Cobra Kai S4
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σειρές
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου 2022 10:01
Cobra Kai – Fourth Season ή ο Κακός Χαμός
Δεν ξέρω τι κάνατε εσείς παραμονή Πρωτοχρονιάς, εγώ είχα «αγώνα». Το Netflix αμόλησε όλη την τέταρτη σεζόν του Cobra Kai. Φυσικό επόμενο, όπως καταλάβατε, να πέσω με τα μούτρα.
“You're the best!
Around!
Nothing's gonna ever keep you down”!
Το storyline για την τέταρτη σεζόν είναι εμπνευσμένο από τη ταινία του 1984 The Karate Kid. Εδώ γίνεται μια σούμα των γεγονότων της προηγούμενης σεζόν. Ο John Kreese (Martin Kove), που όλοι σιχτηρ-ίζουμε (τι όχι; δεν με πείθετε) έχει βουτήξει από τον Johnny Lawrence (William Zabka) το Cobra Kai dojo. O Robby Keene (Tanner Buchanan) γιος του Johnny, έχει μείνει μπουκάλα καθώς η νεαρά Samantha LaRusso (Mary Mouser) ακόμα του κρατάει πόστα που κόντεψε να αφήσει ανάπηρο τον Miguel Diaz (Xolo Maridueña). Προσπαθεί να βρει το δικό του δρόμο, αλλά με τον Kreese ως σύμβουλο και sensei, καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι αδύνατο. Ο συμπαθής, πλέον, Johnny Lawrence, ξεκινά, με όσα παιδιά τον ακολούθησαν, νέο dojo και το βαφτίζει «Eagle Fang». Πόσο πιο Rock ‘N’ Roll να αντέξουμε; Ο γλοιώδης John Kreese έρχεται σε επαφή με έναν παλιό γνώριμο, τον Terry Silver (Thomas Ian Griffith). Τον είχαμε συναντήσει στο The Karate Kid: Part III, όπου προσπαθούσε με ύπουλους τρόπους να καταστρέψει τον Daniel LaRusso (Ralph Macchio). Τον έκανε πολύ επιθετικό μετά από σκληρό training βάσει της "Quicksilver method”. Να σας τη θυμίσω;
Πρώτος κανόνας: Αν ο εχθρός δεν μπορεί να σταθεί, δεν μπορεί να πολεμήσει.
Δεύτερος Κανόνας: Αν ο εχθρός δεν μπορεί να δει, δεν μπορεί να πολεμήσει.
Τρίτος και βασικότερος κανόνας: Αν ο εχθρός δεν μπορεί να αναπνεύσει, δεν μπορεί να πολεμήσει.
“Strike First, Strike Hard, No Mercy”!
Οι δύο παλιόφιλοι θέλουν οπωσδήποτε να βιώσουν ξανά νίκες και μεγαλεία αλλά και να καταστρέψουν once and for all, που λένε και στο χωριό μου, τον LaRusso, που τους κάθεται στο στομάχι τόσες δεκαετίες. Το στοίχημα που πέφτει είναι ότι όποιο dojo κερδίσει στο All Valley Tournament αυτό και θα παραμείνει. Τα υπόλοιπα δύο θα κατεβάσουν ρολά για πάντα. Και οι τρεις πλευρές θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να κυριαρχήσουν. Δεν λείπουν όμως και οι συμμαχίες, αφού Daniel και Johnny πλέον έχουν τον ίδιο εχθρό.
Το απρόσμενο σε αυτή τη σεζόν είναι η νίκη του - ΔΕΝ αποκαλύπτω - στο τουρνουά. Ποιος θα το περίμενε ότι το αγόρι αυτό θα γινόταν πρωταθλητής; Κανένας σας πληροφορώ!
Η τέταρτη σεζόν έρχεται πιο δυναμική και όλοι οι χαρακτήρες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Συνεχίζει ο Johnny να μας κερδίζει, καθώς κάνει πολλές προσπάθειες να ξεπεράσει όλα τα κακώς κείμενα. Το μυαλό του στροφάρει και κατανοεί όλα όσα παλιά δεν θα κατανοούσε. Θέλει να έρθει κοντά με τον γιο του αλλά και με τον Miguel και θέλει να βοηθήσει όλα τα παιδιά να φτάσουν όπου μπορούν, σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Oι τρόποι που σκαρφίζεται για να βοηθήσει τα παιδιά είναι ροκ. Η γλυκιά αναπόληση της δεκαετίας του ‘80 ανά επεισόδιο μόνο καλό κάνει, αφού μαθαίνουν και οι νεότεροι περισσότερα για τις σχέσεις, τη νοοτροπία αλλά και τις συνθήκες ζωής των πρωταγωνιστών και μπορούν να κατανοήσουν πολύ καλύτερα το σήμερα. Εμείς οι παλιοί χαμογελάμε πονηρά, αφού ζήσαμε όλη τη διάσταση της εποχής του ‘80 και την ευχαριστηθήκαμε. Τα τραγούδια που επέλεξαν για την τέταρτη σεζόν μας κλείνουν το μάτι περιπαιχτικά, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα μουρμουρίσουμε μέχρι το τέλος.
Από την άλλη, ο Daniel συνεχίζει να μας νευριάζει αφού το μυαλουδάκι του παραμένει σχεδόν όλη τη σεζόν στα παλιά. «Ο Johnny είναι ο κακός και εγώ ο άγιος». Κόψε κάτι, Ντάνιελ Σαν, από χαζομάρες όλοι έχετε κάνει ουκ ολίγες. Καίγεται το σπίτι σου, φίλε και εσύ ρίχνεις νερό με το ποτιστήρι. Συγκεντρώσου! Για πρώτη ίσως φορά το να μάθουν και τις δύο τεχνικές τα παιδιά είναι η καλύτερη λύση, αλλά ο κουφιοκέφαλος Daniel δεν πιστεύει ότι είναι σωστό. Θέλει να παραμείνει στην πατροπαράδοτη άμυνα που διδάσκει στους μαθητές του. Στο τουρνουά θα καταλάβει ότι έκανε λάθος και εκεί θα αλλάξουν όλα, αλλά για την πέμπτη σεζόν φαντάζομαι, αν δεν πιαστούν πάλι οι sensei στα χέρια.
Απόλαυσα και τα δέκα μισάωρα επεισόδια και έχω νευριάσει που θα πρέπει να περιμένω ένα χρόνο για να μάθω τη συνέχεια. Είναι από τις πιο εθιστικές σειρές που έχω δει τα τελευταία χρόνια, που σεβάστηκε την ιστορία των ταινιών και συνέχισε δυναμικά. Δεν έγινε, όπως κάποιες άλλες, μόνο για τα λεφτά, δεν την τράβηξαν από τα μαλλιά μόνο και μόνο για την τηλεθέαση. Οι άνθρωποι πίσω από τις κάμερες κάνουν απίστευτη δουλειά και έχουν όραμα για τη σειρά. Δεν έχει κάνει κοιλιά τέσσερις σεζόν τώρα. Πολύ σημαντικό. Κερδίζει συνεχώς κοινό και εξελίσσεται μαζί με τους ήρωές της.
Ως την πέμπτη σεζόν θα κάνουμε μια ανασκόπηση των τεσσάρων, θα ξαναδούμε πάλι τις ταινίες με τη σειρά. Πού θα πάει, θα περάσει ο καιρός. Μπαντζάι!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
