Συνέντευξη με την κινηματογραφίστρια Αναστασία Λουκρέζη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Συνεντεύξεις
- Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 29 Αυγούστου 2019 13:26
«Γεια, το όνομά μου είναι Αναστασία και μου αρέσει να κάνω ταινίες και όχι μόνο»… Και ίσως αυτός να είναι και ο καλύτερος πρόλογος. Ένα κορίτσι δημιουργεί μία ταινία μικρού μήκος με θέμα την ίδια την ιδέα! Με τίτλο «Γεια, το όνομά μου είναι ιδέα», με θέμα αυτό που κινεί ουρανούς και βουνά και περνά μέσα από χαραμάδες… Η Αναστασία Λουκρέζη έφτιαξε το καραβάκι, του έβαλε πανιά και τώρα κείνο πλέει περήφανο τις θάλασσες του πολιτισμού και ευελπιστεί για νέες και φιλόξενες γαίες καταξίωσης. Μιλήσαμε με τη νεαρή δημιουργό, ακούσαμε για τα πλάνα της και τις αγάπες της για την τέχνη και φιλοδοξούμε να είμαστε παρέα της σε όλες τις καινούργιες της προ(σ)κλήσεις. Πολλά ευχαριστώ στη Νατάσα Παππά, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Πώς ήλθε η ιδέα για την Ιδέα; Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να κάνετε αυτή την ταινία μικρού μήκους;
Πέρασαν πολλά πράγματα απ’ το μυαλό μου ψάχνοντας για μια Ιδέα για το διαγωνισμό. Μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειρμών, αποφάσισα να κάνω το ταινιάκι γι’ αυτό που περνούσα και εγώ η ίδια εκείνη τη στιγμή. Θεωρώ πως η ταύτιση είναι βασικό κομμάτι όταν δημιουργείς μια ιστορία. Οπότε αποφάσισα ο ήρωάς μου να περάσει τα ίδια στάδια που πέρασα κι εγώ με την ίδια την ταινία.
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για τα τρία αυτά μαγικά λεπτά; Μαζί με την επεξεργασία μετά τα γυρίσματα.
Τα γυρίσματα έγιναν στο πέρας τεσσάρων ημερών. Η επεξεργασία πέρασε από πολλά στάδια, όποτε είναι δύσκολο να υπολογίσω ακριβώς. Ας πούμε πως συνολικά με απασχόλησε γύρω στον ένα μήνα.
Για πού ταξιδεύει τώρα αυτό το ταινιάκι; Τι προτίθεστε να κάνετε στη συνέχεια;
Το ταινιάκι ταξιδεύει στο εξωτερικό, σε ένα διεθνή διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους, όπου θα κριθεί από μεγάλα ονόματα του χώρου. Και ελπίζουμε να δώσουμε κι εμείς το μικρό μας στίγμα σε ένα τόσο μεγάλο διαγωνισμό. Σε προσωπικό επίπεδο, θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ ιστορίες μέσω της Έβδομης Τέχνης, οπότε έπεται μία σειρά από μικρά ταινιάκια διαφόρων ειδών, αλλά ίσως δείτε και κάποια λίγο πιο… περίεργα και σκοτεινά θέματα.
Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει πιο πολύ όταν κινηματογραφείτε;
Τεχνικά μιλώντας, σίγουρα ο φωτισμός και το χρώμα. Μ’ αρέσει να δημιουργώ ατμόσφαιρα στις εικόνες μου. Από την άλλη, μου αρέσει πολύ να δίνω καλλιτεχνική ελευθερία στους συνεργάτες μου. Και όταν βλέπεις όλα τα κομμάτια που αποτελούν μια ταινία – από τους ηθοποιούς μέχρι το sound design - να συνδέονται, είναι μαγικό.
