Daniel Weber τον είπαν στην αρχή… Και δεν το κράτησαν. Όταν ο Ralph Macchio (θα το γράφουμε αγγλικά, γιατί μάλλον κανείς δεν ξέρει πώς προφέρεται κανονικά – ίσως ούτε κι ο ίδιος) μπήκε στο κόλπο, το επώνυμο έγινε ιταλικό. Μικροκαμωμένος, καχεκτικός, χωρίς ίχνος αρρενωπότητας… Στα είκοσι τρία του έμοιαζε λες και ήταν δεκαπέντε. Κι αν αυτό είναι ευλογία στα πενήντα σου, στα νιάτα σου είναι μάλλον αναποδιά, ιδίως αν είσαι ηθοποιός και θέλεις να πιάσεις την καλή.
Ο John G. Avildsen, o τροπαιούχος σκηνοθέτης του Rocky, κλήθηκε να κάνει άλλη μία επιτυχία, με ήρωα έναν πιτσιρικά που τον σπάγανε στο ξύλο στο σχολείο για πλάκα και που μετά πήρε το αίμα του πίσω, αφού έμαθε καράτε για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ο Robert Mark Kamen, που υπογράφει το σενάριο, έγραψε για τον εαυτό του. Τη δική του ιστορία είδαμε στο σελιλόιντ και με εκείνο το μαυρομάλλικο κακομοιράκι ταυτιστήκαμε. Ο Ντάνιελ έδειρε τον κακό, κέρδισε και το κορίτσι και έγινε υπόδειγμα για τα παιδιά της γειτονιάς του. Ο William Zabka ήταν γυμνασμένος, παλαιστής γαρ, δεν είχε ιδέα από καράτε, αλλά πήρε και κείνος μαθήματα, είχε μία ωραία κοψιά και η μυτόγκα του δεν ενόχλησε κανέναν, αφού το φλικ φλακ που έκανε στον τελικό κάλυψε κάθε ψεγάδι πάνω του.
Βλέποντας τους δύο πρωταγωνιστές να μιλάνε για τη σειρά “Cobra Kai” στο youtube, συγκινήθηκα πολύ. Οι δυο τους έγιναν φίλοι στα γυρίσματα, έκαναν παρέα, κράτησαν την επαφή και βρέθηκαν ξανά στο στούντιο, τριάντα-φεύγα χρόνια μετά. Και μαζί τους βρέθηκαν κι άλλοι «παλιοί»…
Η Elisabeth Shue, το κορίτσι με τα φουντωτά ξανθά μαλλιά και τη χρυσή καρδιά, έκανε πολύ κόσμο να την ερωτευθεί τότε. Η Ali with an I ήταν ένα κορίτσι για να το ‘χεις αγκαλιά και να θέλεις να το παντρευτείς από τα δεκατέσσερά σου. Μπορεί να μας απογοήτευσε τρελά στην εισαγωγή της δεύτερης ταινίας, που παράτησε τον ήρωά μας για ένα κολεγιόπαιδο, αλλά δεν θα ξεχάσουμε με τίποτα το πόσο… καλό κοντρόλ είχε με τη μπάλα ποδοσφαίρου! Μεγαλώνοντας με τρία αδέλφια, η Ελισάβετ είδε ΠΟΛΛΕΣ αθλητικές διοργανώσεις. Έμαθε μπάλα και μάλιστα έπαιζε σε αντρικές ομάδες. Στην ταινία υποδύθηκε το στραβάδι στο ποδόσφαιρο. Δεν τα κατάφερε και πολύ καλά. Όλοι κατάλαβαν ότι το κατείχε. Μάλλον δηλαδή.. Μερικά φεγγάρια μετά, στην ταινία “Cocktail”, θα ζαχαρώναμε όλοι το στήθος της στη σκηνή του καταρράκτη. Σημεία των καιρών…
Ο John Avildsen είναι μεγάλη γάτα. Όταν έκλεισε την ταινία σαν σκηνοθέτης, έφερε μαζί του το θεόρατο Bill Conti. O Αμερικανός μουσουργός έφτιαξε ένα απίστευτο – ξανά – θέμα για το έργο και υπέγραψε ένα από τα πιο εμβληματικά σάουντρακ στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η σκηνή που ο Ντάνιελ κερδίζει και ο Τζώννυ του προσφέρει το κύπελο είναι απλά υπέροχη μουσικά και τέτοιες σκηνές υπάρχουν πολλές μέσα στην ταινία. Πέρα όμως από τη μουσική του Conti, υπάρχει μια ντουζίνα τραγούδια που φιγουράρει, με μερικά από αυτά να τα αγαπάμε μέχρι σήμερα. Όπως το “Cruel Summer” των Bananarama, ίσως το καλύτερο κομμάτι τους, το οποίο όμως δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ. Όπως το “You’re The Best” του Joe Esposito, που δεν τα κατάφερε να μπει στο “Rocky III”, αφού εκεί υπήρχε το ανήμερο θηρίο “Eye Of The Tiger”, εδώ όμως έκανε εξαιρετική δουλειά και κάλυψε πανέμορφα το “Tournament montage” του Ντάνιελ. Για την ιστορία πάντως, οι Survivor έχουν και εδώ κομμάτι τους, το “The Moment Of Truth”. Ναι, είναι εκείνη η κομματάρα που ακούμε στους τίτλους τέλους.
