Συνέντευξη με την Ελένη Φιλίνη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2019 01:01
Η ιδέα είναι του ΕΜΑΝΟΝ και γι’ αυτό το λόγο όλα τα εύσημα πρέπει να πάνε σε εκείνον. Μεγάλος θαυμαστής της Ελένης Φιλίνη και ένθερμος υποστηρικτής των μουσικών βραδιών που δείχνουν αγάπη στα τραγούδια από πιότερες εποχές και καλλιτεχνικές εξτραβαγκάνζες, μου μίλησε για τις συναυλίες που δίνει η πασίγνωστη πρωταγωνίστρια και μάλιστα εκείνη την περίοδο είχε έλθει και το δελτίο Τύπου για την εμφάνισή της στο Χυτήριο, μαζί με τον Πασχάλη Τσαρούχα. Ακολούθησαν κάποια τηλεφωνήματα και το ραντεβού έκλεισε για μία εβδομάδα μετά. Τώρα αν σας πω ότι προγραμματίζαμε συνέντευξη για είκοσι λεπτά και η μεγάλη ηθοποιός έκατσε παρέα μας σχεδόν δυο ώρες; Τραγούδι, χορός, πρόζα, θέατρο, τηλεόραση, μέλλον… όλα παρέλασαν σε εκείνη την κουβέντα. Πολλά ευχαριστώ στην Αλίκη Δανάλη, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Θα σας πάω αντίστροφα. Σε αυτό που κάνετε τώρα… Στο τραγούδι… Παίξατε πρόσφατα.
Στο Χυτήριο. Ναι, είχαμε παίξει πριν λίγες μέρες. Έχουμε και μια συναυλία στα Οινόφυτα, στις 29 του μήνα, με τον Πασχάλη (σ.σ. Τσαρούχα) πάλι… Κάνω αυτά, όπως και κάποια άλλα Live που έχω. Και κάνω μια παράσταση, το «Αθήνα και πάλι Αθήνα» σε κείμενα και σκηνοθεσία του Γιώργου Βασιλειάδη. Και αναφερόμαστε στην παλιά Αθήνα. Με τραγούδια από την Πλάκα τότε. Με νούμερα από τότε… Σε μια άλλη, όμορφη εποχή. Έχουμε και αυτή την παράσταση, την οποία παρουσιάζουμε σε δήμους. Παίξαμε στο Ψυχικό πρόσφατα, τώρα έχουμε Κόρινθο, μετά Σαντορίνη…
Άρα όλο το καλοκαίρι σας θα είναι γεμάτο.
Πάντα ήταν…
Τραγουδάτε από το 2009. Ξέρω ότι εσείς οι ηθοποιοί και τραγουδάτε και χορεύετε…
Εγώ είμαι και επαγγελματίας χορεύτρια. Από το χορό ξεκίνησα. Αλλά για το τραγούδι, είναι αλλιώς να τραγουδάς στο θέατρο και στις ταινίες και αλλιώς να τραγουδάς ζωντανά.
Πώς προέκυψε να τραγουδήσετε ζωντανά;
Έγινε μια δουλειά το 2009 στον Κεραμεικό. Με το Μπάμπη Τσέρτο. Ήθελε να κάνει ένα πάντρεμα με ηθοποιούς που τραγουδούν. Ήμουν εγώ και η Τζέση Παπουτσή. Λέμε με τη Τζέση λοιπόν «Ας το ξεκινήσουμε και βλέπουμε»… Η αφετηρία ήταν ο κόσμος. Και δεν μιλάμε για το δικό μου κόσμο, μιλάμε για το κοινό. Σκεφτόμουν «Ποιος ξέρει τι θα πουν τώρα… Ελένη, πολύ ωραία, αλλά… στο θέατρο»! Μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά οι εννιά στους δέκα μου είπαν «Κορίτσι μου, τι έκανες τόσα χρόνια»; Λέω πως για να μου το λένε αυτό, κάτι τρέχει. Και αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ουσιαστικά από το τραγούδι. Όταν είσαι στο θέατρο, είσαι πίσω από ένα ρόλο. Υπάρχει απόσταση. Στο τραγούδι είσαι ένα με τον κόσμο. Και ανακάλυψα ότι αυτή την αμεσότητα την έχω. Δεν πάω να τραγουδήσω άρια… Θέλω να διασκεδάσει ο κόσμος, να περνάει καλά. Αυτό είναι το ζητούμενο από μένα. Καθαρά! Και περνάω κι εγώ καλά. Είναι αλληλένδετα το ένα με το άλλο. Έτσι προέκυψε και συνέχισε και λέω «Τι ωραία»! Κρίμα που δεν το έχω ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, που μου το έλεγαν κι εγώ ήμουν κολλημένη με το θέατρο.
