Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Ο μέγας ιεροεξεταστής
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 01 Φεβρουαρίου 2020 11:09
Κυριακή απόγευμα προς βράδυ. Η προσμονή μου για αυτή την παράσταση μεγάλη. Είμαι λάτρης του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και ήθελα διακαώς να παρακολουθήσω τη μεταφορά του διαχρονικού αυτού έργου στο θέατρο, κάτι που δεν είχα ξανά την ευκαιρία να κάνω. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για την εποχή της Ιεράς εξέτασης. Την εποχή εκείνη που ο Πάπας είχε τέτοια δύναμη και μέσω του «θεσμού» της Ιεράς εξέτασης βάφτιζε αιρετικό ό,τι και όποιον δεν ακολουθούσε τα δεδομένα του Παπισμού, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σήμερα σε αποκαλύψεις για φρικτά εγκλήματα της μοιραίας εκείνης περιόδου. Ο Ντοστογιέφσκι, βαθυστόχαστος, κάνει μια βουτιά μέσα σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά του συστήματος και μας αποκαλύπτει αμέτρητες πτυχές της καταστροφικής επιρροής που ασκούσε ο Μέγας Ιεροεξεταστής. Αυτό το μοναδικό για εμένα προσωπικά κείμενο είναι ένα κεφάλαιο μέσα από το βιβλίο του «Αδεφοί Καραμαζώφ».
Ο Ντοστογιέφσκι, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ήταν ένα φιλοσοφικό πνεύμα, ωστόσο στο κείμενό του «Ο Μέγας Ιεροεξεταστής», αισθάνεται και γράφει σαν Ορθόδοξος που γνωρίζει καλά τι πρεσβεύει ο Ιησούς Χριστός και η διδασκαλία αυτού. Στο Μέγα Ιεροεξεταστή, ο συγγραφέας βάζει τον Χριστό αντιμέτωπο με τον ίδιο το φοβερό Ιεροεξεταστή που σκότωνε αιρετικούς με τους πιο απίθανους τρόπους, στο όνομα του Χριστού. Δεν κάνω όμως ανάλυση σε αυτό που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι. Θα ήθελα μόνο να σας βάλω λίγο στο πνεύμα αυτού του μεγαλειώδους κειμένου.
Μπήκα στην αίθουσα του θεάτρου και κοίταξα γύρω μου. Η σκηνή άδεια, μια καρέκλα, ένα τσέλο και τίποτα άλλο. Το θέατρο κατάμεστο, μπορώ να πω… Το τρίτο κουδούνι χτύπησε και ακόμα κόσμος έμπαινε να καθίσει. Λίγα λεπτά αργότερα σβήνουν τα φώτα και όταν ανάβουν μπροστά μας παρουσιάζεται ο μουσικός Σταύρος Παργινός, στο δύσκολο ρόλο του Ιησού. Γυρισμένος με την πλάτη προς το κοινό, αφήνει μια αίσθηση αγωνίας και ερωτηματικών για το πώς είναι το πρόσωπό του. Νομίζω όλοι στην αίθουσα περιμέναμε να γυρίσει να τον αντικρύσουμε… Είναι δύσκολο να βρεις ηθοποιό να ενσαρκώσει μια τέτοια προσωπικότητα. Αυτό για εμένα ήταν μια έκπληξη και μια δυναμική από σκηνοθετικής ματιάς. Θεωρώ πως ο Δημήτρης Βερύκιος κατάφερε να ανοίξει, από την πρώτη κιόλας σκηνή της παράστασης που ανέβασε, μια πύλη προς την επιτυχία του έργου. Εμφανίζεται ο Δημήτρης Βερύκιος και μας εξηγεί τι είναι αυτό που θα δούμε.
