Aφιέρωμα: Conan The Barbarian
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Άρθρα
- Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2012 12:18
Λένε πως ο στρατός ωριμάζει τον άνδρα, ότι ο πατέρας είναι ο ήρωας για κάθε μικρό αγοράκι... Στη δική μου γενιά, αλλά και στις προηγούμενες, υπήρξε μια ταινία που λειτούργησε μέσα μας σαν στρατός και πατέρας μαζί. Μεγαλώσαμε την δεκαετία του 80, άλλοι διένυαν την εφηβεία και άλλοι την προεφηβεία. Όλοι λατρέψαμε εκείνο τον φουσκωμένο πιθηκάνθρωπο με τους πρησμένους μύες. Ο άγνωστος για την εποχή ηθοποιός (ο ποιος; έλα μωρέ, ταλέντο δεν είχε αλλά με επιτυχία έγινε εξολοθρευτής, κυνηγός κ.α) Arnold Schwarzenegger έκανε αισθητή την παρουσία του. Κρατούσε ένα σπαθί και με μακριά μαλλιά (γουστάραμε και μεταλιές, ήρθε κι έδεσε), πολεμούσε κακάσχημα πλάσματα που η δική μας αθώα φαντασία δεν μπορούσε να χωρέσει. Το όνομα του Conan, ο Βάρβαρος!! Με έντονη διάθεση για μεσαιωνικά παραμύθια και μακάβριες μάχες, με δαίμονες και τέρατα ο ήρωας Conan μας κέρδισε. Έγινε το πρότυπο μας, εκείνος που θα θέλαμε να γίνουμε αν δεν ήμασταν αυτοί που ήμασταν. Η μάνα μου με φρίκη φώναζε, "τι σατανικά είναι αυτά που βλέπεις; Κλείστo. Τέρατα και γυμνά". Άσε μας ρε μάνα... τι να κάνει δηλ ο Βάρβαρος; Να μην πηδήξει; Άσε μας να βγάλουμε πώρωση να γουστάρουμε μια ταινία από εκείνες τις παλιές καλές του Χόλυγουντ. Διότι ναι! Και σφαγές θέλω να δω και λίγο βυζάκι να χαζέψω… Τι όμορφα χρόνια ρε φίλε; Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη την πλούσια σε έμπνευση και δημιουργικότητα εποχή. Όλα ανώτερα. Μουσική, κιν/φος, παιδική ανεμελιά, ομαδικά παιχνίδια, αγάπη και φιλία. Αρκετά όμως, μην το παρακάνω, τα κακεντρεχή σχόλια με περιμένουν στην γωνία. Όχι πως μασάω κιόλας, αλλά το αφιέρωμα είναι του Conan όχι της δεκαετίας του 80. Ο μικρός Conan βλέπει τους γονείς και την φυλή του να σφαγιάζεται από τον μάγο Thulsa Doom. Αφήνει τα χρόνια να περάσουν και κάνει υπομονή για να δυναμώσει, να γίνει άνδρας... να γίνει Βάρβαρος! Τότε ελευθερώνεται από τα δεσμά του και ξεκινά ένα επικό ταξίδι με σκοπό να εκδικηθεί με κάθε τίμημα τους φονιάδες του λαού του.