Σκέφτεστε τον επόμενο δίσκο σας;
Συζητάω ήδη! Έχουν ήδη γραφτεί κάποια τραγούδια. Πρόσφατα μάλιστα κυκλοφόρησα και την ποιητική μου συλλογή, «Με τα μάτια της καρδιάς». Έχουν μελοποιηθεί μάλιστα τρία τραγούδια. Υπάρχει ένα τραγούδι, στο οποίο έχει γράψει μουσική ο Θεόδωρος Κατσανέβας. Είναι το «Στην έρημο αυτή», μία πολύ ωραία μπαλάντα. Να πω επίσης ότι δύο ποιήματά μου έχει μελοποιήσει ο Παύλος Καρποδίνης.
Σας ιντριγκάρει η διαδικασία των ηχογραφήσεων;
Μου αρέσει παρά πολύ.
Και σε σχέση με τα Live;
Άλλα πράγμα το ένα, άλλο το άλλο. Όπως μου αρέσει το θέατρο, μου αρέσει κι αυτό. Περνάω πολύ καλά.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η μαγεία του θεάτρου είναι η θνησιγένεια κάθε παράστασης…
Όπως και η ζωή!
Κάπως έτσι λοιπόν είναι και μια συναυλία;
Ναι. Το έχω συνηθίσει όλο αυτό λόγω δουλειάς. Είναι η δουλειά μου αυτή, δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα. Τόσα χρόνια αυτό ζω.
Και είναι αυτό που σας αρέσει; Η μοναδικότητα κάθε παράστασης, κάθε συναυλίας;
Ναι, γιατί κάθε φορά είμαι και με άλλο κόσμο. Είναι άλλη η αντίδραση του κόσμου, είναι άλλο το κοινό. Γι’ αυτό μπορείς να παίζεις παραστάσεις και ένα χρόνο και δύο… και τρία… Δεν βαριέσαι. Γιατί έχεις από κάτω κάθε φορά άλλο κοινό. Αν ήταν συνέχεια ο ίδιος κόσμος δεν θα άντεχες…
Πέρα από τα μουσικά σας… από τη νέα σεζόν τι να περιμένουμε από σας;
Τώρα συζητάω… Έχουμε ένα παρά πολύ ωραίο κείμενο του Κώστα Παπαπέτρου. Η ζωή της Σπεράντζας Βρανά. Ένας μονόλογος για τα τραγούδια που έχε πει. Φυσικά θα έχω και ένα πιάνο μαζί… Επίσης συζητάω για ακόμα μία παράσταση, που πάλι θα έχει σχέση με μία από τις παλιές ντίβες του θεάτρου. Έχω τα Live μου… Θα βγάλω και το CD με τα τραγούδια μου… Κι ό,τι άλλο καλό προκύψει.
Ο μονόλογος είναι κάτι που σας ενθουσιάζει;
Με ιντριγκάρει… Είσαι μόνος σου και αφηγείσαι τη ζωή σου. Όπως σου μιλάω τώρα. Λες διάφορα πράγματα…
Και εδώ μιλάμε για μουσικό μονόλογο. Θα υπάρχει και τραγούδι.
