Ανταπόκριση εξαιρετικής παράστασης: Σωτηρία με λένε
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 18 Δεκεμβρίου 2018 02:06
Η Σωτηρία Μπέλλου λίγες ώρες πριν χάσει τη φωνή της μετά από χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Ένα οδοιπορικό στη ζωή της μέσα από το κλουβί της αναμονής και εκείνη θηρίο ανήμερο να βρυχάται όσο έχει ακόμα φωνή για να μιλήσει και να ακουστεί. Να ακουστεί σε ποιον; Μα στον εαυτό της φυσικά.
Σαν να είναι το κύκνειο άσμα της φωνής της, αναπολεί τη ζωή της μέσα από όλα τα βήματα που την έκαναν την τραγουδίστρια και τον άνθρωπο που έγινε. Μια ξενάγηση στον αθέατο κόσμο της ζωής της, μακριά από τα μικρόφωνα και τα χειροκροτήματα. Η ίδια ξετυλίγει το κουβάρι από την αρχή, κυνική και συναισθηματική, αποκαλύπτει τη σχέση με τους γονείς της, τους άντρες αλλά και τις γυναίκες. Ατίθαση και αποφασιστική, με δυναμικό χαρακτήρα, ήθελε πάντα να παραμείνει ελεύθερη.
Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία, βασανίστηκε, ξυλοκοπήθηκε και τελικά κατέληξε στη φυλακή. Εκεί βρήκε προστασία από την υπεύθυνη των φυλακών και με καλή συμπεριφορά κατάφερε να εκτίσει πολύ μικρότερη ποινή. Ο μικρός χώρος όμως πια του πατρικού της σπιτιού στη Χαλκίδα δεν μπορούσε να την εγκλωβίσει στα στενά του όρια. Έφυγε μόνη της για την Αθήνα, όπου οι συνθήκες επιβίωσής της ήταν δυσβάστακτες. Εκείνη όμως τα κατάφερε, νοίκιασε μια κάμαρα και αγόρασε μια κιθάρα. Ανάμεσα σε άλλες δουλείες που έκανε για να ζήσει, όπως μικροπωλητής για τσιγάρα και παστέλια, τραγουδούσε μόνη της σε ταβερνάκια. Εκεί την ανακάλυψε ο Βασίλης Τσιτσάνης και την πήρε μαζί του. Οι πόρτες που τις άνοιξε ήταν αδιανόητες για την ίδια. Κάποιοι έλεγαν πως ήταν ερωτευμένη μαζί του, στην εξομολόγησή της όμως η ίδια αναφέρει πως ερωτεύτηκε άλλους άνδρες και όχι το Βασίλη. Κάθε άντρας που ανέφερε της άφησε και από ένα χούι, άλλος τα τσιγάρα, άλλος το τζόγο, το ποτό ή τον επιθετικό της χαρακτήρα. Τη χειρότερη ζημιά όμως της την έκανε η Τασία, η σύντροφός της στην ακμή της ζωής της μέχρι τα δύσκολα χρόνια, όπου έχανε την αναγνωρισιμότητά της κάτω από τα πόδια της και η μια απόρριψη ακολουθούσε την επόμενη. Μαζί με την Τασία έχασε και αρκετή από την περιουσία της και από την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη της προς τους ανθρώπους.
Ένας τρομερά συγκινητικός μονόλογος γεμάτος με πόνο και χιούμορ, λειτουργεί ως χρονοκάψουλα και μας μεταφέρει σε μια εποχή σκληρή, όπου μέσα στις δυσκολίες της, η τέχνη άνθιζε και όλα τα μεγάλα ονόματα που σήμερα νοσταλγούμε ήταν ζωντανά με σάρκα και οστά. Αναφορές από τις συνεργασίες με τον Παπαϊωάννου, το Χίωτη, το Βαμβακάρη, το Χατζηδάκι, το Σαββόπουλο και άλλους πολλούς. Στιγμιότυπα σχεδόν ζηλευτά, ντυμένα με αγάπη και παράπονο. Μια παράσταση μοναδική, κεντημένη με υπέροχα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, γεμάτη με ανθρωπιά και συναίσθημα.
Η Έφη Σταμούλη έδωσε μια ερμηνεία ανυπέρβλητη ως Σωτηρία Μπέλλου. Στάθηκε στο ύψος και το βάρος του ρόλου της με απόλυτη συναίσθηση, χωρίς περιττές φανφάρες, αποδίδοντας το χαρακτήρα της με αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια. Η Έλλη Χατζεϊπίδου ήταν εξίσου υπέροχη στον υποστηρικτικό ρόλο της νοσηλεύτριας Νίκης. Ανθρώπινη, γλυκύτατη και όσο αυστηρή χρειάζεται και θα ήθελες να είναι η γυναίκα η οποία θα φρόντιζε κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο.
Δεν έχω πολλά λόγια ακόμα να γράψω ώστε να κλείσω το άρθρο για αυτή την εξαιρετική παράσταση, παρά μόνο να σας προτρέψω να τη δείτε και να μην την αφήσετε να προσπεράσει.
Καλή σας θέαση!
Χάρις Μολυβιάτη
16 Δεκ - 20 Ιαν 2019
Θέατρο του Νέου Κόσμου
Αντισθένους και Θαρύπου, Αθήνα 117 43
Παραστάσεις: Τετάρτη 18.30, Παρασκευή 21.15, Σάββατο 18.30, Κυριακή 21.30.
