παρακολουθείς μια ιστορία που είναι τόσο αληθινή και τόσο γήινη. «Ο Άλλος», ο καταπληκτικός Λεωνίδας Καλφαγιάννης, μας έμπασε στον ψυχισμό του τρίτου. Δεν είναι εύκολο για κανέναν να γίνει ο τρίτος άνθρωπος σε μια σχέση, έστω και αν οι τίτλοι τέλους θα έμπαιναν έτσι και αλλιώς κάποια στιγμή στην συνύπαρξη του ζευγαριού. Οι τύψεις είναι αναπόφευκτες και σεργιανίζουν μέσα από το νέο έρωτα που μυρίζει καλοκαιρινή αύρα. Ο Κωνσταντίνος Κάππας, ο απατημένος αρραβωνιαστικός, το αγόρι που είδε τη σχέση του να γκρεμίζεται σαν πύργος στην άμμο, έκανε με τόση ευκολία γήινο και καθάριο τον ήρωα που υποδυόταν. Βάδιζε συνεχώς σε τεντωμένα σχοινιά, πλεγμένα με μοναξιά, φόβο για το αύριο και απογοήτευση για το όνειρο που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια και στους τρεις για τον τρόπο που προσέγγισαν το έργο του Florian Zeller. Ήταν μοναδικοί στους ρόλους τους και έδωσαν με ευαισθησία και ήθος την πραγματική διάσταση στο θέμα των σχέσεων.
Τα πολυμορφικά σκηνικά έδωσαν τη βαρύτητα που άρμοζε στα πρόσωπα. Ήταν λειτουργικά χωρίς να δεσπόζουν στην παράσταση, αφήνοντας τον πρώτο ρόλο στους ηθοποιούς. Δεν ξέρω για πόσες παραστάσεις θα παίζεται ακόμα αλλά θα πρότεινα να μην το χάσετε!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Θέατρο Μικρό Χορν (Αμερικής 10, Αθήνα)
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Πληροφορίες: 6979-111412
Διάρκεια παράστασης 90’ χωρίς διάλειμμα.
Συντελεστές
Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά): Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Κωνσταντίνος Κάππας, Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Μετάφραση: Νίκος Γιαλελής
Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Σκηνικά: Alexander Gunnarsson
Κοστούμια : Μάριος Ράμμος
Πρωτότυπη Μουσική: Χριστίνα Κωστέα & Θάνος Καραγεωργίου
Σχεδιασμός Φωτισμών και Ήχου: Κωστής Μουσικός
Βοηθός Σκηνοθέτη: Φάνης Μιλλεούνης
Υπεύθυνη Παραγωγής: Όλγα Γουναρά
Φωτογραφίες : Ελίνα Γιουνανλή
Υπεύθυνη Επικοινωνίας : Ελίνα Λαζαρίδου
Λίγα λόγια για την ομάδα
Η ομάδα The Young Quill ιδρύθηκε το 2016 με έδρα το Λονδίνο από Έλληνες και ξένους συντελεστές. Τον τελευταίο χρόνο δραστηριοποιείται κυρίως στην Αθήνα με το ανέβασμα νέων και πρωτοεμφανιζόμενων έργων.
Εισιτήρια από 12 Ευρώ. Viva.gr