Πότε και από ποιον όμως δημιουργήθηκε ο ήρωας; Όλα ξεκίνησαν από την αστείρευτη φαντασία του Robert E. Howard. Ο συγγραφέας Howard δημιούργησε τον Conan κάπου μετά το 1930 και τον παρουσίασε μέσα από σύντομες ιστορίες και νουβέλες. Οι περιπέτειες του ξεχώρισαν μέσα από μια σειρά ιστοριών που δημοσιεύτηκαν από το Weird Tales Μagazine. Συνέλαβε την ιδέα του Βάρβαρου, όταν βρέθηκε σε μια πόλη κοντά στον ποταμό Rio Grande του Μεξικού. Εκεί λοιπόν έγραψε και το ποίημα Cimmeria που δημοσιεύτηκε στα : The Conan Chronicles, Volume 2: The Hour of the Dragon (2001) και The Coming of Conan the Cimmerian (2003). Ο Robert E. Howard ήταν υπεύθυνος και για άλλους δυο ήρωες που ο κιν/φος προώθησε. Οι Red Sonja και Solomon Kane γνώρισαν επιτυχία, όχι φυσικά ανάλογη του Conan, αλλά απέκτησαν το κοινό τους. Ο συγγραφέας θα μπορούσε να έχει πλάσει έναν κόσμο ανάλογο του J.R.R. Tolkien, αν δεν πέθαινε τόσο πρόωρα στα 30 του. Παρά το μπρουτάλ ύφος που χάριζε στους ήρωες του, ο ίδιος ήταν αυτό που λέμε ψυχούλα και το 1936 μην μπορώντας να αντέξει το χαμό της μητέρας του αυτοκτόνησε. Κέρδισε τον σεβασμό του H.P Lovecraft, όταν ο καταξιωμένος συγγραφέας διάβασε δουλειά του. Μια όμορφη φιλία άνθησε με τους δυο άνδρες να περνούν πολλές ώρες μαζί.Από το 1970 υπήρχαν θέματα σχετικά με την άδεια, που στέκονταν εμπόδιο για την παραγωγή ταινιών με ήρωα τον Conan. Ο ζωγράφος, σκηνοθέτης, σεναριογράφος Edward Summer οραματίστηκε μια πιθανή επιτυχημένη κιν/κη ταινία, με τον ήρωα και πρότεινε στον Edward R. Pressman να αναλάβει το εγχείρημα. Δυστυχώς όμως νομικά προβλήματα καθυστερούσαν την διαδικασία μέχρι που χρειάστηκε να ξοδευτούν, 100 χιλιάδες δολάρια σε νομικούς φόρους για να βοηθήσουν να λυθεί το ζήτημα. Μετά την τεράστια επιτυχία του Star Wars το 1977, το Χόλυγουντ άρχισε να δείχνει ένα έντονο ενδιαφέρον για την παραγωγή ταινιών με περιπέτειες ηρώων σε φανταστικούς κόσμους. Το 1978 ο John Milius εξέφρασε το ενδιαφέρον του να σκηνοθετήσει μια ταινία σχετικά με τον Conan. Ο Milius πλησίασε τον Edward R. Pressman (ο οποίος είχε τα πνευματικά δικαιώματα) αλλά διαφορές σε αρκετά θέματα σταμάτησαν τις συζητήσεις. Το στούντιο της Paramount προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την αρχή της ταινίας με 2,5 εκ δολάρια, με τον όρο ο σεναριογράφος να είναι μεγάλο όνομα. Έτσι και έπεισαν τον Oliver Stone να συμμετάσχει στο project. Το τελικό σενάριο του Stone έφτανε τα 40 εκ δολάρια. Ο Pressman δεν μπορούσε να πείσει κανένα στούντιο να αναλάβει την χρηματοδότηση. Ο σεναριογράφος που είχε καλή σχέση με τον Ridley Scott του πρότεινε να αναλάβει την καρέκλα του σκηνοθέτη, καθώς είχε τελειώσει τα γυρίσματα του Alien. Αρνήθηκε όμως, στρέφοντας την παραγωγή στην αρχική ιδέα. Έτσι κατόπιν συνεννόησης ο John Milius δέχτηκε να σκηνοθετήσει την ταινία, με τον όρο να έχει το δικαίωμα να τροποποιήσει το σενάριο. Επίσης κατάφερε να προσελκύσει τον παραγωγό Dino De Laurentiis, ο οποίος ανέλαβε την χρηματοδότηση και την παραγωγή. Από την άλλη ο Pressman εγκατέλειψε όλα τα δικαιώματα του για τα κέρδη της ταινίας, αν και διατήρησε το δικαίωμα να εγκρίνει αλλαγές στο σενάριο, στο cast και στην σκηνοθεσία. Ο Dino De Laurentiis έπεισε την Universal pictures να διανείμει την ταινία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το στούντιο επίσης είχε συνεισφέρει 17,5 εκ δολάρια και ξόδεψε άλλα 12 για να την διαφημίσει.