Ασχολείστε και με τη φωτογραφία. Είναι για σας μία άλλη όψη της κινηματογράφησης;
Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ξεκίνησα ως φωτογράφος και μετά από κάποιο καιρό γοητεύτηκα και με την κινούμενη εικόνα. Οπότε αποφάσισα να δεχτώ την πρόκληση και να μεταφέρω τις γνώσεις μου από τη στατική εικόνα στην κινούμενη. Φυσικά ακόμη μαθαίνω και δεν θα σταματήσω ποτέ. Ας πούμε λοιπόν πως είμαι λάτρης της εικόνας, σε οποιαδήποτε μορφή της.
Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο; Το ίδιο το γύρισμα ή το μοντάζ και το τελικό «χτένισμα»;
Όλα τα κομμάτια μου αρέσουν και το γύρισμα είναι πολύ ομαδικό σπορ. Τη στιγμή του μοντάζ όμως έχεις το υλικό όλων των ανθρώπων που δούλεψαν πάνω σε μία ιδέα και αρχίζεις να το φέρνεις σιγά σιγά στην τελική του μορφή. Αυτό ναι, είναι απ’ τα αγαπημένα μου κομμάτια.
Τελικά φτάνουμε να πιστέψουμε εμείς στην ιδέα; Τα υπόλοιπα είμαστε όντως μόνο εμείς;
Όλοι πιστεύουμε στις ιδέες μας, έστω και για μια στιγμή. Σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο. Αλλά, με κάποιον τρόπο, οι περισσότερες μένουν απλώς ιδέες και χάνονται με τον καιρό. Οπότε, τι τελικά εμποδίζει την υλοποίησή τους; Ο φόβος; Η ανασφάλεια; Οι αμέτρητες δικαιολογίες; Ό,τι και να είναι, πηγάζει από μέσα μας. Οπότε ναι, όλα τα υπόλοιπα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι σκέψεις μας και κυρίως οι πράξεις μας. Ό,τι υπάρχει γύρω μας, ξεκίνησε από μια ιδέα.
Πώς ήλθε η ιδέα για την Ιδέα; Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να κάνετε αυτή την ταινία μικρού μήκους;
Πέρασαν πολλά πράγματα απ’ το μυαλό μου ψάχνοντας για μια Ιδέα για το διαγωνισμό. Μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειρμών, αποφάσισα να κάνω το ταινιάκι γι’ αυτό που περνούσα και εγώ η ίδια εκείνη τη στιγμή. Θεωρώ πως η ταύτιση είναι βασικό κομμάτι όταν δημιουργείς μια ιστορία. Οπότε αποφάσισα ο ήρωάς μου να περάσει τα ίδια στάδια που πέρασα κι εγώ με την ίδια την ταινία.
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για τα τρία αυτά μαγικά λεπτά; Μαζί με την επεξεργασία μετά τα γυρίσματα.
Τα γυρίσματα έγιναν στο πέρας τεσσάρων ημερών. Η επεξεργασία πέρασε από πολλά στάδια, όποτε είναι δύσκολο να υπολογίσω ακριβώς. Ας πούμε πως συνολικά με απασχόλησε γύρω στον ένα μήνα.
Για πού ταξιδεύει τώρα αυτό το ταινιάκι; Τι προτίθεστε να κάνετε στη συνέχεια;
Το ταινιάκι ταξιδεύει στο εξωτερικό, σε ένα διεθνή διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους, όπου θα κριθεί από μεγάλα ονόματα του χώρου. Και ελπίζουμε να δώσουμε κι εμείς το μικρό μας στίγμα σε ένα τόσο μεγάλο διαγωνισμό. Σε προσωπικό επίπεδο, θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ ιστορίες μέσω της Έβδομης Τέχνης, οπότε έπεται μία σειρά από μικρά ταινιάκια διαφόρων ειδών, αλλά ίσως δείτε και κάποια λίγο πιο… περίεργα και σκοτεινά θέματα.
Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει πιο πολύ όταν κινηματογραφείτε;
Τεχνικά μιλώντας, σίγουρα ο φωτισμός και το χρώμα. Μ’ αρέσει να δημιουργώ ατμόσφαιρα στις εικόνες μου. Από την άλλη, μου αρέσει πολύ να δίνω καλλιτεχνική ελευθερία στους συνεργάτες μου. Και όταν βλέπεις όλα τα κομμάτια που αποτελούν μια ταινία – από τους ηθοποιούς μέχρι το sound design - να συνδέονται, είναι μαγικό.
Ασχολείστε και με τη φωτογραφία. Είναι για σας μία άλλη όψη της κινηματογράφησης;
Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ξεκίνησα ως φωτογράφος και μετά από κάποιο καιρό γοητεύτηκα και με την κινούμενη εικόνα. Οπότε αποφάσισα να δεχτώ την πρόκληση και να μεταφέρω τις γνώσεις μου από τη στατική εικόνα στην κινούμενη. Φυσικά ακόμη μαθαίνω και δεν θα σταματήσω ποτέ. Ας πούμε λοιπόν πως είμαι λάτρης της εικόνας, σε οποιαδήποτε μορφή της.
Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο; Το ίδιο το γύρισμα ή το μοντάζ και το τελικό «χτένισμα»;
Όλα τα κομμάτια μου αρέσουν και το γύρισμα είναι πολύ ομαδικό σπορ. Τη στιγμή του μοντάζ όμως έχεις το υλικό όλων των ανθρώπων που δούλεψαν πάνω σε μία ιδέα και αρχίζεις να το φέρνεις σιγά σιγά στην τελική του μορφή. Αυτό ναι, είναι απ’ τα αγαπημένα μου κομμάτια.
Τελικά φτάνουμε να πιστέψουμε εμείς στην ιδέα; Τα υπόλοιπα είμαστε όντως μόνο εμείς;
Όλοι πιστεύουμε στις ιδέες μας, έστω και για μια στιγμή. Σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο. Αλλά, με κάποιον τρόπο, οι περισσότερες μένουν απλώς ιδέες και χάνονται με τον καιρό. Οπότε, τι τελικά εμποδίζει την υλοποίησή τους; Ο φόβος; Η ανασφάλεια; Οι αμέτρητες δικαιολογίες; Ό,τι και να είναι, πηγάζει από μέσα μας. Οπότε ναι, όλα τα υπόλοιπα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι σκέψεις μας και κυρίως οι πράξεις μας. Ό,τι υπάρχει γύρω μας, ξεκίνησε από μια ιδέα.
Το “Behind the scenes” μας άρεσε όσο και η ταινία. Είναι κάτι που σας ικανοποίησε και εσάς;
Οι καλύτερες στιγμές ήταν εκείνες που μόνταρα αυτό το βίντεο. Ουσιαστικά, έζησα ξανά τα γυρίσματα, αλλά από μια πιο χαλαρή σκοπιά, αφού η ταινία είχε πλέον ολοκληρωθεί. Γέλασα πολύ. Όπως και η ομάδα μου, που είχε ένα sneak peek, πριν ανέβει το βίντεο.
Ποια είναι η κινητήρια δύναμη για ό,τι κάνετε για την τέχνη σας;
Η ίδια η τέχνη μου, οι υπέροχες ιστορίες και οι άνθρωποι που με περιβάλλουν.
Κώστας Κούλης
Οι καλύτερες στιγμές ήταν εκείνες που μόνταρα αυτό το βίντεο. Ουσιαστικά, έζησα ξανά τα γυρίσματα, αλλά από μια πιο χαλαρή σκοπιά, αφού η ταινία είχε πλέον ολοκληρωθεί. Γέλασα πολύ. Όπως και η ομάδα μου, που είχε ένα sneak peek, πριν ανέβει το βίντεο.
Ποια είναι η κινητήρια δύναμη για ό,τι κάνετε για την τέχνη σας;
Η ίδια η τέχνη μου, οι υπέροχες ιστορίες και οι άνθρωποι που με περιβάλλουν.
Κώστας Κούλης
Joomla Social by OrdaSoft!