Το τουρνουά γυρίστηκε μέσα σε μία εβδομάδα. Ο Avildsen έκανε τα δικά του πάλι, όπως και στο “Rocky” και έφερε έξι κάμερες για την εκδήλωση, παρακάμπτοντας κάθε λογική σκηνοθεσίας. Και πολύ καλά έκανε. Η επιτυχία στήθηκε πάνω στην πώρωση για το τουρνουά, με το νεοφερμένο να κάνει κλιμακωτά ζημία στις κόμπρες και να κερδίζει το κύπελο.
Η «κόλα» για όλα τα παραπάνω ήταν ένας θαυμάσιος κωμικός, ο οποίος κλήθηκε να παίξει έναν κόντρα ρόλο και όχι μόνο τα κατάφερε, κέρδισε και υποψηφιότητα για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου. Ο Noriyuki "Pat" Morita ήταν ο τέλειος κύριος Μιγιάγκι, ο μέντορας, ο φίλος, ο εξομολογητής, ο δάσκαλος και ο μαθητής μαζί. Ο Macchio και ο Zabka θυμήθηκαν με πολλή αγάπη τον εκλιπόντα, ο οποίος μέχρι και την προφορά του άλλαξε για να κολλάει με την περσόνα του ρόλου του. Η άνεσή του και η ηρεμία του επέδρασσαν καταλυτικά στα γυρίσματα.
Η σκηνή στην οποία ο Μιγιάγκι χτυπάει τα χέρια του, προκειμένου να κάνει καλά το Ντάνιελ, για να μπορέσει να αγωνιστεί στον τελικό, είναι η σκηνή που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Έβαζα ξανά και ξανά τη σκηνή στο βίντεο, για να κάνω κι εγώ τα χέρια μου έτσι και να ακουστεί ο φοβερός θόρυβος και η μουσική στο καπάκι. Και λίγα δεύτερα μετά, λίγο πριν ανακοινώνουν πως ο νικητής του τουρνουά είναι ο Johnny Lawrence, η Άλι γουίθ αν άι μπουκάρει στο ταρτάν και ενημερώνει. “Daniel LaRusso is gonna fight”! O γερανός να ετοιμάζεται, παρακαλώ. Η Elisabeth Shue είναι τέλεια, με το πουλόβερ, το πουκάμισο από μέσα και την κοντή φουστίτσα της. Είναι τόσο τέλεια, που παραβλέπουμε την εντελώς άκυρη πετσέτα γύρω από το λαιμό της. Ποιος το σκέφτηκε πάλι αυτό, καλέ;
Τελευταίος, αλλά μόνο στην αναφορά… Ο δάσκαλος των κακών. Ο John Kreese, o σεν-σέι των Cobra Kai. Κακό σπυρί στον πισινό και πηγή όλων των κακών, ο μαυροντυμένος δάσκαλος, ο “Sweep the leg” αποτελεί το μοναδικό χαρακτήρα στην ταινία που δεν γουστάρουμε καθόλου. Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι και εκείνος ο Dutch, που μας έσπαγε εξίσου τα νεύρα με την ξινίλα, την κακία και τον κωλοπαιδισμό του. Ο Martin Kove ήλθε στο πλατό «απροσδόκητα», μια και μέχρι τότε το ρόλο υποδυόταν ο ενορχηστρωτής όλων των σκηνών καράτε, ο Pat E. Johnson – μαύρη ζώνη εννέα νταν – και η αλλαγή έγινε χωρίς να ενημερωθεί σχεδόν κανείς. Και εννοείται πως οφείλουμε εύφημο μνεία στη γλυκύτατη Randee Heller, τη μαμά του Ντάνιελ, η οποία μάλιστα έσκασε μύτη και στα γυρίσματα της σειράς και έφερε μαζί της πολλά κιλά συγκίνησης.