Η ζωή του Conan παραδόξως αντικατοπτρίζει αυτή του Arnold Schwarzenegger. Τα πρώτα χρόνια του ο Conan τα πέρασε σε ένα μικρό χωριό, έπειτα είχε επιδοθεί σε σκληρές χειρονακτικές εργασίες σαν σκλάβος. Αργότερα κέρδισε φήμη και πλούτη μέσα από τις σωματικές του δυνάμεις. Αν και στην αρχή η μόνη έννοια του ήταν το κρασί και οι γυναίκες, τελικά εγκατέλειψε αυτά τα πάθη και χρησιμοποίησε τις ικανότητες του, σε πράξεις ηρωισμού. Στο τέλος κατέληξε βασιλιάς. Από την άλλη ο Arnold Schwarzenegger γεννήθηκε σε ένα μικρό Αυστριακό χωριό και πέρασε την ζωή του κάνοντας bodybuilding. Σύντομα έγινε διάσημος και πλούσιος μέσα από διαγωνισμούς και ταινίες δράσης. Η μεγάλη επιτυχία τον έριξε στις ουσίες και στην συντροφιά πολλών γυναικών, αλλά τα εγκατέλειψε όλα αργότερα και άρχισε να έχει κοινωνική δράση. Στο τέλος κατέληξε κυβερνήτης της Καλιφόρνιας. Μετά από χρόνια απουσίας επιστρέφει στον χώρο του κι/φου, με τις ταινίες The Expendables 2, The Last Stand και The Tomb. Ο Arnold Schwarzenegger και η Sandahl Bergman, που ενσαρκώνει την Valeria, γύρισαν οι ίδιοι τις επικίνδυνες σκηνές τους, μιας και δεν μπορούσαν να βρεθούν κασκαντέρ με τους ίδιους σωματότυπους. Μιας και αναφερθήκαμε σε αυτό να πούμε ότι ο Schwarzenegger έπρεπε να μετριάσει το πρόγραμμα γυμναστικής του, διότι οι μύες των χεριών και του στήθους του, ήταν τόσο διογκωμένοι που δεν μπορούσε να τραβήξει σωστά ούτε το σπαθί. Ο σκηνοθέτης John Milius σε μια συνέντευξη του είπε ότι, τα σκυλιά που χρησιμοποίησαν στην ταινία ήταν πολύ εχθρικά και επικίνδυνα. Χαρακτηριστικά δήλωσε: "Όταν τα σκυλιά κυνηγούσαν τον Schwarzenegger και έτρεχε, στην πραγματικότητα έτρεχε για τη ζωή του γιατί ήξερε ότι αυτά τα σκυλιά ήταν πολύ επικίνδυνα και επιτίθονταν ακόμα και στον εκπαιδευτή τους." Παρά το τρέξιμο ο Arni στην προσπάθεια του να τα αποφύγει έπεσε σε μια πέτρα τραυματίζοντας την πλάτη του. Σε κάθε ταινία τα ατυχήματα είναι αναπόφευκτα. Στην αρχή τον πρωταγωνιστικό ρόλο διεκδικούσαν οι Charles Bronson, Sylvester Stallone και William Smith. Όταν όμως τα βλέμματα όλων έπεσαν στον ωμό Schwarzenegger όλα άλλαξαν. Αν και η Hyborian εποχή που ζούσε ο Conan τοποθετείται περίπου το 10.000 πΧ, ο δημιουργός Robert E. Howard χρησιμοποίησε μεσαιωνικά θέματα και επιρροές στην ιστορία του, για να αποφύγει τις περίπλοκες ιστορικές έρευνες. Το σενάριο του Oliver Stone τοποθετεί την ιστορία σε ένα μετά-αποκαλυπτικό μέλλον παρά στο μακρινό παρελθόν. Γι’ αυτό το λόγο η ιδέα αυτή εγκαταλείφτηκε και αποκαταστάθηκε η αυθεντική χρονολογία.