Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Ο απρόσκλητος επισκέπτης
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2019 12:28
Το αυτοκίνητο σταματά… Η μηχανή βρυχάται, κίνηση όμως δεν ακούμε. Ο οδηγός και μοναδικός επιβάτης κατεβαίνει, ανάβει ένα φακό και φωνάζει, μπας και τον ακούσουν από το κοντινό σπίτι. Εισέρχεται στην οικία από τη μπαλκονόπορτα. Αντικρύζει ένα νεκρό, πάνω σε αναπηρική καρέκλα. Και απέναντι από το πτώμα μια νεαρή γυναίκα… με ένα όπλο στο χέρι της…
«Ο απρόσκλητος επισκέπτης» (πρωτότυπος τίτλος «Απρόσμενος επισκέπτης» - “The unexpected guest”) γράφτηκε για το θέατρο από την Αγκάθα Κρίστι το 1958. Εξήντα ένα χρόνια αργότερα, ο Γιώργος Φρατζεσκάκης υπογράφει τη σκηνοθεσία, αλλά και τη μουσική επιμέλεια, ενός έργου που φροντίζει τέλεια την πλευρά του εαυτού μας που θέλει να βλέπει μία παράσταση και φεύγοντας να αναρωτιέται… Τι έγινε; Στο διάλειμμά της ερωτήθηκα για το ποιος ή ποια πιστεύω πως δολοφόνησε το Richard Warwick. Φυσικά και απάντησα, χωρίς να είμαι σίγουρος και μην έχοντας διαβάσει το βιβλίο. Θα μπορούσα βέβαια να σκεφτώ και να θυμηθώ τι έχω δει σε άλλες παραστάσεις που βασίζονται σε έργα της Κυρίας του Εγκλήματος. Προφανώς όμως θέλησα να εστιάσω αλλού. Στο ίδιο το έργο…
Οκτώ ηθοποιοί στέκονται πολύ υψηλά, τόσο υποκριτικά όσο και σε επίπεδο κοινωνίας συναισθημάτων. Οκτώ ηθοποιοί πήραν το έργο, μοιράστηκαν το όραμα του σκηνοθέτη τους και έκαναν το κοινό να αναρωτάται. Τι έγινε;
Δεν θα εστιάσω σε κανένα ηθοποιό προσωπικά. Δεν υπάρχει λόγος. Αυτό που παρακολούθησα είχε να κάνει με ένα απόλυτα λειτουργικό σύνολο. Από την πρώτη στιγμή της πρώτης σκηνής, που ανάβουν τα φώτα, μέχρι την τελική «φωτογραφία» πριν τα φώτα ξανακάνουν το θαύμα τους και πάμε στο μπιζάρισμα, είχαμε να κάνουμε με μια ομάδα που είχε κατέβει στο γήπεδο μόνο για να κερδίσει. Η Ιλιάς Λαμπρίδου, σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει, είχε μιλήσει για το πώς δουλεύει ο σκηνοθέτης και πώς βγάζει από τους ηθοποιούς του τα καλύτερά τους και μόνο. Και είχε απόλυτο δίκιο. Οι διάλογοι, οι εντάσεις, οι απλές κινήσεις, όπως το να μαζέψεις χαρτιά από ένα τραπέζι, οι σύνθετες αλλαγές ατακών, οι θέσεις και οι στάσεις των χαρακτήρων μας έδειξαν πόσο ψηλά μπορεί να ανέβει η απόδοση, εφόσον υπάρχουν από πίσω της δουλειά και το ανάλογο τάλαντο. Στην παράσταση πρωταγωνιστεί και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ενώ αυτό που θα σας ανατρίχιαζε κατά την ανάγνωση του κειμένου, είναι το ακριβώς ίδιο που θα σας ξετρελάνει κατά τη διάρκεια απεικόνισης των τεκτενομένων.