Η Σπεράντζα άφησε πίσω της τεράστιες επιτυχίες. Τραγούδια της λέω και εγώ στα Live μου. Όπως είναι το «Mambo», όπως είναι «Η βαλίτσα»… διαχρονικά τραγούδια…
Τι είναι αυτό που λειτουργεί σαν κινητήρια δύναμη σε όλα αυτά που ονειρεύεστε και κάνετε;
Εγώ θα έλεγα η φύση μου. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Και είμαι από τους ανθρώπους που αν δεν κάνω κάτι, κάτι με πιάνει. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά έτσι είμαι. Εγώ με έχω αποδεχθεί. Μου λένε για διακοπές… Στις διακοπές θέλω να αλλάζω εικόνες. Και αυτή τη δυνατότητα μου την προσφέρει η δουλειά μου.
Κώστας Κούλης
Φωτό: ΕΜΑΝΟΝ
Θα σας πάω αντίστροφα. Σε αυτό που κάνετε τώρα… Στο τραγούδι… Παίξατε πρόσφατα.
Στο Χυτήριο. Ναι, είχαμε παίξει πριν λίγες μέρες. Έχουμε και μια συναυλία στα Οινόφυτα, στις 29 του μήνα, με τον Πασχάλη (σ.σ. Τσαρούχα) πάλι… Κάνω αυτά, όπως και κάποια άλλα Live που έχω. Και κάνω μια παράσταση, το «Αθήνα και πάλι Αθήνα» σε κείμενα και σκηνοθεσία του Γιώργου Βασιλειάδη. Και αναφερόμαστε στην παλιά Αθήνα. Με τραγούδια από την Πλάκα τότε. Με νούμερα από τότε… Σε μια άλλη, όμορφη εποχή. Έχουμε και αυτή την παράσταση, την οποία παρουσιάζουμε σε δήμους. Παίξαμε στο Ψυχικό πρόσφατα, τώρα έχουμε Κόρινθο, μετά Σαντορίνη…
Άρα όλο το καλοκαίρι σας θα είναι γεμάτο.
Πάντα ήταν…
Τραγουδάτε από το 2009. Ξέρω ότι εσείς οι ηθοποιοί και τραγουδάτε και χορεύετε…
Εγώ είμαι και επαγγελματίας χορεύτρια. Από το χορό ξεκίνησα. Αλλά για το τραγούδι, είναι αλλιώς να τραγουδάς στο θέατρο και στις ταινίες και αλλιώς να τραγουδάς ζωντανά.
Πώς προέκυψε να τραγουδήσετε ζωντανά;
Έγινε μια δουλειά το 2009 στον Κεραμεικό. Με το Μπάμπη Τσέρτο. Ήθελε να κάνει ένα πάντρεμα με ηθοποιούς που τραγουδούν. Ήμουν εγώ και η Τζέση Παπουτσή. Λέμε με τη Τζέση λοιπόν «Ας το ξεκινήσουμε και βλέπουμε»… Η αφετηρία ήταν ο κόσμος. Και δεν μιλάμε για το δικό μου κόσμο, μιλάμε για το κοινό. Σκεφτόμουν «Ποιος ξέρει τι θα πουν τώρα… Ελένη, πολύ ωραία, αλλά… στο θέατρο»! Μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά οι εννιά στους δέκα μου είπαν «Κορίτσι μου, τι έκανες τόσα χρόνια»; Λέω πως για να μου το λένε αυτό, κάτι τρέχει. Και αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ουσιαστικά από το τραγούδι. Όταν είσαι στο θέατρο, είσαι πίσω από ένα ρόλο. Υπάρχει απόσταση. Στο τραγούδι είσαι ένα με τον κόσμο. Και ανακάλυψα ότι αυτή την αμεσότητα την έχω. Δεν πάω να τραγουδήσω άρια… Θέλω να διασκεδάσει ο κόσμος, να περνάει καλά. Αυτό είναι το ζητούμενο από μένα. Καθαρά! Και περνάω κι εγώ καλά. Είναι αλληλένδετα το ένα με το άλλο. Έτσι προέκυψε και συνέχισε και λέω «Τι ωραία»! Κρίμα που δεν το έχω ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, που μου το έλεγαν κι εγώ ήμουν κολλημένη με το θέατρο.