Το καλοκαίρι του ’84 έλιωνα μπροστά στην τηλεόραση, βλέποντας Ολυμπιακούς αγώνες, βλαστημώντας που οι Αμερικανοί έπαιρναν όλα τα μετάλλια, αφού, εξαιτίας του μποϋκοτάζ, οι «Ανατολικοί» δεν είχαν πάει στο Los Angeles. Μοναδική εξαίρεση η Ρουμανία, αλλά τι να κάνουν κι αυτοί οι άμοιροι οι γείτονές μας; Έτσι υποστήριζα κάργα Michael Gross και όποιον άλλο, πέρα του «Άλμπατρος» φυσικά, αμφισβητούσε την κυριαρχία των Γιάνκηδων. Και ο συμμαθητής μου ο Ορέστης, όταν γύρισε από τις διακοπές του καλοκαιριού, δεν μου είπε τίποτα για τους αγώνες. Μου μίλησε μόνο για μία ταινία, με ήρωα έναν πιτσιρικά, που έμαθε καράτε κι έγινε καλύτερος… Και απέκτησε ισορροπία με τον εαυτό του. Και πόσο έκλαψε όταν ο Johnny του έδωσε το κύπελο στο τέλος…
Βλέποντας τους δύο πρωταγωνιστές να μιλάνε για τη σειρά “Cobra Kai” στο youtube, συγκινήθηκα πολύ. Οι δυο τους έγιναν φίλοι στα γυρίσματα, έκαναν παρέα, κράτησαν την επαφή και βρέθηκαν ξανά στο στού...
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε μια νέα πραγματικότητα στο χώρο του θεάματος, η οποία και είναι η παρακολούθησή τους μόνο εξ αποστάσεως, δίχως την παρουσία κόσμου. Η ειδοποιός διαφορά έχει ν...
Τώρα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή χώνεψης, με τα λίτρα σόδας, καθισμένος στον καναπέ, αφού δε μπορείς να πας γυμναστήριο, σου έχω λίστα με δέκα ΚΑΛΕΣ ταινίες. Της αρεσκείας μου πάντα, γιατί δεν ε...
Αν είσαι από αυτούς που ξέρουν όμως τους παραπάνω ηθοποιούς, τότε καταλαβαίνεις για τη μαγεία που μιλάω. Την έχεις ζήσει, οπότε ποιος σε εμποδίζει να τη ξαναζήσεις; Λοιπόν; Είσαι έτοιμος για “Καζα...
O Tom Cruise είναι ο μεγαλύτερος σταρ στην εποχή που ζούμε. Είναι ο σούπερ σταρ των σούπερ σταρ. Δεν είναι μόνο το πορτφόλιο ή μόνο οι αμοιβές, δεν είναι η δημοσιότητα ή όλα αυτά που βγήκαν προς τα ...
Μέσα σε ένα πλαίσιο απογοήτευσης μετά την ολοκλήρωση του Game Of Thrones, το Netflix άδραξε την ευκαιρία να γεμίσει το δυσαναπλήρωτο για πολλούς κενό της πιο επιτυχημένης fantasy σειράς στην τηλεοπτ...
Και οι θύμησες βγαίνουν από τα τρίσβαθα του νου. Όπως θα περιμέναμε άλλωστε. Αυτό είναι το μοτίβο και αυτός είναι ο άνθρωπος και όσοι/όσες το έχετε ζήσει αυτό, δεν μπορεί παρά να συμφωνείτε. Και να ...
Για μένα, αναμφίβολα ναι. Παίρνοντας ως μέτρο σύγκρισης άλλες ταινίες με σούπερ ήρωες, που άλλαξαν ηθοποιό ή προσπάθησαν να το δουν με διαφορετική ματιά, ξανά-εξιστορώντας τις περιπέτειές τους, τολμ...