Εισιτήρια από 12€ έως 18€ μέσω viva.gr
Συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία - Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Χατζηβασιλείου
Σκηνικά - Κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου
Προσαρμογή σκηνικού στο Θέατρο του Νέου Κόσμου: Μαρία Καραδελόγλου
Σχεδιασμός φωτισμών - Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου
Ηχητική επιμέλεια: Γιάννης Πειραλής
Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου
Φωτογραφία αφίσας: Νίκος Τασσούλας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Έφη Σταμούλη
Έλλη Χατζεϊπίδου
Σαν να είναι το κύκνειο άσμα της φωνής της, αναπολεί τη ζωή της μέσα από όλα τα βήματα που την έκαναν την τραγουδίστρια και τον άνθρωπο που έγινε. Μια ξενάγηση στον αθέατο κόσμο της ζωής της, μακριά από τα μικρόφωνα και τα χειροκροτήματα. Η ίδια ξετυλίγει το κουβάρι από την αρχή, κυνική και συναισθηματική, αποκαλύπτει τη σχέση με τους γονείς της, τους άντρες αλλά και τις γυναίκες. Ατίθαση και αποφασιστική, με δυναμικό χαρακτήρα, ήθελε πάντα να παραμείνει ελεύθερη.
Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία, βασανίστηκε, ξυλοκοπήθηκε και τελικά κατέληξε στη φυλακή. Εκεί βρήκε προστασία από την υπεύθυνη των φυλακών και με καλή συμπεριφορά κατάφερε να εκτίσει πολύ μικρότερη ποινή. Ο μικρός χώρος όμως πια του πατρικού της σπιτιού στη Χαλκίδα δεν μπορούσε να την εγκλωβίσει στα στενά του όρια. Έφυγε μόνη της για την Αθήνα, όπου οι συνθήκες επιβίωσής της ήταν δυσβάστακτες. Εκείνη όμως τα κατάφερε, νοίκιασε μια κάμαρα και αγόρασε μια κιθάρα. Ανάμεσα σε άλλες δουλείες που έκανε για να ζήσει, όπως μικροπωλητής για τσιγάρα και παστέλια, τραγουδούσε μόνη της σε ταβερνάκια. Εκεί την ανακάλυψε ο Βασίλης Τσιτσάνης και την πήρε μαζί του. Οι πόρτες που τις άνοιξε ήταν αδιανόητες για την ίδια. Κάποιοι έλεγαν πως ήταν ερωτευμένη μαζί του, στην εξομολόγησή της όμως η ίδια αναφέρει πως ερωτεύτηκε άλλους άνδρες και όχι το Βασίλη. Κάθε άντρας που ανέφερε της άφησε και από ένα χούι, άλλος τα τσιγάρα, άλλος το τζόγο, το ποτό ή τον επιθετικό της χαρακτήρα. Τη χειρότερη ζημιά όμως της την έκανε η Τασία, η σύντροφός της στην ακμή της ζωής της μέχρι τα δύσκολα χρόνια, όπου έχανε την αναγνωρισιμότητά της κάτω από τα πόδια της και η μια απόρριψη ακολουθούσε την επόμενη. Μαζί με την Τασία έχασε και αρκετή από την περιουσία της και από την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη της προς τους ανθρώπους.
Ένας τρομερά συγκινητικός μονόλογος γεμάτος με πόνο και χιούμορ, λειτουργεί ως χρονοκάψουλα και μας μεταφέρει σε μια εποχή σκληρή, όπου μέσα στις δυσκολίες της, η τέχνη άνθιζε και όλα τα μεγάλα ονόματα που σήμερα νοσταλγούμε ήταν ζωντανά με σάρκα και οστά. Αναφορές από τις συνεργασίες με τον Παπαϊωάννου, το Χίωτη, το Βαμβακάρη, το Χατζηδάκι, το Σαββόπουλο και άλλους πολλούς. Στιγμιότυπα σχεδόν ζηλευτά, ντυμένα με αγάπη και παράπονο. Μια παράσταση μοναδική, κεντημένη με υπέροχα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, γεμάτη με ανθρωπιά και συναίσθημα.
Η Έφη Σταμούλη έδωσε μια ερμηνεία ανυπέρβλητη ως Σωτηρία Μπέλλου. Στάθηκε στο ύψος και το βάρος του ρόλου της με απόλυτη συναίσθηση, χωρίς περιττές φανφάρες, αποδίδοντας το χαρακτήρα της με αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια. Η Έλλη Χατζεϊπίδου ήταν εξίσου υπέροχη στον υποστηρικτικό ρόλο της νοσηλεύτριας Νίκης. Ανθρώπινη, γλυκύτατη και όσο αυστηρή χρειάζεται και θα ήθελες να είναι η γυναίκα η οποία θα φρόντιζε κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο.
Δεν έχω πολλά λόγια ακόμα να γράψω ώστε να κλείσω το άρθρο για αυτή την εξαιρετική παράσταση, παρά μόνο να σας προτρέψω να τη δείτε και να μην την αφήσετε να προσπεράσει.
Καλή σας θέαση!
Χάρις Μολυβιάτη
16 Δεκ - 20 Ιαν 2019
Θέατρο του Νέου Κόσμου
Αντισθένους και Θαρύπου, Αθήνα 117 43
Παραστάσεις: Τετάρτη 18.30, Παρασκευή 21.15, Σάββατο 18.30, Κυριακή 21.30.
Εισιτήρια από 12€ έως 18€ μέσω viva.gr
Συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία - Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Χατζηβασιλείου
Σκηνικά - Κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου
Προσαρμογή σκηνικού στο Θέατρο του Νέου Κόσμου: Μαρία Καραδελόγλου
Σχεδιασμός φωτισμών - Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου
Ηχητική επιμέλεια: Γιάννης Πειραλής
Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου
Φωτογραφία αφίσας: Νίκος Τασσούλας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Έφη Σταμούλη
Έλλη Χατζεϊπίδου