Τα φώτα σβήνουν και πάλι. Όταν ανάβουν εγώ θαμπώνομαι. Εμπρός μου βρισκόταν η εμβληματική μορφή του Χριστού (μεγάλη επιτυχία της επιλογής του Σταύρου Παργινού) και δίπλα του ο Μέγας Ιεροεξεταστής με σάρκα και οστά. Ο Δημήτρης Βερίκυος, με τη μορφή του τρισμέγιστου Ιεροεξεταστή, κοιτά το βουβό Ιησού. Ξεκινά η εξομολόγησή του, που μόνο εξομολόγηση δεν ήταν, αλλά λόγια μίσους προς το πρόσωπό Του. Η φωνή του ηθοποιού Δημήτρη Βερικυου τραχιά - θαρρείς πως είχε μπει ολοκληρωτικά στο πετσί του ρόλου. Τα ρούχα του και γενικά όλη του η εμφάνιση μας κάνει να τον παρατηρούμε σε κάθε του βήμα, σε κάθε του κίνηση και τα λόγια που ξεστόμιζε μας έκαναν να ανατριχιάζουμε. Εμένα προσωπικά με έπεισε ο Δημήτρης Βερίκυος και χωρίς πολλά σκηνογραφικά τρικ κατάφερε το ακατόρθωτο.
Σε κάθε παύση του, ο Σταύρος Παργινός έπαιζε με το τσέλο του. Ο ίδιος είχε ομολογουμένως ένα ρόλο δίχως λόγια, μα το τσέλο μιλούσε μέσα από αυτόν. Πρόκειται για ένα δυναμικό μονόλογο. Από έναν καταξιωμένο ηθοποιό, που μας έχει δώσει πολλά στο θέατρο και την τηλεόραση. Θα χαρώ αν μάθω ότι πήρε παράταση αυτή η εξαιρετική παράσταση. Είναι από εκείνα τα θεατρικά που όλοι μας θα πρέπει να δούμε. Όχι για άλλο λόγο, παρά μόνο γιατί μας μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία σε μια εποχή που το κακό είχε πάρει την θέση του καλού, κάτι που δεν απέχει πολύ από τη δική μας εποχή.
Κατερίνα Σωπύλη-Κονίτσα
Ο Ντοστογιέφσκι, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ήταν ένα φιλοσοφικό πνεύμα, ωστόσο στο κείμενό του «Ο Μέγας Ιεροεξεταστής», αισθάνεται και γράφει σαν Ορθόδοξος που γνωρίζει καλά τι πρεσβεύει ο Ιησούς Χριστός και η διδασκαλία αυτού. Στο Μέγα Ιεροεξεταστή, ο συγγραφέας βάζει τον Χριστό αντιμέτωπο με τον ίδιο το φοβερό Ιεροεξεταστή που σκότωνε αιρετικούς με τους πιο απίθανους τρόπους, στο όνομα του Χριστού. Δεν κάνω όμως ανάλυση σε αυτό που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι. Θα ήθελα μόνο να σας βάλω λίγο στο πνεύμα αυτού του μεγαλειώδους κειμένου.
Μπήκα στην αίθουσα του θεάτρου και κοίταξα γύρω μου. Η σκηνή άδεια, μια καρέκλα, ένα τσέλο και τίποτα άλλο. Το θέατρο κατάμεστο, μπορώ να πω… Το τρίτο κουδούνι χτύπησε και ακόμα κόσμος έμπαινε να καθίσει. Λίγα λεπτά αργότερα σβήνουν τα φώτα και όταν ανάβουν μπροστά μας παρουσιάζεται ο μουσικός Σταύρος Παργινός, στο δύσκολο ρόλο του Ιησού. Γυρισμένος με την πλάτη προς το κοινό, αφήνει μια αίσθηση αγωνίας και ερωτηματικών για το πώς είναι το πρόσωπό του. Νομίζω όλοι στην αίθουσα περιμέναμε να γυρίσει να τον αντικρύσουμε… Είναι δύσκολο να βρεις ηθοποιό να ενσαρκώσει μια τέτοια προσωπικότητα. Αυτό για εμένα ήταν μια έκπληξη και μια δυναμική από σκηνοθετικής ματιάς. Θεωρώ πως ο Δημήτρης Βερύκιος κατάφερε να ανοίξει, από την πρώτη κιόλας σκηνή της παράστασης που ανέβασε, μια πύλη προς την επιτυχία του έργου. Εμφανίζεται ο Δημήτρης Βερύκιος και μας εξηγεί τι είναι αυτό που θα δούμε.