Και περνάμε στο κεφάλαιο μουσική. Ο σκηνοθέτης ήταν πολύ καλός φίλος με τον Ελληνάρα μας Basil Poledouris και είπαν να επαναλάβουν τις επιτυχίες του παρελθόντος. Ποιος John Williams και ποιος Hans Zimmer; Εδώ ο τσολιάς μας, ο λεβέντης μας κατάφερε να συνθέσει ένα εκπληκτικό σάουντρακ που ήταν πιο ΕΠΙΚΟ και από την ίδια την λέξη "επικό". Σφυρηλατημένη μέσα από τις φωτιές της Χειμέριας, η μουσική έδωσε μια μεγαλύτερη ώθηση στην ταινία. Συνήθως οι παραγωγοί δίνουν το ΟΚ σε έναν συνθέτη να ξεκινήσει, μετά από αρκετές σκηνές για να εμπνευστεί από την ταινία και να δημιουργήσει την ανάλογη ατμόσφαιρα. Δεν έγινε το ίδιο όμως με τον Poledouri. Ο σκηνοθέτης πριν καν γυρίσει την πρώτη σκηνή, έδωσε το ελεύθερο στον φίλο του και κατάφερε να αποδώσει με ευφυΐα, ένα αριστουργηματικό score που εμπνεύστηκε μόνο από το σενάριο. Με άνεση συνέθεσε ένα επικό, διαχρονικό σάουντρακ που ακόμα και άσχετοι από κιν/κη μουσική σέβονται και αναγνωρίζουν.
Ο Conan κατάφερε να φέρει σε παγκόσμιες εισπράξεις $68,851,475. Μέτριο νούμερο, που όμως δεν κατάφερε να πτοήσει τον παραγωγό Dino De Laurentiis. Δυο χρόνια μετά, έδωσε την καρέκλα του σκηνοθέτη στον Richard Fleischer και το δεύτερο μέρος με τίτλο Conan the Destroyer εξαπολύθηκε στις σκοτεινές αίθουσες. Ταπεινή μου γνώμη, ότι δεν κατάφερε να ξεπεράσει την πρώτη, ωστόσο αρκετοί με σθένος θεωρούν ότι το δεύτερο μέρος είναι πολύ καλύτερο. Όπως και να έχει είναι Conan ρε φίλε... Το 2011 μια απαράδεκτη προσπάθεια να αναβιώσει τον ήρωα με σκηνοθέτη τον Marcus Nispel (Pathfinder - 2007, Friday the 13th - 2009) τάραξε τους fans. Με πρωταγωνιστή τον Jason Momoa η χλιαρή ταινία (βλέπετε είμαι πολύ καλός) δεν μας τα είπε καλά. Μέσα από comic, video games, βιβλία και φιγούρες, αυτός ο αρρενωπός βάρβαρος στρατιώτης κατάφερε να βγάλει τον άνδρα από μέσα μας. Οι γυναίκες παραδομένες από την βαρβατήλα του θα έδιναν τα πάντα για να χαθούν στα στιβαρά του μπράτσα και να νιώσουν το… εχμ... σόρυ παρασύρθηκα. Το θέμα είναι ότι τούτος ο πολλά βαρύς τύπος μας έδειξε τι θα πει περιπέτεια. Μα τον Crom θέλω κι εγώ λίγο από την μπρουτάλ γοητεία του. Άλλωστε τι παραπάνω έχει αυτός; "John!! Τσακίσου αμέσως εδώ. Αρκετά με αυτό το άθλιο άρθρο". Ουπς!! Η γυναίκα μου... Σας αφήνω. Ευτυχώς υπάρχει και το dvd. Εκεί σίγουρα θα νιώσω και πάλι ήρωας. Τώρα αγάπη μου ο Conan τελείωσε έρχομαι…
John Emmans