Και στο τέλος, εκεί που θα ακούσετε το αυτοκίνητο του Starkwedder να απομακρύνεται, εκεί πλέον θα ξεκινήσει ένα γοητευτικό παιχνίδι. Τελικά, ποιος ήταν ο δολοφόνος; Τι, περιμένετε να σας πούμε εμείς; Τι, θεωρείτε ότι μέσα από αυτή εδώ την ανταπόκριση θα σας αποκαλύπταμε ποιος ή ποια αφαίρεσε τη ζωή του Warwick; Το ξέρετε πως δεν υπάρχει περίπτωση. Ακόμα όμως και να υπήρχε… Ποιος θα σας διασφάλιζε ότι αυτό που θα σας «ανακοινώναμε» θα ήταν και η αλήθεια; Η Λαίδη Μάλλοουαν φρόντιζε πάντα να είναι ο δολοφόνος της πολυδιάστατος και πολύ πέρα από το σύνηθες του μπάτλερ, του κηπουρού, του καθηγητή των γαλλικών. Το ζήτημα της ανταπόκρισης όμως δεν είναι η αναφορά στην κατάληξη ενός, κατά τα άλλα, τέλειου εγκλήματος. Είναι η αναφορά στην απόδοση των ηθοποιών. Και εκείνοι μας έκαναν να θέλουμε να ξαναδούμε την παράσταση. Αν μάλιστα ήταν εφικτό, θα το επιθυμούσαμε αμέσως μετά το χειροκρότημα! Ναι, τόσο καλή είναι και ναι, τόσο καλό θα σας κάνει να πάτε να τη δείτε. Θα βρείτε και εμάς εκεί. Ξανά. Ίσως μάλιστα μας ρωτήσετε στο διάλειμμα για το/τη δολοφόνο. Και ίσως και να απαντήσουμε. Αν ξέρουμε…
Κώστας Κούλης
«Ο απρόσκλητος επισκέπτης» (πρωτότυπος τίτλος «Απρόσμενος επισκέπτης» - “The unexpected guest”) γράφτηκε για το θέατρο από την Αγκάθα Κρίστι το 1958. Εξήντα ένα χρόνια αργότερα, ο Γιώργος Φρατζεσκάκης υπογράφει τη σκηνοθεσία, αλλά και τη μουσική επιμέλεια, ενός έργου που φροντίζει τέλεια την πλευρά του εαυτού μας που θέλει να βλέπει μία παράσταση και φεύγοντας να αναρωτιέται… Τι έγινε; Στο διάλειμμά της ερωτήθηκα για το ποιος ή ποια πιστεύω πως δολοφόνησε το Richard Warwick. Φυσικά και απάντησα, χωρίς να είμαι σίγουρος και μην έχοντας διαβάσει το βιβλίο. Θα μπορούσα βέβαια να σκεφτώ και να θυμηθώ τι έχω δει σε άλλες παραστάσεις που βασίζονται σε έργα της Κυρίας του Εγκλήματος. Προφανώς όμως θέλησα να εστιάσω αλλού. Στο ίδιο το έργο…
Οκτώ ηθοποιοί στέκονται πολύ υψηλά, τόσο υποκριτικά όσο και σε επίπεδο κοινωνίας συναισθημάτων. Οκτώ ηθοποιοί πήραν το έργο, μοιράστηκαν το όραμα του σκηνοθέτη τους και έκαναν το κοινό να αναρωτάται. Τι έγινε;
Δεν θα εστιάσω σε κανένα ηθοποιό προσωπικά. Δεν υπάρχει λόγος. Αυτό που παρακολούθησα είχε να κάνει με ένα απόλυτα λειτουργικό σύνολο. Από την πρώτη στιγμή της πρώτης σκηνής, που ανάβουν τα φώτα, μέχρι την τελική «φωτογραφία» πριν τα φώτα ξανακάνουν το θαύμα τους και πάμε στο μπιζάρισμα, είχαμε να κάνουμε με μια ομάδα που είχε κατέβει στο γήπεδο μόνο για να κερδίσει. Η Ιλιάς Λαμπρίδου, σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει, είχε μιλήσει για το πώς δουλεύει ο σκηνοθέτης και πώς βγάζει από τους ηθοποιούς του τα καλύτερά τους και μόνο. Και είχε απόλυτο δίκιο. Οι διάλογοι, οι εντάσεις, οι απλές κινήσεις, όπως το να μαζέψεις χαρτιά από ένα τραπέζι, οι σύνθετες αλλαγές ατακών, οι θέσεις και οι στάσεις των χαρακτήρων μας έδειξαν πόσο ψηλά μπορεί να ανέβει η απόδοση, εφόσον υπάρχουν από πίσω της δουλειά και το ανάλογο τάλαντο. Στην παράσταση πρωταγωνιστεί και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ενώ αυτό που θα σας ανατρίχιαζε κατά την ανάγνωση του κειμένου, είναι το ακριβώς ίδιο που θα σας ξετρελάνει κατά τη διάρκεια απεικόνισης των τεκτενομένων.