Τα φώτα σβήνουν και πάλι. Όταν ανάβουν εγώ θαμπώνομαι. Εμπρός μου βρισκόταν η εμβληματική μορφή του Χριστού (μεγάλη επιτυχία της επιλογής του Σταύρου Παργινού) και δίπλα του ο Μέγας Ιεροεξεταστής με σάρκα και οστά. Ο Δημήτρης Βερίκυος, με τη μορφή του τρισμέγιστου Ιεροεξεταστή, κοιτά το βουβό Ιησού. Ξεκινά η εξομολόγησή του, που μόνο εξομολόγηση δεν ήταν, αλλά λόγια μίσους προς το πρόσωπό Του. Η φωνή του ηθοποιού Δημήτρη Βερικυου τραχιά - θαρρείς πως είχε μπει ολοκληρωτικά στο πετσί του ρόλου. Τα ρούχα του και γενικά όλη του η εμφάνιση μας κάνει να τον παρατηρούμε σε κάθε του βήμα, σε κάθε του κίνηση και τα λόγια που ξεστόμιζε μας έκαναν να ανατριχιάζουμε. Εμένα προσωπικά με έπεισε ο Δημήτρης Βερίκυος και χωρίς πολλά σκηνογραφικά τρικ κατάφερε το ακατόρθωτο.
Σε κάθε παύση του, ο Σταύρος Παργινός έπαιζε με το τσέλο του. Ο ίδιος είχε ομολογουμένως ένα ρόλο δίχως λόγια, μα το τσέλο μιλούσε μέσα από αυτόν. Πρόκειται για ένα δυναμικό μονόλογο. Από έναν καταξιωμένο ηθοποιό, που μας έχει δώσει πολλά στο θέατρο και την τηλεόραση. Θα χαρώ αν μάθω ότι πήρε παράταση αυτή η εξαιρετική παράσταση. Είναι από εκείνα τα θεατρικά που όλοι μας θα πρέπει να δούμε. Όχι για άλλο λόγο, παρά μόνο γιατί μας μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία σε μια εποχή που το κακό είχε πάρει την θέση του καλού, κάτι που δεν απέχει πολύ από τη δική μας εποχή.
Κατερίνα Σωπύλη-Κονίτσα
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ερμηνεία, σκηνοθεσία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ
Μουσική σύνθεση, βιολοντσέλο: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣ
Ενδυματολογική επιμέλεια: ΜΠΕΤΥ ΛΥΡΙΤΗ
Ερμηνεία, σκηνοθεσία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ
Μουσική σύνθεση, βιολοντσέλο: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣ
Ενδυματολογική επιμέλεια: ΜΠΕΤΥ ΛΥΡΙΤΗ
Η διάρκεια της παράστασης είναι 70'
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 12€, 10€ (προπώληση TICKETSERVISES.GR), 8€ (ομαδικό, φοιτητές, άνεργοι, ΑΜΕΑ), 5€ (ατέλειες)
Πληροφορίες, κρατήσεις: 2130210339
ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΚΣΤΑΝ
Καυταντζόγλου 5 και Πατησίων / ΠΑΤΗΣΙΑ
ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΚΣΤΑΝ
Καυταντζόγλου 5 και Πατησίων / ΠΑΤΗΣΙΑ
Κάθε Κυριακή από 26/1/2020 έως 23/2/2020 – Ώρα έναρξης: 20.30
Joomla Social by OrdaSoft!
