Ανοιχτοί Ορίζοντες (Κυρίως Πρόγραμμα)-53ο ΦΚΘ: ΝΟ
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Άρθρα
- Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2012 21:56
Το 1988, μετά από 15 χρόνια στυγνής δικτατορίας και ύστερα από διεθνείς πιέσεις, ο Πινοτσέτ αποφασίζει να διατάξει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο χιλιανός λαός αν τον θέλει στην εξουσία ή όχι. Μετά από 15 χρόνια ο λαός της Χιλής καλείται να αποφασίσει ελεύθερα για το μέλλον του.Ο Ρενέ Σααβέδρα είναι ένας επιτυχημένος διαφημιστής, με αριστερές καταβολές λόγω οικογένειας. Για το λόγο αυτό η πλευρά του ΟΧΙ τού αναθέτει την προεκλογική εκστρατεία. Οι αμφιβολίες, όμως, για το δημοψήφισμα είναι μεγάλες μέσα στους κόλπους του λαού και ιδίως στους αντιφρονούντες. Θεωρούν ότι το αποτέλεσμα θα είναι προκαθορισμένο κι ότι ο Πινοτσέτ με αυτό το δημοψήφισμα απλά θα θελήσει να νομιμοποιήσει και μέσω εκλογών το παράνομο και αντιλαϊκό καθεστώς του. Γι' αυτό το λόγο οι αντιφρονούντες δεν θέλουν να πέσουν στην παγίδα.
Όμως ο Ρενέ πιστεύει ότι με την ευαισθητοποίηση του κόσμου μπορούν να επιτύχουν πολλά, αρκεί να πειστεί ο κόσμος ότι δεν πρέπει να φοβηθεί να στηρίξει αυτό που πιστεύει, κι ότι αν ακόμη το αποτέλεσμα είναι στημένο και βγει οριακή ήττα του ΟΧΙ, η διεθνής κατακραυγή μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή. Ο ίδιος πιστεύει στην ανατροπή από τον ίδιο το λαό και αναλαμβάνει την εκστρατεία.
Στη συνέχεια παρακολουθούμε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι ανάμεσα στο ΟΧΙ και στο ΝΑΙ, καθώς κάθε πλευρά προσπαθεί να αντικρούσει τα επιχειρήματα της άλλης. Οι μεν προσπαθούν να παρουσιάσουν τα εγκλήματα του καθεστώτος, οι δε να εκφοβίσουν.
Η ημέρα του δημοψηφίσματος φτάνει και πλέον ο λαός καλείται να πάρει την τύχη στα χέρια του. Ποιο θα είναι τελικά το αποτέλεσμα; Θα είναι έτοιμος ο λαός της Χιλής για μια νέα σελίδα στη χώρα ή ο φόβος θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο; Πώς θα προσπαθήσει το καθεστώς να επιβάλει την εξουσία του και πώς θα το αντιμετωπίσει ο λαός;
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα και με βίντεο της ίδιας της εποχής εκείνης, η ταινία παρουσιάζει ένα σημαντικό γεγονός στη σύγχρονη ιστορία της Λατινικής Αμερικής, μιας περιοχής που κατά τη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου είχε υποφέρει από αμερικανικού τύπου δικτατορίες και ανελευθερία. Οι λαοί είχαν φτάσει σε σημείο μεγάλης καταπίεσης και φτώχειας, ενώ τον πλούτο τον διαχειρίζονταν λίγοι και εκλεκτοί. Στη Δύση, όταν είδαν ότι ο κομμουνισμός άρχισε να καταρρέει, πλέον έβλεπαν ότι ο Πινοτσέτ δεν τους ήταν απαραίτητο εργαλείο για την επιβολή της θέλησής τους, οπότε και πίεσαν προς ένα δημοψήφισμα, του οποίου το αποτέλεσμα όποιο και να ήταν δεν θα είχε αρνητικές συνέπειες για τη Δύση. Λίγα χρόνια πιο πριν ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ήταν πολύ επικίνδυνο.
Η ταινία είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου με εικόνα ταινίας της δεκαετίας του '80, ελαφρώς θολή, με τεχνική που χρησιμοποιείται συχνά σε ταινίες που έχουν αναφορές στο παρελθόν και ταυτόχρονα σύγχρονη αφήγηση, για να παρουσιάσουν τα γεγονότα του παρελθόντος. Βασίζεται στο θεατρικό του Antonio Skármeta "Το δημοψήφισμα".
Είναι η επίσημη πρόταση της Χιλής για να φετινά Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας. Κέρδισε το βραβείο Art Cinema στις Κάννες, ενώ ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ απέσπασε βραβείο στο Αμπού Ντάμπι για το ρόλο του Ρενέ. Στη χώρα μας παρουσιάστηκε στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΝΟ (2012)
Σκηνοθεσία: Pablo Larraín
Σενάριο: Pedro Peirano
Πρωταγωνιστούν: Gael García Bernal, Alfredo Castro, Néstor Cantillana, Luis Gnecco, Antonia Zegers, Alejandro Goic, Diego Muñoz
Διάρκεια: 118'
Σκηνοθεσία: Pablo Larraín
Σενάριο: Pedro Peirano
Πρωταγωνιστούν: Gael García Bernal, Alfredo Castro, Néstor Cantillana, Luis Gnecco, Antonia Zegers, Alejandro Goic, Diego Muñoz
Διάρκεια: 118'