Και στο τέλος, εκεί που θα ακούσετε το αυτοκίνητο του Starkwedder να απομακρύνεται, εκεί πλέον θα ξεκινήσει ένα γοητευτικό παιχνίδι. Τελικά, ποιος ήταν ο δολοφόνος; Τι, περιμένετε να σας πούμε εμείς; Τι, θεωρείτε ότι μέσα από αυτή εδώ την ανταπόκριση θα σας αποκαλύπταμε ποιος ή ποια αφαίρεσε τη ζωή του Warwick; Το ξέρετε πως δεν υπάρχει περίπτωση. Ακόμα όμως και να υπήρχε… Ποιος θα σας διασφάλιζε ότι αυτό που θα σας «ανακοινώναμε» θα ήταν και η αλήθεια; Η Λαίδη Μάλλοουαν φρόντιζε πάντα να είναι ο δολοφόνος της πολυδιάστατος και πολύ πέρα από το σύνηθες του μπάτλερ, του κηπουρού, του καθηγητή των γαλλικών. Το ζήτημα της ανταπόκρισης όμως δεν είναι η αναφορά στην κατάληξη ενός, κατά τα άλλα, τέλειου εγκλήματος. Είναι η αναφορά στην απόδοση των ηθοποιών. Και εκείνοι μας έκαναν να θέλουμε να ξαναδούμε την παράσταση. Αν μάλιστα ήταν εφικτό, θα το επιθυμούσαμε αμέσως μετά το χειροκρότημα! Ναι, τόσο καλή είναι και ναι, τόσο καλό θα σας κάνει να πάτε να τη δείτε. Θα βρείτε και εμάς εκεί. Ξανά. Ίσως μάλιστα μας ρωτήσετε στο διάλειμμα για το/τη δολοφόνο. Και ίσως και να απαντήσουμε. Αν ξέρουμε…
Κώστας Κούλης
Ταυτότητα παράστασης
Ο Απρόσκλητος Επισκέπτης της Αγκάθα Κρίστι
Πρεμιέρα: 26 Οκτωβρίου 2019
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Σκηνικό – Κοστούμια: Αλέξανδρος Κομπόγιωργας
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ελένη Βουτυρά, Στάθης Λαγκάδας
Μακιγιάζ: Άννα Μαρία Μπάμπη
Κομμώσεις: Γρηγορία Τζήβα
Φωτογραφίες: Αναστασία Λουκρέζη
Art work: Λουκάς Μελάς
Βίντεο art: Ra’s Eye
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Σκηνικό – Κοστούμια: Αλέξανδρος Κομπόγιωργας
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ελένη Βουτυρά, Στάθης Λαγκάδας
Μακιγιάζ: Άννα Μαρία Μπάμπη
Κομμώσεις: Γρηγορία Τζήβα
Φωτογραφίες: Αναστασία Λουκρέζη
Art work: Λουκάς Μελάς
Βίντεο art: Ra’s Eye
Προβολή – Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παραγωγή: Ιωάννης Ρουμελιώτης – Θέατρο ELIART
Παραγωγή: Ιωάννης Ρουμελιώτης – Θέατρο ELIART
Παίζουν: Νίκος Ορφανός, Σοφία Μανωλάκου, Αννέτα Παπαθανασίου, Σαράντος Γεωγλερής, Κώστας Ζέκος, Νίκος Καϊνός και ο Γιώργος Φρατζεσκάκης.
Φιλική συμμετοχή: Ιλιάς Λαμπρίδου
Πού: Θέατρο ELIART, Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός, τηλ.: 210 3477677
Πότε: Από 26 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
Ώρες: Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο 18:15 και 21:00, Κυριακή στις 18:15
Διάρκεια: 90 λεπτά
Εισιτήρια: 15 € (βραδινές παραστάσεις), 12 € (απογευματινές), 12 € (άνεργοι, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ και άνω των 65 χρονών).
Ομαδικά εισιτήρια άνω των 15 ατόμων: 10 €.
Προπώληση: Viva.gr, θέατρο ELIART, Art & Performance Dance Theater
Πότε: Από 26 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
Ώρες: Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο 18:15 και 21:00, Κυριακή στις 18:15
Διάρκεια: 90 λεπτά
Εισιτήρια: 15 € (βραδινές παραστάσεις), 12 € (απογευματινές), 12 € (άνεργοι, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ και άνω των 65 χρονών).
Ομαδικά εισιτήρια άνω των 15 ατόμων: 10 €.
Προπώληση: Viva.gr, θέατρο ELIART, Art & Performance Dance Theater