Σκέφτεστε τον επόμενο δίσκο σας;
Συζητάω ήδη! Έχουν ήδη γραφτεί κάποια τραγούδια. Πρόσφατα μάλιστα κυκλοφόρησα και την ποιητική μου συλλογή, «Με τα μάτια της καρδιάς». Έχουν μελοποιηθεί μάλιστα τρία τραγούδια. Υπάρχει ένα τραγούδι, στο οποίο έχει γράψει μουσική ο Θεόδωρος Κατσανέβας. Είναι το «Στην έρημο αυτή», μία πολύ ωραία μπαλάντα. Να πω επίσης ότι δύο ποιήματά μου έχει μελοποιήσει ο Παύλος Καρποδίνης.
Σας ιντριγκάρει η διαδικασία των ηχογραφήσεων;
Μου αρέσει παρά πολύ.
Και σε σχέση με τα Live;
Άλλα πράγμα το ένα, άλλο το άλλο. Όπως μου αρέσει το θέατρο, μου αρέσει κι αυτό. Περνάω πολύ καλά.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η μαγεία του θεάτρου είναι η θνησιγένεια κάθε παράστασης…
Όπως και η ζωή!
Κάπως έτσι λοιπόν είναι και μια συναυλία;
Ναι. Το έχω συνηθίσει όλο αυτό λόγω δουλειάς. Είναι η δουλειά μου αυτή, δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα. Τόσα χρόνια αυτό ζω.
Και είναι αυτό που σας αρέσει; Η μοναδικότητα κάθε παράστασης, κάθε συναυλίας;
Ναι, γιατί κάθε φορά είμαι και με άλλο κόσμο. Είναι άλλη η αντίδραση του κόσμου, είναι άλλο το κοινό. Γι’ αυτό μπορείς να παίζεις παραστάσεις και ένα χρόνο και δύο… και τρία… Δεν βαριέσαι. Γιατί έχεις από κάτω κάθε φορά άλλο κοινό. Αν ήταν συνέχεια ο ίδιος κόσμος δεν θα άντεχες…
Πέρα από τα μουσικά σας… από τη νέα σεζόν τι να περιμένουμε από σας;
Τώρα συζητάω… Έχουμε ένα παρά πολύ ωραίο κείμενο του Κώστα Παπαπέτρου. Η ζωή της Σπεράντζας Βρανά. Ένας μονόλογος για τα τραγούδια που έχε πει. Φυσικά θα έχω και ένα πιάνο μαζί… Επίσης συζητάω για ακόμα μία παράσταση, που πάλι θα έχει σχέση με μία από τις παλιές ντίβες του θεάτρου. Έχω τα Live μου… Θα βγάλω και το CD με τα τραγούδια μου… Κι ό,τι άλλο καλό προκύψει.
Ο μονόλογος είναι κάτι που σας ενθουσιάζει;
Με ιντριγκάρει… Είσαι μόνος σου και αφηγείσαι τη ζωή σου. Όπως σου μιλάω τώρα. Λες διάφορα πράγματα…
Και εδώ μιλάμε για μουσικό μονόλογο. Θα υπάρχει και τραγούδι.
Η Σπεράντζα άφησε πίσω της τεράστιες επιτυχίες. Τραγούδια της λέω και εγώ στα Live μου. Όπως είναι το «Mambo», όπως είναι «Η βαλίτσα»… διαχρονικά τραγούδια…
Τι είναι αυτό που λειτουργεί σαν κινητήρια δύναμη σε όλα αυτά που ονειρεύεστε και κάνετε;
Εγώ θα έλεγα η φύση μου. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Και είμαι από τους ανθρώπους που αν δεν κάνω κάτι, κάτι με πιάνει. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά έτσι είμαι. Εγώ με έχω αποδεχθεί. Μου λένε για διακοπές… Στις διακοπές θέλω να αλλάζω εικόνες. Και αυτή τη δυνατότητα μου την προσφέρει η δουλειά μου.
Κώστας Κούλης
Φωτό: ΕΜΑΝΟΝ
Joomla Social by OrdaSoft!
