Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Ατυχήματα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου 2020 23:29
Είναι πολλές οι φορές που ξεκινάς με διάθεση να παρακολουθήσεις θέατρο. Κυρίως προσπάθειες νέων ανθρώπων να πουν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο, όχι κάτι κλασσικό. Να πρέπει να καταλάβεις τι θέλει να πει ο δημιουργός, δίχως να υπάρχει το concept, κάτι να συγκρίνεις. Να πρέπει απλά να κατανοήσεις πέρα από τα προφανή. Γιατί αυτό έλειπε, να στα προσφέρει και στο πιάτο. Άλλες φορές καταλαβαίνεις, διότι είτε τα μηνύματα είναι ξεκάθαρα είτε το μυαλό είναι σε καλό mood και δουλεύει σε υψηλές ταχύτητες, άλλες πάλι μπερδεύεσαι και δεν βγάζεις κάποιο νόημα ή βγάζεις διαφορετικό από εκείνο που ο δημιουργός ήθελε.
Η παράσταση «Ατυχήματα» του Γιώργου Κατσιφή, σε σκηνοθεσία του ιδίου, ανήκει στη δεύτερη περίπτωση. Οπότε θα σας παραθέσω αυτά που διαδραματίστηκαν μπροστά μου, ώστε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας, διότι εγώ δυσκολεύτηκα.
Η παράσταση αφορά πέντε άτομα, το Χάρη, τον Καρέμ, τον Ανδρέα, τη Σοφία και τον Άνδρα (ο οποίος και παρουσιάζεται ως ο Θεός), τα οποία μπλέκονται μεταξύ τους μέσω ενός μουσείου, ενός λεωφορείου, μιας κολλητής φιλίας και ενός καφέ. Οι στρέιτ που είναι και γκέι, οι γκέι που γουστάρουν να πηγαίνουν μόνο με στρέιτ, ο συνοδός που πηγαίνει επ’ αμοιβή με γκέι, αλλά είναι θρήσκος και αυτή είναι η δουλειά του, οπότε μικρό το κακό και όλοι τελικά πάνε με όλους. Όλοι βέβαια, ένας προς ένας, πεθαίνουν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα (για την ακρίβεια τους πατάει κάποιος με το αυτοκίνητό του), αλλά δεν πάνε στον Παράδεισο ή στην Κόλαση, διότι μετά υπάρχει μόνο το κενό (κατά δήλωση του ίδιου του Θεού). Παραμένουν ως φαντάσματα σε μια καφετέρια, την οποία και έχει δημιουργήσει ο Θεός (ναι, καλά διαβάζετε), για να σκοτώσει την ανία της αιωνιότητας. Κάνει και άλλα πράγματα γι’ αυτό, αλλά τα θεωρώ πολύ ακραία για να τα γράψω, όχι όμως και ο συγγραφέας για να μας τα παρουσιάσει.
Η παράσταση αφορά πέντε άτομα, το Χάρη, τον Καρέμ, τον Ανδρέα, τη Σοφία και τον Άνδρα (ο οποίος και παρουσιάζεται ως ο Θεός), τα οποία μπλέκονται μεταξύ τους μέσω ενός μουσείου, ενός λεωφορείου, μιας κολλητής φιλίας και ενός καφέ. Οι στρέιτ που είναι και γκέι, οι γκέι που γουστάρουν να πηγαίνουν μόνο με στρέιτ, ο συνοδός που πηγαίνει επ’ αμοιβή με γκέι, αλλά είναι θρήσκος και αυτή είναι η δουλειά του, οπότε μικρό το κακό και όλοι τελικά πάνε με όλους. Όλοι βέβαια, ένας προς ένας, πεθαίνουν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα (για την ακρίβεια τους πατάει κάποιος με το αυτοκίνητό του), αλλά δεν πάνε στον Παράδεισο ή στην Κόλαση, διότι μετά υπάρχει μόνο το κενό (κατά δήλωση του ίδιου του Θεού). Παραμένουν ως φαντάσματα σε μια καφετέρια, την οποία και έχει δημιουργήσει ο Θεός (ναι, καλά διαβάζετε), για να σκοτώσει την ανία της αιωνιότητας. Κάνει και άλλα πράγματα γι’ αυτό, αλλά τα θεωρώ πολύ ακραία για να τα γράψω, όχι όμως και ο συγγραφέας για να μας τα παρουσιάσει.
