Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να κρατήσεις το ενδιαφέρον του κοινού σε ένα μονόλογο; Υπάρχει, αλήθεια, κάποιος που ισχυρίζεται ότι είναι εύκολο; Ακόμη κι όταν έχεις απίστευτη εμπειρία, ποτέ δεν παύει να είναι δύσκολο. Το κοινό είναι και θα είναι αυστηρός κριτής. Γνωρίζει ότι θα έρθει να δει κάτι που στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει, αλλά όταν βγεις επί σκηνής περιμένει να δει αλήθεια. Πόσο οξύμωρο είναι από μόνο του αυτό; Οπότε είναι τρομερά δύσκολο να πείσεις το κοινό σου, να το κρατάς σε εγρήγορση και να μην χάνει στιγμή, ούτε την ανάσα σου. Να είναι εκεί μαζί σου, στη σκηνή. Απίστευτη πρόκληση.
Τι είναι το θέατρο για σένα; Τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να πρεσβεύει;
Ένας ωκεανός συναισθημάτων. Είναι σχέσεις. Άνθρωποι. Αλήθεια. Αυτά που δεν λέγονται. Είναι διέξοδος, αναζήτηση… Φτάνεις και σπας στεγανά, έρχεσαι αντιμέτωπος με τα μύχια της ψυχής σου. Το Φως στο σκοτάδι. Όλα αυτά και άλλα τόσα θα έπρεπε να πρεσβεύει. Πολιτισμό, Τέχνη των όλων, Ευγενή άμιλλα, την ένωση των ανθρώπων, των ψυχών, την πνευματική και εσωτερική καλλιέργεια.