Δέκα σπουδαίες ταινίες που αφηγούνται ιστοριές γύρω από το βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο. Τώρα με το Euro στις οθόνες... να κάτι για να βλέπετε "ενδιάμεσα"...
Έπειτα από 32 χρόνια, ο Γιάννης Βούρος επιστρέφει στη σκηνή του θεάτρου Αυλαία και με παρέα το Θεσσαλονικιό Αλέκο Συσσοβίτη, παρουσιάζουν ένα ελπιδοφόρο έργο με πινελιές χιούμορ...
Στο δεύτερο αυτό μέρος, θα διαβάσετε για πέντε από τις σημαντικότερες ταινίες του διεθνές κινηματογράφου, που κάθε σινεφίλ οφείλει (στον εαυτό του) να δει.
Με αφορμή την 85η απονομή των Όσκαρ, επιχειρείται μια αναδρομή στις ξενόγλωσσες ταινίες που είχαν την τύχη, αλλά κυρίως την αξία, να κερδίσουν το χρυσό αγαλματίδιο.
Τον Απρίλη του 2011 ξεκίνησε η προβολή του πρώτου κύκλου της σειράς που τιτλοφορήθηκε Game of Thrones, η οποία έχει κλείσει ήδη δύο κύκλους τηλεοπτικής προβολής ...
Δεν είναι οι 50 καλύτερες όλων των εποχών ... σίγουρα όμως οι περισσότερες έχουν βραβευτεί, έχουν αγαπηθεί, αγγίζουν πολλά γούστα και όπως και να το κάνουμε είναι... ξεχωριστές και ιδιαίτερες.
Είναι η επίσημη πρόταση της Χιλής για να φετινά Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας. Κέρδισε το βραβείο Art Cinema στις Κάννες, ενώ ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ το βραβείο στο Αμπού Ντάμπι.
Το «Δεν Είμαι Χίπστερ» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του αμερικανού Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον και προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2012.
Η ταινία τοποθετείται στη δεκαετία του '50 στην Ελβετία και βασίζεται σε πάνω από 100.000 πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν σε θετά παιδιά από το 1850 έως το 1950.
Η ταινία αποτελεί ελεύθερη μεταφορά του ομώνυμου έργου του Ντοστογιέβσκι μέσα στα πλαίσια της φινλανδικής κοινωνίας. Μας δείχνει περίτρανα πόσο τέρας ...
Ο Μίκκελ είναι μάγειρας στο πλοίο Ρόζεν που κατευθύνεται προς την Ινδία. Επιθυμεί διακαώς να γυρίσει πίσω στη Δανία για να βρεθεί δίπλα στη γυναίκα και την κορούλα του.
Βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Rachel Seiffert. Απέσπασε βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, ενώ αποτελεί πρόταση της Αυστραλίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας ...
Εξαιρετική η Marija Pikić στο ρόλο της Ραχίμα, που της απέφερε βραβείο στο Φεστιβάλ του Σεράγεβο, ενώ η σκηνοθέτις απέσπασε ειδικό βραβείο στις Κάννες.
Aρκετό καιρό πριν, σε μια χώρα πολύ πολύ μακριά, δυο άνδρες περίπου στα τριάντα, ξαπλωμένοι στο γρασίδι, χάζευαν το νυχτερινό ουρανό το καλοκαίρι του 1975.
Μια ιδιαίτερη παράσταση, τόσο εννοιολογικά όσο και προς την σύλληψη της, ανεβαίνει για δυο μόνο παραστάσεις στο θέατρο Κήπου, στο πλαίσιο των Γιορτών Ανοιχτού Θεάτρου.
Ορίστε μια λίστα κινηματογραφικών επιτυχιών του 2011, κατηγοριοποιημένες βάσει περιεχομένου, που μπορείτε να απολαύσετε από τον καναπέ του σπιτιού σας!
Η Σοφία Μαρτιγοπούλου καταθέτει το δικό της φόρο τιμής στον ιδιόμορφο σκηνοθέτη/καλλιτέχνη. Ένα αφιέρωμα γεμάτο αίμα, δάκρυα και ιδρώτα. Μη χαμηλώσετε την ένταση!
Ένα άρθρο για την παράξενη και ακραία, αλλά τόσο αγαπητή στο ευρύ κοινό, ηρωίδα του Stieg Larsson, Lisbeth Salander και πώς ακριβώς προσέγγισαν το ρόλο οι Naomi Rapace & Rooney Mara.