Δεν θα το παίξω πουριτανός ή θρήσκος, αλλιώς εδώ θα διαβάζατε λίβελλους για την παράσταση. Το ζήτημα είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται το καθετί. Οι «ερωτικές» σκηνές μεταξύ των αγοριών είναι αρκετές και προκλητικές, οι ατάκες φτάνουν στα όρια της ύβρεως, η προσπάθεια ισοπέδωσης των πάντων είναι εμφανής. Μια νεολαία που δεν έχει πολλά πράγματα να κάνει, εκτός από το να βγάζει τα μάτια της με όλους, έχοντας τις «ταυτότητες» απλά για να περνάει την ώρα της. Δεν παρατήρησα καμία άλλη ανησυχία, κανένα προβληματισμό, μόνο αμφισβήτηση και αυτοκαταστροφή. Η τελευταία πράξη τουλάχιστον, αυτό μου άφησε να καταλάβω. Αλλά μπορεί να κάνω και λάθος, αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το πείτε. Διότι οι Παναγιώτης Γουργουλιός (Ανδρέας), Ειρήνη Κυδωνάκη (Σοφία), Λαμπρινός Καμπούρης (Άντρας - Θεός), Νίκος Παπαδάκης (Χάρης), Χρόνης Στρίκος (Κάρεμ), έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Σκηνοθετικά η παράσταση ήταν καλοστημένη, η μουσική και ο φωτισμός έδεναν πολύ καλά με τα υπόλοιπα, οπότε το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήθελε ο δημιουργός να βγάλει προς το κοινό. Αυτή την αίσθηση είχα τουλάχιστον. Και για να γίνω πιο σαφής, θα σταθώ λίγο στο Λαμπρινό Καμπούρη και την ερμηνεία του. Θεό με τέτοιο σαρδόνιο χαμόγελο και «πρόστυχο» βλέμμα δεν περίμενα να δω ποτέ μου. Όχι κάποιον Ασσύριο ή Αφρικανό θεό, σε κάποια μυθοπλασία, αλλά τον Ένα, το Δημιουργό. Τα συγχαρητήριά μου στον ερμηνευτή, όπως και στους άλλους βέβαια. Στο πετσί του ρόλου τους μέχρις εσχάτων.
Αν όλα αυτά σας ιντρίγκαραν, κάντε μια βόλτα μέχρι το θέατρο Μπιπ. Μπορεί κάτι εγώ να μην κατάλαβα. Άλλωστε ο σκοπός τους θεάτρου είναι να προβληματίζει, να ξυπνά. Αναλόγως το ξύπνημα βέβαια.
Νάσος Κονίτσας
Η ταυτότητα της παράστασης
Ατυχήματα
Μαύρη Κωμωδία
Η παράσταση είναι κατάλληλη μόνο για ενήλικες
Συντελεστές:
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατσιφής
Κινησιολογία: Φανή Παρλή
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάκης Νάνος
Πρωτότυπη μουσική/ Μουσική παραγωγή: Δημήτρης Μορφέας Σπανός
Video trailer: Oltjon Lipe
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Επικοινωνία-Φωτογραφίες: Ράνια Παπαδοπούλου
Σκηνικός χώρος: Χριστόφος Κώνστας xsquare design lab
Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Χατζηλάμπρος
Αν όλα αυτά σας ιντρίγκαραν, κάντε μια βόλτα μέχρι το θέατρο Μπιπ. Μπορεί κάτι εγώ να μην κατάλαβα. Άλλωστε ο σκοπός τους θεάτρου είναι να προβληματίζει, να ξυπνά. Αναλόγως το ξύπνημα βέβαια.
Νάσος Κονίτσας
Η ταυτότητα της παράστασης
Ατυχήματα
Μαύρη Κωμωδία
Η παράσταση είναι κατάλληλη μόνο για ενήλικες
Συντελεστές:
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατσιφής
Κινησιολογία: Φανή Παρλή
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάκης Νάνος
Πρωτότυπη μουσική/ Μουσική παραγωγή: Δημήτρης Μορφέας Σπανός
Video trailer: Oltjon Lipe
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Επικοινωνία-Φωτογραφίες: Ράνια Παπαδοπούλου
Σκηνικός χώρος: Χριστόφος Κώνστας xsquare design lab
Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Χατζηλάμπρος
Παίζουν: Παναγιώτης Γουργουλιός (Ανδρέας), Ειρήνη Κυδωνάκη (Σοφία), Λαμπρινός Καμπούρης (Άντρας), Νίκος Παπαδάκης (Χάρης), Χρόνης Στρίκος (Κάρεμ)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Κάθε Παρασκευή και Σαββάτο στις 21:00
Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020
Διάρκεια: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων:
12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο), 7 ευρώ (ατέλεια)
Προπώληση εισιτηρίων στο ταμείο του θεάτρου
Θέατρο Μπιπ
Αγίου Μελετίου 25, Αθήνα 113 61
Τηλέφωνο: 21 3034 4074
Κάθε Παρασκευή και Σαββάτο στις 21:00
Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020
Διάρκεια: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων:
12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο), 7 ευρώ (ατέλεια)
Προπώληση εισιτηρίων στο ταμείο του θεάτρου
Θέατρο Μπιπ
Αγίου Μελετίου 25, Αθήνα 113 61
Τηλέφωνο: 21 3034 4074
