Ανοιχτοί Ορίζοντες (Κυρίως Πρόγραμμα)-53ο ΦΚΘ: Παράνομος Έρωτας
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Άρθρα
- Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 08 Νοεμβρίου 2012 02:03
Στην Αργεντινή του 1979 κυρίαρχη είναι η δικτατορία του στρατηγού Βιντέλα. Την ίδια χρονιά μια ομάδα εξορισμένων στην Κούβα ανταρτών Montoneros επιστρέφει κρυφά στην Αργεντινή με σκοπό να οργανώσει επιθέσεις με σκοπό την τελική ανατροπή του καθεστώτος.Μια τέτοια ομάδα είναι και η οικογένεια του Χουάν. Οι γονείς του Χουάν, Οράσιο και Τσάρο επιστρέφουν μαζί με τα παιδιά τους από την Κούβα από διαφορετικές κατευθύνσεις και με πλαστά διαβατήρια που τους τα έχει προμηθεύσει ο αδερφός του Οράσιο, Μπέτο. Ο 12χρονος Χουάν πλέον λέγεται Ερνέστο και έχει εμποτιστεί με τις ιδέες των ανταρτών, ενώ οι μεγάλοι πίσω από μια επιχείρηση με φιστίκια κρύβουν τα σχέδια που έχουν για την ανατροπή.
Ενώ οι ετοιμασίες για το αντάρτικο εντείνονται και όλο και περισσότεροι Montoneros επιστρέφουν στην Αργεντινή με τη βοήθεια του θείου Μπέτο, ο Χουάν στο σχολείο βιώνει την πρώτη του αγάπη για την όμορφη Μαρία, μια συμμαθήτριά του. Ξέρει όμως ότι στον έξω κόσμο έχει μια ζωή διαφορετική από ό,τι στο σπίτι του. Ξέρει ότι πρέπει να προσποιείται το ψεύτικό του όνομα και να προσαρμοστεί να πλαστά του στοιχεία.
Στην επιστροφή από την εκδρομή, στην οποία ήρθε πολύ κοντά με τη Μαρία, μαθαίνει το θλιβερό νέο του θανάτου του θείου Μπέτο. Και η ζωή του αλλάζει άρδην. Τότε είναι που ο Χουάν θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα και να πάρει ο ίδιος τις αποφάσεις του.
Όπως στις "Αθώες φωνές" του Λουΐς Μαντόκι, όπου περιγράφεται η ζωή των παιδιών μέσα στον εμφύλιο του Ελ Σαλβαδόρ, έτσι και στον "Παράνομο έρωτα" του Μπενχαμίν Άβιλα επικεντρώνουμε στην παρουσίαση της ζωής ενός παιδιού, που ζει σε οικογένεια ανταρτών. Σημειώνεται η μη ελευθερία των κινήσεων, η υποχρεωτική αλλαγή ταυτότητας και τέλος ο ανεκπλήρωτος έρωτας, όλα αυτά με απόλυτο σκοπό την επιβίωση στην προσπάθεια ανατροπής ενός απολυταρχικού καθεστώτος.
Ενδιαφέρουσα από σκηνοθετική άποψη είναι η παρεμβολή σχεδίων στις σκηνές βίας και όχι κανονικής εικόνας, μια τάση που παρατηρείται στο νέο κινηματογράφο της Αργεντινής, όπως είδαμε και στις "Μεσοτοιχίες" του Γκουστάβο Ταρέττο.
Ενδιαφέρουσα από σκηνοθετική άποψη είναι η παρεμβολή σχεδίων στις σκηνές βίας και όχι κανονικής εικόνας, μια τάση που παρατηρείται στο νέο κινηματογράφο της Αργεντινής, όπως είδαμε και στις "Μεσοτοιχίες" του Γκουστάβο Ταρέττο.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Απέσπασε βραβείο στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν στην Ισπανία, ενώ στη χώρα μας προβλήθηκε στο 53ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις 3 Νοεμβρίου 2012. Κατά την άποψη του γράφοντος, η ταινία θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει διανομή στη χώρα μας, ενώ ο τίτλος που έχει δοθεί στα ελληνικά δεν αντιπροσωπεύει την ταινία ούτε τον τίτλο της στα ισπανικά.
Infancia clandestina (2011)
Σκηνοθεσία: Benjamín Ávila
Σενάριο: Benjamín Ávila, Marcelo Müller
Πρωταγωνιστούν: Ernesto Alterio, Natalia Oreiro, César Troncoso, Teo Gutiérrez Romero, Cristina Banegas, Douglas Simon, Violeta Palukas
Διάρκεια: 110'
Σκηνοθεσία: Benjamín Ávila
Σενάριο: Benjamín Ávila, Marcelo Müller
Πρωταγωνιστούν: Ernesto Alterio, Natalia Oreiro, César Troncoso, Teo Gutiérrez Romero, Cristina Banegas, Douglas Simon, Violeta Palukas
Διάρκεια: 110'
